افزایش هزینهٔ‌های زندگی در بریتانیا؛ فقر پنهان در منطقهٔ مرفه‌نشین
- مت پرسی
- بی‌بی‌سی
آن‌ماری می‌گوید کریسمس خیلی دلگیری خواهد بود چون ناچار است هزینهٔ رو‌به‌افزایش صورت‌حساب‌های انرژی را بپردازد
آن‌ماری، که از نجات‌یافتگان خشونت‌خانگی است و داوطلبانه در مرکز امانت اسباب‌بازی کار می‌کند، می‌گوید کریسمس امسال جشن‌های سرد و دلگیری خواهند بود.
او یکی از معدود افرادی است که از بانک غذا در پرستوود، واقع در باکینگهام‌شر یکی از مناطق به‌نسبت مرفه انگلستان استفاده می‌کند.
چکرز، اقامتگاه خارج از لندن نخست‌وزیر بریتانیا فقط ۵ کیلومتر با آن فاصله دارد.
آن‌ماری که قبض‌های آب و برق و گاز مصرفی او سه‌برابر شده است اغلب نخست‌وزیر را می‌بیند که با اتومبیلش از میان روستا عبور می‌کند.
او می‌گوید:"او نخست‌وزیر است و دو اتومبیل و موتور‌سوار‌های اسکورت دارد. جالب است که می‌بینم آنها طوری زندگی می‌کنند که من از آن برخوردار نیستم".
دولت برای تعیین شاخص‌های محرومیت چندگانه هفت مورد را در‌نظر می‌گیرد تا میزان محرومیت را در سراسر کشور برآورد کند که این موارد شامل میزان درآمد، شغل و تندرستی افراد می‌شود.
روستای جی‌ویک در اسکس و بلک‌پول از محروم‌ترین مناطق کشور هستند و منطقهٔ شمال پرستوود از نظر میزان محرومیت در نقطهٔ مقابل آنها قرار دارد.
اما از دید بعضی از ساکنان پرستوود چنین نیست.
«ما نادیده گرفته می‌شویم»
سام و آن‌ماری هردو به طور منظم از خدمات خیریهٔ بانک غذا استفاده می‌کنند
سام هم مانند آن‌ماری از خدمات بانک‌غذا در روستا استفاده می‌کند و داوطلبانه در مرکز امانت اسباب‌بازی کار می‌کند و تلاش می‌کند با مبلغ کمی که به‌دست‌می‌آورد سر‌و‌ته هزینه‌های زندگی‌اش را به هم برساند.
او می‌گوید برای هزینهٔ نگهداری از دو فرزندش ناچار است پول قرض کند.
او می‌گوید:"وقتی گشتی در پرستوود بزنید خانه‌های زیبا و مناطق دلپذیری می‌بینید اما مناطقی مثل جایی که من زندگی می‌کنم هم هست که بسیار محروم است و من احساس می‌کنم شکاف عمیقی در این میان وجود دارد. من برای مخارج زندگی پول قرض می‌کنم که متأسفانه مرا بدهکار می‌کند. من فقط از آنچه می‌بینم حرف می‌زنم. جایی که من زندگی می‌کنم خیلی پنهان مانده است".
او می‌گوید نگرانی‌های مالی بر سلامت روان او اثر گذاشته است.
"دوران سختی است، بخصوص حالا که کریسمس هم از راه رسیده است. نمی‌شود بچه‌ها را ناامید کرد. گرم‌کردن خانه در این هوای سرد چه با برق و چه با گاز خیلی گران‌تر از قبل است. کشاکش و تلاش طاقت‌فرسایی است".
"غم‌انگیز"
آماندا کوک، معلم می‌گوید بسیاری از اهالی از فقر و محرومیت در این محل خبر ندارند
پادکست چشم‌انداز بامدادی رادیو بی‌بی‌سی – دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
پادکست
پایان پادکست
شرایط دشوار آن‌ماری و سام برای آماندا کوک، مدیر اجرایی انجمن مدارس روستای پرستوود بسیار آشناست.
فقط یکی از هر ده دانش‌آموز در میان ۴۰۰ دانش‌آموز از غذای رایگان مدرسه استفاده می‌کند در‌حالی‌که ۶۱ دانش‌آموز از کمک‌هزینهٔ تحصیلی مدارس برای کمک به خانوادهٔ دانش‌آموزان محروم استفاده می‌کنند و خانم کوک هشدار می‌دهد که این میزان رو‌به افزایش است.
والدین کم‌بضاعت دانش‌آموزانی که نیاز به خدمات آموزشی ویژه دارند برای تشخیص موقعیت فرزند‌شان و یافتن "سامانه‌های حمایتی" مسیر دشواری در پیش دارند تا از حمایت مناسب و صحیح برخوردار شوند.
او می‌گوید ثروت در این منطقه باعث نابرابری در دسترسی به خدمات می‌شود.
او می‌گوید: «اگر خانواده‌ای دانش و پول داشته باشد، می‌تواند به یک متخصص اطفال خصوصی مراجعه کند و کارش را جلو بیندازد.»
خانم کوک پس از شروع وعده‌های غذای رایگان برای دانش‌آموزان در سال ۲۰۱۶ خدمات بانک غذا در پریستوود را به‌راه انداخت. او چنین وضعیتی را "غم‌انگیز" توصیف می‌کند.
آماندا کوک روزی را به‌خاطر می‌آورد که یکی از نمایندگان برای بازدید مدرسه آمده بود و بسته‌های غذا را در دفتر مدرسه دید.
او می‌گوید:"او پرسید ماجرای غذا چیست، باورش نمی‌شد که در این منطقه نیاز به چنین اقدامی باشد".
خانم کوک برای پنج نخست‌وزیر اخیر بریتانیا نامه نوشته است و از آنها خواسته است سر راه خود سری به مدرسه روستا بزنند تا "ببینند در دنیای واقعی چه خبر است".
هر بار به او گفتند که برای چنین ملاقاتی وقت ندارند. بی‌بی‌سی در این زمینه با دفتر نخست‌وزیری تماس گرفته است.
"مسائلی که زندگی را از مدار خارج می‌کند"
کشیش دینیول هیوود از کلیسای ترینیتی مقدس خدماتی برای خانواده‌های کم‌بضاعت ترتیب داده است
کشیش دینیول هیوود، کشیش کلیسای منطقه پرستوود و گریت‌همپدن نظریهٔ "چاله‌چوله‌های زندگی" را مطرح می‌کند که چگونه ساکنان متمول روستا هم می‌توانند با مشکلات مالی رو‌به‌رو شوند.
او می‌گوید خانه داشتن در روستا گران است و بسیاری افراد خودشان را تحت فشار قرار می‌دهند تا بتوانند خانه‌ای بخرند.
به این‌ترتیب آنها در زمینهٔ هزینه‌های زندگی تحت فشار قرار دارند.
او می‌گوید:"وقتی طوری زندگی کنی که دخل و خرج به زور به هم برسد هر اتفاق کوچکی باعث می‌شود زندگی از مدار خود خارج شود".
در شبکه‌های اجتماعی و فیس‌بوک می‌بینیم که مردم چقدر از چاله‌چوله‌هایی که در زندگی پیش می‌آید شکایت می‌کنند و فکر می‌کنید "چرا اینقدر چنین مشکلاتی برای آدم‌ها اهمیت دارد؟"
"ماجرا این است که اگر اول ماه لاستیک خودرو پنچر شود پول اضافی آن ماه را باید صرف تعمیر آن لاستیک کنید و اگر دوباره در همان ماه چنین اتفاقی بیفتد ناگهان پول کم می‌آورید و بدهکار می‌شوید و بلافاصله جایگاه‌تان عوض می‌شود".
بیشتر اهالی پریستوود از ٪۱۰ افراد به‌نسبت مرفه‌تر جامعهٔ انگلستان محسوب می‌شوند
"آمار تجربه‌های واقعی را می‌پوشاند"
منبع تصویر، BUCKINGHAMSHIRE COUNCIL
پیتر مارتین نمایندهٔ شورای شهر می‌گوید آمار محرومیت، نابرابری‌های عمیق را حتی در مناطق کوچک می‌پوشاند
پیتر مارتین نمایندهٔ شورای گریت میسندن است که شامل پریستوود در باکینگهام‌شر هم می‌شود.
از او دربارهٔ "رفاه" پرستوود پرسیدیم و او گفت:"چنین آماری همیشه کارآمد و مفید نیستند چون بیانگر کل ماجرا و موقعیت واقعی منطقه نیستند".
"هر‌چند ما در آمار شاخص‌های محرومیت چندگانه در این منطقه تردید نمی‌کنیم اما می‌دانیم که واقعیت برای بسیاری از ساکنان پرستوود طور دیگری است".
"این منطقه‌ای است با چندین خانه و خانوادهٔ مرفه که در کنار آنها خانواده‌های بسیاری با مشکلات و سختی‌های فراوان دست‌به‌گریبان هستند".
"به همین دلیل است که منابع و خدماتی مانند بانک غذا در چنین مناطقی اهمیت حیاتی دارد. شاید بتوان گفت آمار‌های کلی تجربه‌های واقعی خانواده‌ها را می‌پوشاند و ما باید با تلاش بیشتری به این موضوع بپردازیم چون آنها نیاز به یاری و حمایت دارند".
"برخورد دو دنیای متفاوت"
فران مک‌میلان از طرف کلیسای ترینیتی مقدس در پرستوود به خانواده‌ها کمک می‌کند
فران مک‌میلان به‌عنوان مددکار کلیسای محلی به خانواده‌های نیازمند این روستا کمک می‌کند.
او می‌گوید این مشکل در منطقهٔ خاصی از روستا متمرکز است که بسیاری از اهالی محل از آن بی‌خبرند.
"اعضای کلیسای ترینیتی مقدس فکر نمی‌کردند که کارهایی که من انجام می‌دهم ضرورت داشته باشد چون باور نمی‌کردند که در این منطقه فقر و محرومیت وجود داشته باشد".
فران می‌گوید:"فرزندان من که به مدرسهٔ محل می‌روند به جشن تولدی در باغ بزرگی دعوت شده بودند، من می‌دانستم که دو تا از بچه‌های مناطق محروم روستا هم به این جشن دعوت شده‌اند، برخورد دو دنیای متفاوت، و چه خوب است که دوستان بتوانند با هم بازی کنند و بچه‌های چنین خانواده‌های متفاوتی همه در مدرسهٔ ابتدایی این روستا هستند، گروهی با انبوهی ثروت و گروهی نیازمند".
