دیب  (هندی ، اِ). دیپا (در سانسکریت) ذیب. ذیبة در زبان مردم هند بمعنی جزیره است. (از الجماهر ص 43) نام های مالدیو، لاکدیو، دیودیپ، ساتادیپ، سرندیب، سنگل دی ، مالدیب ترکیب با این کلمه است. (دیبجات =مجمع الجزایر) (یادداشت مولف). ج ، دیبات؛ الدیبات و هی الجزائر. (ماللهند  80).

دیباجات (دیبجات هندی برابر با گنگبار). نامی است که تجار عرب به مالدیو یا همان مجمع الجزایر (گنگبار) مالدیو داده بودند. سالهای سال بازرگانان عرب سر راه دریانوردی به شرق دور در بنادر مالدیو پهلو می گرفتند. اولین اشاره شان به مالدیو که دیباجاتش می نامیدند از سده دو میلادی است. دیباجات را جزایر پول هم می گفتند زیرا مقادیر کلانی از صدف نرم تن دریائی کوری (به انگلیسی cowry) که خرمهره یا کس گربه نامیده و در قدیم چون پول بین المللی کار می گرفتند از آنجا بدست می آوردند. امروزه صدف کوری نماد نهاد چاپ پول مالدیو است. به احتمال فراوان در روزگاز قدیم این سرزمین را که موج دریا پول به سواحلش می ریخت جادوئی می شمردند.
گویند مسلمان شدن مالدیویان که در 1153 م. اتفاق افتاد بدست ابوالبرکات نامی از شمال آفریقا بوده است. بموجب یک افسانه باکره های ماله (به انگلیسی Male) را برگزیده بهر قربانی در معبد راناماری (به انگلیسی Rannamaari) که از جنی های دریائی بود می گذاردند. ابوالبرکات شبی از این شب ها بجای دختر قربانی نشست و با قران خوانی دیو دریا را دور کرد. سلطان مالدیو که شیفته اسلام شده بود بدین دین گروید و مردمان خود را نیز چنین فرمان داد.