راوی سرود: «قحـــطیی اولاد آدم است!.»*
«آدم چو توتیا شده، مثــل همـــا کم است»
هـــرکوچه کوفـــه گشته و هر کـــوفه پر یزید
حتی که پاسدار حـرم، ابن ملجــــم است!
شیطـــان به صدر و زینب و زهرا به پشت در
ابلیـــس داورست و امیــــر مـــــکرم است!
کــــرنا و بـوق سلطنت ســـامــــری ببیــــن
موسی نگر چگونه سیه پوش ازین غم است
شیران نعره کش شده جاروکش شغال **
اینگــــونه بــزم بارکشی هـــا فراهم است!
شمشیر اعتقــــــاد دلیـــــران محتــــــرم!
در بارگاه قدرت پـــول و طــــلا خـــــم است
فـــــردا و روز
داد و حســـاب است حرف مفت
مقصد همین دقیقه و مقصود همین دم است!
از کعبــــه کــــم بــــگو به حــــــریصان مقتدر
ای نوحه زن! که کعبه و معبود، درهـم است!
آنرا کـــــه بر
حـــــریم صنم بــوسه می زند
آقــایی و غنـــــایم عـــــالی مســــلم است
درویــــزه گی به درگه دجال... وه چه خوب!!
زیــــرا درین معـــــــامله، دجال، حاتم است!
ای عـــــاشـــــقان تشـنه، بنالید.... بیشتر!
امروز جشن بولهب و ســــوگ خــاتم است!
فـریاد العطش مـــــکش ای خــــادم حسین
اینجـــــا حریم حضرت شمر معظم است!!!!!!
* از گوینده ای گمنام
** « شیر، جارو کش شغال شده»
مصرع زیباییست از شاعر خوب کشورم، (آصف رحمانی) که به آن
نظری داشته ام. اگر این سطر ها را می خواند سلام وارادتم را بپذیرد.
س.ن.صبا