آن که دُخت خود دنیا نامد این را هم داند؟! 

 دنیا. [ دُن ْ ] (ع ص ) تانیث ادنی ، به معنی نزدیکتر. (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب ). نزدیکتر. (ترجمان القرآن جرجانی ص 49). مقابل قُصْوی ̍. (یادداشت مؤلف). السماء الدنیا؛ این آسمان به سبب نزدیکی آن از ساکنان زمین ، و همچنین است سماء الدنیا به اضافه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || زن بسیار نزدیک شونده . مشتق از دنو که به معنی قریب باشد چرا که دنیا اقرب است به سوی آدمی به نسبت عقبی . || زن سخت خسیس و ناکس ، مشتق از دنائت که به معنی ناکسی و زبونی است . (از غیاث ) (از آنندراج).