مداخله‌های ترامپ و ماسک، تنش‌های دیپلماتیک تازه‌ای ایجاد می‌کند
- جیمز لندیل
- خبرنگار دیپلماتیک بی‌بی‌سی
در دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ، دولت‌های سراسر جهان هر روز صبح با نگرانی منتظر پست‌های او در رسانه‌های اجتماعی بودند. کدام سیاست ممکن بود تغییر کند؟ چه توهینی قرار است مطرح شود؟ چهار سال بعد، دیپلمات‌ها بار دیگر با طلوع آفتاب در سواحل شرقی آمریکا احساس اضطراب می‌کنند.
در آن زمان آنها آموختند که باید ترامپ را جدی بگیرند، اما نه لزوما کلمه به کلمه حرف‌هایش را. با وجود وعده‌های بسیاری که در جریان تبلیغات انتخاباتی دور اول ریاست جمهوری‌اش داده بود، او نه آمریکا را از ناتو خارج کرد و نه هیلاری کلینتون را زندانی کرد. اما آیا این بار سیاستمداران می‌توانند آرامش خود را حفظ کنند؟
ترامپ اخیرا در پیامی صبحگاهی از تصمیم دولت بریتانیا برای افزایش مالیات شرکت‌های نفت و گاز فعال در دریای شمال انتقاد کرد. بخشی از این افزایش مالیات برای تامین مالی انرژی‌های تجدیدپذیر در نظر گرفته شده است.
او در تروث سوشال، شبکه اجتماعی خود، در واکنش به گزارشی درباره خروج یک شرکت نفتی آمریکایی از منطقه نوشت: «بریتانیا مرتکب اشتباه بزرگی می‌شود. دریای شمال را باز کنید و از شر توربین‌های بادی خلاص شوید!»
آیا این پست فقط یک دفاع آشنا از یک شرکت آمریکایی و تکرارسیاست‌های طرفدار سوخت‌های فسیلی ترامپ بود؟ یا نشان‌دهنده تمایل بیشتر او برای دخالت در سیاست‌های داخلی یک دولت متحد آمریکا؟
تفاوت اصلی امروز با دور قبل این است که ترامپ دیگر در این عرصه تنها نیست. ایلان ماسک، همراه قدرتمند او که از پلتفرم خود یعنی شبکه اجتماعی ایکس استفاده می‌کند، حتی از خود ترامپ فعال‌تر است. ماسک دولت بریتانیا را در موضوع‌های مختلفی مانند مدیریت شورش‌های تابستان گذشته، اقتصاد و الان به طور خاص رویکردش به رسوایی‌های کودک‌آزاری در بریتانیا به شدت مورد انتقاد قرار داده است.
ماسک پست‌های بسیاری منتشر کرده که در آنها به طور مستقیم کی‌یر استارمر، نخست وزیر بریتانیا را هدف قرار داده است. او استارمر را متهم کرده که در زمان ریاست دادستانی کل، اقدامات کافی برای مقابله با باندهای سوءاستفاده از کودکان انجام نداده است.
سیاستمداران بریتانیایی نمی‌توانند جلوی این پیام‌های رسانه‌ای را از آن سوی اقیانوس اطلس بگیرند، اما می‌توانند واکنش خود را مدیریت کنند. در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، دولت‌ها و رسانه‌ها آموختند که پیش از واکنش نشان دادن به پیام‌های جدید کاخ سفید یا گزارش آن، کمی صبر کنند و شتاب زیادی به خرج ندهند.
تا الان محافظه‌کاران بریتانیا تصمیم گرفته‌اند که با دیدگاه‌های ماسک همراهی کنند. کِمی بیدناک، رهبر حزب محافظه‌کار، گفته است که انجام یک تحقیقات ملی و جامع درباره باندهای سوءاستفاده از کودکان «مدت‌هاست که باید انجام می‌شد».
با وجود این محافظه‌کاران از همراهی با ماسک در حمایت آشکار او از استیون یاکسلی-لنون، مشهور به تامی رابینسون، فعال راستگرای افراطی که در زندان است، خودداری کرده‌اند.
ماسک بارها در ایکس خواهان آزادی یاکسلی-لنون شده که در ماه اکتبر پس از پذیرش اتهام توهین به دادگاه، به دلیل تکرار ادعاهای دروغین علیه یک پناهجوی سوری، زندانی شد.
آلیشیا کرنز، از مقام‌های حزب محافظه‌کار، این اقدام ماسک را «آشکارا خطرناک» خواند و گفت: «قهرمان‌سازی از افرادی مثل تامی رابینسون بسیار نگران‌کننده است.»
در مقابل، حزب کارگر تلاش کرده تا از درگیری مستقیم با یکی از ثروتمندترین افراد جهان، که ممکن است روزی بودجه یک حزب سیاسی رقیب را تامین کند، خودداری کند.
حزب «رفرم» بریتانیا به رهبری نایجل فاراژ اعلام کرده بود که ماسک یکی از چند میلیاردر علاقه‌مند به حمایت مالی از کمپین‌های این حزب است. هر چند فاراژ از مواضع ماسک درباره یاکسلی-لنون فاصله گرفته و تاکید کرده که او جایی در حزب رفرم نخواهد داشت.
وس استریتینگ، وزیر بهداشت بریتانیا، اظهارات ماسک درباره رسوایی‌های کودک‌آزاری را ناشی از «قضاوت و اطلاعات نادرست» توصیف کرد، اما از او خواست تا برای مقابله با سوء استفاده‌های آنلاین از کودکان با دولت بریتانیا همکاری کند.
سیاستمداران بریتانیایی تنها هدف مداخلات غیرمنتظره ماسک نیستند. او اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، را «احمق» خواند و فرانک-والتر اشتاین‌مایر، رئیس جمهور این کشور را «یک مستبد ضد دموکراسی» توصیف کرده است.
او جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، را هم «بازیچه‌ای غیرقابل تحمل» خواند و پیش‌بینی کرده که «به زودی از قدرت کنار خواهد رفت».
نظارت دقیق
چالش پیش روی سیاستمداران بریتانیا و دیگر کشورهای جهان، این است که کدام یک از این پیام‌ها و مداخلات رسانه‌ای ارزش واکنش دارد.
دولت بریتانیا امیدوار است که پیتر مندلسون، سفیر جدید بریتانیا در آمریکا، بتواند شدت حملات شخصی از آن سوی اقیانوس اطلس را کاهش دهد.
برخی هم روی علاقه شخصی ترامپ به بریتانیا و خانواده سلطنتی حساب می‌کنند. او در ماه دسامبر پس از شرکت در مراسم بازگشایی کلیسای نوتردام در پاریس، دیدار دوستانه‌ای با ولیعهد بریتانیا داشت.
برخی دیگر حتی گمان می‌کنند که رابطه ترامپ با ماسک، بعد از به دست گرفتن قدرت، بیش از حد تنش‌آمیز و مشکل‌ساز خواهد شد.
اما در حال حاضر، مقام‌های دولتی به دقت فعالیت‌ها در رسانه‌های اجتماعی را زیر نظر دارند. دیپلماسی رسانه‌ای آمریکا بازگشته و بخشی از آن نیز در راه بریتانیاست.
