من همان آوازه خوان مردم پاکم
هنوز، گر چه مشهور جهان، خوانی مرا، خاکم هنوز
من همان آوازه خوان مَردم پاکم
هنوز، گر چه مشهور جهان، خوانی مرا، خاکم هنوز
قصه ها دارم از آن، شب های شیرین
شما، قصه ها از ظلمتِ، روزهای غمگین شما
قصه صدها رفیق، بی ریای میکده،
گاه آغوش و گهی، از پا فتاده می زده
این منم تنها رفیق آشنای هر زمان،
هر که بودم، هر چه هستم، با تو هستم بی گمان
همنشین با وفای من، تویی، غمگسار
این نوای من، تویی
یادگار خاطرات خوب من، آشنای این
صدای من، تویی
گریه کردی، گریه ات را، من به
آهنگی سرودم، خنده کردی، شاد خواندم، با تمامی وجودم
هر چه کردی از محبت، هر چه کردی
از برایم، همچو گل بر سر نهادم، قدر دانستم، ستودم
گریه کردی، گریه ات را، من به
آهنگی سرودم، خنده کردی، شاد خواندم، با تمامی وجودم
هر چه کردی از محبت، هر چه کردی
از برایم، همچو گل بر سر نهادم، قدر دانستم، ستودم
همنشین با وفای من، تویی، غمگسار
این نوای من، تویی
یادگار خاطرات خوب من، آشنای این
صدای من، تویی
یادگار خاطرات خوب من، آشنای این
صدای من، تویی
http://1997-2012.blogfa.com/tag/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%88%DB%8C%DA%AF%D9%86-%D9%85%D9%86-%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%88%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%86
