ِآدم صفت. (آ. دَ. صِ. فَ). (صفت مرکب). همچون آدم. همانند آدم ابوالبشر. آدم وار.
آدم . [ دَ ] (اِخ ) نخستین پدر آدمیان ، جفت حوّا. (توریة). ابوالبشر. بوالبشر. خلیفةاﷲ. صفی اﷲ. ابوالوری . ابومحمد. معلم الاسماء. ج ، اوادِم :
تا جهان بود از سر آدم فراز
کس نبود از راه دانش بی نیاز.
رودکی.
آدم وار. [ دَ ] (ص مرکب ) در تداول عامه بجای آدمی وار. دهخدا
صفتی در اشاره به هبوط و سقوط و رانده شدن آدم از بهشت آسمانی به مکافات وادادن در برابر وسوسه عقل/خردورزی
هُش دار که گَر وسوسه عَقل کُنی گوش
آدَم صفت از روضه رِضوان به درآیی
حافظ
