عثق
بتحریک عین و ثاء مثلثه و قاف
ماهیت آن
نباتی است بقدر قامتی برک آن شبیه ببرک کبر و سطبر و انبوه
طبیعت آن
در آخر سوم کرم و خشک
افعال و خواص آن
محلل قوی و محرق و عصارۀ خشک کردۀ آن را چون مکرر ضماد نمایند موی
را مانند نوره بسترد
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
///////////
عثق . [ ع َ ث َ ] (ع اِ) درختی است .
(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). یکی آن عَثقَه . (منتهی الارب ). || شارع عام . (منتهی
الارب ) (ناظم الاطباء). جاده . (اقرب الموارد).
/////////
شمشاد:
نامهای دیگر: بقس، شار، شر، کیش، عثق،
شمشاد وحشی جنگلی، شجرةالبقس، شمشاد اناری، شومشاد، شوشار، شیشار و شمشاد فرنگی.
۱. طبع آن گرم و خشک است.
۲. برای تقویت مو خاک اره چوب این گیاه
را با حنا مخلوط نموده روی سر بگذارید.
۳. جهت رفع سردرد از روش شماره ۲ استفاده
شود.
۴. جهت استحکام استخوان خاک اره این گیاه
را با سفیده تخممرغ و آرد گندم مخلوط نموده به صورت ضماد بگذارید.
۵. برای درمان خروج مقعد برگ این گیاه
را جوشانده سپس شستشو دهید.
۶. جهت شوره سر، خاک اره این گیاه را با
حنا مانند شماره ۲ استفاده شود.
۷. جهت رفع رطوبت معده و روده از تخم این
گیاه استفاده شود.
۸. جهت تقویت قلب و قوه دماغی از عرق شکوفه
این گیاه استفاده شود.
۹. برای تقویت موی سر با شانهای که از
چوب این گیاه ساخته شده است موها را شانه نمائید این شانه برای سالم ماندن مو بسیار
مفید است.
۱۰. جهت تسکین درد رماتیسم از ضماد گرد
چوب آن همراه با سفیده تخممرغ و آرد جو استفاده شود.
۱۱. مصرف بیرویه این گیاه باعث مسمومیت
میگردد و علامت آن اسهال، استفراغ، ورم معده و روده، تشنج، اختلالات تنفسی و احتقان
ریوی ایجاد نموده و ممکن است مرگ در اثر خفگی بوجود آید.
۱۲. جهت درمان اگزما و سودا ۴ گرم برگ
خشک شمشاد را در ۲۵۰ سیسی آب سرد ریخته حرارت دهید تا به جوش آید و ۱۵ دقیقه بجوشد
صاف نموده یک فنجان صبح ناشتا و یک فنجان یک ساعت بعد از غذا همراه عسل بنوشید با نظر
پزشک مصرف گردد.
۱۳. درمان تب: ۸ گرم برگ شمشاد را در
۵۰۰ سیسی آب سرد ریخته حرارت داده تا به جوش آید ۱۰ دقیقه بجوشد روزی ۳ فنجان بنوشید.
۱۴. نوشیدن دمکرده این گیاه به بیمار نیروی
تازهای میدهد که در برابر هجوم میکروبهای عفونتزا مقاومت میکند.
۱۵. جهت تبهای نوبه سرکش میتوان از دمکرده
برگهای این گیاه ۴ گرم در ۲۵۰ سیسی آبجوش روزی ۳ فنجان استفاده کرد.
۱۶. جهت درمان رماتیسمهای مزمن از جوشانده
این گیاه میتوان استفاده کرد.
۱۷. برای نقرس ۳ گرم برگ شمشاد را در
۲۵۰ سیسی آب سرد جوشانده روزی ۳ فنجان بنوشید.
۱۸. برای سیفیلیس ۸ گرم در ۵۰۰ سیسی آب
جوشانده روزی ۳ فنجان بنوشید.
۱۹. جهت نزلههای ششی ذاتالجنب، اخلاط
خونی ۸ گرم برگ این گیاه را در ۵۰۰ سیسی آب جوشانده روزی ۳ فنجان بنوشید.
۲۰. جهت یبوست۲ گرم برگخشک آنرا با عسل
مخلوطنموده میل کنید.
۲۱. جهت ناراحتیهای کبدی از دمکرده این
گیاه میتوان استفاده کرد.
منبع: حس خوب
//////////
شمشاد جنگلی (نام علمی: Buxus sempervirens) یا شمشاد هیرکانی
(Buxus
hyrcana)
نام یک گونه از سرده شمشاد است. این درختچه همیشهسبز در ۱۷۵۳ (میلادی) توسط کارل لینه
توصیف علمی شد. زیرگونهای از این گیاه با نام علمی B. hyrcana در شمال ایران و
شرق قفقاز میروید. شمشاد جنگلی نوعی گیاه دارویی است.
برگها
شمشاد هیرکانی درختی همیشه سبز و بومی
جنگلهای هیرکانی در شمال ایران است که در فهرست گونههای گیاهی در خطر انقراض اتحادیه
بینالمللی حفظ طبیعت (IUCN)
قرار دارد. مناطق جنگلی آستارا ۳۲ هزار هکتار است که در این میان بیش از ۱۵۰ هکتار
از اراضی جنگلی این شهرستان را درختان شمشاد تشکیل میدهد.[۱]
از عوامل آفت زدن به شمشاد هیرکانی در
ایران، گونهای پروانه با نام علمی Cydalima perspectalis است که به طور طبیعی در شرق آسیا زندگی میکند و نخستین
بار در سال ۱۳۸۵ در آلمان و سپس در چند کشور اروپایی طغیان کرد و از نیمه دوم خرداد
امسال در بخشی از اراضی جنگلی گیلان و مازندران دیده شد که خسارت زیادی به درختان شمشاد
وارد کرده است.[۱]
منابع[ویرایش]
↑ پرش به بالا به: ۱٫۰ ۱٫۱ ایرنا: آفت شب پره شمشاد در
جنگل های آستارا
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Buxus sempervirens»، ویکیپدیای انگلیسی،
دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۷ مارس
۲۰۱۵).
////////////
قس شمشاد دائم الخضرة، شمشير دائم الخضرة
در عربی:
شمشاد دائم الخضرة أو شمشير دائم الخضرة
(الاسم العلمي:Buxus sempervirens) هو نوع من النباتات يتبع جنس الشمشاد من الفصيلة الشمشادية.[1] وهو
نبات يرتفع حتى 6 أمتار، ذو عروق خشبية قاسية[2].
محتويات [أظهر]
أسماؤه الشائعة بالعربية[عدل]
البقس، شمشاد، شمشار (في الشام)، الخشب
المبارك. وباليونانية يُلفظ بسقيس.
بيئة النمو والتكاثر[عدل]
ينبت في أوروبا وأفريقيا وآسيا في الأراضي
الكلسية، والغابات والتلال واالجبال حتى ارتفاع 1600 مترا.
وصف النبتة[عدل]
نبات يرتفع حتى 6 أمتار، خشبه قاسٍ، أوراقه
دائمة الخضار طوال السنة، مغطاة بمادة شمعية لمّاعة. يحمل أزهارا صفراء صغيرة في الربيع
مؤلفة من ثلاثة قررون وتحوي بذورا سوداء، طعمها شديد المرارة
في الطب القديم[عدل]
استعمل في الطب القديم كعقار لمعالجة انقباض
الأمعاء، وتقوية الشعر، والصداع.
العناصر الفعّالة[عدل]
الزيوت العطرية
بوكسين BUXINE
قلويدات ثانوية
مواد عضوية TANIN
أنظر أيضاً[عدل]
الشمشاد
مراجع[عدل]
^ موقع لائحة النباتات (بالإنكليزية) The Plant List شمشاد دائم الخضرة
تاريخ الولوج 29 كانون أول 2015
^ معجم الأعشاب المصوّر - محسن عقيل -
صفحة 81 - مؤسسة الأعلمي في بيروت – 2003
/////////////
قس هیرکان شومشادی در آذری:
Hirkan
şümşadı
//////////
قس عادی شِمشیر در ترکی استانبولی:
Adi
şimşir (Buxus sempervirens), Buxaceae (şimşirgiller) familyasından genellikle 1
m'ye kadar boylanan bir şimşir türü.
///////////
Buxus sempervirens
From Wikipedia, the free encyclopedia
Buxus sempervirens
|
|
Mature specimen
|
|
Kingdom:
|
|
(unranked):
|
|
(unranked):
|
|
Order:
|
|
Family:
|
|
Genus:
|
|
Species:
|
B. sempervirens
|
Buxus
sempervirens (common box, European box, or boxwood),
is a species of flowering plant in
the genus Buxus,
native to western and southern Europe, northwest Africa, and southwest Asia,
from southern England south to northern Morocco, and east through the northern
Mediterranean region to Turkey.[1][2][3]Buxus colchica of western Caucasus and B.
hyrcana of northern Iran and
eastern Caucasus are commonly treated as synonyms of B. sempervirens.[4][5]