پس از انفجار تروریستی در جریان مراسم سالگرد سردار قاسم سلیمانی در کرمان، آقایان صادق زیبا کلام و احمد زیدآبادی، در مواضعی تقریبا مشترک، یکی در مصاحبه با تلویزیون های خارج از کشور و دیگری بصورت مقابله در مطبوعات داخل کشور اتخاذ کردند. آنچه را که زیبا کلام در آن مصاحبه گفت را بشنوید و آنچه را زیدآبادی نوشت را بخوانید. صد حیف که آقای زیبا کلام این مصاحبه را با رسانه های داخلی انجام نداد تا بلکه مصاحبه کننده اگر از طیف خود آقای زیبا کلام نباشد از او سئوال کند: "مگر در غزه آن ۲۲ هزار نفری که زیر بمباران اسرائیل کشته شده اند، نظامی بودند؟" حالا از قلم آقای احمد زیدآبادی بخوانید: «به محض وقوع انفجار، مسئولان نظامی و غیرنظامی، پیش از هرگونه تحقیقی، به طرز قاطع، طرف‌های دیگر (نمی دانیم چرا ایشان خجالت کشید بنویسد اسرائیل) به جز داعش را مسئول کشتار مردم کرمان معرفی کردند. حال هم که داعش مسئولیت عملیات را به عهده گرفته، از نظر آنها اتفاق خاصی نیفتاده و متهم اصلی همچنان دولت آمریکاست چرا که از نظر آنان داعش دست پرورده کاخ سفید است. همین بی در و پیکری تحلیلی و نظری است که برخی دیگر را به هوس می‌اندازد که بدون هرگونه شاهد و مدرک و سندی ادعا کنند که کار "کار خودشان است" و عده‌ای هم باور کنند!» حق با آقای زیدآبادی است آنجا که می نویسد اوضاع بی در و پیکر است، که اگر چنین نبود و رسانه هائی در ایران فعال بودند که جیره بگیر اتاق بازرگانی نبودند و افراد دارای نظراتی متفاوت با آقای زیاد آبادی (نه از نوع حسین شریعتمداری در کیهان) تریبونی برای مقاله نویسی و اظهار نظر داشتند آنوقت برای این اوضاع بی در و پیکر قطعا در و پیکری پیدا می شد. نه تنها در جریان کارزار انتخاباتی امریکا میان خانم کلینتون و آقای ترامپ فاش شد که داعش را امریکا ساخت، بلکه در همین ترور اخیر در جنوب لبنان که سردار رضی موسوی کاردار نظامی سفارت جمهوری اسلامی در سوریه کشته شد، یک جوان انتحاری با موهایی به رنگ حنائی دستگیر شد که جلیقه انتحاری به تن داشت و می رفت که مردم جمع شده در اطراف ترور را به خاک و خون بکشد. این جوان هم وابسته به داعش بوده است. داعش امروز پیاده نظام ارتش اسرائیل است که از هوا با هواپیما و در روی زمین با ترور و انفجار عمل می کند. ما برخلاف برخی افراد دلسوز نظیر "رضا خسروی" که کانال جنگ پژوهی را منتشر می کند، اعتقاد نداریم که باید بساط مطبوعات و رسانه های مخالف سیاست حاکم را جمع کرد، برعکس، معتقدیم آنها را نباید به زیر زمین هدایت کرد، آنها باید منتشر شوند اما با دو شرط: ۱- حکومت زمینه انتشار مطبوعات مستقل و دارای حساب و کتاب مالی را فراهم کند تا افرادی که نقطه نظراتی در مقابل آقایان زیدآبادی و زیبا کلام دارند بتوانند نظراتشان را منتشر کنند تا مردم خود قضاوت کنند چه کسی از موضع ملی و دلسوزانه مقاله می نویسد و اظهار نظر می کند و چه کسانی از مواضع دیگری. ۲- آن بی در و پیکر بودن اوضاع و در درجه اول رسانه ها، زمانی در و پیکر خواهد داشت که وزارت کشور و وزارت ارشاد که مسئول امر هستند، رسانه ها را موظف کنند که گزارش ماهانه بدهند که هزینه خود را از کجا تامین کرده اند؟ و دخل و خرجشان چگونه جور شده است؟ دراینصورت است که حق القلم ها و حق التحریرها هم حساب و کتاب پیدا می کند، همچنان که اظهار نظرها. این امر به نوع دیگری باید شامل رسانه های اینترنتی نیز بشود و بجای فیلتر کردن آنها، حکومت اجازه تقابل نظری و خبری به آنها بدهد. ما از همین موضع است که بشدت مخالف پرکردن زندانها از منتقدان هستیم و اعتقاد داریم که امثال تاج زاده ها و نرگس محمدی ها باید آزاد شوند و برای فعالیت سیاسی و مطبوعاتی در چارچوب قانون آزاد باشند. ما شک نداریم که در اینصورت، حداقل، افرادی نظیر تاج زاده اگر صاحب امتیار و سردبیر روزنامه ای و یا مقاله نویس روزنامه ای باشند و یا امکان مصاحبه با تلویزیون های خارج از کشور را هم داشته باشند مواضعی مشابه زیباکلام و زید آبادی نخواهند داشت.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet
پیک نت ۶ ژانویه ۲۰۲۴ | 
