آفتاب خشک. [ خُ. ] (ترکیب وصفی،  اِ مرکب). کشمش و میوه و چیزیی را گویند که نه با حرارت و دستگاه بلکه با نور طبیعی آفتاب خشک شده باشد.  مقابل سایه خشک/سا خشک/ساخُش.

سایه خشک. [ ی َ / ی ِ خ ُ ] (ترکیب وصفی،  اِ مرکب) خشک شده در سایه ( مرکب ). || کشمش سبز که در سایه خشک کنند و بدان سایه خشک گویند. ( مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) تنبل بچه ننه .

خشک شده در سایه

فرهنگ معین

( ~ . خُ ) (ص مر. ) تنبل .

فرهنگ عمید

۱. خشک شده در سایه.

۲. میوه ای که آن را در سایه خشک کرده باشند.

محصرة

لغت‌نامه دهخدا

محصرة. [ م َ ص َ رَ ] (ع اِ) هر آنچه پینو و قروت را بر وی نهاده در آفتاب خشک کنند. (منتهی الارب ). هر چیزی که کشک و پینو را درروی آن گذاشته در آفتاب خشک کنند. (ناظم الاطباء).

بینوک

لغت‌نامه دهخدا

بینوک . (اِ) دوغی که در آفتاب خشک سازند.(آنندراج ). بینو. پینو. پینوک . رجوع به پینو شود.

داوداوة

لغت‌نامه دهخدا

داوداوة. [ وَ ] (اِ) نام درخت و میوه ای که آنرا در نوعی شیرینی خمیر و در آفتاب خشک کنند. (دزی ج 1 ص 420).

مشرر

لغت‌نامه دهخدا

مشرر. [ م ُ ش َرْ رَ ] (ع ص ) گوشت در آفتاب خشک کرده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تشریر شود.

موجل

لغت‌نامه دهخدا

موجل . [ م َ ج ُ ] (اِ) موجلک . در اصطلاح گناباد خراسان کشمش سیاه که در آفتاب خشک شود. (یادداشت پروین گنابادی ).

بیش