شب سَمور گذشت و لب تنور گذشت‏

"...[A]pparently a happy man only feels so because the unhappy bear their burden in silence, but for which happiness would be impossible. It is a general hypnosis. Every happy man should have some one with a little hammer at his door to knock and remind him that there are unhappy people, and that, however happy he may be, life will sooner or later show its claws, and some misfortune will be fall him—illness, poverty, loss, and then no one will see or hear him, just as he now neither see's nor hears others" (Ivan Ivanovich).

Gooseberries

Anton Chekhov

شنیده‌ایم که محمود غزنوى، شب دِى
شراب خورد و شبش جمله در سَمور گذشت
گداى گوشه ‏نشینى لب تنور گرفت
لب تنور بر آن بینواى عور گذشت‏
على الصّباح بزد نعره‏اى، که اى محمود
شب سَمور گذشت و لب تنور گذشت‏
شب یلدا هم می گذرد، چه در پوست سَمور، چه لخت و عورْ کنارِ تنور! 
گنج و رنج و غم و شادىّ جهان در گذر است
عاقل آن به که در اندیشه‏ پایان باشد