۱۳۹۶ بهمن ۷, شنبه

یونس اندر دهان ماهی شد!

آنگاه خدا ماهی را فرمان داد و وال از سرمای سخت و ظلمات دریا سوی آفتاب گرم و دل¬نشین و تمامی بهجت و سرور زمین و هوا دریا شکاف به سطح آمد و "یونس بر زمین خشک هراشید ؛" و اینجا بود که ندای پروردگار دوباره نازل شد و یونس کوفته و کبود-با گوشهائی چون صدف دریا همچنان آکنده از زمزمه کر کننده اقیانوس- به فرمان قادر متعال گردن نهاد. اینک همناویان آن فرمان چه بود؟ ترویج حق در برابر باطل! این بود آن فرمان!
"آری ای همناویان درس دوم این بود و وای بر آن مُرشدِ خدای حیّ که در این مهم اهمال کند. وای بر آن-کس که زخارف دنیوی از اجرای وظایف انجیلی اش بدارد! وای بر کسی که وقتی پروردگار آبها به طوفان افرازد بکوشد به روغن فرو نشاند! وای بر کسی که بجای انذار پی استمالت باشد! وای بر آن¬که نیک نامی بر نیکی مرجح دارد! وای بر او که در این خاکدان بد-نامی نجوید! وای بر کسی که صادق نباشد حتی بدانگاه که نجات در کِذب است! آری وای بر کسی که به گفته رَهنُمای بزرگ پولس واعظ غیر متعظ باشد.
وعظ پدر میپل. موبی دیک، یا وال زال، هرمان ملویل