مونسینور (/mɒnˈsiːnjər/ mon-SEEN-yər; ایتالیایی: monsignore [monsignˈñoːre]) نوعی خطاب یا عنوان برای برخی از اعضای روحانی در کلیسای کاتولیک است. مونسینور شکل آخرالزمانی کلمه ایتالیایی monsignore به معنای "سرور من" است. "مونسینور" را میتوان به صورت خلاصه Mons[1][2][3][4] یا Msgr[a][b] نوشت. در برخی کشورها، عنوان "monsignor" به عنوان نوعی خطاب برای اسقفها استفاده میشود. [نیازمند منبع] با این حال، در کشورهای انگلیسی زبان، این عنوان به مقام اسقفی مربوط نمیشود. [1][42][3]
عنوان "monsignor" نوعی خطاب است، نه یک انتصاب (مانند اسقف یا کاردینال). یک کشیش نمیتواند "مونسینور" شود یا "مونسینور یک کلیسا" شود. عنوان «مونسینور» معمولاً توسط روحانیونی استفاده میشود که یکی از سه دسته افتخارات پاپ را دریافت کردهاند:
رسول پروتونوتاری (بالاترین دسته)
اسقف افتخاری
کشیش حضرتش (پایینترین دسته)
پاپ این افتخارات را به روحانیونی اعطا میکند که:
خدمات ارزشمندی به کلیسا ارائه دادهاند
وظایف ویژهای در اداره کلیسا ارائه میدهند
عضو نهادهایی مانند بخشهای خاص هستند
روحانیون شاغل در کوریای روم و خدمات دیپلماتیک واتیکان واجد شرایط دریافت هر سه افتخار هستند، در حالی که کشیشانی که در یک اسقفنشین کار میکنند فقط واجد شرایط دریافت عنوان «کشیش حضرتش» هستند. کشیشان باید توسط اسقف خود معرفی شوند. یک الزام اضافی در دوران پاپ فرانسیس حداقل سن 65 سال بود. پاپ لئو چهاردهم با اعطای این عنوان به کشیش هندی سباستین فبین پوتیاپارامبیل از اسقفنشین کاتولیک سری-مالابار تاماراسری به این رسم سنتی بازگشت. [10]
