آرش ايران
خبرنگار «اسرائیلی» بن کاسپیت در مقالهای در روزنامه عبری «معاریو»:- در مرحلهای، صبر ترامپ تمام خواهد شد، او در مرحلهای درک خواهد کرد که هیچ «پیروزی کامل» بر حماس که چیزی برای از دست دادن ندارد و از هیچ چیز نمیترسد، وجود ندارد. اگر نتانیاهو بخواهد ترامپ را خسته کند، ممکن است خودش خسته شود.
- پس از دو سال از فاجعه هفتم اکتبر، نخستوزیر هفتم اکتبر به مرحلهای حساس و شاید نهایی در تصمیمگیری درباره جنگ رسیده است؛ یا خطوط کلی را میگیرد و پیروزی را اعلام میکند و برای انتخابات نامزد میشود، یا تلاش میکند با به تعویق انداختن به قیمت جان اسیران و آزمایش صبر رئیسجمهور ترامپ که به طور فزایندهای کوتاهمدت شده، ادامه دهد.
- خلاصه اینکه، نتانیاهو باید بین دولت و کشور، بین منافع سیاسی محدود خود و منافع عمومی «اسرائیل» انتخاب کند. سالهاست مینویسم که نتانیاهو اولین نخستوزیری است که در چنین بنبستی، در انتخاب منافع شخصی خود به جای منافع کشور تردید نمیکند. او دهها بار این کار را کرده است، این بار چه خواهد کرد؟
- نتانیاهو سخنرانی خود در سازمان ملل را روز جمعه با شرح مفصل دستاوردها و پیروزیهای نظامی «اسرائیل» در دو سال گذشته آغاز کرد، سخنرانی به نظر میرسد سخنرانی پایانی باشد، مشکل این است که تصویری از پیروزی وجود ندارد بلکه تصویری از تلخی است و احتمالاً بیست اسیر زنده که دو سال است در تونلهای حماس گرفتارند و در حال مرگ هستند.
پس از دیدن سخنرانی، متن سخنرانی نتانیاهو را دوباره مرور کردم تا مطمئن شوم که واقعاً گفته است: «غزه را با بلندگوهای قوی محاصره کردهام»، و واقعاً این را گفته است. نه نتانیاهو، تو غزه را با بلندگو محاصره نکردی. سربازان ارتش اشغالگر این کار را با دستور تو انجام دادند.
- مبارزانی که دو سال آنجا خسته شدهاند، و سربازان نظامی که خدمتشان تمدید شده و بارها و بارها برای همان نقاط ویران شده میجنگند.
- سربازان ذخیره که بارها و بارها فراخوانده شدهاند، خانوادههای دردناک خود، کسبوکارهای متوقف شده، بدهیها و مشکلات خود را پشت سر گذاشتهاند، آنها برای پخش بلندگوهایی فرستاده شدهاند که هیچکس نشنیده است، برای ارضای خواستههایشان و ایجاد تصویری مشکوک که بیشتر آسیب زده تا سود.
- صادقانه امیدوارم کسی در حلقه نتانیاهو و همچنین در رهبری عالی ارتش درسهایی از این رسوایی بیاموزد.
- و در نهایت، دو تصویر از سخنرانی نتانیاهو باقی ماند: بلندگوهای قوی جلوی خرابههای غزه و ترک جمعی نمایندگان سالن مجمع عمومی سازمان ملل در ابتدای سخنرانی او، این تصویر وضعیت کنونی «اسرائیل» را به تصویر میکشد.
- آن برند موفق و رایج که تا همین اواخر وجود داشت و ناگهان خسته و آسیبدیده شد، این آسیبی که به سطح زندگی، اقتصاد، شکوفایی و امید ما وارد کرده و خواهد کرد، زمان زیادی برای ترمیم نیاز دارد، شاید بیشتر از بازسازی غزه.
