مداخل مخزن الادویه عقیلی خراسانی (پانزدهم) 4

بلسکی . [ ب َ ل َکا ] (ع اِ) گیاهی از تیره  روناسیان که یک ساله است و بعلت پوشیده بودن از خارهای کوچک و قلاب مانند به سهولت به اشیاء مجاور و حتی پشم گوسفندان که از مجاورت آن عبور کنند می چسبد. برگهای این گیاه فراهم (بصورت شش تایی یا هشت تایی ) و نوک تیز و باریک و پوشیده از تارهای قلاب مانند و گلهایش سفید و مجتمع (که بر روی دم گلی بلندتر از برگها قرار دارند) است . جوشانده  آن بعنوان مدر استعمال میشده . این گیاه در اکثر نقاط ایران میروید. بلشکه . افارین . ارمن . حشیشةالافعی . قوت البریة. مصفی الرعاء. مصفی الراعی . یاپیشقان . قازاوتی . (فرهنگ فارسی معین ). عکرش . ودود. حب الصبیان . فوه  برانیه . بلسک . بلسکاء. و رجوع به بلسک و بلسکاء شود.

///////////

بلسکی

بضم باء موحده و فتح لام و سکون سین مهمله و کسر کاف و یاء مثناه تحتانیه لغت عربی است و نزد اهل مغرب معروف بمصفی الرعاه و صیدلانیه آن را قوت البریه نامند

ماهیت ان

نباتی است پر شاخ و خشن و مربع و ساق و شاخهای آن دراز و برک آن متفرق و شبیه ببرک روناس و مائل باستداره و کل آن سفید و تخم آن صلب و مدور و میان آن مائل بکجی و چون چوپانان شیر را بآن از موی صاف می کنند لهذا مصفی الرعاه نامند

طبیعت ان

مرکب القوی حرارت و یبوست بران غالب و یبس آن زیاده از حرارت

ص: 454

افعال و خواص آن

ملطف و جالی و آشامیدن نیم اوقیه از عصارۀ آن با شراب ابیض ممزوج و یا با آب مجرب النفع جهت رتیلا و افعی و پنج درهم از حشیش آن نیز بدستور و فطور عصاره و یا مطبوخ آن با روغن کل یا بنفشه جهت تسکین درد کوش و ضماد آن با پیه خوک جهت ابتدای خنازیر مفید و بسبب حرارت خود منسوب بمشتری است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////////

بلسكي[عدل]

البلسكي (الإسم العلمي Asphodelus macrocarpus)، نبات سنوي دقيق الساق، له بعض الإستعمالات الطبية[1].

نبات بلسكي أو حب الصبيان

محتويات  [أظهر]

الأسماءالشائعة[عدل]

اللصيقي

مصفى الرعيان

الودود

الفوة البرانية

حب الصبيان

الموطن[عدل]

ينمو في أطراف الغابات والسياجات وبين الأشواك في المناطق المتوسطة الإرتفاع.

وصفه[عدل]

نبات سنوي له ساق طويل يرتفع من 20 إلى 150 سنتمتر، وهو من النوع المتسلّقز شكله مربع فيه أبر عند الزوايا وله أوراق على شكل دورات، وبين اوراقه نجد زهورا بيضاء صغيرة.

في الطب القديم[عدل]

استعمل قديما كعقار للعلاج من لدغة الأفعى، ووجع الأذن.

المواد الفعّالة[عدل]

أسبيرولين

حمض اليمون

ملوّن

نشاء

حمض غاليك

المراجع والمصادر[عدل]

^ معجم الاعشاب المصور- محسن عقيل- صفحات 87 و 88 - مؤسسة الأعلمي للطباعة والنشر- بيروت – 2003

////////////

Asphodelus macrocarpus

From Wikipedia, the free encyclopedia

Asphodelus macrocarpus
Plant of Asphodelus macrocarpus
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
Clade:	Angiosperms
Clade:	Monocots
Order:	Asparagales
Family:	Asphodelaceae
Subfamily:	Asphodeloideae
Genus:	Asphodelus
Species:	A. macrocarpus
Binomial name
Asphodelus macrocarpus Parl.

Asphodelus macrocarpus is a herbaceous perennial plant belonging to the genus Asphodelus of the Asphodelaceae family. The Latin name macrocarpus of this species derives from the Greek μακρός (meaning large) and καρπειον (meaning fruit), referred to the size of the fruits.

Contents

  [show] 

Description[edit]

Asphodelus macrocarpus grows to a height of 60–150 centimetres (24–59 in). The stem is erect, plain, cylindrical and glabrous. It is supported by fleshy, thickened roots (rhizomes). All the leaves are basal, gutter-shaped and covered by a greyish waxy coating. They are about 10–40 millimetres (0.39–1.57 in) wide and 50–100 centimetres (20–39 in) long. The terminal raceme is almost cylindrical, about 25–35 centimetres (9.8–13.8 in) long. The flowers are hermaphroditic, funnel-shaped, about 4 centimetres (1.6 in) of diameter, with six elongated white petals. Thestamens have a white filament of about 17 mm. Anthers are oval, yellow- orange 2.5 millimetres (0.098 in) long. The flowering period extends from late April through June. The egg-shaped yellow-green seed capsules are about 18 millimetres (0.71 in) long.

Gallery[edit]

Plants of Asphodelus macrocarpus

Inflorescence ofAsphodelus macrocarpus

Flowers of Asphodelus macrocarpus

Flower of Asphodelus macrocarpus

Distribution[edit]

This plant is typical of the most of the Alps and of the Apennines.

Habitat[edit]

This plant is commonly found in meadows, uncultivated fields and mediterranean mountain pastures at an altitude of 300–1,800 metres (980–5,910 ft) above sea level.

References[edit]

·         Pignatti S. - Flora d'Italia - Edagricole – 1982 Vol. III

·         Asphodelus macrocarpus

·         Conti F. et al. - Checklist of the Italian Vascular Flora - Palombi Editori - 2005

·         The Plant List

·         World Checklist

External links[edit]

·         Biolib

·         Flora italiana

This Asparagales article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.

Categories: 

·         Asphodeloideae

·         Flora of Europe

·         Flora of Italy

·         Asparagales stubs

&&&&&&&

بلغار. [ ب ُ ] (اِ) پوستهای رنگین خوشبوی موجدار، و آن را تلاتین خوانند. (برهان ). چرمی محکم و سطبر که از آن مجری و صندوق و چالمه و مانند آن کردندی . (یادداشت مرحوم دهخدا). چرم بودار، که آنرا ادیم گویند. (غیاث ). مشهور آنست که رنگ و بوی آن از طلوع سهیل است و در فرهنگی بدیدن آمده که دود چوبی میدهند رنگینی و خوشبویی از آن میشود. (از هفت قلزم ). و رجوع به بلغار، در معنی اسم خاص آن شود :

چون گشت سپیدی جام از سرخی می پنهان

گویی که به روم اندر بلغار همی پوشد.

خاقانی .

صاحب آنندراج گوید: به معنی چرم ادیم چنانکه مشهور است در کتب معتبره نیاورده اند اما کاتبی بدین معنی اشارتی کرده وجمله ای از چرم که بازداران در دست کنند آورده و به بلغار نسبت داده چنانکه گفته : بازداران ترا بر بهله بلغار گل .

- مثل بلغار ؛ چرم یا پارچه  محکم که آب پس ندهد. (امثال و حکم دهخدا).

////////////

بلغار

بضم با و سکون لام و فتح غین معجمه و الف و راء مهمله در آخر و تلاتین نیز و بهندی بودار نامند

ماهیت ان

چرمی است سرخ رنک خوشرنک ضخیم دانه دار خوش بو که از هشترخان می آورند و سبب بوی آن کویند آنست که دباغت آن را از پوست درختی می نمایند که آن درخت خوش بو است و در سوای آن بلد جای دیکر نمی شود

طبیعت ان

سرد و خشک

افعال و خواص ان

مانند افعال و خواص آن جلود است و در حرف الجیم مذکور خواهد شد و آب خوردن در اوانی مصنوع از ان مقوی قلب و رافع خفقان و مضعف باه و ذرور تراشۀ آن حابس دم خصوصا سوختۀ آنکه در جراحات تازه پر نمایند

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&

بلور

بکسر با و فتح لام مشدده و سکون واو و راء مهمله بفارسی بلور بضم اول و ثانی و تخفیف واو کویند

ماهیت ان

سنکی است سفید شفاف سست تر از زمرد و صلب تر از شیشه و در بعضی اماکن مانند کشمیر صلب تر و شفاف تر و در بعضی بلاد مانند عظیم آباد نرم تر و شفافیت آن کمتر می باشد

ص: 455

افعال و خواص ان

اکتحال نرم سائیدۀ آن جهت رفع بیاض و سبل و جرب و تعلیق آن جهت ارتعاش اطفال و از خواب جستن ایشان مؤثر است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&

بلوط. [ ب ل  لو ] (ع اِ) دندانه ٔ کلید. (منتهی الارب ). || گویند انقطع بلوطی ؛ یعنی منقطع شد حرکت من یا شکسته شد دل من یا پشت من . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || درخت بلوط. واحد آن بلوطة. رجوع به بَلوط* شود.

* (بَ) [ په . ] ( اِ.) درختی است تناور با برگ های شکافدار و گل های دراز و آویخته و زردرنگ .میوه اش بیضی شکل است و درون آن د انه ای قرار دارد که هم آن را بریان کرده می خورند و هم از آرد آن نان می پزند. چوبش سخت و محکم است ، از آن در نجاری و ساختن قایق استفاده می شود. در تنه و شاخه های این درخت ماده ای به نام مازو وجود دارد که از آن در طب و داروسازی و نیز ساختن مرکب استفاده می کنند.

/////////////

بلوط

بفتح باء موحده و ضم لام مشدده و سکون واو و طاء مهمله بلغت طبرستان دارمازی و بفارسی بالوط و بلغت انطاکیه دوام و بلغت عراق عفصیج و بلغت مصر ثمر الفؤاد نامند

ماهیت ان

ثمر درختی است عظیم منبت آن کوهستانها و سنک لاخها و ثمر آن معروف و بقولی دو قسم می باشد قسمی مستطیل و قسمی مستدیر و این را بهش و شاه بلوط و بلوط الملک کویند و این از قسم مستطیل لذیذتر و ماکول اهل بلاد و درخت آن شبیه بفندق است و مؤلف ما لا یسع سه قسم ذکر کرده و کفته که این قول اصوب است یک قسم مستدیر که شاه بلوط باشد و دو قسم مستطیل و ازین دو قسم یکی با حلاوت و ماکول و دیکری با مرارت و غیر ماکول چنانچه در دیلم و طبرستان هر دو قسم می باشد و امین الدوله از محمد بن احمد و از جالینوس

نقل کرده که در بعضی بلاد درخت بلوط یک سال بلوط بار می آورد و یک سال مازو و مترجم صیدانۀ ابو ریحان کفته که ممکن است درختی در یک سال نوعی از میوه بار آورد و سال دیکر نوعی دیکر چنانچه درخت پسته یک سال پسته بار می آورد و سال دیکر بزغنج چنانچه در بزغنج ذکر یافت و در فستق ان شاء اللّه تعالی خواهد آمد و در زیر پوست آن متصل بمغز پوست نازک جوزی رنک می باشد که آن را جفت بلوط می نامند و ثمر تازۀ آن را در آتش انداخته بریان کرده کرماکرم با نمک و یا بی نمک می خورند نازک و لذیذ می باشد و مغز خشک آن را آرد نموده روستائیان و دهاتین نان پخته می خورند و تحقیق آنست که یک سال ثمر آن خوب و بالیده می کردد و یک سال چیزی شبیه بمازو و کم مغز و غیر مازو است چنانچه در عفص ان شاء اللّه تعالی مذکور خواهد شد

طبیعت ان

شیرین ماکول آن در اول سرد و در دوم خشک و تلخ آن در اول سوم خشک و نائب مناب عفص و قابض است

افعال و خواص آن

مغلظ و بطئ الهضم و کثیر الغذا چون انهضام یابد مسدد و حابس اسهال مزمن و نزف الدم و نفث الدم و جهت خفقان و غثیان که حادث از فم معده باشد و سحج و قرحۀ امعا و سلس البول و تقطیر آن و محرق آن مدر بول و حابس اسهال و ضماد آن با پیه خوک نمک سود جهت ورم حالب یعنی کنج ران و اورام بلغمیه و صلبه و ضماد سوختۀ آن و بدستور ذرور سوختۀ آن جهت رفع قلاع و قروح ساعیه و حمول آن جهت قطع سیلان رحم و امثال آن نافع و چون بلوط را با نیم وزن آن کندر با روغن زیتون سرشته مداومت بخوردن آن نمایند جهت قطع سلس البول و بول در فراش و ادرار مذی و منی و تجفیف نار فارسی مجرب دانسته اند و نان ان ثقیل و مصدع و مولد سودا و سدد مصلح آن سکنجبین و قند مقدار شربت آن از یک مثقال تا پانزده مثقال بدل آن خرنوب نبطی است و جمیع اجزای درخت آن بارد یابس و یبس ریشهای باریک آن زیاده و در قطع سیلان رحم و امثال آن نافع برک آن جهت التیام جراحت تازه و خاکستر چوب آن جالی دندان و جهت اکله مفید و آبی که در حین سوختن چوب بلوط ظاهر می کردد جهت خضاب ابر و بهتر از خطاط است و جفت آن مجفف قوی و رادع و جهت جراحات و حبس سیلان خون و رطوبات شربا و ضمادا و بجهت فتق ضمادا نیز نافع و بدل آن کلنار و کویند پوست انار و مورد بالسویه بدل آن است مقدار شربت از جرم آن یک مثقال و در مطبوخات تا سه مثقال و چون پوست درخت آن را مهرا پخته یک شب بر موی کماد و یا ضماد نمایند که قبل از ان باطین قیمولیا شسته باشند بغایت سیاه کند و شاه بلوط با اندک حرارت و قبض می باشد و یبس آن کمتر از بلوط و غذائیت آن غالب و با قوت جالیه و مسمن بدن و مولد پیه کرده و مشوی آن با اشربه مبهی و مهیج باه و مقوی بدن و جهت رفع سموم بغایت مؤثر و در سائر خواص ضعیف تر از بلوط و نفاخ و اقسام بلوط مضر حلق و مثانه مصلح آن بزر هند قوقا و شکر و سکنجبین و جفت شاه بلوط در سمیت مانند پوست شلتوک است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

/////////////////

بلوط پیاله بشقابی، بلوط قرمز اروپایی (نام علمی: Quercus robur) نام یک گونه از سرده بلوط است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Quercus robur»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۸ فوریه ۲۰۱۴).

/////////////

به عربی سندیان قوی

//////////

به پنجابی یورپی بلوط:

 یورپی بلوط بلوط ٹبر دا اک رکھ اے جیہڑا یورپ وچ عام اگدا اے۔

/////////////

به آذری یای پالیدی:

Yay palıdı, pulcuqlu palıd (lat. Quercus robur)[1] - palıd cinsinə aid bitki növü.[2]

////////////

Quercus robur, commonly known as the pedunculate oak is a species offlowering plant in the beech and oak family Fagaceae. It is native to most ofEurope west of the Caucasus. The tree is widely cultivated in temperate regions and has escaped into the wild in scattered parts of China and North America.^[2][3]

Contents

  [show] 

Taxonomy[edit]

Ancient pedunculate oaks atWistman's Wood in Devon, England

Quercus robur (Latin quercus, "oak" +robur "strength, hard timber") is the type species of the genus (the species by which the oak genus Quercus is defined), and a member of the white oak sectionQuercus section Quercus. The populations in Italy, southeast Europe, and Asia Minor and the Caucasus are sometimes treated as separate species,Q. brutia Tenore, Q. pedunculiflora K. Koch and Q. haas Kotschy respectively.

A close relative is the sessile oak (Q. petraea), which shares much of its range. Q. robur is distinguished from this species by its leaves having only a very short stalk 3–8 mm (0.12–0.31 in) long, and by its pedunculate (stalked) acorns. The two often hybridise in the wild, the hybrid being known as Quercus × rosacea.

Q. robur should not be confused with Q. rubra, the red oak, which is a native of North America and only distantly related.

Description[edit]

An old English oak in Baginton, England

Seedling sprouting from its acorn

An oak sprout in a glass container

Quercus robur is a large deciduous tree, with circumference of grand oaks from 4 m (13 ft) to exceptional 12 m (39 ft).^{[citation needed]} The Majesty Oak with a circumference of 12.2 m (40 ft) is the thickest tree in Great Britain,^{[citation needed]} and the Kaive Oakin Latvia with a circumference of 10.2 m (33 ft) is the thickest tree in Northern Europe.^{[citation needed]} Quercus robur has lobed and nearly sessile (very short-stalked) leaves 7–14 cm (2.8–5.5 in) long. Flowering takes place in mid spring, and their fruit, called acorns, ripen by the following autumn. The acorns are 2–2.5 cm (0.79–0.98 in) long, pedunculate (having a peduncle or acorn-stalk, 3–7 cm (1.2–2.8 in) long) with one to four acorns on each peduncle.

It is a long-lived tree, with a large wide spreading crown of rugged branches. While it may naturally live to an age of a few centuries, many of the oldest trees are pollarded or coppiced, both pruning techniques that extend the tree's potential lifespan, if not its health. Two individuals of notable longevity are theStelmužė Oak in Lithuania and the Granit Oak in Bulgaria, which are believed to be more than 1,500 years old, possibly making them the oldest oaks in Europe; another specimen, called the 'Kongeegen' ('Kings Oak'), estimated to be about 1,200 years old, grows in Jaegerspris, Denmark.^{[citation needed]} Yet another can be found in Kvilleken, Sweden, that is over 1,000 years old and 14 metres (46 ft) around.^[4] Of maiden (not pollarded) specimens, one of the oldest is the great oak of Ivenack, Germany. Tree-ring research of this tree and other oaks nearby gives an estimated age of 700 to 800 years. Also the Bowthorpe Oak in Lincolnshire,England is estimated to be 1,000 years old, making it the oldest in the UK, although there is Knightwood Oak in the New Forest which is also said to be as old. Highest density of the grand oak trees Q. robur with a circumference 4 metres (13 ft) and more is in Latvia.^[5]

Ecological importance[edit]

bark and wood

Quercus robur - MHNT

The Gyula Juhász memorial tree inMakó

Q. robur 'Concordia'

Within its native range Q. robur is valued for its importance to insects and other wildlife. Numerous insects live on the leaves, buds, and in the acorns. Q. robursupports the highest biodiversity of insect herbivores of any British plant (>400 spp). The acorns form a valuable food resource for several small mammals and some birds, notably Eurasian jays Garrulus glandarius. Jays were overwhelmingly the primary propagators^[6] of oaks before humans began planting them commercially, because of their habit of taking acorns from the umbra of its parent tree and burying them undamaged elsewhere. Mammals, notably squirrelswho tend to hoard acorns and other nuts most often leave them too abused to grow in the action of moving or storing them.

Commercial forestry[edit]

Quercus robur is planted for forestry, and produces a long-lasting and durableheartwood, much in demand for interior and furniture work. The wood of Q. roburis identified by a close examination of a cross-section perpendicular to fibres. The wood is characterised by its distinct (often wide) dark and light brown growth rings. The earlywood displays a vast number of large vessels (~0.5 mm (0.020 in) diameter). There are rays of thin (~0.1 mm (0.0039 in)) yellow or light brown lines running across the growth rings. The timber is around 720 kg (1,590 lb) per cubic meter in density.^[7]

Cultivation[edit]

A number of cultivars are grown in gardens and parks and in arboreta and botanical gardens. The most common cultivar is Quercus robur 'Fastigiata', and is the exception among Q. robur cultivars which are generally smaller than the standard tree, growing to between 10–15 m and exhibit unusual leaf or crown shape characteristics.

In Australia

English oak is one of the most common park trees in south-eastern Australia, noted for its vigorous, luxuriant growth. In Australia, it grows very quickly^{[citation needed]} to a tree of 20 m (66 ft) tall by up to 20 m (66 ft) broad, with a low-branching canopy. Its trunk and secondary branches are very thick and solid and covered with deep-fissured blackish-grey bark.^[8] The largest example in Australia is in Donnybrook, Western Australia.^[9] Native Australian oaks are quite unrelated to the European oaks.

Cultivars[edit]

·         Quercus robur 'Fastigiata' ("Cypress Oak"), probably the most common cultivated form, it grows to a large imposing tree with a narrow columnar habit. The fastigiate oak was originally propagated from an upright tree that was found in central Europe.

·         Quercus robur 'Concordia' ("Golden Oak"), a small very slow-growing tree, eventually reaching 10 m (33 ft), with bright golden-yellow leaves throughout spring and summer. It was originally raised in Van Geert's nursery at Ghent in 1843.

·         Quercus robur 'Pendula' ("Weeping Oak"), a small to medium-sized tree with pendulous branches, reaching up to 15 m.

·         Quercus robur 'Purpurea' is another cultivar growing to 10 m (33 ft), but with purple coloured leaves.

·         Quercus robur 'Filicifolia' ("Cut-leaved Oak") is a cultivar where the leaf is pinnately divided into fine forward pointing segments.

Hybrids[edit]

Along with the naturally occurring Q. × rosacea, several hybrids with other white oak species have also been produced in cultivation, including Turner's Oak Q. ×turnerii, Heritage Oak Q. × macdanielli, and Two Worlds Oak Q. × bimundorum, the latter two developed by nurseries in the United States.

·         Q. × bimundorum (Q. alba × Q. robur) (Two Worlds Oak)

·         Q. × macdanielli (Q. macrocarpa × Q. robur) (Heritage Oak)

·         Q. × rosacea Bechst. (Q. petraea x Q. robur), a hybrid of the sessile oak and English oak. It is usually of intermediate character between its parents, however it does occasionally exhibit more pronounced characteristics of one or the other parent.

·         Q. × turnerii Willd. (Q. ilex × Q. robur) (Turner's Oak), a semi-evergreen tree of small to medium size with a rounded crown; it was originally raised at Mr. Turner's nursery, Essex, UK, in 1783. An early specimen is at the Royal Botanic Gardens, Kew.^[10]

·         Q. × warei (Q. robur fastigiata x Q. bicolor), a hybrid between Upright English Oak and the swamp white oak. The selections within this hybrid include the (Regal Prince) 'Long'^[11] cultivar and the (Kindred Spirit) 'Nadler' cultivar.^[12]

Diseases[edit]

·         Acute oak decline

·         Powdery mildew caused by Erysiphe alphitoides^[13]

·         Sudden oak death

Symbolism[edit]

Basque Country[edit]

In the Basque Country (Spain and France) the oak symbolises the traditional basque liberties. This is based on the 'tree of Gernika', an ancient oak tree located in Gernika, below which since at least the 13th century the Lords of Biscay first, and afterwards their successors the Kings of Castile and the Kings of Spain solemnly swore to uphold the charter of Biscay, which secured widespread rights to the inhabitants of Biscay. Since the 14th century, the Juntas Generales (the parliament of Biscay) gathers in a building next to the oak tree, and symbolically passes its laws under the tree as well. Nowadays, the Lehendakari (Basque prime minister) swears his oath of office under the tree.

Bulgaria[edit]

The national coat of arms of Bulgaria includes two crossed oak branches with fruits - as shield (escutcheon)compartment.

Croatia[edit]

Oak leaves with acorns are depicted on the reverse of the Croatian 5 lipa coin, minted since 1993.^[14] The pedunculate oak of the Croatian region of Slavonia (considered a separate subspecies - Slavonian oak) is a regional symbol ofSlavonia and a national symbol of Croatia.^[15]

England[edit]

In England, the English oak has assumed the status of a national emblem. This has its origins in the oak tree at Boscobel House, where the future King Charles II hid from his Parliamentarian pursuers in 1650 during the English Civil War; the tree has since been known as the Royal Oak. This event was celebrated nationally on 29 May as Oak Apple Day, which is continued to this day in some communities.^[16] ‘The Royal Oak’ is the third most popular pub name in Britain (541 in 2007)^[17] and has been the name of eight major Royal Navy warships. The naval associations are strengthened by the fact that oak was the main construction material for sailing warships. The Royal Navy was often described as ‘The Wooden Walls of Old England’^[18] (a paraphrase of the Delphic Oracle) and the Navy’s official quick march is "Heart of Oak". Furthermore, the oak is the most common woodland tree in England.^[19] An oak tree has been depicted on the reverse of the pound coin (the 1987 and 1992 issues) and a sprig of oak leaves and acorns is the emblem of the National Trust.

Germany[edit]

In Germany, the oak tree is used as a typical object and symbol in romanticism. It can be found in several paintings of Caspar David Friedrich and in "Of the life of a Good-For-Nothing" written by Joseph Freiherr von Eichendorff as a symbol of the state protecting every man. In those works the oak is shown in different situations, with leaves and flowers or dead without any of its previous beauty. Those conditions are mostly symbols for the conditions Germany is in or going through. Furthermore, the oak's stem is a symbol for Germany's strength and stability. Oak branches were displayed on the reverse of the small coins of the old Deutsche Mark currency (1 through 10 Pfennigs; the 50 Pfennigs coin showed a woman planting an oak seedling), and are now also displayed on the reverse of the small German-issue Euro currency coins (1 through 5 cents).

Ireland[edit]

In Ireland, at Birr Castle, an example, over 400 years old has a girth of 6.5 m. It is known as the Carroll Oak, referring to the local Chieftains, Ely O'Carroll who ruled prior to Norman occupation.^[20]

Romania[edit]

The Romanian Rugby Union side are also known as The Oaks.

Chemistry[edit]

Grandinin/roburin E, castalagin/vescalagin, gallic acid, monogalloyl glucose (glucogallin) and valoneic acid dilactone, monogalloyl glucose, digalloyl glucose, trigalloyl glucose, rhamnose, quercitrin and ellagic acid are phenolic compounds found in Q. robur.^[21] The heartwood contains triterpene saponins.^[22]

See also[edit]

·         Trees portal

·         Knopper gall

·         Oak marble gall

·         Gernika Oak

References[edit]

Wikimedia Commons has media related to Quercus robur.

Wikispecies has information related to: Quercus robur

1.     Jump up^ "The Plant List: A Working List of All Plant Species".

2.     Jump up^ Flora of North America, Quercus robur Linnaeus, 1753. English oak, pedunculate oak, chêne pédoncule

3.     Jump up^ Flora of China, Quercus robur Linnaeus, 1753. 夏栎 xia li

4.     Jump up^ Moström, Jerker (May 2006). "The Oak Tree, from Peasant Torment to a Unifying Concept of Landscape Management" (PDF). The Oak – History, Ecology Management and Planning. Linköping, Sweden: National Heritage Board of Sweden.

5.     Jump up^ Eniņš, Guntis (2008). 100 dižākie un svētākie, AS Lauku Avīze, p. 25. ISBN 978-9984-827-15-5

6.     Jump up^ White, John (1995). Forest and Woodland Trees in Britain. Oxford University Press. p. 131. ISBN 0-19-854883-4.

7.     Jump up^ British Oak. Niche Timbers. Accessed 19-08-2009.

8.     Jump up^ "Quercus robur". Metrotrees.com.au. Retrieved 2012-05-02.

9.     Jump up^ Nina Smith (2009-12-10). "Australia's Biggest Oak Tree". Donnybrookmail.com.au. Retrieved 2012-05-02.

10.  Jump up^ "Kew: Plants: Turner's Oak, Quercus x turneri". Rbgkew.org.uk. 1987-10-16. Retrieved 2012-05-02.

11.  Jump up^ "Plant of the Month". Buckeyegardening.com. Retrieved 2012-05-02.

12.  Jump up^ "''International Oak Society Link''". Oaknames.org. Retrieved 2012-05-02.

13.  Jump up^ "Oak mildew". Forestry Commission. 2013. Retrieved 13 April 2013.

14.  Jump up^ Croatian National Bank Archived 6 May 2009 at the Wayback Machine.. Kuna and Lipa, Coins of Croatia Archived 22 June 2009 at the Wayback Machine.: 5 Lipa Coin Archived 4 June 2011 at the Wayback Machine.. – Retrieved on 31 March 2009.

15.  Jump up^ "Croatian National Symbols". www.kwintessential.co.uk/. Retrieved 2013-04-23.

16.  Jump up^ "Wiltshire - Moonraking - Oak Apple Day". BBC. 1931-05-29. Retrieved 2012-05-02.

17.  Jump up^ "Real Ale and Pub News Features Archive". Solihullcamra.org.uk. 2007-11-15. Retrieved 2012-05-02.

18.  Jump up^ "National Maritime Museum". Nmm.ac.uk. Retrieved 2012-05-02.

19.  Jump up^ Smith, Steve. "The National Inventory of Woodland and Trees - England" (PDF). UK: Forestry Commission. Table 1. p. 52.

20.  Jump up^ Fifty Trees of Distinction by Prof. D.A. Webb and the Earl of Ross. Booklet, published by Birr Castle Demesne, 2000.

21.  Jump up^ Analysis of oak tannins by liquid chromatography-electrospray ionisation mass spectrometry. Pirjo Mämmelä, Heikki Savolainenb, Lasse Lindroosa, Juhani Kangasd and Terttu Vartiainen, Journal of Chromatography A, Volume 891, Issue 1, 1 September 2000, Pages 75-83, doi:10.1016/S0021-9673(00)00624-5

22.  Jump up^ Identification of triterpene saponins in Quercus robur L. and Q. petraea Liebl. Heartwood by LC-ESI/MS and NMR. Arramon G, Saucier C, Colombani D and Glories Y, Phytochem Anal., November-DEcember 2002, volume 13, issue 6, pages 305-310,PMID 12494747

·         Flora Europaea: Quercus robur

·         Bean, W. J. (1976). Trees and shrubs hardy in the British Isles 8th ed., revised. John Murray.

·         Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. HarperCollins ISBN 0-00-220013-9.

·         (French) Chênes: Quercus robur

External links[edit]

·         Oaks from Bialowieza Forest in Poland (biggest oak cluster with the monumental sizes in Europe) {English}

·         Monumental Trees, Photos and location details of large English oak trees

·         Latvia - the land of oaks

·         Den virtuella floran - Distribution

·         Quercus robur at the Encyclopedia of Life

Authority control

·         GND: 4128387-9

Categories: 

·         IUCN Red List least concern species

·         Quercus

·         Flora of North Africa

·         Flora of the Middle East

·         Least concern plants

·         Garden plants of Europe

·         Trees of Europe

·         Trees of mild maritime climate

·         Trees of humid continental climate

·         Plants described in 1753

·         Ornamental trees

////////////

همچنین:

بلوط همیشه‌سبز (نام علمی: Quercus ilex) درختی است از تیره راشیان که میوهٔ آن بلوط است. این درخت دارای برگ‌های درخشان و دندانه‌ای است و در سواحل مدیترانهٔ شرقی کشت می‌شود. این درخت در قدیم سِندیان، درخت هندیان، بُلاخ، و بَلْخ نیز نامیده می‌شد.[۲]

ویژگی‌ها[ویرایش]

بلوط همیشه‌سبز دارای برگ‌های کشیده و بدون دندانه می‌باشد و می‌توان آن را به صورت درختچه نیز تربیت نمود. از این نوع بلوط می‌توان به عنوان پرچین استفاده کرد، چون هرس شدید را به خوبی تحمّل می‌کند.

این نوع بلوط به آب کمی نیاز دارد و شرایط کم‌آبی را میتواند به خوبی تحمل کند. ارتفاع آن در صورت وجود آب و تغذیه مناسب به ۳۰ متر هم میرسد و عمری تا ۱۰۰۰ سال دارد. قطر تاج آن تا ۳۰ متر می‌شود. سنجاب‌ها و نوعی زاغ نیز تکثیرکننده طبیعی این درخت هستند.

بیشتر زیبایی این درخت مربوط به حالت رشد آن است و می‌توان رابه عنوان سایبان، تک درخت، سطح چمن و جهت کنترل فرسایش خاک درفضای سبزکاشت نمود. بلوط، درختی بزرگ و گسترده است و بهتر است در مناطق وسیع کاشته شود.

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors، "Quercus ilex،" Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Quercus_ilex&oldid=525992676 (accessed December 5، 2012).

پرش به بالا ↑ Quercus

پرش به بالا ↑ لغتنامه دهخدا: سندیان، بلاخ.

/////////////////

به عربی سندیان اخضر

/////////////

به آذری داش پالید:

Daş palıd (lat. Quercus ilex)[1] - palıd cinsinə aid bitki növü.[2]

//////////

به ترکی:

Pırnal meşe (Quercus ilex), kayıngiller (Fagaceae) familyasından 20 metreye kadar boylanabilen birinci sınıf bir ağaçtır.^[1] Herdem yeşildir. Gölgeye, denize dayanıklı ve kireçli topraklarda iyi yetişir.

/////////////

Quercus ilex

From Wikipedia, the free encyclopedia

"Encina" redirects here. For the distributed computing software by IBM, see Encina (software).

Holm oak
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
Phylum:	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Fagales
Family:	Fagaceae
Genus:	Quercus
Section:	Quercus
Species:	Q. ilex
Binomial name
Quercus ilex L.
Distribution map

Quercus ilex, the evergreen oak,^[1] holly oak^[2] or holm oak, is a largeevergreen oak native to the Mediterranean region. It takes its name from holm, an ancient name for holly.^[3] It is a member of the white oak section of the genus, with acorns that mature in a single summer. It was first introduced to the United Kingdom in the 16th century. The first trees to be planted from acorns into England are still to be found growing within the stately grounds of Mamhead Park,Devon. They are uncommonly fine examples; several of these trees are 10 ft (3 m) in circumference at 3 ft (0.91 m) from the ground, and one of them measures 13 ¹⁄₂ ft (4.1 m) in circumference.^{[citation needed]} One specimen in Milo, inSicily, is reputed to be 700 years old^[4] while a small population on the slopes of northern village of Wardija in Malta are said to be between 500 and 1,000 years old. Prior to the Carthaginian period was prevalent on the islands.^[5]

Contents

  [show] 

Description[edit]

This section does not cite any sources. Please help improve this section by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged andremoved. (August 2013) (Learn how and when to remove this template message)

Mature acorns on a tree in Corsica

Leaves and catkins in spring

Quercus ilex, MHNT

Quercus ilex is a medium-sized tree 5–20 metres (16–66 ft) tall with finely square-fissured blackish bark and leatheryevergreen leaves. The old leaves fall 1–2 years after new leaves emerge. The leaves are dark green above and pale whitish-grey with dense short hairs below. The leaf shape is variable (depending on age and growing conditions),^[6] the adult leaves are entire, 4–8 centimetres (1.6–3.1 in) long and 1–3 cm (0.39–1.18 in) broad, while those on the lower branches of young trees are often larger (to 10 cm or 3.9 in long), and are toothed or somewhat spiny – possibly as protection from grazing animals. In this, the foliage resembles that of the common European holly Ilex aquifolium, and this resemblance has led to its common and botanic names. The name ilex is originally the classical Latin name for the holm oak, but was later also used as a botanical genus name for the hollies. The flowers are catkins, produced in the spring; the fruit is an acorn, which matures in about six months.

Subspecies[edit]

There are two subspecies:

·         Quercus ilex subsp. ilex. Native in the north and east of the species' range, from northern Iberia and France east to Greece. Leaves narrow; acorns 2 cm (0.79 in) long, bitter tasting.

·         Quercus ilex subsp. rotundifolia (syn. Q. rotundifolia, Q. ballota). Native in the southwest of the species' range, in central and southern Iberia (Portugal and Spain) and northwest Africa. Leaves broader; acorns 2.5 cm (0.98 in) long, sweet tasting.

Ecology[edit]

Holm oak grows in pure stands or mixed forest in the Mediterranean and often at low or moderate elevations, such as coastal California (the Spanish name for the holm oak, encina, is the origin of the name of many California localities). One of the plant associations in which holm oak is found is the holm oak/Atlas cedar forests of the Atlas Mountains. In Morocco, some of these mixed forests are habitat to the endangered primate, Barbary macaque, Macaca sylvanus.^[7]

Holm oak is prevalent from Portugal to Italy across the north Mediterranean strip. And from Morocco to Tunisia across the South Mediterranean strip.

Holm oak is damaging biodiversity in the United Kingdom, and is listed as an alien invader. Normally the tree is unable to withstand severe frost, which would prevent it from spreading north, but with climate change, it has successfully penetrated these^[which?] areas.^[8]

Cultivation and uses[edit]

This section does not cite any sources. Please help improve this section byadding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged andremoved. (August 2013) (Learn how and when to remove this template message)

The wood is hard and tough, and has been used since ancient times for general construction purposes as pillars, tools, wagons (Hesiod, Works and Days 429), vessels, and wine casks. It is also used as firewood, or in charcoal manufacture.

The holm oak is one of the top three trees used in the establishment of truffle orchards, or truffières. Truffles grow in anectomycorrhizal association with the tree's roots.

The acorns, like those of the cork oak, are edible (toasted or as a flour), and are an important food for free-range pigsreared for ibérico ham production. Boiled in water, the acorns can also be used as a medicinal treatment for injury dis-infections.

It can be clipped to form a tall hedge, and it is suitable for coastal windbreaks, in any well drained soil. It forms a picturesque rounded head, with pendulous low-hanging branches. Its size and solid evergreen character gives it an imposing architectural presence that makes it valuable in many urban and garden settings. While holm oak can be grown in much of maritime northwestern Europe, it is not tolerant of cold continental winters.

References[edit]

·         BBC News (2008) Holm Oak: Garden Invader

·         Royal Botanic Garden (2008) Flora Europaea: Quercus ilex

·         W.J. Bean (1976) Trees and shrubs hardy in the British Isles 8th ed., revised. John Murray.

·         C. Michael Hogan (2008) Barbary Macaque: Macaca sylvanus, Globaltwitcher.com, ed. N. Strõmberg

·         Holm Oak (2002) [1]

·         K. Rushforth (1999) Trees of Britain and Europe. HarperCollins ISBN 0-00-220013-9.

·         Chênes: Quercus ilex (French)

Line notes[edit]

1.     Jump up^ "BSBI List 2007". Botanical Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on 2015-02-25. Retrieved2014-10-17.

2.     Jump up^ "Quercus ilex". Natural Resources Conservation Service PLANTS Database. USDA. Retrieved 31 January 2016.

3.     Jump up^ Holm Oak, 2002

4.     Jump up^ See the article about the tree

5.     Jump up^ Flora of the Maltese Islands, Hans Christian Weber, Bernd Kendzior, 2006, Margraf Publishers p. 184

6.     Jump up^ Flora of the Maltese Islands, Hans Christian Weber, Bernd Kendzior, 2006, Margraf Publishers p. 184

7.     Jump up^ C. Michael Hogan, 2008

8.     Jump up^ BBC News, 2008

External links[edit]

·         Trees portal

·          Media related to Quercus ilex at Wikimedia Commons

·          Data related to Quercus ilex at Wikispecies

Categories: 

·         Quercus

·         Flora of the Mediterranean

·         Flora of Spain

·         Flora of Morocco

·         Flora of Malta

·         Flora of the Pyrenees

·         Angiosperms of Metropolitan France

·         Ornamental trees

·         Drought-tolerant trees

·         Trees of Europe

·         Trees of Morocco

·         Trees of Mediterranean climate

·         Garden plants of Europe

·         Plants described in 1753

&&&&&&&&

////////////

بلوط الارض

ماهیت آن اسمی است مشترک میان کماذریوس و بیخ نباتی که برک آن مانند برک کاسنی عریض و سبز و منبت آن ریکزارها و زیر کولان که نوعی از تراسیل است که جدوار سفید اندلسی باشد و طعم آن شیرین با اندک تلخی مانند طعم بلوط و در شکل نیز بدان ماند و بیخ آن شبیه ببلوط و در زمین می باشد و برک آن از زمین می روید

طبیعت ان

در دوم کرم و در اول خشک

افعال و خواص آن

قاطع فضول و مفتح سدۀ اعضای باطنی و مدر بول و حیض و ضماد آن با عسل جهت رفع علل سپرز و تنقیۀ قروح مزمنۀ متعفنه و خوردن کوشت زائد و منع زیادتی قروح نافع و بظن بعضی جهت حصاه مثانه نافع مقدار شربت آن از یکدرهم تا سه درهم

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

////////////

بلوط الارض یا خل ماش

یکی دیگر از گیاهان دارویی که امروز به معرفی ان می پردازیم گیاه دارویی بلوط الارض یا خل ماش  است .گیاه دارویی بلوط الارض یا خل ماش   گیاهی است از خانواده ی Leguminosae، علفی و چند ساله. برگهای آن  مرکب شامل دو برگچه و برگچه های سبز بیضی نوک تیز به طول دو تا چهار سانتیمتر و به عرض یک سانتی متر. گلهای آن قرمز رنگ وکمی معطر می باشد. میوه ی نیام باغلافی باریک استوانه ای به طول حدود سه سانتی متر و عرضی نیم سانتیمتر دارد. ریشه ی آن دارای غده هایی است به رنگ قهوه ای سیر در ابعاد یک فندق شبیه بلوط و شاه بلوط که در بازار به نام بلوطالارض به فروش میرسد. این گیاه در ریگ زارها، جنگلهای بدون درخت وموستانها میروید. در ایران در آذربایجان غربی، خوی و برخی مناطق دیگر به طور خودرو دیده می شود.

طبیعت بلوط الارض یا خل ماش  گرم و خشک است.  و از لحاظ شیمیایی دارای  قند – یک هتروزید به نام اوروبوزید – یک آلکالوئید – ۱۵ درصد نشاسته می باشد .

خواص درمانی بلوط الارض

آن را نرم بکوبید و بخورید. بازکننده ی گرفتگی های اعضای داخلی است،مدر و قاعده آور می باشد، قابض است و برای قطع اسهال ساده و شکم روی مفید میباشد.

تذکر: اسراف در خوردن آن نفخ و یبوست ایجاد می کند.

http://teberooz.ir/tag/%D8%AE%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B4/

///////////////

مریم نخودی طناز، مریم نخودی بوته‌ای (در متون طب سنتی بلوط الارض) (نام علمی: Teucrium chamaedrys) نام یک گونه از سرده مریم‌نخودی است.

///////////////

به آذری عادی مریم نخودی:

Adi məryəmnoxudu (lat. Teucrium chamaedrys)^[1] — məryəmnoxudu cinsinə aid bitki növü.^[2]

//////////////

به ترکی دالک اوتو:

Dalak otu (Teucrium chamaedrys), ballıbabagiller (Lamiaceae) familyasından Haziran-Eylül ayları arasında pembe veya beyazımsı renkli çiçekler açan, 10-30 cm boyunda, çok senelik, otsu bir bitki. Ormanaltları ile kurak çayırlarda rastlanır.

///////////////

Teucrium chamaedrys

From Wikipedia, the free encyclopedia

wall germander
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Lamiales
Family:	Lamiaceae
Genus:	Teucrium
Species:	T. chamaedrys
Binomial name
Teucrium chamaedrys L.

Teucrium chamaedrys, the wall germander,^[1] is a species of ornamental plantnative to Mediterranean region of Europe and North Africa, and to the Middle Eastas far east as Iran.^[2][3][4][5] It was historically used as a medicinal herb for the treatment of gout and sometimes as a component of Venice treacle.^{[citation needed]}

Subspecies^[2]

1.   Teucrium chamaedrys subsp. albarracinii (Pau) Rech.f. - France, Spain

2.   Teucrium chamaedrys subsp. algeriense Rech.f. - Algeria

3.   Teucrium chamaedrys subsp. chamaedrys - central + southern Europe, Caucasus, Turkey, Iran

4.   Teucrium chamaedrys subsp. germanicum (F.Herm.) Rech.f. - France, Germany

5.   Teucrium chamaedrys subsp. gracile (Batt.) Rech.f. - Algeria, Morocco

6.   Teucrium chamaedrys subsp. lydium O.Schwarz - Greece, Turkey

7.   Teucrium chamaedrys var. multinodum Bordz. - Caucasus

8.   Teucrium chamaedrys subsp. nuchense (K.Koch) Rech.f. - Caucasus

9.   Teucrium chamaedrys subsp. olympicum Rech.f. - Greece

10. Teucrium chamaedrys subsp. pectinatum Rech.f. - France, Italy

11. Teucrium chamaedrys subsp. pinnatifidum (Sennen) Rech.f. - France, Spain

12. Teucrium chamaedrys subsp. sinuatum (Celak.) Rech.f. - Iran, Iraq, Turkey

13. Teucrium chamaedrys subsp. syspirense (K.Koch) Rech.f. - Crimea, Caucasus, Turkey, Iran, Turkmenistan

14. Teucrium chamaedrys subsp. tauricola Rech.f. - Turkey, Syria

15. Teucrium chamaedrys subsp. trapezunticum Rech.f. - Caucasus, Turkey

Contents

  [show] 

Appearance[edit]

Wall germander is a creeping evergreen perennial 6 to 18 inches tall. Its scalloped, opposite leaves are 1/2 - 1¹⁄₂ inches long, dark green, and shiny. In late summer, tubular flowers grow in whorls from the leaf axils.

Cultivation[edit]

Wall germander can be grown in USDA Zones 5-10. It may be propagated by vegetative cuttings or by the division of established clumps.

Medicinal uses[edit]

In Bulgaria, a tea is made from the leaves of this herb, called "podabiče подъбиче", to ease gastric distress.^{[citation needed]}

Gallery[edit]

·        

Plants

·        

Inflorescence

·        

Flowers

·        

Close-up

·        

Leaves

References[edit]

1.     Jump up^ "Teucrium chamaedrys". Natural Resources Conservation Service PLANTS Database. USDA. Retrieved 9 December 2015.

2.     ^ Jump up to:^a b Kew World Checklist of Selected Plant Families

3.     Jump up^ Altervista Flora Italiana

4.     Jump up^ Castroviejo, S. & al. (eds.) (2010). Flora Iberica 12: 1-650. Real Jardín Botánico, CSIC, Madrid.

5.     Jump up^ Dobignard, A. & Chatelain, C. (2012). Index synonymique de la flore d'Afrique du nord 4: 1-431. Éditions des conservatoire et jardin botaniques, Genève.

·         Crockett, James U.; Tanner, Ogden (1977). "Herbs" (1 ed.). Alexandria, Va: Time-Life Books.

·         Grieve, Maud (1931). "Germander, Wall". Retrieved 2007-05-08.

External links[edit]

·         Teucrium chamaedrys, Missouri Botanical Garden

·         Teucrium chamaedrys, Plants for a Future database

·         Teucrium chamaedrys, University of Arizona Pima County Cooperative Extension, Tucson Arizona USA

This Lamiaceae article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it.

Categories: 

·         Teucrium

·         Plants described in 1753

·         Flora of North Africa

·         Flora of Western Asia

·         Flora of Europe

·         Garden plants

·         Medicinal plants

·         Lamiaceae stubs

&&&&&&&

بلوطی . [ ب َ ] (اِ) نباتی است برگش شبیه به برگ سیر و سیاه لون و بدبو و شاخه های آن مربع و سیاه و پرشاخ و برگش چیزی شبیه به پشم و گلش مدور و زرد و اغبر است . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

////////////////

بلوطی

بهندی کجی و کهجور نامند

ماهیت ان

نباتی است برک آن شبیه ببرک سیر و سیاه رنک و شاخهای آن انبوه و مربع و سیاه و از یک بیخ روئیده مزغب و برک آن شبیه ببرک فراسیون و سیاه تر از ان و مزغب و بدبو و کل آن مدور و ثقیل الرائحه و زرد اغبر

طبیعت ان

کرم و خشک

افعال و خواص آن

محلل و ضماد برک آن با نمک جهت کزیدن سک دیوانه و ضماد پختۀ آن در زیر خاکستر کرم جهت بواسیر مجرب دانسته اند و ضماد کوبیدۀ آن با عسل جهت تنقیۀ قروح و سخه نافع و در افعال قائم مقام فراسیون و در وزن این بجای فراسیون است و منسوب بمشتری است بسبب حرارت خود

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

///////////

بالتا نیگرا (در متون طب سنتی بلوطی) (نام علمی: Ballota nigra) نام یک گونه از تیره نعناعیان است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Ballota nigra»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵).

///////////////

به عربی دانة :

الدانة [1] السوداء أو الغصة السوداء (باللاتينية: Ballota nigra) نوع نباتي يتبع جنس الدانة من الفصيلة الشفوية من رتبة الشفويات.[2]

البيئة والانتشار[عدل]

موطنها بلاد الشام والمغرب العربي والقوقاز ومعظم مناطق أوروبا.[3]

المصادر[عدل]

/////////////

^ تربية النحل وأهميته ودوره في الحفاظ على التنوع الحيوي الزراعي. مشروع الحفظ والاستخدام المستدام للتنوع الحيوي الزراعي في المناطق الجافة. تاريخ الولوج 19 آذار 2013.

^ موقع لائحة النباتات. الدانة السوداء. تاريخ الولوج 4 تشرين الأول 2013.

^ قاعدة البيانات الأوروبية-المتوسطية للنباتات.خريطة انتشار الدانة السوداء (بالإنكليزية). تاريخ الولوج 4 تشرين الأول 2013.

///////////////

به عبری:

גלונית מבאישה (שם מדעי: Ballota nigra, מכונה: בלוטה שחורה), נחשב לצמח מרפא המסייע לבעיות שונות בתחום החרדות, הדיכאוןובחילות.

ברפואה העממית משתמשים בעיקר בעלים לשימוש רפואי כמיצוי של טיפות צמחים, צמח הבלוטה נפוץ בעיקר באירופה. בגרמניה נחשב הצמח לפופולרי בתחום הדיכאון והשינה. לא ידועות תופעות לוואי לצמח והוא נחשב לצמח בטוח יחסית לשימוש.

///////////////

Ballota nigra

From Wikipedia, the free encyclopedia

Ballota nigra
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Asterids
Order:	Lamiales
Family:	Lamiaceae
Genus:	Ballota
Species:	B. nigra
Binomial name
Ballota nigra L.
Range of Ballota nigra
Synonyms[1]
·         Marrubium nigrum (L.) Garsault ·         Ballota foetida Lam. ·         Ballota sordida Salisb. ·         Stachys ballota Kuntze ·         Ballota velutina Posp. ·         Ballota sepium Paulet ex Pers. ·         Ballota urticifolia Ortmann ex Nestl. ·         Ballota aristata Rchb. ·         Ballota ampliata Willd. ex Steud. ·         Ballota hirta Steud. ·         Ballota rubra Schrad. ex Steud. ·         Ballota bracteosa Ball ·         Ballota submitis (Borbás) Borbás

Ballota nigra (black horehound) is a perennial herb of the family Lamiaceae. It is native to the Mediterranean region and to central Asia, and it can be found throughout Europe. It is also naturalized in Argentina, New Zealand, and the Eastern United States.^{[1][2][3][4][5]} It blooms in the Northern Hemisphere from May to August.

Contents

  [show] 

Description[edit]

Ballota nigra has a very strong characteristic smell that reminds of mould or humidity, and can be recognised by its clusters of hairy, reddish-purple flowers. It can grow up to 3 feet in height.

Morphology[edit]

Stem and root[edit]

It has herbaceous ascending stems, wooden and branched at bottom, covered by down folded hairs. The plant has a taproot system.

Leaves[edit]

Leaves are opposite and decussate, and range from oval-lanceolate to heart-shaped, with crenate or dentate border. Leaves, dark green and usually pubescent, measure 3–8 cm per 2–6 cm, and have 1–3 cm petiole. Upper face is wrinkled, with a net-like vein pattern.

Flowers[edit]

Flowers are organized in verticillasters, subspherical to about one-sided, with 15 to 30 flowers. Each verticillaster consist of two condensed dichasial cymes at axils of normal leaves.

Flower has an actinomorphic calyx (length 9–10 mm, width 7 mm), made up by five sepals fused together in a tube with five teeths; and a labiate corolla of 12–13 mm, ranging from pink to pale purple to withish. The corolla consist of a tube of about 6 mm and two lips; the upper one slightly concave (like a hood) and externally hairy; the lower one glabrous, with two minor lateral lobes and a major central bifid lobe. There are four didynamous stamens, running parallel under the upper lip, with glabrous filaments and yellow anthers. Ovary is superior, with a single white style and a 2-parted stigma.

Below the calyx there are five filiform bracts, 8 mm long.

Fruit[edit]

Each fertilized flower produces a tetrad of black nutlets, cylindrical to ovoid, 2 mm long, partially or fully covered by the calyx. The basal end is flat and attached to the receptacle, while the top end is rounded or pointed.

Biochemistry[edit]

Ballota nigra contains diterpenoids like marrubiin, ballonigrin, ballotinone,ballotenol and 7-acetoxymarrubiin. Also, it contains phenylpropanoids that have shown to be antioxidants.^{[citation needed]}

Taxonomy and etymology[edit]

The plant was described by Linnaeus in Species Plantarum (May 1753). The name Ballota comes from the Greek ballo(to reject), because of the strong offensive odor of the plant; cattle will not eat it. The specific name nigra could refer to the black colour of dried leaves.

The common name comes from the Old English words har, meaning "downy or hoary", and hune, meaning the plant itself. This name refers to the hairs that give the herb its distinctive appearance. In modern times, alternative medicinepractitioners have referred to the plant as "seed of Horus"^[6] and suggested that horehound takes its name from Horus, the Egyptian sun god.

Distribution and habitat[edit]

Ballota nigra is a nitrophilous plant; it grows in ruins, fallows and hedges, up to 1300 m. It prefers loose, calcareous(alkaline) soils. It tolerates temperatures as low as -5°/-10 °C.

Uses[edit]

Usually, the plant is used dry, harvested when blooming. Syrups can be made from fresh plants.

Subspecies[edit]

Recognized subspecies:^[1]

1.   Ballota nigra subsp. anatolica P.H.Davis - Iran, Turkey

2.   Ballota nigra subsp. anomala Greuter - Greece

3.   Ballota nigra subsp. foetida (Vis.) Hayek - central + southern Europe; naturalized in Sweden, Ukraine, Cyprus, Turkey, Argentina

4.   Ballota nigra subsp. kurdica P.H.Davis - Iran, Iraq, Turkey

5.   Ballota nigra subsp. nigra - southern Europe, Great Britain, Sweden, Caucasus, Iran, Turkey; naturalized in Belgium, New Zealand, Argentina

6.   Ballota nigra subsp. ruderalis (Sw.) Briq. - Mediterranean region; Canary Islands, Madeira, Azores

7.   Ballota nigra subsp. sericea (Vandas) Patzak - Albania, Macedonia, Greece

8.   Ballota nigra subsp. velutina (Posp.) Patzak - Slovenia, Croatia; naturalized in Argentina

References[edit]

1.     ^ Jump up to:^a b c Kew World Checklist of Selected Plant Families

2.     Jump up^ Altervista Flora Italiana, Marrubio selvatico, Ballota nigra L. includes distribution maps for Italy, Europe, and North America

3.     Jump up^ Webb, C.J., Sykes, W.R & Garnock-Jones, P.J. (1988). Flora of New Zealand 4: 1-1365. R.E.Owen, Government Printer, Wellington.

4.     Jump up^ Castroviejo, S. & al. (eds.) (2010). Flora Iberica 12: 1-650. Real Jardín Botánico, CSIC, Madrid.

5.     Jump up^ Lazkov, G.A. & Sultanova, B.A. (2011). Checklist of vascular plants of Kyrgyzstan. Norrlinia 24: 1-166

6.     Jump up^ Champaign-Urbana Herb Society — Herb of the Month, March 2004: Horehound (Marrubium vulgare): Horehound takes its name from Horus, the Egyptian god of sky and light. The Egyptian priests called this plant "Seed of Horus", or "Bull’s Blood" and "Eye of the Star."

·         Conti, Fabio; Carlo Blasi; Alessandro Alessandrini; Giovanna Abbate (May 2005). An annotated Checklist of the Italian Vascular Flora. p. 60. ISBN 88-7621-458-5.

·         Pignatti, Sandro (1982). Flora d'Italia. 2. Bologna: Edagricole. p. 462. ISBN 88-506-2449-2.

·         "IPNI". Archived from the original on 24 February 2011. Retrieved 23 February 2011.

External links[edit]

Wikimedia Commons has media related to Ballota nigra.

Wikispecies has information related to: Ballota nigra

·         Comprehensive profile for Ballota nigra from the website MaltaWildPlants.com

Categories: 

·         Lamiaceae

·         Plants described in 1753

·         Flora of Europe

·         Flora of North Africa

·         Flora of the Middle East

·         Medicinal plants

·         Garden plants

&&&&&&&&

بلول

بفتح باء فارسی و سکون لام و فتح واو و سکون لام

ماهیت ان

ثمر کیاهی است هندی از قبیل خیار بسیار کوچکی بمقدار خیار کبر و دو طرف آن اندک باریک و پوست آن سبز سیر و نیم سیر مخطط بخطوط طولانی و تخم آن سفید و اندک مدور و صلب اکثر آن را برآورده و لحم آن را پخته و بروغن و پیاز بریان نموده بی کوشت یا با کوشت با نان یا برنج تناول می نمایند بسیار لذیذ و دولمۀ آن نیز لذیذ و چاشنی دار آن الذ می باشد و کیاه و برک آن مانند خیار و لیکن املس بی خشونت

طبیعت ان

کرم در اول و تر در دوم

افعال و خواص آن

مقوی دل و مبهی و مشهی طعام و دافع سرفه و فساد خون و بلغم و صفرا و سودا و جهت تپ و دمامیل و بثور و کرم شکم و مقعده نافع و برک آن سرد و تر و دافع فساد صفرا و بیارۀ آن دافع فساد بلغم و آب نقوع بیارۀ آن جهت حمیات عتیقه نافع چون چند روز متوالی بنوشند و بیشتر معمول اهل هند و بنکاله آنست که یک توله بیارۀ آن را که پلول لتی نامند با یک توله کشنیز خشک جوکوب نموده شب در آب می خیسانند و صبح اندک مالیده صاف کرده با دو ماشه عسل خالص می آشامند نصف آن را صبحی و نصف آن را شام چند روز متوالی جهت حمیات عتیقه و لیکن محرور المزاج را چندان مفید نیست و آنچه مشاهده شد بلکه اندک مضر و بیخ آن تلخ و تند و ملین و کل آن دافع فساد و اخلاط ثلاثه کفته اند

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

&&&&&&&

بلیلج . [ ب َ لی ل َ ] (معرب ، اِ) معرب بلیله است . (منتهی الارب ). بلیله* . (دهار) (زمخشری ). به فارسی بلیله گویند. (از الفاظ الادویة) (از اختیارات بدیعی ). ثمر درخت هندی است مایل به استداره و بزرگتر از عفص ، شبیه به هلیله ٔ چینی ، و پوست او رقیق تر از پوست هلیله ، و مستعمل پوست اوست . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به بلیله شود.

* بلیله . [ ب َ لی ل َ / ل ِ ](اِ) دوائی است قابض و طبیعت آن سرد و خشک است در دویم و سوم ، معرب آن بلیلج باشد. (برهان ). ثمر درختی که به هندی بهیرا گویند. (از غیاث ). درختی از نواحی حاره بومی هند، و میوه ٔ آن در طب بکار است (گااوبا).(یادداشت مرحوم دهخدا). درختچه ای از تیره ٔ کمبرتاسه نزدیک به تیره ٔ فرفیون که جزو رده ٔ دولپه ایهای جداگلبرگ است . این گیاه مخصوص نواحی حاره است و بومی هندمی باشد. میوه های آن تقریباً به بزرگی یک بادام معمولی است ولی دارای تقسیمات عرضی پنج تایی می باشد (شبیه میوه ٔ باقلا). گوشت روی میوه که روی پوست دانه را پوشانده تلخ مزه و قابض است . پوست دانه اش بسیار سخت است و از مغز آن روغن مخصوصی می گیرند. بطور کلی میوه های این گیاه در تداوی مورد استفاده واقع می گردد. (فرهنگ فارسی معین ). بلیلج . و رجوع به بلیلج شود : اندر میان رامیان و جالهذا [ به هندوستان ] پنج روزه راه است و همه را به درختان هلیله و بلیله و آمله و داروهاست که به همه جهان ببرند. (حدود العالم ).

///////////

بلیلج

بفتح باء موحده و کسر لام و سکون یاء مثناه تحتانیه و فتح لام و سکون جیم بهندی بهیره نامند

ماهیت ان

ثمر درختی است هندی مائل باستداره و سر آن اندک باریک و بزرکتر از عفص و پوست آن زرد و اغبر نازکتر از پوست هلیله و مستعمل پوست آنست و درخت آن عظیم و برک آن عریضتر از برک انبه و کوتاه تر از ان شبیه ببرک امرّه و کردکان

طبیعت ان

در آخر اول سرد و در آخر دوم خشک

افعال و خواص آن

ملطف و قابض و مقوی معده و اشتها و بالخاصیت مسهل سودا و بطبع مسهل صفرا و قاطع رطوبات بخارات و جهت رفع صداع و بواسیر بو دادۀ آن جهت اسهال مزمن نافع و اکتحال آن جهت دمعه مفید مضر ثقل مصلح آن عسل و شکر مقدار شربت آن تا سه درهم بدل آن آملۀ مقشر بقدر ثلث آن و شکوفۀ حنا مثل آن و ثلث آن مورد و سدس آن هلیلۀ سیاه است و چون روزی نیم درهم آن را با نیم درهم شکر با آب کرم بنوشند و مداومت بر ان نمایند جهت تقویت قوت باصره و قطع رطوبات سائله از دهان مفید است

مخزن الادویه عقیلی خراسانی

//////////////////

بلیلج balīlaj ، بلــــیله فارسی balīla ، Terminalia belerica، در سنسکریت vahītaka (بسنجید با T^eoung Pao, 1915, p. 275).

بهشناخت دو سویه ایران و چین باستان (ساینو-ایرانیکا)

/////////

Terminalia bellirica

From Wikipedia, the free encyclopedia

Terminalia bellirica
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
(unranked):	Angiosperms
(unranked):	Eudicots
(unranked):	Rosids
Order:	Myrtales
Family:	Combretaceae
Genus:	Terminalia
Species:	T. bellirica
Binomial name
Terminalia bellirica (Gaertn.) Roxb.

Terminalia bellirica, known as "Bahera" or Beleric or bastard myrobalan, (Arabic: beliledjبليلج,^[1] Sanskrit: Vibhitaka विभितक,^[2] Aksha अक्ष ^[3]), is a large deciduous tree common on plains and lower hills in Southeast Asia, where it is also grown as an avenue tree. The basionym is Myrobalanus bellirica Gaertn. (Fruct. Sem. Pl. 2: 90, t. 97. 1791). William Roxburgh transferred M. bellirica to Terminalia as "T. bellerica (Gaertn.) Roxb.". This spelling error is now widely used, causing confusion. The correct name is Terminalia bellirica (Gaertn.) Roxb.^[4]

The leaves are about 15 cm long and crowded toward the ends of the branches. It is considered a good fodder for cattle. Terminalia bellirica seeds have an oil content of 40%, whose fatty-acid methyl ester meets all of the major biodieselrequirements in the USA (ASTM D 6751-02, ASTM PS 121-99), Germany (DIN V 51606) and European Union (EN 14214).^[5] The seeds are called bedda nuts.^[6]

In traditional Indian Ayurvedic medicine, Beleric is known as "Bibhitaki" (Marathi: " Behada or Bhenda ") (Terminalia bellirica). In its fruit form, it is used in the popular Indian herbal rasayana treatment triphala. In Sanskrit it is called vibhīdakaविभीदक.

According to Dymock, Warden, Hooper: Pharmacographia Indica 1890 :

"This tree, in Sanskrit Vibhita and Vibhitaka (fearless), is avoided by the Hindus of Northern India, who will not sit in its shade, as it is supposed to be inhabited by demons. Two varieties of T. belerica are found in India, one with nearly globular fruit, 1/2 to 3/4 inch in diameter, the other with ovate and much larger fruit. The pulp of the fruit (Beleric myrobalan) is considered by Hindu physicians to be astringent and laxative, and is prescribed with salt and long pepper in affections of the throat and chest. As a constituent of the triphala (three fruits), i.e., emblic, beleric and chebulic myrobalans, it is employed in a great number of diseases, and the kernel is sometimes used as an external application to inflamed parts. On account of its medicinal properties the tree bears the Sanskrit synonym of Anila-ghnaka, or "wind-killing." According to the Nighantus the kernels are narcotic."^[7]

This kernels are eaten by the Lodha people of the Indian subcontinent for their mind-altering qualities.^[8]

The nuts of the tree are rounded but with five flatter sides. It seems to be these nuts that are used as dice in the epic poem Mahabharata. A handful of nuts would be cast on a gaming board and the players would have to call whether an odd or even number of nuts had been thrown.^[9] In the Nala, King Rituparna demonstrates his ability to count large numbers instantaneously by counting the number of nuts on an entire bough of a tree.^[10]

·        

with leaves being eaten by Semi-loopercaterpillars from Noctuidae family

·        

with leaves being eaten by Semi-looper caterpillars

·        

with leaves being eaten by Semi-looper caterpillars

·        

with leaves being eaten by Semi-looper caterpillars

Gallery[edit]

·        

Terminalia bellirica trunk at 23 Mile near Jayanti inBuxa Tiger Reserve inJalpaiguri district of West Bengal, India.

·        

Terminalia bellirica hanging fruit at 23 Mile near Jayanti inBuxa Tiger Reservein Jalpaiguri district of West Bengal,India.

·        

Terminalia bellirica fallen fruit at 23 Mile near Jayantiin Buxa Tiger Reserve inJalpaiguri district of West Bengal, India.

References[edit]

1.     Jump up^ Raymond, Arveiller (1999). Addenda au FEW XIX (Orientalia). Max Niemeyer Verlag Tübingen.

2.     Jump up^ Cologne Digital Sanskrit Dictionaries - Monier Williams Sanskrit-English Dictionary page 978 [1]

3.     Jump up^ Cologne Digital Sanskrit Dictionaries - Monier Williams Sanskrit-English Dictionary page 3 [2]

4.     Jump up^ IPNI database

5.     Jump up^ "Prospects and potential of fatty acid methyl esters of some non-traditional seed oils for use as biodiesel in India". Biomass and Bioenergy. 29: 293–302. doi:10.1016/j.biombioe.2005.05.001.

6.     Jump up^ http://www.cabicompendium.org/NamesLists/FC/Full/TEM_BE.htm

7.     Jump up^ PHARMACOGRAPHIA INDICA. HISTORY OF THE PRINCIPAL DRUGS OF VEGETABLE ORIGIN, MET WITHIN BRITISH INDIA, BY WILLIAM DYMOCK, 1890. page 5 &6 [3]

8.     Jump up^ D. C. Pal, S. K. Jain, "Notes on Lodha medicine in Midnapur District, West Bengal, India", Economic Botany, October–December 1989, Volume 43, Issue 4, pp 464-470

9.     Jump up^ Bennett, Deborah (1999). Randomness. Boston: Harvard University Press. p. 24. ISBN 0-674-10746-2.

10.  Jump up^ "Nala & Damayanti 5: Nala learns the science of numbers". Math or Magic. Retrieved 12 February 2011.

External links[edit]

·         Caldecott, Todd (2006). Ayurveda: The Divine Science of Life. Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed monograph on Terminalia belerica (Bibhitaki) as well as a discussion of health benefits and usage in clinical practice. Available online at http://www.toddcaldecott.com/index.php/herbs/learning-herbs/389-bibhitaki

Wikimedia Commons has media related to Terminalia bellirica.

Categories: 

·         Terminalia (plant)

·         Psychedelics, dissociatives and deliriants

·         Flora of Nepal