سال ها پیش به بانگ بلند و فاش گفتم حمله امریکا به ایران و حتی مدتی اشغال ایران به مدد تازی صهیونی اش محتمل ولی نتیجه که محو نام امریکا و عزرائیل به شکل امروزی شان از صفحه روزگار باشد قطعی است و بی سوخت و سوز. دیر نیست روزی که تنها یک موشک اتمی ماسکو! جزیره کانون فتنه عالم خود بریتانیای کبیر خوانده را به اصغر صغار بدل کند. ایران با جانشینان اسکندر، بعدا با جانشینان پیامبر و بساط خلافت، ابتدا نصفه و نیمه با امویان و سپس تام و تمام با عباسیان به اصطلاح هاشمی، و بعد تر با خود وارثان چنگیز و تیمور چه کرد. همیشه مردی و رادی پیروز بوده و هست با همه مصایب و شکست ها احتمالی مقطعی. چند روز پیش ایلان معتاد به ترامپت شیدا گفت تو چار سال رئیس این جمهور بخت برگشته ای- که حدود نیمی از آنها به امید رهائی از مصیبت آن آلزایمری به تو رای دادند و حالا احتمالا نیمی از همان ها هم کاسه چکنم با شیدائی ات بدست گرفته اند - اما من چل سال دیگر زنده ام گر محض آبروی اندرو و محو کنندگان دایانای محبوب بلای جفری اپستین سرم نیاید!؟ شب دراز است و قلندر بیدار. شب تیره ایرانیان به استضعاف کشیده هم پایانی دارد.