مسکو به میز مذاکره برگشت درحالی که به نظر می‌رسد دست برتر را داشته باشد
- سارا رینسفورد
- گزارشگر اروپای شرقی، بی‌بی‌سی
تصویر مقام‌های ارشد روسیه و آمریکا پشت یک میز بزرگ مذاکره حادثه‌ای فوق‌العاده است.
برای بسیاری، به خصوص اوکراینی‌ها، هضم این تصاویر بس دشوار است.
در عربستان سعودی، مسکو دستاورد عمده‌ای داشت: بعد از سه سال جنگ تمام عیار علیه همسایه خود و منزوی شدن از سوی غرب، به «میز اصلی» دیپلماسی جهانی بازگشته است.
تازه به نظر می‌رسید این روسیه است که دست برتر را داشته باشد.
در حالی که آژیرهای خطر همچنان در سراسر اوکراین به صدا درمی‌آیند، این دقیقا تصویری است که مسکو می‌خواهد ترسیم کند.
این یک روسیه مغلوب نیست که به زور پای میز مذاکره آمده باشد. بیشتر شبیه این است که آمریکا کشور تعرض کننده را دعوت کرده باشد شرایط مذاکره را تعیین کند.
درست است که مقام‌های آمریکایی هنگام پا گذاشتن به این فرآیند گفتند می‌خواهند حال روسیه را محک بزنند و ببیند که آیا در مورد صلح جدی است یا نه.
اما دونالد ترامپ قبلا نتایج را مشخص کرده است. او هفته پیش، بعد از آنکه تلفنی با ولادیمیر پوتین صحبت کرد، اعلام کرد که رهبر روسیه «می‌خواهد شاهد پایان مرگ مردم باشد.»
ترامپ می‌توانست در پاسخ به پوتین بگوید که نیروهایش را از اوکراین خارج کند.
او در عوض به وضوح می‌خواهد همانطور که به رای‌دهندگان قول داده بود برای پایان جنگ با مسکو معامله کند و از این مساله عبور کند.
بعد از بیش از چهار ساعت گفتگو در ریاض، مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا به سراغ رسانه‌ها رفت و اعلام کرد که اولین گام‌ها به سوی مذاکرات مورد موافقت قرار گرفته و دو طرف تیم‌هایی تشکیل خواهند داد.
او نتیجه‌گیری کرد که روسیه آماده است در یک «فرآیند جدی» برای پایان جنگ شرکت کند.
اما چرا اینقدر مطمئن بود؟
در آن سوی میز سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، نشسته بود که هنوز به خاطر آنچه وزارت دارایی آمریکا قبلا «جنگ بی‌رحمانه و گزینشی» روسیه علیه اوکراین توصیف کرده تحت تحریم است.
زمانی که لاوروف با رسانه‌های روسیه صحبت کرد، به آنها گفت که آمریکا پیشنهاد تعلیق موقتی حمله به تاسیسات انرژی را داده است.
وزیر خارجه روسیه گفت که چنین پاسخ داده است: «ما توضیح دادیم که هرگز تامین غیرنظامی انرژی را هدف نگرفته‌ایم و فقط آن چیزی را هدف می‌گیریم که مستقیما در خدمت ارتش اوکراین است.»
این حرف حقیقت ندارد.
من شخصا به خرابه‌های نیروگاه‌های غیرنظامی که مستقیما هدف اصابت موشک‌های روسیه قرار گرفته سر زده‌ام.
این کشوری است که آمریکا می‌خواهد با آن وارد تعامل شود، هرچند شواهد زیادی وجود دارد که قابل اعتماد نیست.
همچنین هیچ نشانه‌ای از طرف روسیه برای واگذاری مناطق اشغال شده دیده نشده است: چرا چنین کند وقتی که دولت ترامپ قبلا گفته موافق است که اوکراین - همانطور که مسکو خواسته - هرگز به ناتو ملحق نخواهد شد، و آن بخش از خاکش که اشغال شده را پس نخواهد گرفت؟
برای همین برای متحدان اوکراین، تنها موضوع تکان دهنده عکس مقام‌های آمریکا و روسیه که پشت یک میز براق در عربستان نشسته‌اند نیست. این که چطور گفتگو کردند هم هست.
«زمینه‌سازی» برای سرمایه‌گذاری آینده شبیه قولی برای لغو تحریم‌ها به نظر می‌رسد: پس روسیه به خاطر جنگ و تعرض به خاک اوکراین پاسخگو نخواهد شد، فقط پاداش خواهد گرفت.
البته هنوز روزهای اول است.
اما در مسکو، مقام‌ها و رسانه‌های دولتی احساس می‌کنند این نقطه شروع بازگشت روسیه به جایی است که فکر می‌کند به آن تعلق دارد: در کنار آمریکا، به عنوان یک هم وزن.
