تصنیف “لی لی لی لی حوضک” یا “سالهای مشروطه”
یکی از متفاوت ترین آثار اسفندیار منفردزاده, بازخوانی یکی از تصنیف های مردمی و بیدارِ سال های مشرطه که از زبان “عارف قزوینی” جاودانه شده بود و نسل به نسل و با تکرار “استبداد”، درسینه “بیداران” غلیان می کرد!
سالها قبل – اوایل دهه۴۰ – بانو “الهه” در گلهای رنگارنگ ۲۴۶ با بازخوانی “از خون جوانان وطن لاله دمیده” یادی از بیدار باش”عارف” کرد و بعدها گروه “شیدا” …
اما “اسفندیارمنفردزاده” با ارکستر و سازهای ایرانی –عود، ضرب، سنتور و… وگروه همسرایان -و صدای بانو “گیتی” این یاد را از مجالس به میان مردم برد و در خفقان اواسط دهه ۵۰ از “استبداد” و “برکندن”و” آزادی” گفت.
و چه زیباست، تصویر این ترانه!
بانو گیتی در مقابل “مجلس” ، وافسوسِ حضورِ “استبداد”.
تصنیف سالهای مشروطه …
همه شب من اختر شمرم
ای درد از تو
مه من، چه دانی تو غم تنهایی را
لی لی لی لی لی لی لی لی
لی لی لی لی حوضک
جو جو اومد آب بُخوره و
افتاد توی حوضک
به به به به یار من قشنگه
به به به به که چه شوخ و شنگه
ملت ار بداند ثمر آزادی را
برکند ز بن ریشهً استبدادی را
چه کج‌رفتاری ای چرخ
چه بدکرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری،
نه آیین داری ای چرخ
