۱۳۹۰ شهریور ۱۲, شنبه

راهی به دهی: حـافــــــــــظ راز خـود و عـارف وقـت خـویـش باشـــــیم

گـر مـن از سـر زنـش مـُـدّعـیـــــــان انـدیـشــم
شـیـوه‌ی مـسـتـی و رنــــــدی نـرود از پـیـشـم
زهـد رنـدان نـو آمـوخـتـه راهـی بـه دهـی ست
مـن کـه بـدنـام جـهـانــم ، چـه صـلاح انـدیـشم
شاه شوریـده سران خوان ، مـن بی سـامـان را
زان کـه در کـم خـردی از هـمـه عـالـَم بـیـشــم
بـر جـبـیـــن نـقـش کـن از خـون دل مـن خـالـی
تـا بـدانـنــــــد کـه قـربـان تــو کــافـــر کـیـشـــم
اعـتـقـادی بـنـمـا وُ بـگــذر بـهــر خـــــــــــــــــدا
تـا دریـن خرقـه نـدانـی کـه چـه نـا درویـشــــــم
شـعـر خـون‌بـار مـن ، ای بـاد ! بـدان یـار رســان
کـه ز مـژگـان سـیـه بـر رگ جـان زد نـیـشـــــــم
مـن اگـر بـاده خـورم ورنــه ، چـه کـارم بـا کـــس
حـافــــــــــظ راز خـود و عـارف وقـت خـویـشـم