چرا یک نویسنده سرشناس برای ثبت طلاقش در ویکیپدیا درخواست کمک کرد
- رابین لوینسون کینگ
- بیبیسی
کم پیش میآید که هنرمندان دربارهٔ زندگی خصوصی خود در مصاحبهها حرفی به میان بیاورند اما امیلی سنت جان مندل، نویسندهٔ کتابهای پرفروش ایستگاه یازده، هتل شیشهای و جدیدترین اثرش دریای آرامش اصرار دارد دربارهٔ این موضوع حرف بزند.
هفته پیش خانم مندل در شبکههای اجتماعی از کاربران برای روزآمد کردن وضعیت تأهل خود در صفحهٔ ویکیپدیا درخواست کمک کرد.
در این دایره المعارف آنلاین که کاربران آن را تکمیل و ویرایش میکنند نوشته شده که او متأهل است اما درحقیقت چنین نیست، در ماه نوامبر سال ۲۰۲۲ او به طور رسمی و نهایی از همسرش طلاق گرفت.
وقتی این نویسندهٔ کانادایی تصمیم گرفت اطلاعات صفحهٔ خودش در ویکیپدیا را تغییر دهد خود را در موقعیت مرموز و تهدیدآمیز «کافکایی» احساس کرد.
امیلی به بیبیسی میگوید: «بهنظر میرسید از دید ویکیپدیا آنچه من از زندگی خودم میدانم و خبر دارم کافی نیست. نیاز به منبع و مأخذ دیگری داشتم.»
«من وقتی با مسئول دانشنامهٔ آنلاین ویکیپدیا گفتگو کردم این ماجرا را دریافتم و به این مانع برخوردم».
مصاحبهها با نویسندگان بهطور معمول همزمان با انتشار کتاب انجام میشود و چون نسخهٔ کاغذی بعدی کتاب دریای آرامش تا ماه آوریل عرضه نمیشود چند ماه طول میکشد که او بتواند اطلاعات موجود را تصحیح کند.
پادکست چشمانداز بامدادی رادیو بیبیسی – دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
پادکست
پایان پادکست
به همین دلیل آخر هفتهٔ گذشته او در شبکههای اجتماعی این پرسش را مطرح کرد که آیا خبرنگاری هست که بخواهد دربارهٔ وضعیت تأهلش با او مصاحبه کند. بیبیسی و مجله اینترنتی اسلیت از این درخواست استقبال کردند و اکنون همهٔ اطلاعات موجود در صفحهٔ ویکیپدیای امیلی صحیح و روزآمد شده است.
امیلی مندل در این مسیر تنها نبود، در سال ۲۰۱۲، فیلیپ راث، نویسنده آمریکایی هم نامهای به ویکیپدیا نوشت که در نیویورکر منتشر شد و در این نامه از آنها خواسته بود که اطلاعات نادرست دربارهٔ الهام گرفتن از زندگی واقعی در یکی از کتابهایش را تصحیح کنند.
این ماجرا شبیه نوعی ماجرای فراواقعی است که میتواند برای قهرمان یکی از داستانهای امیلی اتفاق افتاده باشد، داستانهایی که انعکاس ضرباهنگ روزمرهٔ رویدادهای فاجعهباری است که میتواند همهگیری بیماری، سفر در زمان، ترفندهای پانزی یا سرمایهگذاریهای کلاهبردارانه یا حتی فقط شهرت و نامآوری باشد.
در آخرین کتاب امیلی «دریای آرامش» شخصیت اولیو لیولین که میتواند خود مندل باشد نویسندهای است که کتابش دربارهٔ همهگیری پیش از شروع همهگیری واقعی منتشر میشود. چنین اتفاقی برای خود امیلی مندل هم افتاده است. او در سال ۲۰۱۴ کتاب ایستگاه یازده را منتشر کرد که دربارهٔ زندگی بشری در آستانهٔ نابودی پس از یک بیماری همهگیر است. این کتاب در دوران همهگیری کوویدـ۱۹ از کتابهای پرفروش شد و سریال موفقی از آن توسط شبکه اچبیاو ساخته شد.
امیلی مندل میگوید تصمیم گرفت دربارهٔ تجربههای شخصیاش بنویسد چون «لحظههای وجودی شگفتآوری» بودند.
«من هیچ احساس نمیکنم که رویدادی را پیشگویی کردهام. همهگیریها پیش خواهند آمد به همان هولناکی که میتوانند باشند اما از طرف دیگر میتوانم بگویم تجربهٔ جالب و فراواقعگرایانهای بوده است که مدت زمان طولانی روی کتابی کار کردهام و در کار نوشتن اثری دربارهٔ همهگیری بودم و ناگهان تبدیل به اتفاقی واقعی شد طوری که میتوان واقعیت جاری و داستان را قرینه و همتراز یکدیگر دید».
امیلی همچنین بخشی از تجربههای شگفتانگیز زندگی واقعی خود را در کتاب ایستگاه یازده از زبان شخصیت اولیو بیان کرده است.
«۹۹% درصد موارد تجربههایی عالی هستند اما وقتی صدها تجربهٔ گوناگون داشته باشی میبینی که آن ٪۱ در آن میان به چشم خواهد آمد. من مجموعهای از لحظههای شگفتانگیز فراواقعی در ذهنم دارم که میخواهم دربارهٔ آنها بنویسم.»
شاید رویارویی اخیر او با بوروکراسی و مقررات خشک اینترنتی هم دستمایهٔ نوشتن کتاب بعدی او شود.