از طریق فرم شما می توانید اطلاعاتی را از کاربر دریافت کنید، که این اطلاعات یا به صورت گزینه ای است و کاربر فقط با کلیک کردن، گزینه ای را انتخاب می کند، و یا به صورت متنی، که کاربر باید ابتدا اطلاعاتی را در آن وارد کرده و سپس آنرا ارسال نماید .
فرم ها نیز با استفاده از تگ های مربوط به آنها ساخته می شوند، که به آنها می پردازیم .
خصوصیات این تگ عبارتند از :
به این نکته توجه داشته باشید که همۀ تگ ها در این فرم مربوط به یک فرم واحد می شوند، پس همۀ آنها با یک نام در خصوصیت name مقداردهی می شوند، در غیر این صورت فرم به شکل تک گزینه ای عمل نخواهد کرد .
اگر خصوصیت type را با submit و یا reset مقداردهی کنید، با استفاده از این خصوصیت می توانید نوشته روی دکمه را به انتخاب خودتان تغییر دهید، یعنی هر چه به عنوان مقدار برای این خصوصیت بنویسید برروی دکمه نمایش داده خواهد شد .
اگر خصوصیت type را با checkbox و یا radio مقداردهی کنید، سرور به واسطه این خصوصیت گزینه انتخاب شده به وسیله کاربر را شناسایی می کند، و نوشتن آن داخل تگ الزامی است، در غیر این صورت گزینه انتخابی برای سرور قابل شناسایی نخواهد بود .
اما در مورد کادرهای متنی، هر چه به عنوان مقدار برای این خصوصیت بنویسید، به صورت پیش فرض در کادر نمایش داده می شود . البته کاربر قادر به تغییر متن پیش فرض داخل کادر خواهد بود .
این تگ دارای خصوصیات زیر است :
name="...."
این خصوصیت فرم را نامگذاری می کند .
cols="...."
این خصوصیت عرض کادر را بر حسب تعداد کاراکترها در یک
سطر مشخص می کند و با عدد مقداردهی می شود .
rows="...."
این خصوصیت ارتفاع کادر را بر حسب تعداد سطر مشخص می کند
و با عدد مقداردهی می شود .
این تگ برای شما یک فرم به صورت لیست انتخاب در صفحه
نمایش می دهد . این نوع فرم به شکل drop-down list در
صفحه مرورگر ظاهر می شود . فراموش نکنید که هر فرم را با استفاده از خصوصیت name حتماً
نامگذاری کنید تا قابل تفکیک و شناسایی از بقیه فرم ها در صفحه باشد .
برای نمایش گزینه های این فرم باید تگ دیگری به آن اضافه
شود که در زیر آنرا بررسی می کنیم .
این تگ در بین تگ select قرارمی گیرد، گزینه های
فرم را می سازد و دارای خصوصیت value می باشد . همانطور که
قبلاً هم بیان شد این خصوصیت گزینه انتخاب شده توسط کاربر را برای سرور قابل شناسایی
می کند و نوشتن آن در این تگ الزامی است . متنی که در گزینه های فرم باید نمایش
داده شود در بین این تگ نوشته می شود .
selected
فرم لیست انتخاب نمایش داده شده در صفحه مرورگر به صورت
پیش فرض با اولین گزینه نمایش داده می شود، اما اگر می خواهید گزینه دیگری به صورت
پیش فرض در فرم نمایش داده شود فقط باید این واژه را در هر کدام از گزینه ها که می
خواهید بنویسید .
multiple
با نوشتن این واژه در تگ select کاربر می تواند با
استفاده از کلید کنترل (Ctrl) برروی کیبورد وکلیک برروی گزینه ها به صورت همزمان، بیش
از یک گزینه را انتخاب کند .
با استفاده از این تگ می توانید گزینه های لیست انتخاب
را دسته بندی کنید . این تگ در بین تگ select نوشته می شود و تگ های option هر
دسته از گزینه ها در بین این تگ قرارمی گیرند .
این تگ یک خصوصیت دارد :
label="...."
این خصوصیت عنوان هر دسته را مشخص می کند و هر چه در
مقدار آن نوشته شود در عنوان همان دسته از گزینه ها نمایش داده می شود .
با قرار دادن هر کدام از تگ های فرم در بین این تگ،
مرورگر آن فرم را با قرار دادن در یک کادر نازک مستطیل، از بقیه اجزاء صفحه جدا
میکند .
با قراردادن این تگ در بین تگ fieldset ، هر متنی در بین این تگ بنویسید به صورت عنوان در کادر فرم نمایش
داده می شود .
با قراردادن تگ های هر کدام از فرم ها در بین این تگ، و
با نوشتن موضوع فرم در بین تگ آغازی فرم و این تگ، موضوع نوشته شده در کنار فرم
نمایش داده می شود .
این
تگ یک خصوصیت هم دارد :
for="...."
با استفاده از این خصوصیت و مقداردهی آن با نام فرم،
دیگر نیازی به نوشتن تگ فرم در بین تگ label نخواهد بود .
disabled ممکن است در صفحه شما تعدادی فرم وجود داشته باشد که به
هر دلیلی بخواهید برای مدتی یک یا چند فرم غیرفعال و از دسترس کاربران خارج باشد،
با نوشتن این واژه در هر کدام از تگ های فرم، آن فرم به صورت غیر فعال در صفحه
ظاهر میشود .
ممکن است فکر کنید اگر
قراراست فرم غیر فعال باشد می توان آنرا حذف کرد . اما این واژه موارد استفاده خود
را دارد . به طور مثال اگر شما تعدادی کالا برای فروش در یک لیست انتخاب قرارداده
اید و در مدت زمانی یکی از کالاهای شما موجود نیست، با استفاده از این واژه هم
کاربران از وجود چنین کالایی در لیست شما مطلع می شوند، و در دو قسمت قبل دیدید که
چگونه می توان انواع فرم را در صفحه ایجاد کرد . حالا باید اطلاعاتی که کاربر در
فرم وارد کرده است به وب سرور یا آدرس ایمیل شما ارسال شود تا شما بتوانید آنرا
دریافت کنید . در این مبحث نحوه دریافت اطلاعات را بررسی می کنیم .
برای
اینکه اطلاعات فرم بتواند به وب سرور انتقال پیدا کند، اولاً هر فرم باید به همراه
یک دکمه تأیید در صفحه قرارگیرد، چرا که فقط پس از کلیک برروی دکمه تأیید اطلاعات
فرم به سرور ارسال می شود . ثانیاً باید تمامی تگ هایی که فرمها را می سازند در
بین این تگ زیر قرارگیرد .
این تگ اطلاعاتی که کاربر در فرم وارد می کند را، پس از
کلیک برروی دکمه ارسال به محل مورد نظر شما ارسال می کند . نحوۀ انتقال اطلاعات به
وسیله خصوصیات این تگ تعیین می شود که این خصوصیات عبارتند از :
name="...."
این خصوصیت مشخص کننده نام فرم است .
method="...."
این خصوصیت مشخص می کند که اطلاعات فرم، چگونه و به چه
صورت به برنامه پردازشگر در وب سرور انتقال یابد . میتوان آنرا با get مقداردهی
کرد، ولی این روش از نظر امنیتی ضعیف است . روش مطمئن مقداردهی آن با post میباشد
که با بیشتر مرورگرها نیز سازگار است .
action="...."
آدرس فایلی که اطلاعات فرم را تحلیل می کند در مقدار این
خصوصیت قرارمی گیرد، که به طور معمول یا برنامه CGI است، که با استفاده از
زبان Perl ، C و یا VB نوشته میشود، ویا ASP است،
که یک زبان قوی تحت وب میباشد و متعلق به شرکت مایکروسافت است .
mailto:
.... اگر
می خواهید اطلاعات فرم به آدرس ایمیل شما ارسال شود، باید با نوشتن این واژه در
مقدار خصوصیت
action ،
آدرس ایمیل را به جای نقطه چین، بعد از دو نقطه، بنویسید .
action="mailto:
my_email@domin.com"
enctype="...."
این خصوصیت، بسته به مقداری که برای خصوصیت action در
نظر می گیرید مقادیر مختلفی می گیرد . اگر آدرس خصوصیت action فایل پردازشگر وب سرور
باشد، این خصوصیت اطلاعات گرفته شده از فرم را رمزدار کرده و به سرور می فرستد و
باعث بالا بردن امنیت اطلاعات می شود که در این صورت باید به شکل زیر مقداردهی شود :
enctype="application/x-www.form.urlencodeed"
اگر
قرارباشد اطلاعات فرم به آدرس ایمیل ارسال شود، نوشتن این خصوصیت الزامی است و
باید به یکی از دو صورت زیر آنرا آدرس دهی کنید تا هر قسمت از اطلاعات وارد شده در
فرم به صورت یک فایل متنی جداگانه به ایمیل پیوست شود :
enctype="multipart/form-data"
enctype="text/plain"
اگر
قرار است با استفاده از مقدار
file در خصوصیت type برای تگ input، به همراه اطلاعات یک فایل هم به
آدرس ایمیل ارسال شود، باید علاوه بر مقداردهی خصوصیت enctype با مقدار multipart/form-data در تگ form ، خصوصیت
accept هم با مقدار text/plain به تگ file field اضافه شود تا فایل های متنی به درستی ارسال شود، در غیر
این صورت فایل خراب خواهد شد .
الگوی کلی این حالت به شکل زیر می باشد :
target="...."
این خصوصیت محل باز شدن صفحه پردازشگری که در خصوصیت action آدرس
دهی شده است را مشخص می کند . مقدار آن می تواند نام یک فریم و یا یکی از مقادیر
زیر باشد :
_self
با این مقدار صفحه action در فریمی که فرم در آن
قراردارد باز میشود .
_parent
با این مقدار صفحه action در frameset محتوی فرم باز میشود .
_top
با این مقدار صفحه action در تمام پنجره باز میشود .
_blank با
این مقدار صفحه action در یک
پنجره جدید باز میشود .هم شما می توانید با
موجود شدن آن کالا، گزینه را دومرتبه فعال کنید .
شما
می توانید صفحه خود را با استفاده از فریم بسازید . فریم ها به شما کمک می کنند تا
مجبور نباشید قسمتهایی را که باید به صورت تکراری در صفحه های مختلف قرارمی گیرند
مکرراً بنویسید . کافیست آن قسمتها را یک بار نوشته و با فرمت html ذخیره
کنید، سپس در هر صفحه ای که به آن نیاز دارید با استفاده از فریم آنرا آدرس دهی
کنید و در صفحه خود قراردهید . البته در فریم هر عنصر دیگری که قابل نمایش در صفحه
باشد را هم می توانید قراردهید .
فریم با استفاده از این تگ ساخته می شود و عنصری که باید
در این فریم قرارگیرد و نحوه نمایش آنها به وسیله خصوصیات این تگ آدرس دهی و مشخص
می شود . این تگ پایان دهنده ندارد .
خصوصیات این تگ عبارتند از :
src="...."
این خصوصیت آدرس فایلی که در فریم قرارمی گیرد را مشخص
می کند و با آدرس محل قرارگرفتن فایل به همراه نام و فرمت آن مقداردهی می شود .
name="...."
این خصوصیت نام فریم را تعیین می کند و کاربرد آن زمانی
مشخص می شود که در فریم از لینک استفاده شده باشد . می توانید آنرا با هر نامی
مقداردهی کنید، ولی به دلیل کابرد آن، بهتر است مقدار آن، محل قرارگیری فریم باشد،
مانند : left ، right ، up ، down
لینک هایی که در صفحات حاوی فریم قراردارند با استفاده
از خصوصیت target و مقداردهی آن با محل باز شدن لینک، می توانند در کل
صفحه و یا در فریم خاصی باز شوند که برای این منظور باید نام آن فریم در مقدار
خصوصیت target در تگ لینک قرارگیرد .
border="...."
این خصوصیت ضخامت کادر فریم را مشخص می کند، با عدد
مقداردهی میشود و اگر برابر با صفر قرارداده شود فریم بدون کادر خواهد بود .
frameborder="...."
این خصوصیت مقدار حاشیه فریم را مشخص می کند، با عدد
مقداردهی میشود و اگر برابر با صفر قرارداده شود فریم بدون حاشیه خواهد بود .
marginwidth="...."
این خصوصیت میزان حاشیه چپ و راست عنصر داخل فریم را از
لبه آن مشخص می کند و با عدد مقداردهی میشود .
marginheight="...."
این خصوصیت میزان حاشیه بالا و پایین عنصر داخل فریم را
از لبه آن مشخص می کند و با عدد مقداردهی میشود .
framespacing="...."
این خصوصیت فاصله بین فریم ها را مشخص می کند، با عدد
مقداردهی میشود و اگر برابر با صفر قرارداده شود بین فریم ها فاصله نخواهد بود .
scrolling="...."
این خصوصیت قابلیت scroll کردن فریم را کنترل می
کند، و مقادیر آن عبارتند از :
yes, no, auto
noresize
با اضافه کردن این واژه به تگ frame، کاربر قادر به تغییر اندازه فریم نخواهد بود .
با
اصول کلی ساخت فریم آشنا شدید، اما صفحاتی که دارای فریم هستند دو حالت ممکن است
داشته باشند . یا اینکه تمام صفحه از تعدادی فریم تشکیل شده باشد و هیچ عنصر دیگری
به غیر از این فریم ها در صفحه وجود نداشته باشد، و یا اینکه صفحه ترکیبی از فریم
ها و عناصر دیگری مثل متن، عکس، لینک و یا چیزهای دیگر باشد و فریم ها بخشهایی از
صفحه را تشکیل دهند .
نوشتن صفحه در هر یک از این دو حالت تفاوتهایی با هم
دارد که آن را بررسی می کنیم :
در صورتی که تمام صفحه شما فقط از فریم تشکیل شده باشد،
این تگ به جای تگ
body نوشته می شود و فریم ها در بین این تگ قرارمی گیرند .
یعنی صفحه اصلی شما فقط تشکیل شده از چند فریم که عناصر صفحه در این چند فریم آدرس
دهی شده اند و اگر این آدرسها را حذف کنید هیچ چیز دیگری در صفحه نمایش داده
نخواهد شد . الگوی کلی این صفحه به صورت زیر است :
...... some frame ......
به
این صفحه frameset گفته می شود . اما تگ frameset خصوصیاتی هم دارد که
عبارتند از :
cols="...."
این خصوصیت فریم ها را به صورت عمودی در کنار هم قرارمی
دهد و با درصد مقداردهی می شود . به طور مثال اگر صفحه شما از دو فریم تشکیل شده
که می خواهید یکی از آنها سی درصد و دیگری هفتاد درصد صفحه را تشکیل دهد، باید
آنرا به شکل زیر بنویسید :
rows="...."
این خصوصیت صفحات را به صورت افقی در کنار یکدیگر قرار
میدهد و با درصد مقداردهی میشود . نحوه نوشتن آن مانند خصوصیت قبل است .
این تگ در حالت دوم که صفحه شما ترکیبی از فریم با عناصر
دیگر است مورد استفاده قرارمی گیرد، در این حالت باید صفحه را به صورت همیشگی
بنویسید، یعنی با استفاده از تگ body و فریم ها را مثل هر
عنصر دیگری در صفحه قراردهید، فقط برای نوشتن فریم به جای تگ frame باید از این تگ استفاده
کنید و فریم داخلی یا به اصطلاح ( inter frame ) بسازید
. این تگ برخلاف تگ
frame پایان دهنده دارد و باید حتماً آنرا بنویسید .
این
تگ علاوه بر خصوصیات تگ
frame دو خصوصیت دیگر هم دارد که عبارتند از :
width="...."
این خصوصیت عرض iframe را مشخص می کند و با عدد
در مقیاس پیکسل و یا درصد مقداردهی می شود .
height="...."
این خصوصیت ارتفاع iframe را تعیین می کند و با
عدد در مقیاس پیکسل مقداردهی می شود .
ممکن
است کاربران شما از مرورگری استفاده کنند که قادر به نمایش فریم نباشد، پس اگر در
صفحه شما فریم وجود دارد توصیه می کنم تگ زیر را حتماً در صفحه خود بنویسید تا در
صورت چنین حالتی با نمایش متن بین این تگ در صفحه مرورگر کاربر، از علت عدم نمایش
آگاه شود .
Your browser does not support frames .
((
آموزش HTML - متاتگ چیست ؟
))
تمامی
تگ هایی که قبلاً بررسی کردیم به جز تگ
title همگی
در بین تگ body یعنی در قسمت بدنه صفحه
مورد استفاده قرارمی گرفتند و اجزاء قابل نمایش در صفحه را می ساختند، اما تگی که
در این قسمت بررسی خواهیم کرد وظیفه مهم معرفی صفحه شما به *موتورهای
جستجو را به عهده دارد .
*موتورهای جستجو اصطلاحاً
به نرم افزارهایی گفته میشود که سایت های جستجوگر از آنها برای جستجوی صفحات جدید
یا تغییر یافته در اینترنت استفاده می کنند تا آنها را در
Database پایگاه خود لیست کنند و زمانی که شما یک کلمه یا واژه را
توسط مرورگر search می کنید، با بررسی منابع
موجود در این پایگاه، نزدیکترین اطلاعات به واژه درخواستی شما را برایتان لیست
کرده، و در یک صفحه برای شما نمایش بدهند .
web crawler , spider و
robots از
جمله موتورهای جستجو، و Google و yahoo دو مورد از معروفترین سایت های جستجوگر در
اینترنت هستند که به طور مثال سایت
Google از
نرم افزاری به نام Googlebot برای
جستجو در اینترنت استفاده می کند . یکی دیگر از جستجوگرهای معروف msnbot است که متعلق به شرکت مایکروسافت می باشد .
این
تگ در بین تگ head نوشته
میشود و همانطور که بیان شد اطلاعات مورد نیاز موتورهای جستجو توسط خصوصیات این تگ
در اختیارشان قرارمی گیرد .
اطلاعاتی
که متا تگ ها در اختیار این جستجوگرها قرارمی دهند عبارتند از :
1. شرح کوتاهی در مورد سایت یا
Description
2. معرفی کلمات کلیدی یا
Keywords
3. معرفی برنامه ای که سایت بوسیله آن ساخته شده است یا Generator
4. معرفی نویسنده سایت یا
Author
5. زبان مورد استفاده در صفحه طراحی شده یا Language
6. تعیین محدوده جغرافیایی مورد استفاده برای جستجوی صفحه
توسط کاربران یا Geography
7. تعیین کشور مورد استفاده برای جستجوی صفحه توسط کاربران
یا Country
8. تعیین تاریخ انقضای صفحه
به
جز موارد فوق، موارد زیاد دیگری جهت اطلاع رسانی وجود دارد که در خصوصیات متاتگ ها
استفاده می شود، اما از میان تمام این اطلاعات، دو مورد
keywords و Description در
رتبه بندی صفحه شما در لیست جستجوگرها نقش مهمی دارند و حتماً از این دو باید در
صفحه خود استفاده کنید . نوشتن بقیه متاتگ ها اختیاری است . البته متاتگ ها به غیر
از اطلاعاتی که در اختیار جستجوگرها قرارمی دهند، استفاده های دیگری هم دارند که
با آنها نیز آشنا خواهید شد .
تگ meta پایان دهنده ندارد و دارای خصوصیاتی است که
به نسبت مقادیری که به این خصوصیات داده می شود کاربرد تگ مشخص می شود . خصوصیات
این تگ عبارتند از :
http-equiv="...." |
name="...." |
content="...." |
به
عنوان مثال متا تگ معرفی کلمات کلیدی به صورت زیر نوشته می شود، فقط به این نکته
توجه داشته باشید که کلمات کلیدی به کاررفته در تگ باید به صفحه شما مربوط باشند و
از تکرار آنها هم خودداری کنید و نیز آنها را با کاما از یکدیگر جدا کنید .
و
نیز با استفاده از مقدار Description در
خصوصیت name باید توضیح مختصری
دررابطه با مضمون صفحه در خصوصیت
content بنویسید .
توضیح مختصر مضمون صفحه ">
برای
معرفی نویسنده سایت خصوصیت name را
با Author مقداردهی کنید و نام نویسنده را در مقدار
خصوصیت content بنویسید .
برای
اینکه مرورگر کاربر قادر به تشخیص فارسی نویس بودن صفحه باشد، خصوصیت http-equiv را با
Content-Type مقداردهی کنید و در مقدار خصوصیت
Content واژه
text/html; charset=utf-8 را بنویسید .
اگر
به هر دلیلی صفحه شما در سایت جابجا شده باشد و بخواهید با تغییر مسیر، بازدید
کنند گان را به آدرس جدید هدایت کنید، تگ زیر را باید قبل از تگ title بنویسید و آنرا آدرس دهی کنید . در این صورت
می توانید مقدار تگ title را
عنوانی برای جابجا شدن صفحه قراردهید و در بین تگ
body علت
جابجا شدن صفحه و آدرس صفحه جدید را برای کاربرانی که مرورگر آنها به صورت
اتوماتیک به آدرس جدید هدایت نمی شود بنویسید تا بتوانند به صورت دستی به صفحه شما
مراجعه کنند .
اگرمحتویات
صفحه شما مکرراً در حال تغییر است، مثل اعلان لحظه به لحظه قیمت های بورس، و می
خواهید صفحه شما مرتباً تجدید شود، خصوصیت
http-equiv را با
Refresh مقداردهی کنید و در مقدار خصوصیت
content زمان این تجدید را به عدد و برحسب ثانیه بنویسید .
((
آموزش CSS - استایل شیت چیست ؟
))
CSS از
حروف اول واژه Cascading Style
Sheets گرفته
شده است . استایل شیت یا همان کدهای
CSS را
شاید بتوان امدادگر کدهای HTML بیان
کرد، چرا که با استفاده از استایل شیت کد نویسی بسیار ساده تر، خلاصه ترو راحت تر
انجام می شود . در واقع کدهای CSS کامل
کننده کدهای HTML است، به این صورت که
عناصر به وسیله تگ های HTML در
صفحه قرارمی گیرند و خصویات آنها مانند رنگ، اندازه، فونت، پس زمینه و بسیاری
خصوصیات دیگر با استفاده از کدهای
CSS تعیین
می شود .
در
بخش مربوط به فریم در HTML دیدید
که چگونه می توانید با استفاده از فریم بخشهای تکراری صفحات را بدون دوباره نویسی
در صفحه خود قراردهید . کدهای CSS کاری
مشابه، اما برای خصوصیات انجام می دهد، یعنی شما یک بار خصوصیات مورد نظر را نوشته
و ذخیره می کنید، و در هر کجا به آن نیاز داشتید آنرا فراخوانی کرده و به تکرار از
آن استفاده می کنید . در این حالت صفحه اصلی شما بسیار خلاصه و منظم خواهد شد .
الگوی
کلی کدهای استایل شیت از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند . اول
selector که در واقع همان تگ های
HTML است
اما بدون کاراکتر < > . سپس
خصوصیت آن تگ، و در آخر مقدار این خصوصیت، که این دو در داخل آکلاد { } نوشته می
شوند و بین آنها دو نقطه قرارمی گیرد . یعنی به صورت زیر :
selector{ property :
value }
به
این دو نکته توجه داشته باشید که اولاً الگوی فوق تنها شکل نوشتن کدهای CSS نیست، و دیگر اینکه تگ های HTML از نزدیک ترین کد
CSS به
آنها تأثیر می گیرند . معنی این دو نکته با توضیح در مورد نحوه نوشتن کدهای CSS قابل فهم تر خواهد بود .
کدهای CSS را به سه روش می توان نوشت که توصیه می کنم
این سه روش را خوب به خاطر بسپارید، چرا که در تمامی مباحث مربوط به CSS باید از این روشها استفاده کنید . ضمن اینکه
این سه روش در مورد کدهای جاوااسکریپت هم به شکل مشابه مورد استفاده قرارمی گیرند .
اولین
روش به این صورت است که با استفاده از الگوی فوق، آنها را در یک فایل جداگانه با
استفاده از نرم افزار Notepad بنویسید
و به جای پسوند html آنرا
با پسوند css ذخیره کنید . همانطور که
از پسوند این فایل مشخص است، این یک فایل
css است،
نه html . یعنی از تگ های
title ، head ، html ، body
و
یا هر تگ دیگری در آن خبری نیست، و کدهای
CSS به
تنهایی در صفحه نوشته و ذخیره می شوند .
سپس
در بین تگ head در صفحه اصلی یا همان
صفحه HTML باید فایل
css را
به شکل زیر آدرس دهی و به صفحه متصل کنید :
همانطور
که می دانید آدرس محل قرارگرفتن فایل
css در
مقدار خصوصیت href نوشته
می شود .
در
فضای کامپیوتر شما می توانید فایل
CSS را
در کنار فایل HTML قراردهید
و در آدرس href ابتدا نامی که برای فایل
انتخاب کرده اید و سپس فرمت آن یعنی همان
css را
پس از گذاشتن یک نقطه در ادامه نام بنویسید .