اینا=اینها.  جمع این این. (ضمیر، ص ) ضمیر اشاره برای نزدیک. مقابل آن . ج ، اینها، اینان. (فرهنگ فارسی معین ). کلمه ٔ اشاره که بدان به شخص یا شی ٔ حاضر اشاره میکنند. و چون این کلمه پس از موصوف واقع و موصوف بآن اضافه شود الفش در درج ساقط گردد. (از ناظم الاطباء). پهلوی، «ان» ۞ . از ایرانی باستان، «اینا» ۞ . سانسکریت ، «انا» ۞ . ضمیر و اسم اشاره ٔ بنزدیک، مقابل «آن». (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین).

'''در تداول مردم ناراضی از نظام حکام بر ایران پس از تحولات ناگهانی یکشنبه 22 بهمن 1357، "اینا" ضمیری است در اشاره به حاکمان و کل نظام حاکم.  "اینا کی می رن؟"''' 

'''در گویش تهرانی

در ترکیب:محمود اینا (خانواده محمود)، علی اینا (خانواده علی).'''