موستری ( به انگلیسی Mousterian) نامی است که باستان شناسان به مجموع صنعت‌های ساختن ابزار سنگی ( بازالت/جخماق) در عصر پارینه سنگی میانه داده و در ایران دوران ساخت این نوع ابزارهای چخماقی را دوره موستری گفته اند. وجه تسمیه فرهنگ موستری دیده شدنش در محوطه باستانی لاموستر ( Le Moustier) در دوردون ( Dordogne) فرانسه به صورت پناهگاه سنگی انسانهای اولیه بوذه است.
این گونه ابزارها در اروپا، شمال افریقا و آسیای غربی و مرکزی یافته شده‌اند و در حوزه‌های مختلف تفاوت‌هایی با هم دارند. همراه بعضی بقایای انسانهای اولیه در منطقه ای که اسرائیل امروزی را تشکیل می دهد ابزار های فرهنگ موستری یافت شده‌است. سنت، صنعت یا صنایع موستری را متناظر با دوره انسان نئاندرتال گرفته‌اند و از آنجا که در بیشتر موارد بقایای انسانی به دست آمده مشخصاً از آنِ نئاندرتال‌هاست این برابر گیری می تواند درست باشد. هرچند باید افزود شماری از نئاندرتال‌های متأخر فرهنگ ابزارسازی متفاوتی داشته‌اند. وانگهی آغاز دوره انسان نئاندرتال از یک سو و آغاز فرهنگ موستری از دیگر سو، ابهاماتی دارند.
