تورئی
بضم تاء مثناه
فوقانیه و سکون واو و فتح راء مهمله و کسر همزه و سکون یا
ماهیت ان
ثمر کیاه هندی
است بیاره دار مانند خیار و خیارزه و ثمر آن را پوست کنده پخته در دو پیازه و
قورمه و یا بدون کوشت ساده با روغن و پیاز بریان کرده با نان یا با چلاو می خورند
لذیذ می شود و آن سه قسم می شود یکی کهرا و دیکری کهیا و سوم بالیده بزرک و قسم
اول جنکلی خاردار و بعضی تلخ و بعضی شیرین هم می باشد و دو قسم دیکر بستانی و
بیخار و اکثر شیرین و هر دو قسم مستعمل اند
طبیعت تلخ آن
کرم و تر و شیرین
آن سرد و تر و با لزوجت کمی
افعال و خواص ان
اهل هند برک و
شاخ قسم اول آن را منضج مادۀ بلغم خام و دافع آن و دافع اماس اعضا و زردی بدن و
استسقا و سپرز و جذام و بواسیر و فساد بلغم و صفرا و ثمر آن را سرد و خشک و ملین
طبع و دافع فساد اخلاط ثلاثه و جهت قرحۀ مجاری بول و بول الدم نافع دانسته اند و
ثمر قسم دوم آن تپ لرزه و بلغم لزج در بدن احداث نماید و قسم سوم را ملین و دافع
فساد صفرا کفته اند
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
////////////
نام‌های دیگر آن: قنطریون، لوفای
صغیر، کریون، قنطوریون صغیر، قنطوریون دقیق، جنتوره، قنطوریون، سانتوره، کوراق و
گل تونکا می‌باشد.
گیاه لوفا یا لیف (loofah"luffa)گیاهی
است از تیره کدوییان که در گذشته ی دور و نزدیک در شهداد کشت می شد.ولی امروزه به
ورطه فراموشی گراییده و یا بسیار به ندرت در باغچه ها و باغات دیده میشود و در
صنایع دستی و بهداشتی و .. استفاده می گردد.
این گیاه رونده بوده و میل به سوی بالا دارد بهتر است در کنار درختان دیوار یا فنس باغات و یا با ایجاد داربست های چوبی یا فلزی مهیا نمود.
این گیاه رونده بوده و میل به سوی بالا دارد بهتر است در کنار درختان دیوار یا فنس باغات و یا با ایجاد داربست های چوبی یا فلزی مهیا نمود.
- گیاهشناسی:
گیاه لوفا گیاهی از خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Luffa
Cylindrica می باشد که به
عناوین توری، کشاتاکی و اسفنج گیاهی نیز معروف است گیاهی است بالارونده که معمولا
روی داربست گسترده می شود برگ های آن در ابعاد برگ خطمی، گل سرخی بوده و پوشیده از
موم می باشد ساقه اصلی آن دراز، گره دار و محل گره ها زاویه دار است. پس از 5 یا 6
ماه که از کاشت آن گذشت گل های درشت و زردرنگی شبیه گل خیار ظاهر می شود میوه آن
سبز تیره و خالدار است و مانند دوکی که از قسمت وسط متورم و از دو طرف باریک است.
قطر آن 2 تا 3 سانتی متر و طولش 30 تا 100 سانتی متر می باشد. دانه های آن در برخی
گونه ها قرمز رنگ و در داخل میوه قراردارد.در ایران زیاد معمول نیست ولی در برخی
مناطق کاشته می شود.از این گیاه برای ساخت اسفنج و لیف استفاده میشود.
توضیحات بیستر و تصاویر بیشتر در مورد کاربردهای این گیاه
ارزشمند در ادامه مطلب:
- سه
عنصر اصلی مورد نیاز برای رشد و
نمو این گیاه عبارتند از:
1. خاک : بهترین خاک برای رشد گیاه خاک سبک
یا همان لوم شنی است یعنی شن و ماسه آن بیشتر از خاک رس موجود در خاک باشد ولی این
به این معنا نیست که ذر خاک های دیگر رشد نمی کند.قبل از زمان کشت تقریبا یک ماه
جلوتر زمین را باید شخم و کود داد ،این گیاه با شرایط نوری آفتاب سایه مشکلی
ندارد.
2. آب : آب مورد نیاز
برای آب دهی در حدی است که خاک رطوبت کافی داشته باشد نه غرقاب شود چون این کار موجب
پوسیدگی ریشه ها می شود البته در تابستان نیاز به آب با توجه به میوه دادن گیاه بیشتر
خواهد بود
3. آفتاب : این گیاه به آفتاب و جریان کامل هوا نیاز دارد البته شرایط نوری نیمه سایه را تحمل می کند ولی شرایط تمام سایه برای این گیاه مناسب نمی باشد.
3. آفتاب : این گیاه به آفتاب و جریان کامل هوا نیاز دارد البته شرایط نوری نیمه سایه را تحمل می کند ولی شرایط تمام سایه برای این گیاه مناسب نمی باشد.
بهترین زمان کشت گیاه لوفا اواخر فروردین تا اواسط
اردیبهشت ماه می باشد .
کشت به دو صورت است : مستقیم وتولید نشاء انجام میشود
- دستورالعمل
کاشت بذر لوفا یا لیف طبیعی
بذرها را بر روی سطح کمپوست قرار داده و روی آن را به
وسیله لایه نازکی از خاک بپوشانید و سپس به منظور حفظ رطوبت خاک و بذرها به وسیله
پوشش پلاستیکی شفاف سطح آن را پوشانده و درمقابل نور غیرمستقیم خورشید و در دمای
25 درجه سانتی گراد قرار دهید.
بذرها معمولا طی 15 تا 29 روز جوانه خواهند زد.
لیف و اسکاچ های تهیه شده موجود در بازار برای فروش
در بازار و با مراجعه به سایت های منبع که قرار داده شده
بیشتر از قیمت و به صرفه بودن این گیاه میتونید اطلاع بدست بیاورید. به عنوان مثال
100 عدد از لوفا را به قیمت 30.500تومان می فروشند!!!!
منابع:
http://www.seeds.ir/loofah-luffa-seeds.html#.VEfdCGeSzAI
https://plus.google.com/+IepsIr/posts
http://www.magicgardenseeds.com/LUF01
از شهداد کشاورز
//////////////
Bindaal (Urdu: بندال)
LUF-fuh -- from the Arabic word lufah or lufa
ek-in-AY-tuh -- prickly
commonly known as: bitter luffa, bristly luffa, rag
gourd • Bengali: deyatada • Hindi: बिन्दाल bindaal, घागरबेल ghagarbel, ककोड़ा kakora • Kannada: ದೈವದಾಳಿ daivadaali • Marathi: देवदाली devadali, देवडांगरी devadangari, कुकडवेल kukadvel, कुंजलता kunjalata • Sanskrit: जीमूतः jimuta • Tamil: பேய்ப்பீர்க்கு pey-p-pirkku • Telugu:
panibira •Urdu: بندال bindaal
Native to: northern tropical Africa, Pakistan,
India, Bangladesh
///////////
گیاه لیف (در متون طب سنتی چون مخزن الادویه عقیلی خراسانی
توری و بزبان اردو بندال) سرده‌ای از گرم‌سیری و نیمه‌گرم‌سیری که در خانوادهٔ خیار (Cucurbitaceae)
رده‌بندی میشود.[۱]
از این گیاه برای ساخت اسفنج و لیف استفاده میشود.
منابع[ویرایش]
////////////
به عربی لیف
ليف (نبات)[عدل]
نبات الليف
|
|
 |
|
|
|
|
|
المملكة:
|
|
|
الشعيبة:
|
|
|
الرتبة:
|
|
|
الفصيلة:
|
|
|
Luffa
فيليب ميلر |
|
|
أنواع
|
|
Luffa aegyptiaca
الليف أو اللوف (باللاتينية: Luffa) جنس نباتي متسلق يتبعالفصيلة القرعية وينتج ثماراً يستخدم لبها بعد تجفيفه كليفة للفرك خلال الاغتسال، ومن هنا أخذ اسمه.
محتويات
الوصف النباتي[عدل]
الليف نبات حولي متسلق، ساقه تطول من 5
- 15 م. أوراقه متبادلة
خماسية التفصيص وأزهاره وحيدة المسكنالذكرية منها
عنقودية التجمع، والأنثى فردية صفراء اللون خماسية الأسدية. ثماره
اسطوانية الشكل تطول من 15 - 30 سم.
ليف مصري
الاستعمال[عدل]
أزهار الليف
تستعمل ألياف ثمار النبات، وهي تشكل شبكة متراصة وخفيفة
الوزن، تحل محل الاسفنج وتتميز عنه أنها لا تتلف في القلي وتدعى بالاسفنج
النباتي. وفوائد استعمالها في الحمام مع صابون غار أصلي بعيد
عن المواد الصناعية الداخلة في تركيب الصابون كبيرة للجسم، ومنها:
ازالة الجلد المتوسف عن الجسد وتنظيفه وفتح مسامات
الجلد وبالتالي تفعيل عملية الاطراح عن طريق الجلد بشكل ممتاز.
تنشيط الدورة الدموية وتغذية الجلد بشكل فعال بالدمالأوكسجين يؤدي إلى نشاط الخلايا بشكل جيد مما يؤخر ظهور تجاعيد
الجلد. وتنشيط الأعصاب ويعتبر أفضل تدليك للجسم.
مفيد للاجسام التي تتحسس من الاسفنج.
يعطي الوجه والعنق نضارة.[1]
مصادر[عدل]
  |
|
///////////
به عبری لوفا؟ :
הלופה (שם מדעי: Luffa; נקראת לעתים בטעות ליפה) היא סוג של צמח מטפס הגדל באזורים טרופיים וסובטרופיים. הפירות של אחד מהמינים הקרוי לופה גלילית או במיה סינית, הוא מאכל פופולרי באסיה ובאפריקה.
הלופה היא המקור החשוב ביותר לייצור ספוג מן הצומח, וספוגי אמבטיה מכונים לעתים "ליפה". הצמח משתמש גם להכנת רהיטים, ומיץ הצמח משמש כתרופה טבעית נגד צהבת.
/////////
به سندی توری:
توري سائنسي نالوLuffa acutangula and Luffa
aegyptiaca هڪ ٻوٽي جو ميوو آهي
جنهن کي سبزي جي طور استعمال ڪيو ويندو آهي۔ هنجو رنگ عام
طور تي سائو هوندو آهي۔ ايشيا ۽ آفريڪا جي گھڻن ئي ملڪن ۾ توري کي پوکيو
ويندو آهي۔ اگر هي ٻوٽي تي ئي رهجي
وڃي ته سڪي اسپنج وانگر
ٿي ويندي آهي
جنهن کا ماڻهو وهنجڻ مهل مهٽڻي جي تور استعمال
ڪندا آهن۔
///////////
به اردو توری یا بندال:
توری ( حیاتیاتی نام: Luffa
acutangula and Luffa aegyptiaca) ایک پودے کا پھل ہے جسے سبزی کے طور پر استعمال
کیا جاتا ہے۔ اس کا رنگ عموماً سبز
ہوتا ہے ۔ ایشیاء اور
افریقہ کے بیشتر علاقوں میں کاشت ہوتا ہے۔ ہندوستان و پاکستان
میں اسے سبز کھایا جاتا ہے۔ اگر یہ پودے پر لگا رہے تو سوکھ کر اسپنج نما
ہوتا ہے جسے عرب لوگ نہاتے ہوئے جھاون کے طور پر استعمال
کرتے ہیں۔
///////////
به ترکی آذری لوفا:
Luffa
(lat. Luffa) - balqabaqkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
///////////////
Luffa
From Wikipedia, the
free encyclopedia
 |
This article needs
additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable
sources.
Unsourced material may be challenged and removed. (May 2008) (Learn how and when to remove this template message)
|
|
Luffa
|
|
 |
|
|
Egyptian luffa with nearly mature
fruit
|
|
|
Kingdom:
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
(unranked):
|
|
|
Order:
|
|
|
Family:
|
|
|
Subfamily:
|
|
|
Tribe:
|
|
|
Subtribe:
|
Luffinae
|
|
Genus:
|
|
|
Species
|
|
In everyday non-technical usage, the luffa,
also spelled loofah, usually means the fruit of the two
species L. aegyptiaca and L. acutangula. The fruit
of these species is cultivated and eaten as a vegetable. The fruit must be
harvested at a young stage of development to be edible. The vegetable is
popular in China and Vietnam.[2]When the fruit is fully ripened, it is very fibrous. The fully developed
fruit is the source of the loofah scrubbing sponge which is used in bathrooms and kitchens.Luffa are not
frost-hardy, and require 150 to 200 warm days to mature.
The name luffa was taken
by European botanists in the 17th century from the Egyptian Arabic name لوف lūf.[1]
Contents
The fruit section of L. aegyptiaca may
be allowed to mature and used as a bath or kitchen sponge after being processed to remove everything but the network ofxylem fibers. If the loofah is allowed to fully ripen and then dry out on
the vine, the flesh disappears leaving only the fibrous skeleton and seeds,
which can be easily shaken out. Marketed as luffa or loofah,
the sponge is used as a body scrub.
In Paraguay, panels are made out of luffa
combined with other vegetable matter and recycled plastic. These can be used to
create furniture and construct houses.[3]
|
|
This section does
not cite any sources. Please help improve this section by adding citations to reliable
sources.
Unsourced material may be challenged andremoved. (December 2014) (Learn how and when to remove this template message)
|
.jpg)
Beerakaya pulusu
curry ingredients
Luffa are best eaten when small (less than
12 cm) and still green.
In Vietnam, the gourd is called "mướp
hương" and is a common ingredient in soups and stir-fried dishes.
In Tamil Nadu, the gourd is called Peerkangai and used as a vegetable to make
Peerkangai kootu, poriyal, thogayal. Even the skin is used to make chutney.
In Karnataka's Malenadu (Western Ghats) it is known as tuppadahirekayi, which literally translates as
"buttersquash". It grows naturally in this region and is consumed
when it is still tender and green. It used as a vegetable in curries, but also
as a snack, bhajji, dipped in chickpea batter and deep fried. Once
the fruit dries out, it is used as a natural scrubber and washing sponge.
In Andhra Pradesh, it is called nethi beerakaya. And in Assam it is called zika (জিকা, Luffa acutangula) and bhûl (ভোল, Luffa aegyptica). It is used as a vegetable in a curry, chutney and stir fry.
In Kerala, it is called peechinga In
Palakkad area it is particularly called poththanga and used in
bath. It is used as a vegetable, cooked with dal or stir fried. Fully matured
fruit is used as a natural scrub in rural Kerala. In some places likeWayanad, it grows as a creeper on fences.
In Maharashtra, India, dodka (ridge gourd luffa) and ghosavala (smooth
luffa) are common vegetables prepared with either crushed dried peanuts or with
beans.
In Manipur, India, Sebot is cooked with other
ingredients like potato, dried fish, fermented fish and served. It is also
steamed and consumed or crushed (Ironba) with other ingredients and served with
steamed rice (Chaak). Fried ones (Kaanghou) are also favorites for many.
In Japan, it is called Hechima (へちま) and has been cultivated all over the country during summer. It is
commonly used as a green vegetable in the traditional dishes of Nansei Islands and Kyushu while the other regions of Japan have been growing it predominantly
to make sponge, soap, shampoo and lotion. Together with bitter melon, it is also a popular plant to grow outside of a building window during
summer, in order to create natural shades to block out the direct sunlight and
reduces the amount of heat radiating into a building.
In China, Indonesia (where it is
called Sigua or oyong), the Philippines (where it is called patola) and Manipur, India, (where it
is called sebot) the luffa is eaten as a green vegetable in various
dishes. It is also known as "Chinese okra" in Canada. In Spanish, it
is called an estropajo.
In Korea (where it is called Susemi),
this plant is used washing dishes(loffah) and korean cusine.[4]
Luffa species are used as food plants by
the larvae of some Lepidoptera species, including Hypercompe albicornis. In Myanmar, (where it is called tha-boot-thee သပြတ္သီး) probably derived from the word sebot in Manipur. When it
is young used as food and when it is mature and dry, cleared of all seeds and
used as sponge for cleaning purposes. It is also widely used in steaming
glutinous rice instead of cloth.
·
A bag of dried
mature luffa fruits.
·
Luffa acutangula seeds. Each division of the ruler is 1 mm. Seeds of Luffa
aegyptica look very similar.
·
·
Luffa aegyptiaca sponge section magnified 100 times
·
Habitus of the
vine
·
·
1.
^ Jump up to:a b The plant name "Luffa" was introduced to Western botany
nomenclature by the botanist Johann Vesling (died 1649), who visited Egypt in the late 1620s and described the
plant under cultivation with artificial irrigation in Egypt. In 1706 the
botanist Joseph Pitton de Tournefort introduced the formal botany genus name "Luffa". Tournefort
referred to Veslingius's earlier description and reiterated that "Luffa
Arabum" is a plant from Egypt in the cucumber family. In establishing
the Luffa genus, Tournefort identified just one member species
and called it "Luffa Arabum". His 1706 article includes detailed
drawings of this species (which is now calledLuffa aegyptiaca) – Ref. The species is native to tropical Asia but has been under cultivation in
Egypt since late medieval times. The botanist Peter Forsskål visited Egypt in the early 1760s and noted that it was called لوف lūf in
Arabic – Ref. In the 18th century the botanist Linnaeus adopted the name luffa for this species but assigned
it to the Momordica genus, and did not use a separate Luffa genus. More
refs on Luffa in 18th century botany nomenclature: "A
commentary on Loureiro's "Flora Cochinchinensis" ", by E.D. Merrill, year 1935, in Transactions of American
Philosophical Society volume 24 part 2, page 377-378. Luffa @ ATILF and "Suite
de l'Etablissement de Quelques Nouveaux Genres de Plantes", by J.P. de Tournefort (1706) inMémoires de l'Academe Royale des
Sciences année 1706.
///////////////
