۱۴۰۴ آذر ۲۳, یکشنبه
ترور در سیدنی
پیش زمینه حمله به ایران؟
روز گذشته در یکی از مراکز استراحت ساحلی، در شهر سیدنی استرالیا، طی یک اقدام تروریستی شماری توریست و شرکت کننده در یک مراسم یهودی بنام "حنوکا" به گلوله بسته شدند که طی آن تعدادی که شمار آنها از 10 تن بیشتر گزارش شده، کشته شدند. حادثه در ساحل معروف "بوندی" روی داد و حداقل یکی از مهاجمان در همان محل حادثه دستگیر شد و یکی از آنها نیز در همان محل به ضربه گلوله پلیس کشته شد. گویا مهاجم سوم نیز دستگیر شده است.
اندک زمانی پس از دستگیر دو تن از مهاجمان، در خود اسرائیل و برخی کشورهای اروپائی ایران را در پشت حادثه اعلام کردند، چنان سریع که گوئی سناریو از پیش تنظیم شده بود، تا افکار عمومی را آماده حمله ای دوباره به ایران کنند. ما نمی گوئیم که دست خود اسرائیل پشت این رویداد بود، اما نمونه های مشابهی در جهان وجود دارد که این نوع حوادث برای اهداف شوم دیگری ترتیب داده می شود. برای مثال قتل جان اف کندی رئیس جمهور وقت امریکا که گفته می شود با هدف گسترش جنگ ویتنام صورت گرفت و یا ترور ولیعهد اتریش- مجارستان در "سارایوو" و یا در همین ایران خودمان، ماجرای “ترور” یا قتل “رابرت ویتنی ایمبری” نایب کنسول آمریکا در تهران در سال ۱۳۰۳ در سقاخانه “آ شیخ هادی” که زمینه را برای یکه تازی رضا خان که هنوز رئیسالوزرا بود و نه شاه داد و او بسیار از مخالفان خود را دستگیر کرد و...
بنابراین، طبیعی است که حادثه روز گذشته در ساحل بوندی سیدنی را حداقل بهانه ای برای زمینه سازی حمله دوباره به ایران حدس زد. باید اندکی صبر کرد تا با سمت و سوئی که تبلیغات این حادثه به خود می گیرد، به ارزیابی دقیق تری دست یافت. وقتی عملیات 7 اکتبر حماس برای ورود به اسرائیل و گروگانگیری را اقدامی بدقت سازمان یافته توسط شبکه های نفوذی اسرائیل در درون حماس با هدف فاجعه ویرانی غزه و کشتار حداقل 70 هزار ساکنان این شهر از مرد و زن و بچه میدانند، چرا نباید به ماجرای سیدنی بعنوان زمینه سازی حمله دوباره به ایران اندیشید؟ بویژه با بهره گیری از کارنامه اقدامات تروریستی گذشته جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور.
تقریبا همزمان با رویداد بالا و در واقع چند ساعت پیش از این حادثه، اتومبیل یکی از رهبران باقی مانده حماس در غزه منفجر شد. عجیب آن که از صحنه این انفجار فیلمبرداری کامل شد و انتشار هم یافت. گوئی از قبل و با آگاهی از ساعت و لحظه و محل انفجار؛ دوربین را در محل کار گذاشته بودند. پس از آن، نتانیاهو و وزیر دفاع اسرائیل یک بیانیه مشترک درباره این ترور منتشر کرده و این ترور را پاسخ به بمب گذاری حماس در منطقه زرد نوار غزه اعلام کردند.
راغفر: در ج. اسلامی
شبکه های نفوذی، اقتصاد
و سیاست را رهبری می کنند!
حسین راغفر، اقتصاددانی است که بیش از هر اقتصاددان منتقد ایران، صراحت بیان دارد و تا لبه مرز عبور از خط قرمزها پیش می رود. بر خلاف فرشاد مومنی که عمدتا گوشه چشمی به غرب دارد، حرف های کلی و چنان روشنفکرانه می زند که حتی بسیاری از روشنفکران هم متوجه منظورهای او نمی شوند.
راغفر در مصاحبه ها و گفتگوهای اخیرش که در یوتیوب منتشر شده وحتی در برخی رسانه های داخلی نیز بازتاب یافته گفته است:
«یک هفته بعد از اینکه آقای پزشکیان، رئیسجمهور شده بود، به اتفاق دو، سه نفر از دوستان به دیدار ایشان رفتیم. از ایشان پرسیده شد که شما فکر میکنید اوضاع مردم در این چند سال بهتر شده یا بدتر؟ ایشان بلافاصله گفت معلوم است که خیلی بدتر شده. از ایشان پرسیده شد که شما فکر میکنید رئیسجمهورهای قبلی میخواستند وضع مردم بدتر بشود؟ آنها هم نمیخواستند وضع مردم بدتر شود، اما آنها را با یک گروه از آدمهایی که کارگزار کسان دیگری بودند احاطه کردند.»
امروز شخصا معتقدم این جریان نفوذ در کشور فقط این نیست که یک عدهای میبرند و میخورند و میچاپند و یا در نهادهائی نفوذ کرده اند، بلکه بخش قابل توجهی از نفوذ، نفوذ سیاسی است. موثرترین عامل برای تخریب پایههای سیاسی کشور، سیاستهای اقتصادی است.
آقای پزشکیان هم (مانند گذشتگان) بلافاصله توسط کسانی که به آن اشاره کردم احاطه شد. آن روزی که ما با ایشان صحبت میکردیم، هر چه گفتیم، گفتند اینهایی که شما گفتید همه را من قبول دارم، همه اینها درست است. اما سرانجام برای کسانی حکم زد که دقیقا ما آنجا به او گفتیم این آدمها برای شما سم هستند.
42 مین قطار از چین وارد ایران شد
چهل و دومین قطار از چین وارد ایران و از ایران به اروپا وصل شد. این قطار مسیر قزاقستان، ازبکستان، ایران، ترکیه و ترکمنستان را طی کرد.
همزمان با ورود چهل و دومین قطار چین به ایران، یک قطار از روسیه وارد ایران می شود.
ورود قطارهای باری کانتینری و ترانزیتی از روسیه به بنادر جنوبی ایران و همچنین به کشور افغانستان از مرزه شمتیغ و فعالیت مجدد خط ریلی اسلام آباد- تهران- استانبول پس از چند سال از اوایل دیماه راه اندازی خواهد شد.
مسیر ریلی ایران کوتاه تر از مسیر زمینی است و حتی مانند «کریدور میانی» نیست که از دریای خزر عبور کرده و نیازمند حمل ترکیبی باشد. (سرانجام پس از حداقل 10 سال تاخیر و این دست و آن دست کردن به امید گوشه چشم غرب)
زهازه! هرکه بامش بیش برفش بیشتر...

