بیدستانیست این ریاض به *دو در*
بیهوده ممان که باغبانت به قفاست
*رودکی. قرن سوم*
چون حاصل آدمی *درین جای دودر*
جز درد دل و دادن جان نیست دگر
*خیام. قرن پنجم.*
تو را بر در نشاند او به طراری که می آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد.
*مولانا. قرن هفتم*
