عشق پیری

با صدای استاد آواز ایران

استاد محمد رضا شجریان

شعر عمادخراسانی

با لهجه شیرین مشهدی

يرگه(یارکم) کار مو و تو دِرَه بالا مي‌گيره
ذرَه ذرَه دِرَه عشقت تو دلم جا مي‌گيره

روز اول به خودُم گفتُم اي‌یم مثل بَقي
حالا كم كم مي‌بينُم كار دِرَه بالا مي‌گيره و کار دره بالا می‌گیره
چن شبه واز مودوزُم چشمامَه تا صبح ِِ به چْخت
یا به يك سمت بی‌خودي مات مِمنه و را مي‌گيره

چن شبَه واز مث چهل سال پيش از اي مرغ دلُم
تو زمستون بَهِنه‌ي سبزه و صحرا مي‌گيره و سِبزه و صحرا می‌گیره
تا سحر جُل مي زنم خواب به سراغُم نميَه
هي دلُم مثل بِچِه بَهَنه‌ی بي‌جا مي‌گيرَه

موگومش هرچي كه مرگت چيه؟ كوفتي نمِگه
عوضش نق مِزنه و ذكر خدايا مي‌گيره
پيري و معركه‌گيري كه مِگن حال مويه
دِره کم‌کم ای کتاب صفحه یه پينجا مي‌گيره و صفحه‌ی پینجا می‌گیره
هر كه عاشق مِشه پنهون مِكِنه مثل اويَه(2)
كه سوار شُتُرَ و پوشتِشَه دولا مي‌گيره