خط ریش. [ خ َطْ طِ
] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) عِذار. (منتهی الارب) (یادداشت بخط مؤلف ). به انگلیسی whisker
عذار. ] ع ِ ] (ع
اِ) افسار ستور. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه از فسار بر گونه های اسب فرو
افتد. ج ، عُذُر. (از اقرب الموارد). || نشان فسار بر روی ستور. (آنندراج ) (از
منتهی الارب ). داغی است در جای فسار. (از قطرالمحیط) (اقرب الموارد) (منتهی الارب
). || خط ریش . (منتهی الارب ) (از غیاث اللغات ). جانب ریش یعنی مویی که محاذی
گوش است و بین آن و گوش سفید است .یا قسمتی از صورت که بر آن موی درازی می روید که
محاذی نرمه ٔ گوش تا بن ریش است . (از اقرب الموارد) (قطرالمحیط). این معنی مأخوذ
از عربی است :
روی بستان را چون چهره ٔ دلبندان
از شکوفه رخ و از سبزه عذار آید.
ناصرخسرو.
ویسکر: آن بخش ریش که در طرفین صورت، معمولاً جنس نر، یا روی چانه یا هر دو روید
سبیل گربه: یکی از موهای بلند و بیرون زده که در کناره های دهان گربه یا
حیوانات دیگر رشد می کند.
