۱۳۹۰ فروردین ۱۰,
چهارشنبه
لاتورِت و زندگی برتولت لوفر
برتولت لوفر (یازدهم اکتبر 1874-سیزدهم سپتامبر 1934) بیشتر سالهای پختگی خور را در ایالات متحده بسر برد. با این همه، آلمانی پرورده و تربیت شده بود و تا پایان عمر بسیاری از دیدگاهها و آیین های دانشمندی اروپائی را با خود داشت. لوفر برجسته ترین هدیه اروپا به دانش و پژوهش آمریکا بوده است. در کلن زاده شد و پسر ماکس و یوجینی (شلزینگر) لوفر بود. توانگری پدر و مادر از تمامی بهره های دانش و فرهنگ برخوردارش کرد. برادرش، دکتر هاینریش لوفر (درگذشت، دهم جولای 1935) پزشکی ستوده بود که سالها در قاهره مصر کار کرد.
در کودکی به نمایش، بویژه عروسکی دلبسته بود. با برادران و خواهرانش نمایشنامه هائی کامل اجرا می کرد که سراسر نو بود. خود او هم شماری نمایشنامه نوشته بود که معمولا" در زاد روز پدر یا مادر اجرا می شد. زمانی رویای نمایشنامه نویس شدن داشت و همه عمر ستایشگر شکسپیر بود. سالها موسیقی فرا گرفت ، بویژه پیانو. استادان بزرگ موسیقی و نیز اپرا را بس دوست می داشت.
پدر می خواست حقوقدان یا پزشک شود و پیش بینی شکستش در باستانشناسی که برگزیده بود می کرد. با این همه لوفر پدر به خواسته پسر تن داد و در آمادگی بس دراز و کشنده ای که مرد جوان ناگزیر می دانست دستش گرفت.
ده سالی (1893-1884) در دبیرستان (جیمنیزیوم) فردریش ویلهلم در کلن درس خواند و سالهای 1895-1893 در دانشگاه برلین گذشت. بخشی از آن سالها (1895-1894) به تلاش فراگیری در سمینار زبانهای خاوری در برلین گذشت. بسال 1897 از دانشگاه لیپزیک دکترای فلسفه گرفت. پایان نامه دکترایش که تحلیل انتقادی متنی تبتی بود با این نبشته: "با عشق و وظیفه شناسی پیشکش پدر ومادر بمناسبت بیست و پنجمین سال پیوندشان" در آستانشان گذارده شد. سالها بعد، در 1931، در شهری که برای زندگی برگزیده بود، دانشگاه شیکاگو، بس بجا، دکترای افتخاری حقوق را به داشته هایش در افزود.
لوفر خاور آسیا را رشته تخصصی خویش گزید و به همین مناسبت به فراگیری ابزارهای فنی و زبانی لازم پرداخت. دوره های آموزش زبانهای فارسی، سانسکریت، پالی، مالائی، چینی، ژاپنی، منچوئی، مغولی، دراویدی و تبتی گذراند. شماری از بزرگترین استادان آن روزگار آموزگارانش بودند. آیین بودا را با دکتر فرانک، چینی را با پروفسور ویلیام گروب، مالائی را با دستوردان گابلنتس، تبتی را با د کتر هات و ژاپنی را نزد پروفسور لانگ فرا گرفت.
در 1898 اندکی پس از در آمدن پایان نامه دکترایش پای به ایالات متحده گذارد؛ به پیشنهاد پروفسور بوآس که خود زاده آلمان بود. پروفسور بوآس برای هم میهن جوان خویش دعوت نامه ای از موزه آمریکائی تاریخ طبیعی در نیویورک گرفت. این کار اهمیتی سرنوشت ساز داشت. لوفر زان پس در ایالات متحده خانه گزید و بیشتر کارهای پژوهشی خود را در همین جا کرد. همینجا زن گرفت (برتا همپتون) و همینجا درگذشت. مستقل و متکی بخود بود و پیِ آمدن به ایالات متحده دیگر کمکی از پدر و مادر نگرفت و به لحاظ مالی راه خود را باز می کرد.
با تخصصی که در خاور دور داشت گذراندن مدتی در آن بخش از جهان در آغاز کارش مهم بود. در 1899-1898 رهبری هیئت شمال اقیانوس آرام اعزامی جزوپ به ساخالین و منطقه آمور بهر پژوهش قومشناسی قبائل بومی با او بود. بازتاب علاقه ای که از این راه پیدا شد و اطلاعاتی که این گونه بدست آمد در شماری از جستارهائی که نگاشته و بهتر بگوئیم، در تمامی پژوهشهایش در ادامه زندگی چشمگیر است. در 1904-1901رهبری هیئت جاکوب اچ. شف اعزامی به چین بهر پژوهش و پی جوئی پرسمانهای فرهنگی و تاریخی شکل گیری مجموعه های قوم شناسی را داشت.
پس از باز گشت به ایالات متحده دستیار قوم شناسی در موزه تاریخ طبیعی آمریکا شد، سمتی که از 1904 تا 1906 در آن بود. در بخشی از این مدت، در سال 1905، مدرس مردم شناسی در دانشگاه کلمبیا بود و در 1907-1906مدرس زبانهای آسیای خاوری در همان نهاد.
درسال 1908 به کارکنان موزه تاریخ طبیعی فیلد پیوست و با وجود دعوت های بسیار به رفتن به جاهای دیگر و دریافتی بسی بیشتر تا پایان عمر در همانجا ماند. سمت رسمی اش بترتیب عبارت بود از کمک موزه دار بخش خاور آسیا، نایب موزه دار قوم شناسی آسیائی و موزه دار مردم شناسی.
لوفر دوبار دیگر به سفر دور و دراز در خاور دور، هر دو برای مقاصد پژوهشی، پرداخت – در 1910-1908 رهبری هیئت اعزامی بلکستون به چین و تبت را داشت و در سال 1923 عضو هیئت میدانی مارشال اعزامی به چین.
در موزه تاریخ طبیعی فیلد وظائفی گوناگون بر عهده داشت. در سمت موزه دار مردم شناسی نظارت کلی بر تهیه و نمایش اشیاء تازه، برچسب زنی و فهرست نویسی مواد و هدایت کارکنان را داشت. روشن است که عمده علاقه اش به اشیاء چینی بود. بیشترشان خریدهائی بود که در ماموریت های هیئت های اعزامی به خاور دور خریداری کرده بود. بویژه به مجموعه سنگ یشم می نازید و همیشه ترجیح می داد خود به بازدیدکنندگان نشان دهد. او این مجموعه و تکنگاشتش در باره آن را در شمار بزرگترین دستاوردهای خود می شمرد. بهنگام مرگ تازه کار نصب سراسر جدید تمامی مجموعه چینی را به پایان برده بود. نگاهی به فهرست کارهایش بروشنی نشان می دهد بسیاری از انتشارات موزه را ویراسته و بسی از آنها را نوشته خودش است. در پرکاری شگفت انگیز بود و دو میز کارش، انباشته از کار و صندلی چرخدارش که بتواند چابک از یکی سر دیگری رود، زبانزد کارکنان موزه.
لوفر خود مشتاقانه به وظائف سنگینش نسبت به کارکنان موزه تاریخ طبیعی فیلد بسیاری کارهای دیگر را افزوده بود. جریان پیوسته بازدیدکنندگان از موزه، که برخی دانشمندانی برجسته بودند و شماری دانشجویان چینی، و دیگر نوسفران جوان خاوردورشناسی همواره برقرار بود. با شور فراوان دانشجویان چینی را به بررسی هایِ پژوهشی ِفرهنگ خویش بر می انگیخت. در سالهای آخر زندگی بروشنی برجسته ترین چین شناس آمریکائی بود. بسیاری از کسانی که آرزوی شغلی در این زمینه را داشتند بهر شنیدن نقدها و اندرزهایش می آمدند. وقت خود را سخاوتمندانه در اختیار این دانشمندان بالقوه که در مرحله تکوینی بودند می گزارد. در انتقادات خود و نشان دادن عیوب کارشان بسیار صریح بود ولی اغلب تمام دستنوشته هاشان رادر نهایت مهربانی و با دقت فراوان می خواند و تصحیحات و اضافات را انجام می داد. بی دقتی، بی کفایتی یا سطحی نگری را به شدت نکوهش می کرد. همینطور وقتی کسی را می ستود، و مواردش کم هم نبود، چیزی کم نمی گذاشت.
دلش بشدت برای افزایش علاقه به مطالعات گرانبار فرهنهگای خاور دور در آمریکا می تپید. مجموعه های بزرگی از کتابها و نسخه های چینی را برای کتابخانه های نیوبری و کریرار تهیه کرد. یکی از کتابهای کتابخانه نیوبری که به کتابخانه کنگره برده شد کتاب گمشده دوره سونگ (1210 م) [تاریخ ادبیاتِ کن چی دِ او Ken chih t'u " تصاویر نوغان داری و بافندگی" با چهل و پنج گراور چوبی] است که هیچ نسخه دیگری از آن شناخته نیست. لوفر با پژوهشهای وزارت کشاورزی آمریکا در باره گیاهان خاور دور و روشهای کشت و برز در آنجا همکاری می کرد. وقتی شورای انجمن های علمی آمریکا کمیته های خود در ارتقاء پژوهشهای چینی و ژاپنی را تشکیل داد عضویت در هر دو را پذیراشد. اولین رئیس کمیته ارتقاء پژوهشهای چینی بود و نو آوری های آفریننده و شوری وارد این مهم کرد که باعث شد زمان و توان شگفت انگیزی را روی این کار گذارد. بیشتر پیشرفت چشمگیر پژوهشهای خاور دور دهه گذشته آمریکا وامدار رهبری وی در مراحل آغازین شکل گیری این کمیته هاست.
فهرست کمیته ها و انجمنهای علمی که عضوشان بود بهت آور است. چنین بر می آمد که آماده بود هر دعوت به کمکی را که نوید افزایش دانش در رشته های مورد علاقه اش را می داد بپذیرد. شاید علت این همه تلاش وجود آثاری از خود بینی که در بیشتر انسانها یافت می شود- اشتیاق شناخته شدن- در او، یا انگیزه انجام هر آنچه امکان پذیر است، و عشق به کارهای نمایان بوده است. علت هرچه باشد لوفر پیوسته بارِ کارهای تازه و بلند تر کردن فهرست عضویت های خویش در کمیته ها و انجمن را بدوش می گرفت. در چندین کمیته و انجمن فعالانه شرکت می کرد. عضو هیئت مشورتی موسسه چین آمریکا؛ کمیته آمریکائی شورای ملی موسسه فرهنگ و اقتصاد چین؛ کمیته ارتقاء دوستی آمریکا و خاور دور؛ هیئت عامل موسسه آمریکائی هنر و باستانشناسی ایران، عضو پیوسته انجمن قوم شناسی، عضو انجمن آمریکائی پیشبرد علوم ؛ شورای پژوهش ملی آمریکا؛ (به گواهی خلاصه زندگی نامه اش) عضو فرهنگستان علوم آمریکا؛ عضو برجسته و برای مدتی رئیس انجمن خاور نوین آمریکا؛ عضو انجمن تاریخ علم و رئیس و نایب رئیس چند باره ی آن؛ عضو انجمن آمریکائی مردم شناسی؛ انجمن مردم شناسی آلمان در توکیو؛ شاخه شمال چین انجمن سلطنتی آسیائی؛ انجمن آسیائی ؛ انجمن هاکلیوت ؛ انجمن فرهنگ عامه آمریکا؛ انجمن زبانشناسی آمریکا؛ فرهنگستان ایلی نوی؛ انجمن زبانشناسی ؛ انجمن فین و اوگریائی ؛ انجمن دوستداران هنر آسیا؛ انجمن هنر خاور آسیا (برلین)؛ انجمن خاور شناسان (شیکاگو)؛ و انجمن بارت (وین) بود. عضو مکاتبه ای انجمن هندی پژوهش (کلکته)، عضو افتخاری انجمن باستانشناسی فنلاند؛ عضو افتخاری و دبیر انجمن دوستان آمریکائی چین (شیکاگو) هم بود.
لوفر همویراستار مجله باستانشناسی آمریکا ، گزارشگر ویژه کتابخانه ملی پیپینگ و عضو شورای مشورتی دانشگاه ینچینگ بود.
فزون بر این همه تلاش بس می نوشت. ساعت کارش در دفتر بس بلند، از نُه تا پنج در دفتر بود و شبها در خانه می خواند یا می نوشت. در عشقی که بکار داشت و استانده های بس بلندی که برای موفقیت در کار قائل بود اغلب بیش از توان خود تعهد می کرد. دستنوشته های ناتمام سالها در پرونده هایش می ماند بی مجالی بهر پایان بردنشان. او که بسیار حساس بود و مدتها بیش از توان از خود کار کشیده بود، گهگاه، بویژه در در سالهای پایانی ناخوش و دچار حالات افسردگی بود. همچنین گهگاه ناخوشی و اعصاب متشنج زود رنجش می کرد و در نکوهش همکارانش زیاده روی می کرد. هرچند ژرف بینان بسادگی این کج خلقی ها را می بخشیدند چرا که می دانستند چه وجود وفاداری است و وقتی رگ خوابش را بدست آوری از بذل مال و عمر کم نگذارد. بعنوان مثال در جریان جنگ 1918-1914، با این وجود که از پدر و مادری آلمانی بود کمکهای مالی سخاوتمندانه ای به خانواده چین شناسی فرانسوی کرد که جان به جنگ باخته بود.
آسودگی از کار را در زندگی خانگی، موسیقی و بویژه در رانندگی می جست. داستان سرائی زبردست بود. معمولا" داستانهایش برگرفته از منابع چینی و بجا بود. شگفت نیست که با سرشت هنری و موسیقی دوستی و تسلطی که بر زبان چینی داشت گریزگاهش را در منابع سرشار شعر چینی می جست. از چیستانهای چینی لذت می برد و مجموعه ای بس بزرگ از آنها داشت با این امید که روزی در آورد.
چنان دانشمندی که او بود، کتابخانه اش را بس دوست می داشت و بدان سر به فلک می سود. بیشتر حقوق دریافتی را روی آن می گذارد. بهنگام مرگ به سفارشش با نامه اهداء به موزه تاریخ طبیعی فیلد داده شد.
همانطور که گفتیم در گرما گرم چنین زندگی پر مشغله چنان پُر می نوشت که بس شگفت نماید. همانطور که کتابشناسی پیوست نشان می دهد آثار منتشر شده اش از دو سد می گذشت، از نقد کتاب و مقاله های دو سه صفحه ای گرفته تا کتابهائی سترگ. این کارها، از نگر گیتا شناسی هر آنچه را امپراتوری چین را تشکیل می داد- خودِ چین، منچوری، مغولستان، ترکستان چین و تبت را در بر می گرفت. همزمان به مباحثی مربوط به هند، سیبری خاوری، ژاپن، ساخالین، فیلیپین و جزایر اقیانوس کبیرنیز می پرداخت.
با این همه، علائق لوفر در این منطقه جغرافیائی بزرگ بخوبی تعریف شده بود. او در پی کارشناسی در تمامی مراحل زندگی و فرهنگ خاور دور که ناشدنی است نبود. پیشنه کاری اش که کوتاه آوردیم و زندگی نامه اش دامنه تخصصش رانشان می دهد. بخشی زبان شناسانه، بخشی هنری، کمتر دینی و بیش از همه مردم شناسانه و نیز در تأثیر فرهنگها بر یکدیگر. لوفر فرصتی اندک یا بهتر بگوئیم هیچ فرصتی برای تاریخ سیاسی نداشت. نیز چندان در بند رویداهای سیاسی جاری در خاور دور نبود و وقت زیادی را صرف دگرسانی گسترده امروزی فرهنگهای چین و ژاپن نمی کرد. بیشتر علاقه اش بر این دو ملت، پیش از تأثیر ویرانگر استیلای باخترزمین، متمرکز بود. لوفر افزایش درک مراحل پیشین فرهنگ های دو ملت را پی گیر بود. هر چه نباشد اولین عشقش باستانشناسی بود و زندگی باستانی نوع بشر در خاور دور ذهنش را بخود مشغول کرده بود.
علاقه اش به زبانها بیشتر بعنوان ابزار کار بود. شمار زبانهائی که می دانست تکان دهنده بود؛ برخی را خوب می دانست و از بعضی آگاهی اندک داشت. با امکانات فردی که در قاره اروپا بار آمده و آموزش دیده باشد به سه زبان انگلیسی، فرانسه و آلمانی می نوشت. چینی و تبتی می دانست و تا حدوی با زبان ژاپنی و چندین زبان هند و آسیای مرکزی آشنائی داشت. بیشتر بضاعت زبانشناسی اش در عرصه هائی بود که شمار دانشمندان مسلط بر آن، بویژه آمریکائی، زیاد نیست. بنابر این اندکند کسانی که یارای داوری در سراسر طیف کاری وی را داشته باشند.
در حالیکه زبانها در نظرش بیشتر ابزار نیل به هدف بود، با ذهن پرسشگری که داشت نمی توانست جذب خود زبانها بخاطر خودشان نشود. بعنوان مثال در میان نوشته هایش پژوهشی در باره حالت ملکی در زبان آلتائی، جستاری بلند در باره پیشوند a- در زبانهای هند و چینی، جزوه پژوهشی کوچکی که به سرمایه شخصی در باره زبان یوئه چی یا هند و سکائی در آورد، و آنچه براستی تکنگاشتی است سترگ در وام واژه های زبان تبتی بچشم می خورد. همچنین از خاستگاههای زبانهای هندی و تبتی نیز گفته است. یادداشت کوتاهی هم دارد در باره " booze" انگلیسی و اعداد در زبانهای جورچی و مغولی.
با عشقی که به موسیقی داشت علاقه ژرفش به هنر چینی شگفت نیست. از آنجا که بخش بزرگی از پژوهشهایش در گرفت و داد کالاهائی بود که می بایست دریادداشتی در باره این دوره شرح می شد گریزی از بررسی افسانه های نتایج سفرهای چان کی ین به غرب در دوره هان نداشت و شگفت نیست که بسوی هنر نیز کشیده شده باشد. یکی از بزرگترین تکنگاشتهایش در سفالینه های دوره هان بود. تکنگاشت کوتاه تری هم در گور پیکره های دوره هان داشت. جزوه ای هم در باره برنزهای باستانی دوره های شان ، چو و هان نگاشته بود. جستار کوتاهی هم در باره برخی نقش های نیم برجسته نو یافته دوره هان نگاشته بود.
با این همه علاقه اش به هنر به دوره های دیگر نیز پر می کشید. هنر بودائی و مسیحی چین نیز توجهش را بر انگیخته بود. جستاری بلند در باره چشم انداز وانگ وی داشت و در باره نقاشی های دوره های تِ آنگ، سونگ و یو آن نیز نوشت. مجموعه داران هنر چین برای وارسی اشیاء چینی اش می آمدند. در 1932 در یک مجموعه چهار مرقع تصاویر موضوعهائی را که در 1969 برای ک آنگ هسی کشیده شده بود یافت و یکی از حامیان هنر چینی را متقاعد کرد به کتابخانه کنگره آمریکا پیشکش کند.
به فلسفه و دین علاقمند بود. شاید همین نمایش سرشت احساساتی اش را بس که در اواخر عمر افسوس می خورد که چرا این همه از وقت خود را به زیان پرداختن به تائو ته چینگ و چوانگ تسو که عرفانی تر است صرف مطالعه آئین کنفوسیوس کرده که عقل گراست و بسردی اخلاقی و دارای ذهنیت سیاسی و اجتماعی. شمار نوشته هایش که عمدتا" به دین پرداخته باشد زیاد نیست. آنچه در باره ادیان بزرگ و سازمان یافته چینی گفته اندک است. هرچند اتفاقا" بشکلی گسترده به دین عوام چین پرداخته، بویژه برخی از اشکال اولیه اش و بصورتی که در فرهنگ عامه و جادوگری چینی بیان شده است. این چنین است که پژوهشهایش در باره یشم مطالب زیادی در باره کاربرد سنگهای نیمه قیمتی در جادو گری و دین دارد. درباره رواج تصاویر نیاکان در چین و نشانه های توتم پرستی در میان هند و چینی ها نیز نوشته است.
گفتیم که لوفر به عنوان یک داشمند بیش از هر چیز مردم شناس بود و بیشتر نوشته هایش در این زمینه. از پرداختن به برخی ابزارها و شیوه های بشر و گردآوری هر گونه اطلاعات یافت شدنی درباره شان سرخوش می شد. بیشتر موضوعهائی که می پژوهید سرگرم کننده ، اتفاقی و شگفت انگیز بود تا مهم. بنظر می آید در اینکار نوعی سرگرمی یافته بود. از این دست است ماهی درخت نورد ، اهلی کردن باکلان در چین و ژاپن، تاریخچه و خاستگاه چوگان ، چندقلوزائی در میان چینی ها ، اثر انگشت ، کاربرد جمجمه و استخوان مردم در تبت ، آنچه پیش از تاریخ هواپیمائی و تلویزیون نام داده، برخی مراحـــــــل غریب آمیزش ، شگون پرندگان در مـــــیان تبتی ها ، خاک خوردن ، سرآغازهای تاریخ نمد ، جویدن برگ کوکا و تُنبل ، حشره-موسیقی دانان و قهرمانان کریکت چینی . دیگر نوشته هایش بیشتر به اشیاء یا نهادهائی بر می گشت که اهمیتشان نمایان تر بود- مثل تکنگاشت راجع به پیکره های گلین که خود پشگفتار جوشنهای چینی اش نامید. از همین دست است پژوهشهایش در گوزن شمالی و و اهلی کردنش و نیز عاج در چین.
شاید بزرگترین دستاوردهای لوفر در پهنه تأثیر فرهنگها بر یکدیگر و نیز کوچ و گسترش گیاهان بستانی در جهان ، اسبابهای مکانیکی و افکار مردمان بر یکدیگر بوده باشد. بویژه خود را وقف نفوذ متقابل فرهنگها در آسیای مرکزی و خاور دور آسیا کرد. لوفر برای اینگونه پژوهشها بشکلی استثنائی مجهز بود. آشنائی اش با بیشتر زبانهای رایج منطقه درهای ادبیات و کتیبه های بسیاری از مردمان درگیر را برویش می گشود. علائق و تربیت باستانشناسانه و مردم شناسانه پیشینه و شور لازم را فراهم می کرد. حافظه شگفت انگیزش مقایسه را میسر می ساخت و طیف گسترده ای از حقایق را در دسترسش می گذارد که چه بسا در نگاه نخست چندان مهم بنظر نمی رسید.
در همین پهنه بود که ساینو-ایرانیکا را نوشت که به باور برخی دانشمندان بتنهائی در تارُک بزرگترین تکنگاشتهایش نشسته است. در این کتاب کوچ گیاهان گوناگون بستانی را می نمایاند. در بیشتر موارد پیِ ورودشان به چین را گرفته روشن می کند از ایران یا دیگر سرزمین ها دامن بدانجا کشیده اند. فزون بر این شماری کانی ها، فلزات، داروها و سنگهای گرانبها را نیز در این کتاب گنجانده است. در برخی موارد نه تنها پیِ کوچ گیاهان ایرانی به چین را گرفته بلکه به آنچه چین ارزانی ایران داشته نیز پرداخته است. در پیوستها از وامواژه های ایرانی در مغولی، چینی در ترکی و هندی در پارسی می گوید. در همین یک تکنگاشت زبانهای گوناگون خاور دور و آسیای مرکزی، منابع و مراجع عربی را کار گرفته و دانش خود از منابع ذیربط در چندین زبان اروپائی را بروشنی نشان داده است.
لوفر بارها و بارها در جستارها و تک نگاشتهایش به مراحل گوناگون بن مایه اصلی خویش می پردازد. کار بزرگش پیرامون یشم نه تنها چین که اشارات به کارگیری سنگهای نیمه گرانبها در سرزمین های دیگر را نیز در میان می گیرد. به احتمال گسترش ویژگی های فرهنگی و هنرساخته های منطقه آمور به دیگر بخشهای خاور دور و قاره آمریکا علاقمند بود. درباره پهن گستره کهربا، ساغرهای پرنده-گردونه وار در چین و اروپا، ورود ذرت به شرق آسیا، افسانه یونس در هند، دوره دوازده جانور [گاهشمار چینی] (که بخوبی در خاور دور شناخته است)، قالیچه کهن چینی، هنر ترسائی در چین، ورود مایه کوبی به چین، سفالینه های چینی در فیلیپین، تجارت عاج نهنگ دریائی شمالگان و شیرماهی بدست عربان و چینیان، داستان پینا و بره سُریانی ، عدسی های آتشزنه در چین و هند ؛ آزبست، سمندر و الماس، فرهنگ عامه چینی و یونانی مآب، رسیدن تنباکو به آسیا، اروپا و آفریقا و کاربردش در آنجا، تاریخ مرکب در چین، ژاپن، آسیای مرکزی، هند، مصر، فلسطین، یونان و ایتالیا، کوچ گیاهان آفریقائی و لیمو در چین و دیگرجاها. از کسی چون او بر می آید که در یکی از بلندترین و درست ترین نقدهایش بر اختراع چاپ در هند به کوچ کاغذ از چین به ارو پا و دیْن احتمالی اروپا به آنکشور در فن چاپ بپردازد.
یک علت این همه پرکاری لوفر در نشر، اتکای گسترده اش بر ادبیات شگرف چینی و سده ها نوشته های دانشمندان چین دیار بود. دانشمندان چینی کارِ گل را کرده بودند و لوفر دست آوردهایشان را در دسترس باختر زمین گذارد. این سخن بمعنی وامگیری بدور از اشاره لازم به منبع اصلی نیست. در نوشته های علمی اش هرکجا که فضل فروشی شمرده نمی شد با وسواس ارجاعات به منابع اصلی را می آورد. افزون بر این بس اندک اند برگردانهای دربست، راسته، پیش پا افتاده و کسل کننده در میان کارهایش. در سالهای آغازین، هنگامی که هنوز ابزارهای خویش می آزمود دست به انتشار چند ترجمه زد که شاید بخشی از آنها زاده تمرین ادبی دادن به خودش بود. بعدها خیلی کم از این دست ترجمه ها کرد. همچنین کارش خلاصه نویسی و مردم پسند کردن نتیجه سخت کوشی های دانشمندان خاور دور بزبانهای غربی نیز نبود. او رساله های زبانهای آسیائی را بهمان شکل سره سنجانه و بهگزینانه کار می گرفت که رساله های غربی را و به عنوان گنجینه های اطلاعات بکارشان می برد که بسیار حقایق برگرفته از آنها را گرد هم می آورد، بویژه در توصیف اشیاء در مجموعه های گوناگونی که خود گرد آورده یا استفاده کرده بود و در پی جوئی نشانه های اشاعه یک رسم، گیاه، یا کالا کار می گرفت. بمعنائی خاص کارش ترکیب،مقایسه و تفسیر دانش موجود بود. با این کار کمکی روشن و برجسته به دانش کرد. به نسبت انگشت شمارند مردانی از شرق یا غرب که مجهز به این همه ابزار زبانهای مرکز و شرق آسیا بوده باشند. برای بسیاری از دانشمندان غربی گنجینه های پنهان در این زبانها زیر چنان قفل و کلیدی بوده که انگار وجود ندارند. کار لوفر برداشتن مهر و موم این گنجینه ها و بیرون کشیدن اطلاعات سر بمهر و بهم چسباندنشان بشیوه ای بود که وابستگی متقابل فرهنگها و کمکهایشان به یکدیگر را بنمایاند.
آنچه معمولا" تعمیم یا کلی بافی نامیم کمتر از او سرزده است. چند مقاله هم در تلاش ترسیم خطوط کلی فرهنگ چین نگاشته است. هر از چند گاهی چنین می کرد. جستار کوتاهش "برخی ایده های بنیادی فرهنگ چینی" یکی از اندک تلاشهایش در این راستا بود. یک چین شناس جوانتر آمریکائی این جستار را یکی از کارآمدترین نوشته های لوفر شمرده گوید پژوهشهای خود را بیشتر بر پایه ایده های آن پی می گیرد.
بیشتر کارهای گرانبار لوفر با واقع بینی علمی نگاشته شده است. اجازه نداده احساسات همیشه نیرومند و پیش داوری هایش که بعضا" حاد بود وارد کار شود. تنها در کارهای سبک تری که تک و توک می نوشت جانبداری های شخصی اش توی چشم می زند. خود را طوری بار آورده بود که استانده های والائی را که از دیگران انتظار داشت در کارش رعایت شود.
انتظار خطا ناپذیری از لوفر زیاده خواهی است. نخستین کس در پافشاری بر این بود که نوشته هایش می بایست نه بر پایه چون و چرا ناپذیری، که از دید کمکشان به دیگر دانشمندان در گسترش مرزهای دانش دیده شوند. کارهائی توانمندانه و درستکردارانه که دیگران می توانستند آثارشان را بر پایه آنها بنیاد کنند، چنان نیک که می توانستند کمبودهائی را که خود لوفر نمی توانسته از آنها آگاه بوده باشد بیابند، چیزی که چه بسا برترین آرزوی لوفر بوده باشد.
اینکه برخی کارهایش را دانشمندان جوانتری که مفیدشان یافته اند نقد می کنند قابل انتظار است. بعنوان مثال گفته می شود بسا لغزش که در دو کتاب چینی که در نگارش تکنگاشت بزرگش درباره یشم بسیار بر آنها تکیه کرده راه یافته است. نیکلاس پوپ در شماره اخیر زاپیسکی انستیتو خاورپژوهی روسیه، در جستاری پیرامون تاریخ ادبیات مغولی بوریاتی آنچه را کاستی های جستار لوفر، طرحی کلّی از ادبیات مغولی ، می داند برمی شمارد. بتازگی روس دیگر کوشیده نکته ای را از آنچه لوفر در باره گیلیاکی ها گفته رد کند. یک دانشمند جوان چینی نیز بتازگی نشان داده لوفر در بحث ورود عینک به چین، بخاطر خطاهای موجود در منابع چینی که بر آنها تکیه کرده لغزیده است. (نک: چ′ ایو ک′آی مینگ، ورود عینک به چین در ژورنال پژوهشهای آسیائی هاروارد، سال یکم، جولای 1936، صص 193-186). با این همه باید بی درنگ افزود اگر هم دانشمندانی یافت شوند که آثارشان دچار چنین سرنوشتی نشود بس اندکند. این را هم باید افزود که لوفر سرگرم بازبینی جستار یشم بود که سوگمندانه مرگ نابهنگام ناتمامش گذارد.
به یک معنا لوفر هیچگاه دربست با محیط آمریکا همساز نشد. از یک نگر مهم- در علاقه اش به مردم شناسی و دستاوردهایش در آن، و در پهنه تماس فرهنگها- خود را در حال و هوای علمی امریکا خودمانی می یافت. بخاطر علاقه امریکائی ها به علوم اجتماعی می توانست وجودهائی همخو بیابد که همچون همرتبگان با آنها به گفتگو نشینند و کمکش کنند. با این همه در برخی جنبه های دیگر همچنان بیگانه ماند. در نامه ای که در سالهای آخر زندگی نوشته ریاست نشستی مهم را نپذیرفت بر این پایه که "یک یانکی" برای اینکار بهتر است. وفاداریش به سرزمینی که میهن خویش ساخته بود چون و چرا نمی پذیرفت. با این همه در پژوهشهای شرق آسیا تنها بود و چه بسا که اعلب این تنهائی را حس می کرده است. علت تا حدودی این بود که ایالات متحده تا این اواخر در این زمینه کارشناسانی انگشت شمار داشت. هرچند این هم مهم است که عامل دیگری وارد کار شد. بیشتر امریکائیانی که در خاور دور تخصص دارند کارشان آماجی جز درک اوضاع جاری آن بخش از گیتی ندارد. این را می دانند که ایالات متحده در آنسوی اقیانوسی که شتابان فاصله اش با آمریکا کم می شود با شرق آسیا روبروست و باید آماده رویاروئی کامیابانه و در صورت امکان دوستانه با ملت هایش باشد. به باور این دانشمندان اگر امریکا می خواهد دچار لغزشهای مرگبار نشود باید این ملت ها را درک کند و پیش نیازش شناخت تاریخ و فرهنگشان است. کارشناسان آمریکائی تاحدودی از آنرو تن به پژوهشهای خاور دور می دهند که به خود این پژوهشها علاقمندند، اما برترین آماج سودگرایانه شان آشنا کردن کشورشان با خاور آسیا در روزگاری است که زندگی دوستانه با آن گریزناپذیر است. گرایش اطلاع یابی آمریکا از خاور دور پرداختن به روابط دیپلماتیک و بازرگانی، مشکلات اقتصادی، روابط باختر با خاور دور، و تغییرات جاری در فرهنگهای خاور دور بوده است.
از سوی دیگر برجسته ترین دانشمندان اروپائی متخصص خاور دور تنها و تنها به تاریخ و فرهنگهای گذشته این منطقه پرداخته اند. اینان اوضاع جاری را درست درنیافته اند. پروایش را هم نداشته اند. به باورشان اگر قرار باشد نتیجه دانششان بکار تسهیل آمیزش شرق وغرب آید عینیتش تهدید شود.
لوفر برآمده از تربیتی اروپائی بود و هیچگاه نمی توانست خود را دربست با نگرش امریکائی سازگار کرده از جوری خوارشماری بی شکیب آن برهد. آنچه این گرایش را می فزود این بود که در بیشتر سالهای زندگی اش امریکا چین شناسی نداشت که یارای برابری با وی در آشنائی با آنهمه زبان و دانش شگرف از فرهنگ پیش از سده نوزدهم داشته باشد. با این همه، دست کم در سالهای آخر زندگی دریافت ایالات متحده می بایست در روابط با خاور دور دانش خاص خود را که متناسب با منافع و نیازهایش باشد گسترش دهد. او پذیرفت که همین دانش نیز می تواند به همان استانده های دقت علمی که در اروپا فراگرفته بود برسد. در واقع بر این پای می فشرد که آمریکا می بایست به الگوهای خود و نه اروپا پای بند ماند. با این همه شاید هیچگاه با این مرحله از حال و هوای فکری سرزمینی که میهن خویش ساخته بود دربست آشتی نکرد.
شاید بزرگترین دستآورد لوفر برای دانش آمریکا ریشه در همین ناسازگار ماندنش داشته باشد. اگر لوفر یکسره با فرهنگ آمریکائی سازگار شده بود هیچگاه نمی توانست با ارائه سنت علمی اروپائی، به طول زندگی یک نسل ، دانش آمریکا از خاور دور را، چنان برجسته و نمایان، پربار کند.
یادداشتی کتابشناختی
منابع این طرح کلی از زندگی نامه لوفر که در بالا آمد بسیار است- بخشی از یادداشت مبتنی بر اطلاعاتی که خود دکترلوفر برای درج در کی کیست امریکا، 1935-1934 (ج 18، ص. 1417) پیش گذارده بود، بخشی اطلاعاتی که خانم لوفر از سر لطف در اختیار گذاردند، و نیز اطلاعات دوشیزه لوسی دریسکول همکار پیشین و دوست نزدیک لوفر، و بخشی توسط دکتر مورتیمر گریوز، از شورای انجمن های علمی آمریکا، و در حدی کمتر، نطرات دوستان گوناگون دکتر لوفر، نکاتی مرتبط با زندگی دکتر لوفر که از زمان مرگش چاپ شده و آشنائی شخصی نویسنده با لوفر که گرچه هیچگاه دوستی نزدیک نشد سالها پابرجا بود. از میان جستارهای مهمتری که در باره لوفر نوشته شده آنهائی است که در مردم شناس امریکائی ، سال بیست وهشتم، صص.101 به بعد؛ اتریبو آسی ا، سال چهارم، صص 270-265، و مونیومنتا سریک ا، سال یکم، جزء دوم، صص. 487 به بعد آمده است.
کتابشناسی پیوست در نوع خود کمابیش کامل ترین و دقیق ترین است که تاکنون منتشر شده. بیشتر مبتنی است بر آنچه خود دکتر لوفر گرد آورده و در ژورنال انجمن شرق شناسی امریکا ، سال پنجاه و چهارم، صص 362-352 چاپ شده، هرچند با سه کتابشناسی دیگر و هرجا ممکن بوده با کتابشناسی های خود تکنگاشتها و جستارها سنجیده شده است. دست کم بخشی از خطاهای دیگر کتابشناسی ها حذف و شماری عناوین یافت و افزوده شده است.
عکسی که از لوفر آورده ایم موزه تاریخ طبیعی فیلد در اختیار گذارده است.
کتابشناسی برتولت لوفر1934-1895
Japanische Marchen (translated from the Japanese). Cologne Gazette,
1895, nos. 98, 120, 144.
Indisches Rezept zur Herstellung von Raucherwerk. Translated from the
Tibetan with Tibetan text. Vcrhandlungen der Berliner anthropologischen
Gesellschaft, July 18, 1896, pp. 394-398.
Zur Geschichte des Schminkens in Tibet. Globus, 1896, vol. LXX, no. 4,
pp. 63-65.
Blumen, die unter den Tritten von Menschen hervorsprossen. Der Urquell,
New Series, 1898, vol. II, part 34 pp. 86-88,
Eine verkiirtze Version des Werkes von den hunderttausend Naga's. Ein
Beitrag zur Kenntnis der tibetischen Volkereligion. Tibetan text, translation
and introduction. Helsingfors, 1898. 129 pp. Memoires de la
Societe Finno-Ougrienne.
Einige linguistische Bemerkungen zu Grabowsky's Giljakischen Studien.
Internationales Archiv fur Ethnographic, 1898, Vol. XI, pp. 19-23.
Fiinf indische Fabeln aus dem Mongolischen. Zeitschrift der deutschen
morgenla'ndiscken Gesellschaft, 1898, Vol. LII, pp. 283-288. Leipzig.
Neue Materialen und Studien zur buddhistischen Kunst. Globus, 1898,
vol. LXXIII, No. 2, pp. 27-32. Illustrations.
Studien zur Sprachwissenschaft der Tibeter. Sitzungsberichte des philos.-
philol. und der hist or. Classe der k. baycr. Akad. d. Wisscnschaftcn,
Miinchen, 1898, part III, pp. 519-594.
tiber eine Gattung mongolischer Volkslieder und ihre Verwandtschaft mit
tiirkischen Liedern. Der Urquell, New Series, 1898, Vol. II, part 7/%,
pp. 145-157-
Ethnological work on the island of Saghalin. Science, May 26, 1899,
PP- 732-734-
Hohliixte der Japaner und der Siidsee-Insulaner. Globus, 1899, Vol. 76,
no. 2, p. 36.
Die angeblichen Urvolker von Yezo und Sachalin.. Centralblatt jur
Anthropologic, 1900, no. 6, pp. 321-330.
Petroglyphs on the Amoor. American Anthropologist, N.S., 1899, Vol. I,
PP- 746-750.
Preliminary notes on explorations among the Amoor tribes. American
Anthropologist, N.S., April, 1900, Vol. II, pp. 297-338. Illustrations.
Beitrage zur Kenntnis der tibetischen Medizin. 2 parts. 00 pp. Leipzig,
Otto Harrassowitz, 1900. In collaboration with Heinrich Laufer.
Ein Stihngedicht der Bonpo. Aus einer Handschrift der oxforder Bodleiana.
Denkschriften der haiserlichcn Akademie der Wisscnschaften
in Wien, phil.-hist. Classe, Vol. XLVI, pp. 1-60. VII. Abhandlung.
Reviews of Griinwedel, Mythologie des BiMhismus and S. Tajima's
selected relics of Japanese art, vols. I and II. Globus, 1900, Vol.
LXXVIII, nos. 8 and 19, pp. 129, 310, 311.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Uber das Va-Zur. Ein Beitrag zur Phonetik der tibetischen Sprache.
Wiener Zeitschrijt fiir die Kunde des Morgenlandes. Wien, 1898-99,
Vol. XII, pp. 289-307; Vol. XIII, pp. 95-109, 199-226.
Felszeichnungen vom Ussuri. Globus, 1901, Vol. LXXIX, no. 5, pp. 69-72.
Review of H. Francke's Der Friilingsmythus der Kesarsage, ein Beitrag
sur Kenntnis der vorbuddhistischen Religion Tibets; and of his Ladakhi
Songs. Wiener Zeitschrift fiir die Kunde der Morgenlandes, 1901, Vol.
XV, pp. 77-IO7-
The Decorative Art of the Amur Tribes. Jesup Expedition Publications,
American Museum Memoirs. New York, Vol. VII, 1902, 86 pp. 4°.
33 plates.
Uber ein tibetisches Geschichtswerk der Bonpo. T'oung Pao, 2nd Series,
Leiden, 1901, Vol. II, no. 1, pp. 24-44.
Zum Marchen von der Tiersprache. Revue Orientale (Kclcti Szcmle),
Budapest, 1901, Vol. II, no. 1, pp. 45-52.
Zur Entstehung des Genitivs in den altaischen Sprachen. Revue Orientate
(Keleti Szcmle), Budapest, 1901, Vol. II, no. 2, pp. 133-138.
Verzeichnis der tibetischen Handschriften der koniglichen Biblothek zu
Dresden. Zeitschrijt der dcutschcn morgenlandischcn Gesellschajt. 1901,
Vol. LV, pp. 99-123.
Zwei Legenden des Milaraspa. Translated from the Tibetan, with Tibetan
text. Archiv fiir Religionszvissenschajt, Tubingen u. Leipzig, 1901,
Vol. IV, pp. 1-44.
Aus den Geschichten und Liedcrn des Milaraspa. Translated from the
Tibetan, with Tibetan text. Denkschriftcn der kaiserlichen Akademie
der Wissenschajten in Wien, phil.-hist. Classe, 1902, Vol. XLVIII, II.
Abhandlung, pp. 1-62.
Mitteilung uber die angebliche Kenntnis der Luftschiffahrt bei den alten
Chinesen. Ostasiatischcr Lloyd, Vol. XVII; s. Orient Bibl., 1904, no.
1489, p. 78.
Review of Jul. Lessing, Chinesische Bronzegejdsse. T'oung Pao, 2d
Series, Vol. IV, pp. 264-267; s. Orient Bibl, 1904, no. 1583, pp. 82.
Religiose Toleranz in China. Globus, 1904, Vol. LXXXVI, pp. 219, 220.
Ein buddhistisches Pilgerbild. Globus, 1904, Vol. LXXXVI, pp. 386-388.
Zur Geschichte der chinesischen Juden. Globus, 1905, Vol. LXXXVII,
no. 14, pp. 245-247.
Chinesische Altertiimer in der romischen Epoche der Rheinlande. Globus,
1905, Vol. LXXXVIII, No. 3, pp. 45-49-
Zum Bildnis des Pilgers Hsiian Tsang. Globus, 1905, Vol. LXXXVIII,
PP. 257, 258.
Ein angebliches Chinesisches Christusbild aus der T'ang Zeit. Globus,
1905, Vol. LXXXVIII, pp. 281-283. Illustrated.
Anneaux nasaux en Chine. T'oung Pao, 2d Series, Vol. VI, 1905, pp.
321-323. BERTHOLD LAUFEE LATOURETTE
Introduction to the book of W. Filchncr, Das Klostcr Kumlmm in Tibet.
Berlin, 1906, pp. ix-xiv.
Obituary notice of Dr. Georg Huth. T'oung Pao, 1906, pp. 702-706.
Historical jottings on amber in Asia. Memoirs American Anthropological
Association, Vol. I, part 3, pp. 211-244.
The Bird-Chariot in China and Europe. Boas Anniversary Volume,
pp. 410-424.
Editor, Boas anniversary volume. New York, G. E. Stechert & Co.,
1906.
Ancient Chinese bronzes. Craftsman, April, Vol. XIT, pp. 3-15. Illustrated.
A plea for the study of the history of medicine and natural sciences.
Science, Vol. XXV, pp. 889-895.
The relations of the Chinese to the Philippine Islands. Smithsonian
Miscellaneous Collections, Vol. L, part 2, Washington, 1907, pp. 248-
284.
Zur Geschichte der Brille. Mittcilungen des Ges. fur Geschichie der
Mcdizin, Vol. VI, 1907, No. 4, pp. 379-385.
A theory of the origin of Chinese writing. American Anthropologist,
Vol. IX, 1907. pp. 4^7-492.
Reviews of F. Karseh, Forschungen iibcr gleichgcschlechtliche Liebe.
American Anthropologist, vol. IX, pp. 390-397. W. v. Hoerschelmann.
Entimcklung der alt chin. Ornamcntik, and H. Beckh, Tib. Vbersctzung
Kalidasa's Meghaduta. Monist. Vol. XVII, pp. 634-636.
W. W. Newell and the lyrics of Li-t'ai-po. American Anthropologist,
Vol. IX, 1907, pp. 655, 656.
The introduction of maize into eastern Asia. Congres intermit, des Americanistes,
Quebec, Vol. 1. 1907, pp. 223-257.
Note on the introduction of the groundnut into China. Ibid.. 259-262.
Zur buddhistischen Litteratur der Uiguren. T'oung Pao, Ser. IT, Vol.
VIII, 1907, pp. 391-409.
Ein japanisches Frtihlingsbild. Anthropophyteia, Vol. IV, 1 plate, pp.
279-284.
Skizze der mongolischen Literatur. Revue orientate, Vol. VIII, 1907,
pp. 165-261. Russian translation published by the Academy of Sciences,
Leningrad.
Origin of our dances of death. Open Court, vol. XXII, 1908, pp. 597-60 \.
Die Bru-za Sprache und die historische Stellung des Padrnasambhava.
T'oung Pao, Vol. IX, 1908, pp. 1-46.
Die Sage von den goldgrabenden Ameisen. T'oung Pao, Vol. IX, 1908,
PP- 429-452.
Skizze der manjurischen Literatur. Revue orientate. Vol. IX, 1908,
PP- 1-53-
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS—VOL. XVTII
A Mongol irodalom vazlata. A Manszsu Irodalom Vazlata. Illustrated.
Hungarian Translation of Sketch of Mongol and Manchu Literatures.
The Jonah legend in India. Monist, Vol. XVIII, 1908, pp. 576-578.
Chinese pigeon whistles. Scientific American, May, 1908, p. 394. Illustrated.
Chinese pottery of the Han Dynasty. Publication of the East Asiatic
Committee of the American Museum of Natural History. Leyden,
IQ°9- 75 plates and 35 figures.
Die Kanjur Ausgabe des Kaisers K'ang-Hsi. Bulletin de VAcademie
imperiale des sciences de St. Petersbourg, pp. 567-574. St. Petersburg,
1909.
Der Cyclus der zwolf Tiere auf einem alt-turkistanischen Teppich.
T'oung Pao, Vol. X, 1909, pp. 71-73 (avec note additionelle par E.
Chavannes).
Ein homosexuelles Bild aus China (1 plate). Anthropophyteia, Vol. VI,
1909, pp. 162-166.
Kunst und Kultur Chinas im Zeitalter der Han. Globus, Vol. XCVI,
1909, pp. 7-9, 21-24.
Christian art in China (20 plates). Mitteilungen des Seminars fur
oricntalische Sprachen, Vol. XIII, Berlin, 1910, pp. 100-118.
Die Ausnutzung sexueller Energie zu Arbeitsleistungen, eine Umfrage.
Anthropophyteia, Vol. VII, 1910, pp. 295, 296.
Zur kulturhistorischen Stellung der chinesischen Provinz Shanshi. Beobachtungen
auf einer Reise von Tai-yiian nach Hsi-an im Februar
1909. Anthropos, Vol. V, 1910, pp. 181-203.
Der Roman einer tibetischen Konigin. Tibetischer Text und libersetzung.
8 figures and book-ornaments after Tibetan designs drawn by Albert
Griinwedel. Leipzig, Otto Harrassowitz, 1911. pp. x, 264.
Contributions to Paul Carus, The fish as a mystic symbol in China and
Japan. Open Court, Vol. XXV, July, 1911, pp. 385-411. Illustrations
and quotations from Laufer.
King Tsing, the author of the Nestorian inscription. Open Court, August,
1911, pp. 449-454-
The introduction of vaccination into the Far East. Open Court, Sept.,
1911, pp. 525-53IChinese
grave-sculptures of the Han period. 10 plates and 14 text-figures.
New York, London, and Paris, 1911. 45 pp.
Modern Chinese collections in historical light. American Museum Journal,
April, 1912, pp. 135-138. Illustrated.
The Chinese Madonna in the Field Museum (1 plate). Open Court, Vol.
XXVI, Jan., 1912, pp. 1-6. Also as separate brochure.
Confucius and his portraits. Open Court, Vol. XXVI, March and April,
1912, pp. 147-168, 202-218 (1 plate and 25 text-figures). Also as separate
book.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
The discovery of a lost book. T'oung Pao, Vol. XIII, No. I, 1912,
pp. 97-106 (1 plate).
Five newly discovered bas-reliefs of the Han period. T'oung Pao, Vol.
XIII, No. 1, 1912, pp. 107-112 (4 plates).
The Wang Chuan Tu, a landscape of Wang Wei. Ostasiatische Zeitschrift,
Vol. I, No. I, Berlin, 1912, pp. 28-55 (18 figures).
The name China. T'oung Pao, Vol. XIII, 1912, pp. 719-726.
Foreword to Catalogue of a selection of art objects from the Freer Collection,
Washigton, 1912.
Jade, A study in Chinese archaeology and religion. 68 plates, 6 of which
are colored, and 204 text-figures. Field Museum Anthropological
Series, Vol. X, Chicago, 1912, 370 pp.
China can take care of herself. Oriental Revieio, Vol. II, 1912, pp.
595, 59<5 .="" br=""> The stanzas of Bharata. Journal Royal Asiatic Society, 1912, pp. 1070-
1073.
Chinese Sarcophagi. Ostasiatische Zeitschrift, Vol. I, No. 3, Berlin, 1912,
pp. 318-334. 5 illustrations.
Fish symbols in China. Open Court, Nov., 1912, pp. 673-680. Illustrated.
(Reprinted from Jade.)
Postscript to Cole, Chinese Pottery in the Philippines. Field Museum
Anthropological Series, vol XII, part 1, July, 1912, pp. 17-47.
The praying mantis in Chinese folk-lore. Open Court, No. 1, 1913, pp.
57-60. 3 illustrations. (Extract from Jade.)
The Chinese battle of the fishes. Open Court, No. 1, June, 1913, pp.
378-381. 1 illustration.
The development of ancestral images in China. Journal Religious Psychology,
Vol. VI, 1913, pp. 111-123.
Dokumente der indischen Kunst. I. Heft. Das Citralakshana nach d. tib.
Tanjur herausgegeben und iibersetst. Leipzig, Harrassowitz, 1913,
194 pp.
Descriptive account of the collection of Chinese, Tibetan, Mongol and
Japanese books in the Newberry Library. Chicago, 1913. 4 illustrations.
Notes on turquois in the East. Field Museum Anthropological Series,
Vol. XIII, No. 1, 1913, pp. 1-72. 6 plates (1 colored).
Arabic and Chinese trade in walrus and narwhal ivory. T'oung Pao,
1913, PP- 315-370, with addenda by P. Pelliot.
History of the fingerprint system. Smithsonian Report for 1912, pp.
631-652, Washington, 1913. (7 plates.)
In memorial of J. Pierpont Morgan. Ostasiatische Zeitschrift, Vol. II,
1913, pp. 222-225.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Epigraphische Denkmaler aus China. Teil I: Lamaistische Klosterinschriften
aus Peking, Jehol und Si-ngan (with O. Franke). Berlin,
1914, fol. 81 plates, 2 portfolios.
The application of the Tibetan sexagenary cycle. T'oung Pao, Vol. XIV,
1913, PP- 569-596-
Der Pfau in Babylonien. Oricntalistische Litcraturncitung, No. 12, 1913,
col. 539, 540.
Catalogue of a collection of ancient Chinese snuff-bottles in the possession
of Mrs. George T. Smith. Chicago, privately printed, 1913, 64 pp.
tiber den Wert chinesicher Papierabklatsche. Ostasiatischc Zeitschrift,
Vol. II, 1913, pp. 346, 347-
Bird divination among the Tibetans (Notes on Document Pelliot, no.
3530, with a study of Tibetan phonology of the ninth century).
T'oung Pao, Vol. XV, 1914, pp. 1-110. Leyden, E. J. Brill, 1914.
Discussion on relation of archaeology to ethnology. American Anthropologist,
Vol. XV, Oct.-Dec, 1913, pp. 573-577.
Was Odoric of Pordenone ever in Tibet? T'oung Pao, 1914, pp. 405-418.
Obituary notice of F. H. Chalfant. T'oung Pao, 1914, pp. 165, 166.
The sexagenary cycle. Once more. T'oung Pao, 1914, pp. 278, 279.
Chinese clay figures. Part I. Prolegomena on Chinese Defensive Armor.
64 plates and 55 text-figures. Field Museum Anthropological Series,
Vol. XIII, No. 2, 1914, pp. 73-315.
Review of H. Beckh, Verseichnis der tibettschen Handschriften. Journal
Royal Asiatic Society, Oct., 1914, pp. 1124-1139.
Some fundamental ideas of Chinese culture. Journal Race Development,
Vol. V, Oct., 19T4, pp. 160-174.
The story of the Pinna and the Syrian Lamb. Journal American Folklore,
Vol. XXVIII, April-June, 1915, pp. 103-128.
The Eskimo screw as a culture-historical problem. American Anthropologist,
Vol. XVII, 1915, pp. 396-406.
The Prefix A- in the Indo-Chinese languages. Journal Royal Asiatic
Society, Oct., 1915, pp. 757-780.
Karajang. Journal Royal Asiatic Society, Oct., 1915, pp. 781-784.
Optical lenses. I. Burning-Lenses in China and India. T'oung Pao,
1915, pp. 169-228.
Burning-lenses in India. T'oung Pao, 1915, pp. 562, 563.
Three Tokharian bagatelles. T'oung Pao, 1915, pp. 272-281.
Vidanga and cubebs. T'oung Pao, 1915, pp. 282-288.
W. W. Rockhill (Obituary Notice). T'oung Pao, 1915, pp. 289, 290.
Asbestos and Salamander. An essay in Chinese and Hellenistic Folk-lore.
T'oung Pao, 1915, pp. 299-373.
Chinese transcriptions of Tibetan names. T'oung Pao, 1915, pp. 420-424.
The Diamond. A study in Chinese and Hellenistic Folk-lore. Field
Museum Anthropological Scries, Vol. XV, 1915, No. 1, pp. 1-75.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
Two Chinese imperial jades. Fine Arts Journal, Chicago, Vol. XXXII,
June, 1915, pp. 237-241. 4 illustrations.
The Nichols Mo-So Manuscript. Geographical Review, Vol. I, April,
1916, pp. 274-285. 4 figures.
Ethnographische Sagen der Chinesen. Festschrift Kuhn (Miinchen),
1916, pp. 198-210.
Chinesische Schattenspiele, iibersetzt von Wilhelm Grube, herausgegeben
und eingeleitet von B. Laufer. Abhandlungen Kb'nigl. Bayer. Akad. d.
Wissenschaften, Vol. XXVII, No. 1, 442 pp. 1915. Preface and Introduction
(pp. v-xxiv) written by B. Laufer.
The Si-Hia language, a study in Indo-Chinese philology. T'oung Poo,
1916, pp. 1-126.
Supplementary notes on walrus and narwhal ivory. T'oung Pao, 1916,
pp. 348-389-
Se-Tiao. T'oung Pao, 1916, p. 390.
The beginnings of porcelain in China. With a technical report by H. W.
Nichols. 12 plates and 2 text-figures. Field Museum Anthropological
Series, Vol. XV, No. 2, pp. 77-182, 1916. The date was arbitrarily
changed by the printer to 1917. 106 pp. 7 plates.
Cardan's suspension in China. 1 plate, I text-figure. Holmes Anniversary
Volume, 1916, pp. 288-291.
Review of R. Garbe, Indien und das Christcntum. American Anthropologist,
Vol. XVIII, 1916, pp. 567-573.
Review of J. E. Pogue, The Turquois. American Anthropologist, Vol.
XVIII, 1916, pp. 585-590.
Burkhan. Journal American Oriental Society, vol. XXXVI, 1917, pp.
390-395. Additional note, vol. XXXVII, 1917, pp. 167, 168.
Concerning the history of finger-prints. Science, 1917, May 25, pp. 504,
505.
Moccasins. American Anthropologist, 1917, pp. 297-301.
Origin of the word Shaman. American Anthropologist, 1917, pp. 361-
371-
The reindeer and its domestication. Memoirs, Anthropological Association,
Vol. IV, No. 2, 1917, pp. 91-147.
The vigesimal and decimal systems in the Ainu numerals. With some
remarks on Ainu Phonology. Journal American Oriental Society, Vol.
XXXVII, 1917, pp. 192-208.
The language of the Yue-Chi or Indo-Scythians. Chicago, R. R. Donnelley
and Sons Co., 1917, 14 pp. Privately printed in 50 copies.
Collection of ivory seals in the possession of Mrs. George T. Smith.
Privately printed, 1917.
Loan-words in Tibetan. T'oung Pao, 1916, pp. 403-552. Leyden, E. J.
Brill, 1918. NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Religious and artistic thought in Ancient China. Art and Archaeology,
Dec, 1917, pp. 295-310. 16 illustrations.
Reviews of Diels, Antike Technik; Mookerji, Indian Shipping; Parmentier,
Guide au Musee de I'Ecole francaise ; Maspero, Grammaire de
la langue khmere. American Anthropologist, 1917, pp. 71-80, 280-285.
Totemic traces among- the Indo-Chinese. Journal American Folk-lore,
Vol. XXX, 1917, pp. 415-426.
Origin of Tibetan writing. Journal American Oriental Society, Vol.
XXXVIII, 1918, pp. 34-46.
Edouard Chavannes (Obituary Notice). Journal American Oriental Society,
Vol. XXXVIII, 1918, pp. 202-205.
Reviews of Lowie, Culture and ethnology, American Anthropologist, Vol.
XX, 1918, pp. 87-91; Foote, Foote Coll. of Indian antiquities, and Rea,
Cat. Prehistoric ant. from Adichanallur, ibid., pp. 104-106.
La Mandragore (in French). T'oung Pao, 1917, pp. 1-30; published 1918.
Malabathron (in French). Journal asiatique, Paris, 1918, 50 pp., 12
figures.
The Chinese exhibition. Bulletin, Art Institute of Chicago, Dec., 1918,
pp. 144-147-
Sino-Iranica. Chinese contributions to the history of civilization in
Ancient Iran, with special reference to the history of cultivated plants
and products. Field Museum Anthropological Scries, Vol. XV, 1919,
No. 3, 446 pp.
Reviews of Tallgrcn, Collection tovestinc dcs antiquilcs prihist. de
Minoussin.sk; Sarkar, Hindu achievements in exact science; Starr,
Korean Buddhism; Mauger, Quclqucs considerations sur les jcux en
Chine; Couling, Encyclopaedia Sinica. American Anthropologist, Vol.
XXI, 1919, pp. 78-89. Also, M. Czaplicka, Turks of Central Asia;
G. Ferrand, Malaka, le Malaya ct Malayur, and Apropos d'unc carte
javannaise du XVI" siecle; R. Torii, Etudes archeologiques. Les Ainu
des lies Kouriles, op. cit., pp. 198, 301-308, 459.
Coca and betel-chewing: A query. American Anthropologist, Vol. XXI,
1919, PP- 335, 336-
Sanskrit Karketana (in French). Mcmoires de la Societe de Linguistiquc,
Vol. XXII, 1922, pp. 43-46.
Multiple births among the Chinese. American Journal Physical Anthropology,
Vol. Ill, 1920, No. 1, pp. 83-96; and New China Reviezv, Shanghai,
Vol. II, April, 1920, pp. 109-136.
Sex transformation and hermaphrodites in China. American Journal
Physical Anthropology, Vol. Ill, 1920, No. 2, pp. 259-262.
The reindeer once more. American Anthropologist, Vol. XXII, 1920,
pp. 192-197.
Twelve articles and frontispiece contributed to H. Cordier, Ser Marco
Polo, Murray, London, 1920.
BERTHOLD LAUFER—LATOURETTE
Review of L. Wiener, Africa and the Discovery of America. Literary
Reviezv of the New York Evening Post, Feb. 5, 1921.
Review of H. Cordier, Ser Marco Polo: Notes and addenda to Sir Henry
Yule's Edition, 1920. American Historical Review, Vol. XXVI, No. 3,
April, 1921, pp. 499-501.
Milaraspa. Tibetische Tc.rte in auswahl iibertragcu. Folkwang-Verlag,
Hagen, 1922.
A bird's-eye view of Chinese art. Journal American Institute of Architects,
Vol. X, No. 6, 1922, pp. 183-198. 23 text-figures.
The Chinese gateway. Field Museum Anthropological leaflet No. i, 1922,
pp. 1-7. 1 plate.
Archaic Chinese bronzes of the Shang, Chou and Han periods. New York,
Parish-Watson, 1922, 24 pp., 4". 10 plates.
Use of human skulls and bones in Tibet. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 10, Chicago, 1923, 16 pp. I plate.
Oriental theatricals. Field Museum, Guide, Part I, Chicago, 1923. 60
pp. 11 plates in photogravure.
Review of Shirokogoroff, Social organisation of the Manchus. American
Anthropologist, Vol. XXVI, 1924, pp. 540-543.
Tobacco and its use in Asia. Field Museum Anthropological Leaflet No.
18, 1924, 40 pp. 10 plates in photogravure.
The introduction of tobacco into Europe. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 19, 1924, 66 pp.
Tang, Sung and Yuan paintings, Paris and Brussels. G. van Oest and
Company, 1924, 22 pp., folio. 30 plates.
Chinese baskets. Anthropology Design Series No. 3, Field Museum,
Chicago, 1925. 38 plates in photogravure, 2 pp. text, quarto.
The tree-climbing fish. China Journal of Science and Arts, Vol. Ill,
1925, No. 1, pp. 34-36.
Archaic bronzes of China. Art in America, Vol. XIII, No. 6, pp. 291-
307. 4 plates.
Jurchi and Mongol numerals. Korosi Csoma-Archiv, Vol. I, No. 2, Dec,
1921, pp. 112-115.
Ivory in China. Field Museum Anthropological Leaflet No. 21. 1925,
78 pp. 10 plates in photogravure.
Review of H. A. Giles, Strange stories from a Chinese studio. Journal
of American Folk-lore, Vol. XXXIX, 1926, pp. 86-90.
The Jan Kleykamp collection, Chinese and Japanese paintings. New
York, 1925, 40 pp., folio. 40 plates.
Ostrich egg-shell cups of Mesopotamia and the ostrich in ancient and
modern times. Field Museum Anthropological Leaflet No. 23, 1926,
52 pp. 9 plates in photogravure, 10 text-figures, 1 cover design.
History of ink in China, Japan, Central Asia, India, Egypt, Palestine,
Greece, and Italy. In F. B. Wiborg, Printing Ink, a History. Harper
Bros., New York, 1926, pp. 1-76.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS—VOL. XVIII
Archaic Chinese jades collected in China by A. W. Bahr. Now in Field
Museum of Natural History of Chicago. 52 pp., 36 plates, 3 of which
are colored. New York. Printed privately for A. W. Bahr by R. R.
Donnelley and Sons Co., Chicago, 1927.
Methods in the study of domestications. Scientific Monthly, Sept., 1927,
pp. 251-255.
Review of T. F. Carter, Invention of printing in China. Journal American
Oriental Society, Vol. XLVII, 1927, pp. 71-76.
Agate, archaeology and folk-lore. Field Museum Geology Leaflet No. 8,
1927, pp. 20-35. Illustrated.
Insect-musicians and cricket champions of China. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 22, 1927, 28 pp, 12 plates in photogravure.
The giraffe in history and art. Field Museum Anthropological Leaflet
No. 27, 100 pp. 9 plates in photogravure, 23 text-figures, I vignette,
I colored cover design. Notice in Quarterly Review of Biology IV,
1929, p. 138.
Cricket champions of China. Scientific American, Jan., 1928, pp. 30-34.
Illustrated.
The prehistory of aviation. Field Museum Anthropological Series, Vol.
XVIII, No. 1, 1928, 100 pp. 12 plates in photogravure and 1 vignette.
The prehistory of television. Scientific Monthly, Nov., 1928, pp. 455-
459-
Review of H. Maspero, La Chine antique. American Historical Review,
Vol. XXXIII, 1928, pp. 903, 904.
Turtle fossil arouses interest of scientists (Laufer quoted as authority).
Scientific American, May, 1929, pp. 451- 452.
Review of W. Barthold, Turkestan down to the Mongol Invasion. American
Historical Review, Vol. XXXIV, 1929, pp. 378, 379.
Review of Chi Li, The Formation of the Chinese People: An Anthropological
Inquiry. American Historical Review, Vol. XXXIV, 1929,
pp. 650, 651.
The American plant migration. Reprinted from Scientific Monthly,
March, 1929, Vol. XXVIII, pp. 239-251.
On the possible origin of our word booze. Journal of American Oriental
Society, Vol. XLIX, 1929, pp. 56-58.
The early history of felt. Reprinted from American Anthropologist,
Vol. XXXII, No. 1, January-March, 1930, pp. 1-18.
A Chinese-Hebrew manuscript. A new source for the history of the
Chinese Jews. Reprinted from American Journal of Semitic Languages
and Literatures, Vol. XLVI, No. 3, April, 1930, pp. 189-197.
Mission of Chinese students. Chinese Social and Political Science Review,
Vol. XIII, No. 3, July, 1929, pp. 285-289.
The Gest Chinese research library at McGill University. Montreal, 1929.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
The Eumorfopoulos Chinese bronzes. Burlington Magazine, Vol. LIV,
1929, pp. 330-336.
Catalogue of a collection of Chinese paintings in the possession of Dr.
Frederick Peterson. 1930.
Felt. How it was made and used in ancient times and a brief description
of modern methods of manufacture and uses. Chicago, Western
Felt Works, 1930. John Crerar Library.
Chinese bells, drums and mirrors. Burlington Magazine, Vol. LVII, pp.
183-187. London, October, 1930.
Geophagy. Field Museum Anthropological Scries, Vol. XVIII, No. 2,
Chicago, 1930, pp. 101-198.
Tobacco and its use in Africa, field Museum Anthropological Leaflet
No. 29, 1930. By B. Laufer, W. D. Hambly, and R. Linton.
The restoration of ancient bronzes and cure of malignant patina. By
Henry W. Nichols, with foreword by Berthold Laufer. Aug., 1930.
Museum Technique Scries, No. 3.
Columbus and Cathay, and the meaning of America to the Orientalist.
Journal American Oriental Society, Vol. LI, 1931, pp. 87-103.
China and the discovery of America. A monograph published by the
China Institute in America. New York, 1931.
The domestication of the cormorant in China and Japan. Field Museum
Anthropological Series, Vol. XVIII, No. 3, 1931, pp. 205-262.
Inspirational dreams in Eastern Asia. American Folk-lore Journal, Vol.
XLIV, 1931, pp. 208-216.
The prehistory of aviation. Open Court, Vol. XLV, 1931, pp. 493-512.
Illustrated.
Tobacco in New Guinea. American Anthropologist, Vol. XXXIII, 1931,
pp. 138-140.
Paper and printing in Ancient China. Printed for the Caxton Club.
Chicago, 1931.
A defender of the faith and his miracles. Open Court, Vol. XLVI, 1932,
pp. 665-667.
The early history of polo. Polo, The Magazine for Horsemen, Vol.
VII, 5, Apr. 1932, pp. 13, 14, 43, 44.
Sino-American points of contact. Scientific Monthly, Vol. XXXIV, 1932.
Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 495-499.
East and West. Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 473-478.
The Jehol pagoda model. Field Museum News, Vol. IV, 1933.
Turtle Island. Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 500-504.
Prefaces to Monograph Series of the New Orient Society of America.
Second Series, 1933. 1. China No. 5; 2. Central and Russian Asia
No. 2.
Foreword to Henry Field, Prehistoric Man, Field Museum Anthropology
Leaflet No. 31, pp. 3, 4. Chicago, 1933.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
A defender of the faith. Asia, Vol. XXXIV, May, 1934, pp. 290, 291.
Etruscans. Field Museum Areu's, Vol. V, 1934.
The lemon in China and elsewhere. Journal American Oriental Society,
vol. LIV, 1934, pp. 143-160.
Rare Chinese brush-holder. Field Museum News, Vol. V, 1934.
The Chinese imperial gold collection. A Century of Progress, 1934.
Parish-Watson & Co., Inc., New York, 1934.
The Swing in China. Mcmoircs dc la Socicte Pinno-Ougrienne, Vol.
LVII, 1934.
The Noria or Persian wheel. Pavry Memorial Volume, London, 1933.
Oxford University Press, pp. 238-250.
Chinese Muhammedan bronzes. Ars Islamica, Vol. I, 1934, pp. 133-147.
Illustrated.
Rye in the Far East and the Asiatic origin of our word series "Rye."
T'OIIIUJ Pan, Vol. XXXI, 1935, pp. 237-273.
Xot included in the above bibliography are the Reports of the Department
of Anthropology, Field Museum, published in the Director's Annual
Reports, 1915-1933. These, however, do not appear over Laufer's signature.
Dr. Laufer was the editor of all anthropological publications, leaflets,
guides, and design series issued by the Field Museum from 1915 to his
death.
In addition, Dr. Laufer left the following unfinished manuscripts :
The Buceros and Hornbill carvings.
History of the cultivated plants of America and their distribution over
The Old World. 2 vols. ca. 800-900 pp.
Jade, second revised and enlarged edition.
Chinese domestications, pt. 1: Chicken, Cormorant, and Cat. Five Prehistories.
A History of the Game of Polo.
برتولت لوفر (یازدهم اکتبر 1874-سیزدهم سپتامبر 1934) بیشتر سالهای پختگی خور را در ایالات متحده بسر برد. با این همه، آلمانی پرورده و تربیت شده بود و تا پایان عمر بسیاری از دیدگاهها و آیین های دانشمندی اروپائی را با خود داشت. لوفر برجسته ترین هدیه اروپا به دانش و پژوهش آمریکا بوده است. در کلن زاده شد و پسر ماکس و یوجینی (شلزینگر) لوفر بود. توانگری پدر و مادر از تمامی بهره های دانش و فرهنگ برخوردارش کرد. برادرش، دکتر هاینریش لوفر (درگذشت، دهم جولای 1935) پزشکی ستوده بود که سالها در قاهره مصر کار کرد.
در کودکی به نمایش، بویژه عروسکی دلبسته بود. با برادران و خواهرانش نمایشنامه هائی کامل اجرا می کرد که سراسر نو بود. خود او هم شماری نمایشنامه نوشته بود که معمولا" در زاد روز پدر یا مادر اجرا می شد. زمانی رویای نمایشنامه نویس شدن داشت و همه عمر ستایشگر شکسپیر بود. سالها موسیقی فرا گرفت ، بویژه پیانو. استادان بزرگ موسیقی و نیز اپرا را بس دوست می داشت.
پدر می خواست حقوقدان یا پزشک شود و پیش بینی شکستش در باستانشناسی که برگزیده بود می کرد. با این همه لوفر پدر به خواسته پسر تن داد و در آمادگی بس دراز و کشنده ای که مرد جوان ناگزیر می دانست دستش گرفت.
ده سالی (1893-1884) در دبیرستان (جیمنیزیوم) فردریش ویلهلم در کلن درس خواند و سالهای 1895-1893 در دانشگاه برلین گذشت. بخشی از آن سالها (1895-1894) به تلاش فراگیری در سمینار زبانهای خاوری در برلین گذشت. بسال 1897 از دانشگاه لیپزیک دکترای فلسفه گرفت. پایان نامه دکترایش که تحلیل انتقادی متنی تبتی بود با این نبشته: "با عشق و وظیفه شناسی پیشکش پدر ومادر بمناسبت بیست و پنجمین سال پیوندشان" در آستانشان گذارده شد. سالها بعد، در 1931، در شهری که برای زندگی برگزیده بود، دانشگاه شیکاگو، بس بجا، دکترای افتخاری حقوق را به داشته هایش در افزود.
لوفر خاور آسیا را رشته تخصصی خویش گزید و به همین مناسبت به فراگیری ابزارهای فنی و زبانی لازم پرداخت. دوره های آموزش زبانهای فارسی، سانسکریت، پالی، مالائی، چینی، ژاپنی، منچوئی، مغولی، دراویدی و تبتی گذراند. شماری از بزرگترین استادان آن روزگار آموزگارانش بودند. آیین بودا را با دکتر فرانک، چینی را با پروفسور ویلیام گروب، مالائی را با دستوردان گابلنتس، تبتی را با د کتر هات و ژاپنی را نزد پروفسور لانگ فرا گرفت.
در 1898 اندکی پس از در آمدن پایان نامه دکترایش پای به ایالات متحده گذارد؛ به پیشنهاد پروفسور بوآس که خود زاده آلمان بود. پروفسور بوآس برای هم میهن جوان خویش دعوت نامه ای از موزه آمریکائی تاریخ طبیعی در نیویورک گرفت. این کار اهمیتی سرنوشت ساز داشت. لوفر زان پس در ایالات متحده خانه گزید و بیشتر کارهای پژوهشی خود را در همین جا کرد. همینجا زن گرفت (برتا همپتون) و همینجا درگذشت. مستقل و متکی بخود بود و پیِ آمدن به ایالات متحده دیگر کمکی از پدر و مادر نگرفت و به لحاظ مالی راه خود را باز می کرد.
با تخصصی که در خاور دور داشت گذراندن مدتی در آن بخش از جهان در آغاز کارش مهم بود. در 1899-1898 رهبری هیئت شمال اقیانوس آرام اعزامی جزوپ به ساخالین و منطقه آمور بهر پژوهش قومشناسی قبائل بومی با او بود. بازتاب علاقه ای که از این راه پیدا شد و اطلاعاتی که این گونه بدست آمد در شماری از جستارهائی که نگاشته و بهتر بگوئیم، در تمامی پژوهشهایش در ادامه زندگی چشمگیر است. در 1904-1901رهبری هیئت جاکوب اچ. شف اعزامی به چین بهر پژوهش و پی جوئی پرسمانهای فرهنگی و تاریخی شکل گیری مجموعه های قوم شناسی را داشت.
پس از باز گشت به ایالات متحده دستیار قوم شناسی در موزه تاریخ طبیعی آمریکا شد، سمتی که از 1904 تا 1906 در آن بود. در بخشی از این مدت، در سال 1905، مدرس مردم شناسی در دانشگاه کلمبیا بود و در 1907-1906مدرس زبانهای آسیای خاوری در همان نهاد.
درسال 1908 به کارکنان موزه تاریخ طبیعی فیلد پیوست و با وجود دعوت های بسیار به رفتن به جاهای دیگر و دریافتی بسی بیشتر تا پایان عمر در همانجا ماند. سمت رسمی اش بترتیب عبارت بود از کمک موزه دار بخش خاور آسیا، نایب موزه دار قوم شناسی آسیائی و موزه دار مردم شناسی.
لوفر دوبار دیگر به سفر دور و دراز در خاور دور، هر دو برای مقاصد پژوهشی، پرداخت – در 1910-1908 رهبری هیئت اعزامی بلکستون به چین و تبت را داشت و در سال 1923 عضو هیئت میدانی مارشال اعزامی به چین.
در موزه تاریخ طبیعی فیلد وظائفی گوناگون بر عهده داشت. در سمت موزه دار مردم شناسی نظارت کلی بر تهیه و نمایش اشیاء تازه، برچسب زنی و فهرست نویسی مواد و هدایت کارکنان را داشت. روشن است که عمده علاقه اش به اشیاء چینی بود. بیشترشان خریدهائی بود که در ماموریت های هیئت های اعزامی به خاور دور خریداری کرده بود. بویژه به مجموعه سنگ یشم می نازید و همیشه ترجیح می داد خود به بازدیدکنندگان نشان دهد. او این مجموعه و تکنگاشتش در باره آن را در شمار بزرگترین دستاوردهای خود می شمرد. بهنگام مرگ تازه کار نصب سراسر جدید تمامی مجموعه چینی را به پایان برده بود. نگاهی به فهرست کارهایش بروشنی نشان می دهد بسیاری از انتشارات موزه را ویراسته و بسی از آنها را نوشته خودش است. در پرکاری شگفت انگیز بود و دو میز کارش، انباشته از کار و صندلی چرخدارش که بتواند چابک از یکی سر دیگری رود، زبانزد کارکنان موزه.
لوفر خود مشتاقانه به وظائف سنگینش نسبت به کارکنان موزه تاریخ طبیعی فیلد بسیاری کارهای دیگر را افزوده بود. جریان پیوسته بازدیدکنندگان از موزه، که برخی دانشمندانی برجسته بودند و شماری دانشجویان چینی، و دیگر نوسفران جوان خاوردورشناسی همواره برقرار بود. با شور فراوان دانشجویان چینی را به بررسی هایِ پژوهشی ِفرهنگ خویش بر می انگیخت. در سالهای آخر زندگی بروشنی برجسته ترین چین شناس آمریکائی بود. بسیاری از کسانی که آرزوی شغلی در این زمینه را داشتند بهر شنیدن نقدها و اندرزهایش می آمدند. وقت خود را سخاوتمندانه در اختیار این دانشمندان بالقوه که در مرحله تکوینی بودند می گزارد. در انتقادات خود و نشان دادن عیوب کارشان بسیار صریح بود ولی اغلب تمام دستنوشته هاشان رادر نهایت مهربانی و با دقت فراوان می خواند و تصحیحات و اضافات را انجام می داد. بی دقتی، بی کفایتی یا سطحی نگری را به شدت نکوهش می کرد. همینطور وقتی کسی را می ستود، و مواردش کم هم نبود، چیزی کم نمی گذاشت.
دلش بشدت برای افزایش علاقه به مطالعات گرانبار فرهنهگای خاور دور در آمریکا می تپید. مجموعه های بزرگی از کتابها و نسخه های چینی را برای کتابخانه های نیوبری و کریرار تهیه کرد. یکی از کتابهای کتابخانه نیوبری که به کتابخانه کنگره برده شد کتاب گمشده دوره سونگ (1210 م) [تاریخ ادبیاتِ کن چی دِ او Ken chih t'u " تصاویر نوغان داری و بافندگی" با چهل و پنج گراور چوبی] است که هیچ نسخه دیگری از آن شناخته نیست. لوفر با پژوهشهای وزارت کشاورزی آمریکا در باره گیاهان خاور دور و روشهای کشت و برز در آنجا همکاری می کرد. وقتی شورای انجمن های علمی آمریکا کمیته های خود در ارتقاء پژوهشهای چینی و ژاپنی را تشکیل داد عضویت در هر دو را پذیراشد. اولین رئیس کمیته ارتقاء پژوهشهای چینی بود و نو آوری های آفریننده و شوری وارد این مهم کرد که باعث شد زمان و توان شگفت انگیزی را روی این کار گذارد. بیشتر پیشرفت چشمگیر پژوهشهای خاور دور دهه گذشته آمریکا وامدار رهبری وی در مراحل آغازین شکل گیری این کمیته هاست.
فهرست کمیته ها و انجمنهای علمی که عضوشان بود بهت آور است. چنین بر می آمد که آماده بود هر دعوت به کمکی را که نوید افزایش دانش در رشته های مورد علاقه اش را می داد بپذیرد. شاید علت این همه تلاش وجود آثاری از خود بینی که در بیشتر انسانها یافت می شود- اشتیاق شناخته شدن- در او، یا انگیزه انجام هر آنچه امکان پذیر است، و عشق به کارهای نمایان بوده است. علت هرچه باشد لوفر پیوسته بارِ کارهای تازه و بلند تر کردن فهرست عضویت های خویش در کمیته ها و انجمن را بدوش می گرفت. در چندین کمیته و انجمن فعالانه شرکت می کرد. عضو هیئت مشورتی موسسه چین آمریکا؛ کمیته آمریکائی شورای ملی موسسه فرهنگ و اقتصاد چین؛ کمیته ارتقاء دوستی آمریکا و خاور دور؛ هیئت عامل موسسه آمریکائی هنر و باستانشناسی ایران، عضو پیوسته انجمن قوم شناسی، عضو انجمن آمریکائی پیشبرد علوم ؛ شورای پژوهش ملی آمریکا؛ (به گواهی خلاصه زندگی نامه اش) عضو فرهنگستان علوم آمریکا؛ عضو برجسته و برای مدتی رئیس انجمن خاور نوین آمریکا؛ عضو انجمن تاریخ علم و رئیس و نایب رئیس چند باره ی آن؛ عضو انجمن آمریکائی مردم شناسی؛ انجمن مردم شناسی آلمان در توکیو؛ شاخه شمال چین انجمن سلطنتی آسیائی؛ انجمن آسیائی ؛ انجمن هاکلیوت ؛ انجمن فرهنگ عامه آمریکا؛ انجمن زبانشناسی آمریکا؛ فرهنگستان ایلی نوی؛ انجمن زبانشناسی ؛ انجمن فین و اوگریائی ؛ انجمن دوستداران هنر آسیا؛ انجمن هنر خاور آسیا (برلین)؛ انجمن خاور شناسان (شیکاگو)؛ و انجمن بارت (وین) بود. عضو مکاتبه ای انجمن هندی پژوهش (کلکته)، عضو افتخاری انجمن باستانشناسی فنلاند؛ عضو افتخاری و دبیر انجمن دوستان آمریکائی چین (شیکاگو) هم بود.
لوفر همویراستار مجله باستانشناسی آمریکا ، گزارشگر ویژه کتابخانه ملی پیپینگ و عضو شورای مشورتی دانشگاه ینچینگ بود.
فزون بر این همه تلاش بس می نوشت. ساعت کارش در دفتر بس بلند، از نُه تا پنج در دفتر بود و شبها در خانه می خواند یا می نوشت. در عشقی که بکار داشت و استانده های بس بلندی که برای موفقیت در کار قائل بود اغلب بیش از توان خود تعهد می کرد. دستنوشته های ناتمام سالها در پرونده هایش می ماند بی مجالی بهر پایان بردنشان. او که بسیار حساس بود و مدتها بیش از توان از خود کار کشیده بود، گهگاه، بویژه در در سالهای پایانی ناخوش و دچار حالات افسردگی بود. همچنین گهگاه ناخوشی و اعصاب متشنج زود رنجش می کرد و در نکوهش همکارانش زیاده روی می کرد. هرچند ژرف بینان بسادگی این کج خلقی ها را می بخشیدند چرا که می دانستند چه وجود وفاداری است و وقتی رگ خوابش را بدست آوری از بذل مال و عمر کم نگذارد. بعنوان مثال در جریان جنگ 1918-1914، با این وجود که از پدر و مادری آلمانی بود کمکهای مالی سخاوتمندانه ای به خانواده چین شناسی فرانسوی کرد که جان به جنگ باخته بود.
آسودگی از کار را در زندگی خانگی، موسیقی و بویژه در رانندگی می جست. داستان سرائی زبردست بود. معمولا" داستانهایش برگرفته از منابع چینی و بجا بود. شگفت نیست که با سرشت هنری و موسیقی دوستی و تسلطی که بر زبان چینی داشت گریزگاهش را در منابع سرشار شعر چینی می جست. از چیستانهای چینی لذت می برد و مجموعه ای بس بزرگ از آنها داشت با این امید که روزی در آورد.
چنان دانشمندی که او بود، کتابخانه اش را بس دوست می داشت و بدان سر به فلک می سود. بیشتر حقوق دریافتی را روی آن می گذارد. بهنگام مرگ به سفارشش با نامه اهداء به موزه تاریخ طبیعی فیلد داده شد.
همانطور که گفتیم در گرما گرم چنین زندگی پر مشغله چنان پُر می نوشت که بس شگفت نماید. همانطور که کتابشناسی پیوست نشان می دهد آثار منتشر شده اش از دو سد می گذشت، از نقد کتاب و مقاله های دو سه صفحه ای گرفته تا کتابهائی سترگ. این کارها، از نگر گیتا شناسی هر آنچه را امپراتوری چین را تشکیل می داد- خودِ چین، منچوری، مغولستان، ترکستان چین و تبت را در بر می گرفت. همزمان به مباحثی مربوط به هند، سیبری خاوری، ژاپن، ساخالین، فیلیپین و جزایر اقیانوس کبیرنیز می پرداخت.
با این همه، علائق لوفر در این منطقه جغرافیائی بزرگ بخوبی تعریف شده بود. او در پی کارشناسی در تمامی مراحل زندگی و فرهنگ خاور دور که ناشدنی است نبود. پیشنه کاری اش که کوتاه آوردیم و زندگی نامه اش دامنه تخصصش رانشان می دهد. بخشی زبان شناسانه، بخشی هنری، کمتر دینی و بیش از همه مردم شناسانه و نیز در تأثیر فرهنگها بر یکدیگر. لوفر فرصتی اندک یا بهتر بگوئیم هیچ فرصتی برای تاریخ سیاسی نداشت. نیز چندان در بند رویداهای سیاسی جاری در خاور دور نبود و وقت زیادی را صرف دگرسانی گسترده امروزی فرهنگهای چین و ژاپن نمی کرد. بیشتر علاقه اش بر این دو ملت، پیش از تأثیر ویرانگر استیلای باخترزمین، متمرکز بود. لوفر افزایش درک مراحل پیشین فرهنگ های دو ملت را پی گیر بود. هر چه نباشد اولین عشقش باستانشناسی بود و زندگی باستانی نوع بشر در خاور دور ذهنش را بخود مشغول کرده بود.
علاقه اش به زبانها بیشتر بعنوان ابزار کار بود. شمار زبانهائی که می دانست تکان دهنده بود؛ برخی را خوب می دانست و از بعضی آگاهی اندک داشت. با امکانات فردی که در قاره اروپا بار آمده و آموزش دیده باشد به سه زبان انگلیسی، فرانسه و آلمانی می نوشت. چینی و تبتی می دانست و تا حدوی با زبان ژاپنی و چندین زبان هند و آسیای مرکزی آشنائی داشت. بیشتر بضاعت زبانشناسی اش در عرصه هائی بود که شمار دانشمندان مسلط بر آن، بویژه آمریکائی، زیاد نیست. بنابر این اندکند کسانی که یارای داوری در سراسر طیف کاری وی را داشته باشند.
در حالیکه زبانها در نظرش بیشتر ابزار نیل به هدف بود، با ذهن پرسشگری که داشت نمی توانست جذب خود زبانها بخاطر خودشان نشود. بعنوان مثال در میان نوشته هایش پژوهشی در باره حالت ملکی در زبان آلتائی، جستاری بلند در باره پیشوند a- در زبانهای هند و چینی، جزوه پژوهشی کوچکی که به سرمایه شخصی در باره زبان یوئه چی یا هند و سکائی در آورد، و آنچه براستی تکنگاشتی است سترگ در وام واژه های زبان تبتی بچشم می خورد. همچنین از خاستگاههای زبانهای هندی و تبتی نیز گفته است. یادداشت کوتاهی هم دارد در باره " booze" انگلیسی و اعداد در زبانهای جورچی و مغولی.
با عشقی که به موسیقی داشت علاقه ژرفش به هنر چینی شگفت نیست. از آنجا که بخش بزرگی از پژوهشهایش در گرفت و داد کالاهائی بود که می بایست دریادداشتی در باره این دوره شرح می شد گریزی از بررسی افسانه های نتایج سفرهای چان کی ین به غرب در دوره هان نداشت و شگفت نیست که بسوی هنر نیز کشیده شده باشد. یکی از بزرگترین تکنگاشتهایش در سفالینه های دوره هان بود. تکنگاشت کوتاه تری هم در گور پیکره های دوره هان داشت. جزوه ای هم در باره برنزهای باستانی دوره های شان ، چو و هان نگاشته بود. جستار کوتاهی هم در باره برخی نقش های نیم برجسته نو یافته دوره هان نگاشته بود.
با این همه علاقه اش به هنر به دوره های دیگر نیز پر می کشید. هنر بودائی و مسیحی چین نیز توجهش را بر انگیخته بود. جستاری بلند در باره چشم انداز وانگ وی داشت و در باره نقاشی های دوره های تِ آنگ، سونگ و یو آن نیز نوشت. مجموعه داران هنر چین برای وارسی اشیاء چینی اش می آمدند. در 1932 در یک مجموعه چهار مرقع تصاویر موضوعهائی را که در 1969 برای ک آنگ هسی کشیده شده بود یافت و یکی از حامیان هنر چینی را متقاعد کرد به کتابخانه کنگره آمریکا پیشکش کند.
به فلسفه و دین علاقمند بود. شاید همین نمایش سرشت احساساتی اش را بس که در اواخر عمر افسوس می خورد که چرا این همه از وقت خود را به زیان پرداختن به تائو ته چینگ و چوانگ تسو که عرفانی تر است صرف مطالعه آئین کنفوسیوس کرده که عقل گراست و بسردی اخلاقی و دارای ذهنیت سیاسی و اجتماعی. شمار نوشته هایش که عمدتا" به دین پرداخته باشد زیاد نیست. آنچه در باره ادیان بزرگ و سازمان یافته چینی گفته اندک است. هرچند اتفاقا" بشکلی گسترده به دین عوام چین پرداخته، بویژه برخی از اشکال اولیه اش و بصورتی که در فرهنگ عامه و جادوگری چینی بیان شده است. این چنین است که پژوهشهایش در باره یشم مطالب زیادی در باره کاربرد سنگهای نیمه قیمتی در جادو گری و دین دارد. درباره رواج تصاویر نیاکان در چین و نشانه های توتم پرستی در میان هند و چینی ها نیز نوشته است.
گفتیم که لوفر به عنوان یک داشمند بیش از هر چیز مردم شناس بود و بیشتر نوشته هایش در این زمینه. از پرداختن به برخی ابزارها و شیوه های بشر و گردآوری هر گونه اطلاعات یافت شدنی درباره شان سرخوش می شد. بیشتر موضوعهائی که می پژوهید سرگرم کننده ، اتفاقی و شگفت انگیز بود تا مهم. بنظر می آید در اینکار نوعی سرگرمی یافته بود. از این دست است ماهی درخت نورد ، اهلی کردن باکلان در چین و ژاپن، تاریخچه و خاستگاه چوگان ، چندقلوزائی در میان چینی ها ، اثر انگشت ، کاربرد جمجمه و استخوان مردم در تبت ، آنچه پیش از تاریخ هواپیمائی و تلویزیون نام داده، برخی مراحـــــــل غریب آمیزش ، شگون پرندگان در مـــــیان تبتی ها ، خاک خوردن ، سرآغازهای تاریخ نمد ، جویدن برگ کوکا و تُنبل ، حشره-موسیقی دانان و قهرمانان کریکت چینی . دیگر نوشته هایش بیشتر به اشیاء یا نهادهائی بر می گشت که اهمیتشان نمایان تر بود- مثل تکنگاشت راجع به پیکره های گلین که خود پشگفتار جوشنهای چینی اش نامید. از همین دست است پژوهشهایش در گوزن شمالی و و اهلی کردنش و نیز عاج در چین.
شاید بزرگترین دستاوردهای لوفر در پهنه تأثیر فرهنگها بر یکدیگر و نیز کوچ و گسترش گیاهان بستانی در جهان ، اسبابهای مکانیکی و افکار مردمان بر یکدیگر بوده باشد. بویژه خود را وقف نفوذ متقابل فرهنگها در آسیای مرکزی و خاور دور آسیا کرد. لوفر برای اینگونه پژوهشها بشکلی استثنائی مجهز بود. آشنائی اش با بیشتر زبانهای رایج منطقه درهای ادبیات و کتیبه های بسیاری از مردمان درگیر را برویش می گشود. علائق و تربیت باستانشناسانه و مردم شناسانه پیشینه و شور لازم را فراهم می کرد. حافظه شگفت انگیزش مقایسه را میسر می ساخت و طیف گسترده ای از حقایق را در دسترسش می گذارد که چه بسا در نگاه نخست چندان مهم بنظر نمی رسید.
در همین پهنه بود که ساینو-ایرانیکا را نوشت که به باور برخی دانشمندان بتنهائی در تارُک بزرگترین تکنگاشتهایش نشسته است. در این کتاب کوچ گیاهان گوناگون بستانی را می نمایاند. در بیشتر موارد پیِ ورودشان به چین را گرفته روشن می کند از ایران یا دیگر سرزمین ها دامن بدانجا کشیده اند. فزون بر این شماری کانی ها، فلزات، داروها و سنگهای گرانبها را نیز در این کتاب گنجانده است. در برخی موارد نه تنها پیِ کوچ گیاهان ایرانی به چین را گرفته بلکه به آنچه چین ارزانی ایران داشته نیز پرداخته است. در پیوستها از وامواژه های ایرانی در مغولی، چینی در ترکی و هندی در پارسی می گوید. در همین یک تکنگاشت زبانهای گوناگون خاور دور و آسیای مرکزی، منابع و مراجع عربی را کار گرفته و دانش خود از منابع ذیربط در چندین زبان اروپائی را بروشنی نشان داده است.
لوفر بارها و بارها در جستارها و تک نگاشتهایش به مراحل گوناگون بن مایه اصلی خویش می پردازد. کار بزرگش پیرامون یشم نه تنها چین که اشارات به کارگیری سنگهای نیمه گرانبها در سرزمین های دیگر را نیز در میان می گیرد. به احتمال گسترش ویژگی های فرهنگی و هنرساخته های منطقه آمور به دیگر بخشهای خاور دور و قاره آمریکا علاقمند بود. درباره پهن گستره کهربا، ساغرهای پرنده-گردونه وار در چین و اروپا، ورود ذرت به شرق آسیا، افسانه یونس در هند، دوره دوازده جانور [گاهشمار چینی] (که بخوبی در خاور دور شناخته است)، قالیچه کهن چینی، هنر ترسائی در چین، ورود مایه کوبی به چین، سفالینه های چینی در فیلیپین، تجارت عاج نهنگ دریائی شمالگان و شیرماهی بدست عربان و چینیان، داستان پینا و بره سُریانی ، عدسی های آتشزنه در چین و هند ؛ آزبست، سمندر و الماس، فرهنگ عامه چینی و یونانی مآب، رسیدن تنباکو به آسیا، اروپا و آفریقا و کاربردش در آنجا، تاریخ مرکب در چین، ژاپن، آسیای مرکزی، هند، مصر، فلسطین، یونان و ایتالیا، کوچ گیاهان آفریقائی و لیمو در چین و دیگرجاها. از کسی چون او بر می آید که در یکی از بلندترین و درست ترین نقدهایش بر اختراع چاپ در هند به کوچ کاغذ از چین به ارو پا و دیْن احتمالی اروپا به آنکشور در فن چاپ بپردازد.
یک علت این همه پرکاری لوفر در نشر، اتکای گسترده اش بر ادبیات شگرف چینی و سده ها نوشته های دانشمندان چین دیار بود. دانشمندان چینی کارِ گل را کرده بودند و لوفر دست آوردهایشان را در دسترس باختر زمین گذارد. این سخن بمعنی وامگیری بدور از اشاره لازم به منبع اصلی نیست. در نوشته های علمی اش هرکجا که فضل فروشی شمرده نمی شد با وسواس ارجاعات به منابع اصلی را می آورد. افزون بر این بس اندک اند برگردانهای دربست، راسته، پیش پا افتاده و کسل کننده در میان کارهایش. در سالهای آغازین، هنگامی که هنوز ابزارهای خویش می آزمود دست به انتشار چند ترجمه زد که شاید بخشی از آنها زاده تمرین ادبی دادن به خودش بود. بعدها خیلی کم از این دست ترجمه ها کرد. همچنین کارش خلاصه نویسی و مردم پسند کردن نتیجه سخت کوشی های دانشمندان خاور دور بزبانهای غربی نیز نبود. او رساله های زبانهای آسیائی را بهمان شکل سره سنجانه و بهگزینانه کار می گرفت که رساله های غربی را و به عنوان گنجینه های اطلاعات بکارشان می برد که بسیار حقایق برگرفته از آنها را گرد هم می آورد، بویژه در توصیف اشیاء در مجموعه های گوناگونی که خود گرد آورده یا استفاده کرده بود و در پی جوئی نشانه های اشاعه یک رسم، گیاه، یا کالا کار می گرفت. بمعنائی خاص کارش ترکیب،مقایسه و تفسیر دانش موجود بود. با این کار کمکی روشن و برجسته به دانش کرد. به نسبت انگشت شمارند مردانی از شرق یا غرب که مجهز به این همه ابزار زبانهای مرکز و شرق آسیا بوده باشند. برای بسیاری از دانشمندان غربی گنجینه های پنهان در این زبانها زیر چنان قفل و کلیدی بوده که انگار وجود ندارند. کار لوفر برداشتن مهر و موم این گنجینه ها و بیرون کشیدن اطلاعات سر بمهر و بهم چسباندنشان بشیوه ای بود که وابستگی متقابل فرهنگها و کمکهایشان به یکدیگر را بنمایاند.
آنچه معمولا" تعمیم یا کلی بافی نامیم کمتر از او سرزده است. چند مقاله هم در تلاش ترسیم خطوط کلی فرهنگ چین نگاشته است. هر از چند گاهی چنین می کرد. جستار کوتاهش "برخی ایده های بنیادی فرهنگ چینی" یکی از اندک تلاشهایش در این راستا بود. یک چین شناس جوانتر آمریکائی این جستار را یکی از کارآمدترین نوشته های لوفر شمرده گوید پژوهشهای خود را بیشتر بر پایه ایده های آن پی می گیرد.
بیشتر کارهای گرانبار لوفر با واقع بینی علمی نگاشته شده است. اجازه نداده احساسات همیشه نیرومند و پیش داوری هایش که بعضا" حاد بود وارد کار شود. تنها در کارهای سبک تری که تک و توک می نوشت جانبداری های شخصی اش توی چشم می زند. خود را طوری بار آورده بود که استانده های والائی را که از دیگران انتظار داشت در کارش رعایت شود.
انتظار خطا ناپذیری از لوفر زیاده خواهی است. نخستین کس در پافشاری بر این بود که نوشته هایش می بایست نه بر پایه چون و چرا ناپذیری، که از دید کمکشان به دیگر دانشمندان در گسترش مرزهای دانش دیده شوند. کارهائی توانمندانه و درستکردارانه که دیگران می توانستند آثارشان را بر پایه آنها بنیاد کنند، چنان نیک که می توانستند کمبودهائی را که خود لوفر نمی توانسته از آنها آگاه بوده باشد بیابند، چیزی که چه بسا برترین آرزوی لوفر بوده باشد.
اینکه برخی کارهایش را دانشمندان جوانتری که مفیدشان یافته اند نقد می کنند قابل انتظار است. بعنوان مثال گفته می شود بسا لغزش که در دو کتاب چینی که در نگارش تکنگاشت بزرگش درباره یشم بسیار بر آنها تکیه کرده راه یافته است. نیکلاس پوپ در شماره اخیر زاپیسکی انستیتو خاورپژوهی روسیه، در جستاری پیرامون تاریخ ادبیات مغولی بوریاتی آنچه را کاستی های جستار لوفر، طرحی کلّی از ادبیات مغولی ، می داند برمی شمارد. بتازگی روس دیگر کوشیده نکته ای را از آنچه لوفر در باره گیلیاکی ها گفته رد کند. یک دانشمند جوان چینی نیز بتازگی نشان داده لوفر در بحث ورود عینک به چین، بخاطر خطاهای موجود در منابع چینی که بر آنها تکیه کرده لغزیده است. (نک: چ′ ایو ک′آی مینگ، ورود عینک به چین در ژورنال پژوهشهای آسیائی هاروارد، سال یکم، جولای 1936، صص 193-186). با این همه باید بی درنگ افزود اگر هم دانشمندانی یافت شوند که آثارشان دچار چنین سرنوشتی نشود بس اندکند. این را هم باید افزود که لوفر سرگرم بازبینی جستار یشم بود که سوگمندانه مرگ نابهنگام ناتمامش گذارد.
به یک معنا لوفر هیچگاه دربست با محیط آمریکا همساز نشد. از یک نگر مهم- در علاقه اش به مردم شناسی و دستاوردهایش در آن، و در پهنه تماس فرهنگها- خود را در حال و هوای علمی امریکا خودمانی می یافت. بخاطر علاقه امریکائی ها به علوم اجتماعی می توانست وجودهائی همخو بیابد که همچون همرتبگان با آنها به گفتگو نشینند و کمکش کنند. با این همه در برخی جنبه های دیگر همچنان بیگانه ماند. در نامه ای که در سالهای آخر زندگی نوشته ریاست نشستی مهم را نپذیرفت بر این پایه که "یک یانکی" برای اینکار بهتر است. وفاداریش به سرزمینی که میهن خویش ساخته بود چون و چرا نمی پذیرفت. با این همه در پژوهشهای شرق آسیا تنها بود و چه بسا که اعلب این تنهائی را حس می کرده است. علت تا حدودی این بود که ایالات متحده تا این اواخر در این زمینه کارشناسانی انگشت شمار داشت. هرچند این هم مهم است که عامل دیگری وارد کار شد. بیشتر امریکائیانی که در خاور دور تخصص دارند کارشان آماجی جز درک اوضاع جاری آن بخش از گیتی ندارد. این را می دانند که ایالات متحده در آنسوی اقیانوسی که شتابان فاصله اش با آمریکا کم می شود با شرق آسیا روبروست و باید آماده رویاروئی کامیابانه و در صورت امکان دوستانه با ملت هایش باشد. به باور این دانشمندان اگر امریکا می خواهد دچار لغزشهای مرگبار نشود باید این ملت ها را درک کند و پیش نیازش شناخت تاریخ و فرهنگشان است. کارشناسان آمریکائی تاحدودی از آنرو تن به پژوهشهای خاور دور می دهند که به خود این پژوهشها علاقمندند، اما برترین آماج سودگرایانه شان آشنا کردن کشورشان با خاور آسیا در روزگاری است که زندگی دوستانه با آن گریزناپذیر است. گرایش اطلاع یابی آمریکا از خاور دور پرداختن به روابط دیپلماتیک و بازرگانی، مشکلات اقتصادی، روابط باختر با خاور دور، و تغییرات جاری در فرهنگهای خاور دور بوده است.
از سوی دیگر برجسته ترین دانشمندان اروپائی متخصص خاور دور تنها و تنها به تاریخ و فرهنگهای گذشته این منطقه پرداخته اند. اینان اوضاع جاری را درست درنیافته اند. پروایش را هم نداشته اند. به باورشان اگر قرار باشد نتیجه دانششان بکار تسهیل آمیزش شرق وغرب آید عینیتش تهدید شود.
لوفر برآمده از تربیتی اروپائی بود و هیچگاه نمی توانست خود را دربست با نگرش امریکائی سازگار کرده از جوری خوارشماری بی شکیب آن برهد. آنچه این گرایش را می فزود این بود که در بیشتر سالهای زندگی اش امریکا چین شناسی نداشت که یارای برابری با وی در آشنائی با آنهمه زبان و دانش شگرف از فرهنگ پیش از سده نوزدهم داشته باشد. با این همه، دست کم در سالهای آخر زندگی دریافت ایالات متحده می بایست در روابط با خاور دور دانش خاص خود را که متناسب با منافع و نیازهایش باشد گسترش دهد. او پذیرفت که همین دانش نیز می تواند به همان استانده های دقت علمی که در اروپا فراگرفته بود برسد. در واقع بر این پای می فشرد که آمریکا می بایست به الگوهای خود و نه اروپا پای بند ماند. با این همه شاید هیچگاه با این مرحله از حال و هوای فکری سرزمینی که میهن خویش ساخته بود دربست آشتی نکرد.
شاید بزرگترین دستآورد لوفر برای دانش آمریکا ریشه در همین ناسازگار ماندنش داشته باشد. اگر لوفر یکسره با فرهنگ آمریکائی سازگار شده بود هیچگاه نمی توانست با ارائه سنت علمی اروپائی، به طول زندگی یک نسل ، دانش آمریکا از خاور دور را، چنان برجسته و نمایان، پربار کند.
یادداشتی کتابشناختی
منابع این طرح کلی از زندگی نامه لوفر که در بالا آمد بسیار است- بخشی از یادداشت مبتنی بر اطلاعاتی که خود دکترلوفر برای درج در کی کیست امریکا، 1935-1934 (ج 18، ص. 1417) پیش گذارده بود، بخشی اطلاعاتی که خانم لوفر از سر لطف در اختیار گذاردند، و نیز اطلاعات دوشیزه لوسی دریسکول همکار پیشین و دوست نزدیک لوفر، و بخشی توسط دکتر مورتیمر گریوز، از شورای انجمن های علمی آمریکا، و در حدی کمتر، نطرات دوستان گوناگون دکتر لوفر، نکاتی مرتبط با زندگی دکتر لوفر که از زمان مرگش چاپ شده و آشنائی شخصی نویسنده با لوفر که گرچه هیچگاه دوستی نزدیک نشد سالها پابرجا بود. از میان جستارهای مهمتری که در باره لوفر نوشته شده آنهائی است که در مردم شناس امریکائی ، سال بیست وهشتم، صص.101 به بعد؛ اتریبو آسی ا، سال چهارم، صص 270-265، و مونیومنتا سریک ا، سال یکم، جزء دوم، صص. 487 به بعد آمده است.
کتابشناسی پیوست در نوع خود کمابیش کامل ترین و دقیق ترین است که تاکنون منتشر شده. بیشتر مبتنی است بر آنچه خود دکتر لوفر گرد آورده و در ژورنال انجمن شرق شناسی امریکا ، سال پنجاه و چهارم، صص 362-352 چاپ شده، هرچند با سه کتابشناسی دیگر و هرجا ممکن بوده با کتابشناسی های خود تکنگاشتها و جستارها سنجیده شده است. دست کم بخشی از خطاهای دیگر کتابشناسی ها حذف و شماری عناوین یافت و افزوده شده است.
عکسی که از لوفر آورده ایم موزه تاریخ طبیعی فیلد در اختیار گذارده است.
کتابشناسی برتولت لوفر1934-1895
Japanische Marchen (translated from the Japanese). Cologne Gazette,
1895, nos. 98, 120, 144.
Indisches Rezept zur Herstellung von Raucherwerk. Translated from the
Tibetan with Tibetan text. Vcrhandlungen der Berliner anthropologischen
Gesellschaft, July 18, 1896, pp. 394-398.
Zur Geschichte des Schminkens in Tibet. Globus, 1896, vol. LXX, no. 4,
pp. 63-65.
Blumen, die unter den Tritten von Menschen hervorsprossen. Der Urquell,
New Series, 1898, vol. II, part 34 pp. 86-88,
Eine verkiirtze Version des Werkes von den hunderttausend Naga's. Ein
Beitrag zur Kenntnis der tibetischen Volkereligion. Tibetan text, translation
and introduction. Helsingfors, 1898. 129 pp. Memoires de la
Societe Finno-Ougrienne.
Einige linguistische Bemerkungen zu Grabowsky's Giljakischen Studien.
Internationales Archiv fur Ethnographic, 1898, Vol. XI, pp. 19-23.
Fiinf indische Fabeln aus dem Mongolischen. Zeitschrift der deutschen
morgenla'ndiscken Gesellschaft, 1898, Vol. LII, pp. 283-288. Leipzig.
Neue Materialen und Studien zur buddhistischen Kunst. Globus, 1898,
vol. LXXIII, No. 2, pp. 27-32. Illustrations.
Studien zur Sprachwissenschaft der Tibeter. Sitzungsberichte des philos.-
philol. und der hist or. Classe der k. baycr. Akad. d. Wisscnschaftcn,
Miinchen, 1898, part III, pp. 519-594.
tiber eine Gattung mongolischer Volkslieder und ihre Verwandtschaft mit
tiirkischen Liedern. Der Urquell, New Series, 1898, Vol. II, part 7/%,
pp. 145-157-
Ethnological work on the island of Saghalin. Science, May 26, 1899,
PP- 732-734-
Hohliixte der Japaner und der Siidsee-Insulaner. Globus, 1899, Vol. 76,
no. 2, p. 36.
Die angeblichen Urvolker von Yezo und Sachalin.. Centralblatt jur
Anthropologic, 1900, no. 6, pp. 321-330.
Petroglyphs on the Amoor. American Anthropologist, N.S., 1899, Vol. I,
PP- 746-750.
Preliminary notes on explorations among the Amoor tribes. American
Anthropologist, N.S., April, 1900, Vol. II, pp. 297-338. Illustrations.
Beitrage zur Kenntnis der tibetischen Medizin. 2 parts. 00 pp. Leipzig,
Otto Harrassowitz, 1900. In collaboration with Heinrich Laufer.
Ein Stihngedicht der Bonpo. Aus einer Handschrift der oxforder Bodleiana.
Denkschriften der haiserlichcn Akademie der Wisscnschaften
in Wien, phil.-hist. Classe, Vol. XLVI, pp. 1-60. VII. Abhandlung.
Reviews of Griinwedel, Mythologie des BiMhismus and S. Tajima's
selected relics of Japanese art, vols. I and II. Globus, 1900, Vol.
LXXVIII, nos. 8 and 19, pp. 129, 310, 311.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Uber das Va-Zur. Ein Beitrag zur Phonetik der tibetischen Sprache.
Wiener Zeitschrijt fiir die Kunde des Morgenlandes. Wien, 1898-99,
Vol. XII, pp. 289-307; Vol. XIII, pp. 95-109, 199-226.
Felszeichnungen vom Ussuri. Globus, 1901, Vol. LXXIX, no. 5, pp. 69-72.
Review of H. Francke's Der Friilingsmythus der Kesarsage, ein Beitrag
sur Kenntnis der vorbuddhistischen Religion Tibets; and of his Ladakhi
Songs. Wiener Zeitschrift fiir die Kunde der Morgenlandes, 1901, Vol.
XV, pp. 77-IO7-
The Decorative Art of the Amur Tribes. Jesup Expedition Publications,
American Museum Memoirs. New York, Vol. VII, 1902, 86 pp. 4°.
33 plates.
Uber ein tibetisches Geschichtswerk der Bonpo. T'oung Pao, 2nd Series,
Leiden, 1901, Vol. II, no. 1, pp. 24-44.
Zum Marchen von der Tiersprache. Revue Orientale (Kclcti Szcmle),
Budapest, 1901, Vol. II, no. 1, pp. 45-52.
Zur Entstehung des Genitivs in den altaischen Sprachen. Revue Orientate
(Keleti Szcmle), Budapest, 1901, Vol. II, no. 2, pp. 133-138.
Verzeichnis der tibetischen Handschriften der koniglichen Biblothek zu
Dresden. Zeitschrijt der dcutschcn morgenlandischcn Gesellschajt. 1901,
Vol. LV, pp. 99-123.
Zwei Legenden des Milaraspa. Translated from the Tibetan, with Tibetan
text. Archiv fiir Religionszvissenschajt, Tubingen u. Leipzig, 1901,
Vol. IV, pp. 1-44.
Aus den Geschichten und Liedcrn des Milaraspa. Translated from the
Tibetan, with Tibetan text. Denkschriftcn der kaiserlichen Akademie
der Wissenschajten in Wien, phil.-hist. Classe, 1902, Vol. XLVIII, II.
Abhandlung, pp. 1-62.
Mitteilung uber die angebliche Kenntnis der Luftschiffahrt bei den alten
Chinesen. Ostasiatischcr Lloyd, Vol. XVII; s. Orient Bibl., 1904, no.
1489, p. 78.
Review of Jul. Lessing, Chinesische Bronzegejdsse. T'oung Pao, 2d
Series, Vol. IV, pp. 264-267; s. Orient Bibl, 1904, no. 1583, pp. 82.
Religiose Toleranz in China. Globus, 1904, Vol. LXXXVI, pp. 219, 220.
Ein buddhistisches Pilgerbild. Globus, 1904, Vol. LXXXVI, pp. 386-388.
Zur Geschichte der chinesischen Juden. Globus, 1905, Vol. LXXXVII,
no. 14, pp. 245-247.
Chinesische Altertiimer in der romischen Epoche der Rheinlande. Globus,
1905, Vol. LXXXVIII, No. 3, pp. 45-49-
Zum Bildnis des Pilgers Hsiian Tsang. Globus, 1905, Vol. LXXXVIII,
PP. 257, 258.
Ein angebliches Chinesisches Christusbild aus der T'ang Zeit. Globus,
1905, Vol. LXXXVIII, pp. 281-283. Illustrated.
Anneaux nasaux en Chine. T'oung Pao, 2d Series, Vol. VI, 1905, pp.
321-323. BERTHOLD LAUFEE LATOURETTE
Introduction to the book of W. Filchncr, Das Klostcr Kumlmm in Tibet.
Berlin, 1906, pp. ix-xiv.
Obituary notice of Dr. Georg Huth. T'oung Pao, 1906, pp. 702-706.
Historical jottings on amber in Asia. Memoirs American Anthropological
Association, Vol. I, part 3, pp. 211-244.
The Bird-Chariot in China and Europe. Boas Anniversary Volume,
pp. 410-424.
Editor, Boas anniversary volume. New York, G. E. Stechert & Co.,
1906.
Ancient Chinese bronzes. Craftsman, April, Vol. XIT, pp. 3-15. Illustrated.
A plea for the study of the history of medicine and natural sciences.
Science, Vol. XXV, pp. 889-895.
The relations of the Chinese to the Philippine Islands. Smithsonian
Miscellaneous Collections, Vol. L, part 2, Washington, 1907, pp. 248-
284.
Zur Geschichte der Brille. Mittcilungen des Ges. fur Geschichie der
Mcdizin, Vol. VI, 1907, No. 4, pp. 379-385.
A theory of the origin of Chinese writing. American Anthropologist,
Vol. IX, 1907. pp. 4^7-492.
Reviews of F. Karseh, Forschungen iibcr gleichgcschlechtliche Liebe.
American Anthropologist, vol. IX, pp. 390-397. W. v. Hoerschelmann.
Entimcklung der alt chin. Ornamcntik, and H. Beckh, Tib. Vbersctzung
Kalidasa's Meghaduta. Monist. Vol. XVII, pp. 634-636.
W. W. Newell and the lyrics of Li-t'ai-po. American Anthropologist,
Vol. IX, 1907, pp. 655, 656.
The introduction of maize into eastern Asia. Congres intermit, des Americanistes,
Quebec, Vol. 1. 1907, pp. 223-257.
Note on the introduction of the groundnut into China. Ibid.. 259-262.
Zur buddhistischen Litteratur der Uiguren. T'oung Pao, Ser. IT, Vol.
VIII, 1907, pp. 391-409.
Ein japanisches Frtihlingsbild. Anthropophyteia, Vol. IV, 1 plate, pp.
279-284.
Skizze der mongolischen Literatur. Revue orientate, Vol. VIII, 1907,
pp. 165-261. Russian translation published by the Academy of Sciences,
Leningrad.
Origin of our dances of death. Open Court, vol. XXII, 1908, pp. 597-60 \.
Die Bru-za Sprache und die historische Stellung des Padrnasambhava.
T'oung Pao, Vol. IX, 1908, pp. 1-46.
Die Sage von den goldgrabenden Ameisen. T'oung Pao, Vol. IX, 1908,
PP- 429-452.
Skizze der manjurischen Literatur. Revue orientate. Vol. IX, 1908,
PP- 1-53-
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS—VOL. XVTII
A Mongol irodalom vazlata. A Manszsu Irodalom Vazlata. Illustrated.
Hungarian Translation of Sketch of Mongol and Manchu Literatures.
The Jonah legend in India. Monist, Vol. XVIII, 1908, pp. 576-578.
Chinese pigeon whistles. Scientific American, May, 1908, p. 394. Illustrated.
Chinese pottery of the Han Dynasty. Publication of the East Asiatic
Committee of the American Museum of Natural History. Leyden,
IQ°9- 75 plates and 35 figures.
Die Kanjur Ausgabe des Kaisers K'ang-Hsi. Bulletin de VAcademie
imperiale des sciences de St. Petersbourg, pp. 567-574. St. Petersburg,
1909.
Der Cyclus der zwolf Tiere auf einem alt-turkistanischen Teppich.
T'oung Pao, Vol. X, 1909, pp. 71-73 (avec note additionelle par E.
Chavannes).
Ein homosexuelles Bild aus China (1 plate). Anthropophyteia, Vol. VI,
1909, pp. 162-166.
Kunst und Kultur Chinas im Zeitalter der Han. Globus, Vol. XCVI,
1909, pp. 7-9, 21-24.
Christian art in China (20 plates). Mitteilungen des Seminars fur
oricntalische Sprachen, Vol. XIII, Berlin, 1910, pp. 100-118.
Die Ausnutzung sexueller Energie zu Arbeitsleistungen, eine Umfrage.
Anthropophyteia, Vol. VII, 1910, pp. 295, 296.
Zur kulturhistorischen Stellung der chinesischen Provinz Shanshi. Beobachtungen
auf einer Reise von Tai-yiian nach Hsi-an im Februar
1909. Anthropos, Vol. V, 1910, pp. 181-203.
Der Roman einer tibetischen Konigin. Tibetischer Text und libersetzung.
8 figures and book-ornaments after Tibetan designs drawn by Albert
Griinwedel. Leipzig, Otto Harrassowitz, 1911. pp. x, 264.
Contributions to Paul Carus, The fish as a mystic symbol in China and
Japan. Open Court, Vol. XXV, July, 1911, pp. 385-411. Illustrations
and quotations from Laufer.
King Tsing, the author of the Nestorian inscription. Open Court, August,
1911, pp. 449-454-
The introduction of vaccination into the Far East. Open Court, Sept.,
1911, pp. 525-53IChinese
grave-sculptures of the Han period. 10 plates and 14 text-figures.
New York, London, and Paris, 1911. 45 pp.
Modern Chinese collections in historical light. American Museum Journal,
April, 1912, pp. 135-138. Illustrated.
The Chinese Madonna in the Field Museum (1 plate). Open Court, Vol.
XXVI, Jan., 1912, pp. 1-6. Also as separate brochure.
Confucius and his portraits. Open Court, Vol. XXVI, March and April,
1912, pp. 147-168, 202-218 (1 plate and 25 text-figures). Also as separate
book.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
The discovery of a lost book. T'oung Pao, Vol. XIII, No. I, 1912,
pp. 97-106 (1 plate).
Five newly discovered bas-reliefs of the Han period. T'oung Pao, Vol.
XIII, No. 1, 1912, pp. 107-112 (4 plates).
The Wang Chuan Tu, a landscape of Wang Wei. Ostasiatische Zeitschrift,
Vol. I, No. I, Berlin, 1912, pp. 28-55 (18 figures).
The name China. T'oung Pao, Vol. XIII, 1912, pp. 719-726.
Foreword to Catalogue of a selection of art objects from the Freer Collection,
Washigton, 1912.
Jade, A study in Chinese archaeology and religion. 68 plates, 6 of which
are colored, and 204 text-figures. Field Museum Anthropological
Series, Vol. X, Chicago, 1912, 370 pp.
China can take care of herself. Oriental Revieio, Vol. II, 1912, pp.
595, 59<5 .="" br=""> The stanzas of Bharata. Journal Royal Asiatic Society, 1912, pp. 1070-
1073.
Chinese Sarcophagi. Ostasiatische Zeitschrift, Vol. I, No. 3, Berlin, 1912,
pp. 318-334. 5 illustrations.
Fish symbols in China. Open Court, Nov., 1912, pp. 673-680. Illustrated.
(Reprinted from Jade.)
Postscript to Cole, Chinese Pottery in the Philippines. Field Museum
Anthropological Series, vol XII, part 1, July, 1912, pp. 17-47.
The praying mantis in Chinese folk-lore. Open Court, No. 1, 1913, pp.
57-60. 3 illustrations. (Extract from Jade.)
The Chinese battle of the fishes. Open Court, No. 1, June, 1913, pp.
378-381. 1 illustration.
The development of ancestral images in China. Journal Religious Psychology,
Vol. VI, 1913, pp. 111-123.
Dokumente der indischen Kunst. I. Heft. Das Citralakshana nach d. tib.
Tanjur herausgegeben und iibersetst. Leipzig, Harrassowitz, 1913,
194 pp.
Descriptive account of the collection of Chinese, Tibetan, Mongol and
Japanese books in the Newberry Library. Chicago, 1913. 4 illustrations.
Notes on turquois in the East. Field Museum Anthropological Series,
Vol. XIII, No. 1, 1913, pp. 1-72. 6 plates (1 colored).
Arabic and Chinese trade in walrus and narwhal ivory. T'oung Pao,
1913, PP- 315-370, with addenda by P. Pelliot.
History of the fingerprint system. Smithsonian Report for 1912, pp.
631-652, Washington, 1913. (7 plates.)
In memorial of J. Pierpont Morgan. Ostasiatische Zeitschrift, Vol. II,
1913, pp. 222-225.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Epigraphische Denkmaler aus China. Teil I: Lamaistische Klosterinschriften
aus Peking, Jehol und Si-ngan (with O. Franke). Berlin,
1914, fol. 81 plates, 2 portfolios.
The application of the Tibetan sexagenary cycle. T'oung Pao, Vol. XIV,
1913, PP- 569-596-
Der Pfau in Babylonien. Oricntalistische Litcraturncitung, No. 12, 1913,
col. 539, 540.
Catalogue of a collection of ancient Chinese snuff-bottles in the possession
of Mrs. George T. Smith. Chicago, privately printed, 1913, 64 pp.
tiber den Wert chinesicher Papierabklatsche. Ostasiatischc Zeitschrift,
Vol. II, 1913, pp. 346, 347-
Bird divination among the Tibetans (Notes on Document Pelliot, no.
3530, with a study of Tibetan phonology of the ninth century).
T'oung Pao, Vol. XV, 1914, pp. 1-110. Leyden, E. J. Brill, 1914.
Discussion on relation of archaeology to ethnology. American Anthropologist,
Vol. XV, Oct.-Dec, 1913, pp. 573-577.
Was Odoric of Pordenone ever in Tibet? T'oung Pao, 1914, pp. 405-418.
Obituary notice of F. H. Chalfant. T'oung Pao, 1914, pp. 165, 166.
The sexagenary cycle. Once more. T'oung Pao, 1914, pp. 278, 279.
Chinese clay figures. Part I. Prolegomena on Chinese Defensive Armor.
64 plates and 55 text-figures. Field Museum Anthropological Series,
Vol. XIII, No. 2, 1914, pp. 73-315.
Review of H. Beckh, Verseichnis der tibettschen Handschriften. Journal
Royal Asiatic Society, Oct., 1914, pp. 1124-1139.
Some fundamental ideas of Chinese culture. Journal Race Development,
Vol. V, Oct., 19T4, pp. 160-174.
The story of the Pinna and the Syrian Lamb. Journal American Folklore,
Vol. XXVIII, April-June, 1915, pp. 103-128.
The Eskimo screw as a culture-historical problem. American Anthropologist,
Vol. XVII, 1915, pp. 396-406.
The Prefix A- in the Indo-Chinese languages. Journal Royal Asiatic
Society, Oct., 1915, pp. 757-780.
Karajang. Journal Royal Asiatic Society, Oct., 1915, pp. 781-784.
Optical lenses. I. Burning-Lenses in China and India. T'oung Pao,
1915, pp. 169-228.
Burning-lenses in India. T'oung Pao, 1915, pp. 562, 563.
Three Tokharian bagatelles. T'oung Pao, 1915, pp. 272-281.
Vidanga and cubebs. T'oung Pao, 1915, pp. 282-288.
W. W. Rockhill (Obituary Notice). T'oung Pao, 1915, pp. 289, 290.
Asbestos and Salamander. An essay in Chinese and Hellenistic Folk-lore.
T'oung Pao, 1915, pp. 299-373.
Chinese transcriptions of Tibetan names. T'oung Pao, 1915, pp. 420-424.
The Diamond. A study in Chinese and Hellenistic Folk-lore. Field
Museum Anthropological Scries, Vol. XV, 1915, No. 1, pp. 1-75.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
Two Chinese imperial jades. Fine Arts Journal, Chicago, Vol. XXXII,
June, 1915, pp. 237-241. 4 illustrations.
The Nichols Mo-So Manuscript. Geographical Review, Vol. I, April,
1916, pp. 274-285. 4 figures.
Ethnographische Sagen der Chinesen. Festschrift Kuhn (Miinchen),
1916, pp. 198-210.
Chinesische Schattenspiele, iibersetzt von Wilhelm Grube, herausgegeben
und eingeleitet von B. Laufer. Abhandlungen Kb'nigl. Bayer. Akad. d.
Wissenschaften, Vol. XXVII, No. 1, 442 pp. 1915. Preface and Introduction
(pp. v-xxiv) written by B. Laufer.
The Si-Hia language, a study in Indo-Chinese philology. T'oung Poo,
1916, pp. 1-126.
Supplementary notes on walrus and narwhal ivory. T'oung Pao, 1916,
pp. 348-389-
Se-Tiao. T'oung Pao, 1916, p. 390.
The beginnings of porcelain in China. With a technical report by H. W.
Nichols. 12 plates and 2 text-figures. Field Museum Anthropological
Series, Vol. XV, No. 2, pp. 77-182, 1916. The date was arbitrarily
changed by the printer to 1917. 106 pp. 7 plates.
Cardan's suspension in China. 1 plate, I text-figure. Holmes Anniversary
Volume, 1916, pp. 288-291.
Review of R. Garbe, Indien und das Christcntum. American Anthropologist,
Vol. XVIII, 1916, pp. 567-573.
Review of J. E. Pogue, The Turquois. American Anthropologist, Vol.
XVIII, 1916, pp. 585-590.
Burkhan. Journal American Oriental Society, vol. XXXVI, 1917, pp.
390-395. Additional note, vol. XXXVII, 1917, pp. 167, 168.
Concerning the history of finger-prints. Science, 1917, May 25, pp. 504,
505.
Moccasins. American Anthropologist, 1917, pp. 297-301.
Origin of the word Shaman. American Anthropologist, 1917, pp. 361-
371-
The reindeer and its domestication. Memoirs, Anthropological Association,
Vol. IV, No. 2, 1917, pp. 91-147.
The vigesimal and decimal systems in the Ainu numerals. With some
remarks on Ainu Phonology. Journal American Oriental Society, Vol.
XXXVII, 1917, pp. 192-208.
The language of the Yue-Chi or Indo-Scythians. Chicago, R. R. Donnelley
and Sons Co., 1917, 14 pp. Privately printed in 50 copies.
Collection of ivory seals in the possession of Mrs. George T. Smith.
Privately printed, 1917.
Loan-words in Tibetan. T'oung Pao, 1916, pp. 403-552. Leyden, E. J.
Brill, 1918. NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
Religious and artistic thought in Ancient China. Art and Archaeology,
Dec, 1917, pp. 295-310. 16 illustrations.
Reviews of Diels, Antike Technik; Mookerji, Indian Shipping; Parmentier,
Guide au Musee de I'Ecole francaise ; Maspero, Grammaire de
la langue khmere. American Anthropologist, 1917, pp. 71-80, 280-285.
Totemic traces among- the Indo-Chinese. Journal American Folk-lore,
Vol. XXX, 1917, pp. 415-426.
Origin of Tibetan writing. Journal American Oriental Society, Vol.
XXXVIII, 1918, pp. 34-46.
Edouard Chavannes (Obituary Notice). Journal American Oriental Society,
Vol. XXXVIII, 1918, pp. 202-205.
Reviews of Lowie, Culture and ethnology, American Anthropologist, Vol.
XX, 1918, pp. 87-91; Foote, Foote Coll. of Indian antiquities, and Rea,
Cat. Prehistoric ant. from Adichanallur, ibid., pp. 104-106.
La Mandragore (in French). T'oung Pao, 1917, pp. 1-30; published 1918.
Malabathron (in French). Journal asiatique, Paris, 1918, 50 pp., 12
figures.
The Chinese exhibition. Bulletin, Art Institute of Chicago, Dec., 1918,
pp. 144-147-
Sino-Iranica. Chinese contributions to the history of civilization in
Ancient Iran, with special reference to the history of cultivated plants
and products. Field Museum Anthropological Scries, Vol. XV, 1919,
No. 3, 446 pp.
Reviews of Tallgrcn, Collection tovestinc dcs antiquilcs prihist. de
Minoussin.sk; Sarkar, Hindu achievements in exact science; Starr,
Korean Buddhism; Mauger, Quclqucs considerations sur les jcux en
Chine; Couling, Encyclopaedia Sinica. American Anthropologist, Vol.
XXI, 1919, pp. 78-89. Also, M. Czaplicka, Turks of Central Asia;
G. Ferrand, Malaka, le Malaya ct Malayur, and Apropos d'unc carte
javannaise du XVI" siecle; R. Torii, Etudes archeologiques. Les Ainu
des lies Kouriles, op. cit., pp. 198, 301-308, 459.
Coca and betel-chewing: A query. American Anthropologist, Vol. XXI,
1919, PP- 335, 336-
Sanskrit Karketana (in French). Mcmoires de la Societe de Linguistiquc,
Vol. XXII, 1922, pp. 43-46.
Multiple births among the Chinese. American Journal Physical Anthropology,
Vol. Ill, 1920, No. 1, pp. 83-96; and New China Reviezv, Shanghai,
Vol. II, April, 1920, pp. 109-136.
Sex transformation and hermaphrodites in China. American Journal
Physical Anthropology, Vol. Ill, 1920, No. 2, pp. 259-262.
The reindeer once more. American Anthropologist, Vol. XXII, 1920,
pp. 192-197.
Twelve articles and frontispiece contributed to H. Cordier, Ser Marco
Polo, Murray, London, 1920.
BERTHOLD LAUFER—LATOURETTE
Review of L. Wiener, Africa and the Discovery of America. Literary
Reviezv of the New York Evening Post, Feb. 5, 1921.
Review of H. Cordier, Ser Marco Polo: Notes and addenda to Sir Henry
Yule's Edition, 1920. American Historical Review, Vol. XXVI, No. 3,
April, 1921, pp. 499-501.
Milaraspa. Tibetische Tc.rte in auswahl iibertragcu. Folkwang-Verlag,
Hagen, 1922.
A bird's-eye view of Chinese art. Journal American Institute of Architects,
Vol. X, No. 6, 1922, pp. 183-198. 23 text-figures.
The Chinese gateway. Field Museum Anthropological leaflet No. i, 1922,
pp. 1-7. 1 plate.
Archaic Chinese bronzes of the Shang, Chou and Han periods. New York,
Parish-Watson, 1922, 24 pp., 4". 10 plates.
Use of human skulls and bones in Tibet. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 10, Chicago, 1923, 16 pp. I plate.
Oriental theatricals. Field Museum, Guide, Part I, Chicago, 1923. 60
pp. 11 plates in photogravure.
Review of Shirokogoroff, Social organisation of the Manchus. American
Anthropologist, Vol. XXVI, 1924, pp. 540-543.
Tobacco and its use in Asia. Field Museum Anthropological Leaflet No.
18, 1924, 40 pp. 10 plates in photogravure.
The introduction of tobacco into Europe. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 19, 1924, 66 pp.
Tang, Sung and Yuan paintings, Paris and Brussels. G. van Oest and
Company, 1924, 22 pp., folio. 30 plates.
Chinese baskets. Anthropology Design Series No. 3, Field Museum,
Chicago, 1925. 38 plates in photogravure, 2 pp. text, quarto.
The tree-climbing fish. China Journal of Science and Arts, Vol. Ill,
1925, No. 1, pp. 34-36.
Archaic bronzes of China. Art in America, Vol. XIII, No. 6, pp. 291-
307. 4 plates.
Jurchi and Mongol numerals. Korosi Csoma-Archiv, Vol. I, No. 2, Dec,
1921, pp. 112-115.
Ivory in China. Field Museum Anthropological Leaflet No. 21. 1925,
78 pp. 10 plates in photogravure.
Review of H. A. Giles, Strange stories from a Chinese studio. Journal
of American Folk-lore, Vol. XXXIX, 1926, pp. 86-90.
The Jan Kleykamp collection, Chinese and Japanese paintings. New
York, 1925, 40 pp., folio. 40 plates.
Ostrich egg-shell cups of Mesopotamia and the ostrich in ancient and
modern times. Field Museum Anthropological Leaflet No. 23, 1926,
52 pp. 9 plates in photogravure, 10 text-figures, 1 cover design.
History of ink in China, Japan, Central Asia, India, Egypt, Palestine,
Greece, and Italy. In F. B. Wiborg, Printing Ink, a History. Harper
Bros., New York, 1926, pp. 1-76.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS—VOL. XVIII
Archaic Chinese jades collected in China by A. W. Bahr. Now in Field
Museum of Natural History of Chicago. 52 pp., 36 plates, 3 of which
are colored. New York. Printed privately for A. W. Bahr by R. R.
Donnelley and Sons Co., Chicago, 1927.
Methods in the study of domestications. Scientific Monthly, Sept., 1927,
pp. 251-255.
Review of T. F. Carter, Invention of printing in China. Journal American
Oriental Society, Vol. XLVII, 1927, pp. 71-76.
Agate, archaeology and folk-lore. Field Museum Geology Leaflet No. 8,
1927, pp. 20-35. Illustrated.
Insect-musicians and cricket champions of China. Field Museum Anthropological
Leaflet No. 22, 1927, 28 pp, 12 plates in photogravure.
The giraffe in history and art. Field Museum Anthropological Leaflet
No. 27, 100 pp. 9 plates in photogravure, 23 text-figures, I vignette,
I colored cover design. Notice in Quarterly Review of Biology IV,
1929, p. 138.
Cricket champions of China. Scientific American, Jan., 1928, pp. 30-34.
Illustrated.
The prehistory of aviation. Field Museum Anthropological Series, Vol.
XVIII, No. 1, 1928, 100 pp. 12 plates in photogravure and 1 vignette.
The prehistory of television. Scientific Monthly, Nov., 1928, pp. 455-
459-
Review of H. Maspero, La Chine antique. American Historical Review,
Vol. XXXIII, 1928, pp. 903, 904.
Turtle fossil arouses interest of scientists (Laufer quoted as authority).
Scientific American, May, 1929, pp. 451- 452.
Review of W. Barthold, Turkestan down to the Mongol Invasion. American
Historical Review, Vol. XXXIV, 1929, pp. 378, 379.
Review of Chi Li, The Formation of the Chinese People: An Anthropological
Inquiry. American Historical Review, Vol. XXXIV, 1929,
pp. 650, 651.
The American plant migration. Reprinted from Scientific Monthly,
March, 1929, Vol. XXVIII, pp. 239-251.
On the possible origin of our word booze. Journal of American Oriental
Society, Vol. XLIX, 1929, pp. 56-58.
The early history of felt. Reprinted from American Anthropologist,
Vol. XXXII, No. 1, January-March, 1930, pp. 1-18.
A Chinese-Hebrew manuscript. A new source for the history of the
Chinese Jews. Reprinted from American Journal of Semitic Languages
and Literatures, Vol. XLVI, No. 3, April, 1930, pp. 189-197.
Mission of Chinese students. Chinese Social and Political Science Review,
Vol. XIII, No. 3, July, 1929, pp. 285-289.
The Gest Chinese research library at McGill University. Montreal, 1929.
BERTHOLD LAUFER LATOURETTE
The Eumorfopoulos Chinese bronzes. Burlington Magazine, Vol. LIV,
1929, pp. 330-336.
Catalogue of a collection of Chinese paintings in the possession of Dr.
Frederick Peterson. 1930.
Felt. How it was made and used in ancient times and a brief description
of modern methods of manufacture and uses. Chicago, Western
Felt Works, 1930. John Crerar Library.
Chinese bells, drums and mirrors. Burlington Magazine, Vol. LVII, pp.
183-187. London, October, 1930.
Geophagy. Field Museum Anthropological Scries, Vol. XVIII, No. 2,
Chicago, 1930, pp. 101-198.
Tobacco and its use in Africa, field Museum Anthropological Leaflet
No. 29, 1930. By B. Laufer, W. D. Hambly, and R. Linton.
The restoration of ancient bronzes and cure of malignant patina. By
Henry W. Nichols, with foreword by Berthold Laufer. Aug., 1930.
Museum Technique Scries, No. 3.
Columbus and Cathay, and the meaning of America to the Orientalist.
Journal American Oriental Society, Vol. LI, 1931, pp. 87-103.
China and the discovery of America. A monograph published by the
China Institute in America. New York, 1931.
The domestication of the cormorant in China and Japan. Field Museum
Anthropological Series, Vol. XVIII, No. 3, 1931, pp. 205-262.
Inspirational dreams in Eastern Asia. American Folk-lore Journal, Vol.
XLIV, 1931, pp. 208-216.
The prehistory of aviation. Open Court, Vol. XLV, 1931, pp. 493-512.
Illustrated.
Tobacco in New Guinea. American Anthropologist, Vol. XXXIII, 1931,
pp. 138-140.
Paper and printing in Ancient China. Printed for the Caxton Club.
Chicago, 1931.
A defender of the faith and his miracles. Open Court, Vol. XLVI, 1932,
pp. 665-667.
The early history of polo. Polo, The Magazine for Horsemen, Vol.
VII, 5, Apr. 1932, pp. 13, 14, 43, 44.
Sino-American points of contact. Scientific Monthly, Vol. XXXIV, 1932.
Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 495-499.
East and West. Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 473-478.
The Jehol pagoda model. Field Museum News, Vol. IV, 1933.
Turtle Island. Open Court, Vol. XLVII, 1933, pp. 500-504.
Prefaces to Monograph Series of the New Orient Society of America.
Second Series, 1933. 1. China No. 5; 2. Central and Russian Asia
No. 2.
Foreword to Henry Field, Prehistoric Man, Field Museum Anthropology
Leaflet No. 31, pp. 3, 4. Chicago, 1933.
NATIONAL ACADEMY BIOGRAPHICAL MEMOIRS VOL. XVIII
A defender of the faith. Asia, Vol. XXXIV, May, 1934, pp. 290, 291.
Etruscans. Field Museum Areu's, Vol. V, 1934.
The lemon in China and elsewhere. Journal American Oriental Society,
vol. LIV, 1934, pp. 143-160.
Rare Chinese brush-holder. Field Museum News, Vol. V, 1934.
The Chinese imperial gold collection. A Century of Progress, 1934.
Parish-Watson & Co., Inc., New York, 1934.
The Swing in China. Mcmoircs dc la Socicte Pinno-Ougrienne, Vol.
LVII, 1934.
The Noria or Persian wheel. Pavry Memorial Volume, London, 1933.
Oxford University Press, pp. 238-250.
Chinese Muhammedan bronzes. Ars Islamica, Vol. I, 1934, pp. 133-147.
Illustrated.
Rye in the Far East and the Asiatic origin of our word series "Rye."
T'OIIIUJ Pan, Vol. XXXI, 1935, pp. 237-273.
Xot included in the above bibliography are the Reports of the Department
of Anthropology, Field Museum, published in the Director's Annual
Reports, 1915-1933. These, however, do not appear over Laufer's signature.
Dr. Laufer was the editor of all anthropological publications, leaflets,
guides, and design series issued by the Field Museum from 1915 to his
death.
In addition, Dr. Laufer left the following unfinished manuscripts :
The Buceros and Hornbill carvings.
History of the cultivated plants of America and their distribution over
The Old World. 2 vols. ca. 800-900 pp.
Jade, second revised and enlarged edition.
Chinese domestications, pt. 1: Chicken, Cormorant, and Cat. Five Prehistories.
A History of the Game of Polo.
اشتراک در: نظرات
پیام (Atom)
دنبال
کننده ها
بايگانی
وبلاگ
§ آشنائی
درباره
من
