گوزاب . [ گ َ / گُو ] (اِ مرکب ) آشی را گویند که از گوشت و برنج و نخود و گردکان پزند. (برهان ) (آنندراج ). از: گوز (گردو) + آب ۞ . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) :
نتوان ساخت از کدو گوزاب
نه ز ریکاسه جامه ٔ سنجاب .
گولانج و گوشت و گرده و گوزاب و گادنی
گرمابه و گل و گل و گنجینه و گلیم .
رجوع به گوداب و گوذاب شود.
