10 روز دیگر، پس از ماهها تاخیر از جانب ایران، قرار است قرار داد دوجانبه و راهبردی میان ایران و روسیه در مسکو امضاء شود. برای امضای این قرار داد که در آن تعهد دو کشور برای دفاع از امنیت و دفع هر نوع تجاوز نظامی گنجانده شده، رئیس جمهور ایران "پزشکیان" به همراه یک هیات که هنوز ترکیب آن اعلام نشده، راهی مسکو خواهد شد.
همه این پیش بینی ها، در صورتی است که در 10 روز آینده حادثه ای در ایران روی ندهد که جنبه اخلال در سفر و امضای قرار داد داشته باشد. امری که نا محتمل نیست و جنگ روانی علیه آن روز به روز در حال تشدید است. از جمله تهدیدهای پیاپی نظامی ایران که رسانه های امریکا و اروپا بی وقفه روی آن مانور کرده و به اشکال مختلف مطرح می کنند. چنان که گوئی این رسانه ها نقش آتش بیار را دارند و یا ستاد جنگ روانی با ایران هستند.
این جنگ روانی و آتش بیاری را بسیاری از رسانه های داخلی نیز دنبال می کنند. همچنان که مخالفان هر نوع تحول مثبت داخلی و سمت گیری ملی در سیاست خارجی نیز با زیرکانه ترین شیوه ها مشغول آن هستند. از جمله با اقداماتی که علیه ته مانده آزادی های اجتماعی مردم و مکمل گرانی و بحران اقتصادی است. آنها با این اقدامات سوژه نقض حقوق بشر برای رسانه ها و دولت های غربی می آفرینند تا آنها برای حمله نظامی به ایران و یا جنگ روانی حمله، علاوه بر بهانه فعالیت اتمی ایران، از این سوژه ها نیز بهره بگیرند.
امریکا و غرب که اسرائیل نیز زیر بلیت آنهاست، از هر بهانه و امکانی برای جلوگیری از امضای قرار داد دو جانبه میان ایران و روسیه استفاده کرده و در 10 روز آینده بیش از گذشته استفاده خواهند کرد. بویژه که اکنون در ایران رسما اعلام شده که بندهائی در باره امور امنیتی و نظامی نیز در این قرار داد وجود دارد و پیشاپیش هواپیماهای مدرن سوخو 35 روسیه تحویل ایران شده است. ترس توام با خشم آنها، از این نظر نیز در حال افزایش است که بیم دارند ایران به پیمان امنیت جمعی بپیوندد. پیمانی که در سال ۱۹۹۲ در شهر تاشکند (پایتخت ازبکستان) میان کشورهای ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، بلاروس، تاجیکستان، ازبکستان و روسیه بسته شد و اخیرا از ایران نیز دعوت شده به این پیمان بپیوندد.
مطابق همین پیمان، در اوج تهدید ناتو به حمله به کشور بلاروس، روسیه فورا سلاح های اتمی خود را برای دفاع از بلاروس، در این کشور مستقر کرد و این همان امکانی است که طراحان حمله به ایران بیم دارند، ایران با امضای قرار داد دو جانبه، برای دفع خطر حمله نظامی به ایران از آن بهره ببرد.
بنابراین، می بینیم که پیمان دو جانبه ای که 10 روز دیگر قرار است میان روسیه و ایران منعقد شود چه اهمیت استراتژیکی دارد و چرا باید در 10 روز آینده نگران حوادث داخلی و خارجی بود.
البته این قرار داد، بندهای مهمی در باره فعالیت اقتصادی و سرمایه گذاری در ایران و گسترش صادرات و واردات، بهره گیری از بازار "اوراسیا" و... نیز دارد که این بخش نیز خنثی کننده تحریم های غرب علیه ایران است.
قرار داد دو جانبه میان روسیه و ایران، زمینه ساز سمت گیری جدی ایران به سوی جبهه شرق نیز هست. این سمت گیری در ماههای گذشته کمرنگ شده بود، اما در هفته های اخیر و بویژه با سفر وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به چین خونی تازه در رگهای آن جاری شده و به مثلث ایران- روسیه- چین پویائی تازه ای بخشیده است.
این سمت گیری و بطور کلی اتحاد با روسیه و چین هرگز به معنای قطع ارتباط با غرب نیست و نباید باشد و نوعی تخاصم میان ایران و غرب را نباید تداعی کند. ایران کاملا می تواند با غرب نیز، براساس اصول استقلال ملی و در چارچوب منافع ملی ارتباط سیاسی و اقتصادی داشته باشد، اما این ارتباط نباید خللی در اتحاد مثلث چین- روسیه- ایران بوجود آورد و حکومت نیز نباید زیر فشار غرب، تبدیل به ضلع متزلزل این مثلث بشود.
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh | 
