Home
News Feed posts
وثوقالدوله، که نام اصلی او حسن وثوق بود، یکی از پسران عبدالحسین میرزا فرمانفرما، شاهزاده قاجار و سیاستمدار برجسته، بود. خانواده فرمانفرما از خانوادههای بسیار ثروتمند و بانفوذ دوران قاجار محسوب میشد و فرزندان او در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی ایران نقشهای مهمی ایفا کردند.
وثوقالدوله و قرارداد ۱۹۱۹
وثوقالدوله بهعنوان نخستوزیر ایران در سالهای ۱۲۹۷ تا ۱۲۹۹، با انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ بهشدت در تاریخ ایران مطرح شد. این قرارداد میان ایران و بریتانیا منعقد شد و به بریتانیا…
See more
Like
Comment
Copy
Share
Islamic profile picture · Follow
All reactions:
512512117
140
Like
Comment
Copy
Share
All reactions:
17K17K2.9K
1.8K
Like
Comment
Copy
Share
View more comments
John Lemieux
That's why going the speed of light is impossible
- Like
- Reply
- Share
31
View all 30 replies
تظاهرات در خیابانهای اطراف کاخ سفید
علیه جنایات جنگی و نسل کشی اسرائیل در غزه و با درخواست توقف ارسال تسلیحات به اسرائیل و..
۲۳ آبان #کیانوش_سنجری ، بر خیل شهیدان جنبش یک نام دیگر نشست …
See more
Like
Comment
Copy
Share
اهل سنت معتقد به بسته شدن دایره نبوت بودند بدین معنی که بعد از پیامبر دایره نبوت بسته شد و دیگر هیچ کس از طریق وحی به ضوابط و شرایط زندگی دینی و سیاسی مسلمانان دست نمی یافت و با چنین استدلالی راه برای حکومت های اموی و عباسی که خلافت را به صورت سلطنت موروثی در آورده بودند باز می شد.
اما شیعه با پیش کشیدن مفهوم امامت و تداوم فیض نبوت در باطن امامت، معتقد بود که فیض نبوت با وجود امام استمرار دارد و اگر حکومت به دست امامان شیعه باشد، حکومتی خواهد بود عادلانه وگرنه حکومت غیرامام حکومتی است غاصب و ظالم.
شیخ نورالدین علی بن عبدالعالی کرکی ، معروف به محقق ثانی ؛ شاه طهماسب صفوی وی را از جبل عامل به دیار عجم آورده و در اعزاز و اکرام او کوشید و به همه ممالک خود نوشت که همه، امتثال امر شیخ علی نمایند و اصل سلطنت، آن بزرگوار است زیرا نایب امام است.
منصب شیخ الاسلامی در ایران دوره صفویه با قدرت بسیار بی سابقه ای به او تفویض شد. اقتدار محقق ثانی و سرسپردگی شاه به او در فرمانی از شاه طهماسب بخوبی پیداست.در بخش هایی از آن فرمان از او به نایب الامام یاد شده است.اما بحث ولایت فقیه در مفهومی که امروز شناخته شده است از بحث های مطرح شده در دوره قاجار است.
در این دوره بعضی از فقهای شیعه از جمله ملا احمد نراقی نظر دادند که در اصل ، حکومت از آن ولی فقیه است که از امنای پیغمبر و وارث علم نبوت است و نایب امام. بدین ترتیب مدعی شدند که در هر دوره ای آن کس که مجتهد اعلم است حکومت از آن اوست.
خلاصه ی کلام نراقی در استناد به آیات و احادیث در تایید ولایت فقیه چنین است:
علما و فقها در اداره ی امور مردم و به طور کلی آن چه که به «معاد» و معاش» افراد یا جامعه بستگی دارد، خلاصه در هر امری از امور همانگونه که پیامبر و امامان ولایت و حق حاکمیت داشته اند، فقیه نیز به دلیل نیابت و وراثت از پیامبر و امام عيناً همان حقوق و امتیازات را دارا است. بدین ترتیب در نظریه ی پرداخته شده ی ولایت فقیه حکومت چه در معنای شرعی و چه در معنای سیاسی در اصل از آن ولی فقیهی است که اگر بخواهد و اراده کند میتواند اداره امور حکومت سیاسی را با شرایطی به دیگری تفویض کند و به سلطنت و حکومتِ او «مشروعیت» دهد.
مشروطه ایرانی
ماشاءالله آجودانی
All reactions:
11Like
Comment
Copy
Share
All reactions:
9Mehran Kiani and 8 others3
Like
Comment
Copy
Share
View more comments
Simin Kanani
کجاست؟
- Like
- Reply
Friend Requests
All reactions:
881
1
Like
Comment
Copy
Share
All reactions:
167K167K7.3K
8.9K
Like
Comment
Copy
Share
All reactions:
174Poetry lovers and 173 others3
46
Like
Comment
Copy
Share
5-Minute Crafts · Follow
All reactions:
76K76K868
18K
Like
Comment
Copy
Share
قرارداد ۱۹۱۹ که به قرارداد وثوقالدوله نیز مشهور است، یکی از جنجالیترین و بحثبرانگیزترین اسناد سیاسی در تاریخ معاصر ایران است. این قرارداد بین وثوقالدوله، نخستوزیر وقت ایران، و دولت بریتانیا در تیرماه ۱۲۹۸ (۱۹۱۹ میلادی) منعقد شد. مضمون اصلی این قرارداد، ایجاد کنترل گسترده بریتانیا بر امور مالی و نظامی ایران بود که استقلال کشور را به شدت تهدید میکرد.
مفاد اصلی قرارداد ۱۹۱۹
1. کنترل نظامی: بریتانیا متعهد میشد کارشناسان نظامی برای بازسازی و آموزش ارتش ایران اعزام کند. این امر عملاً ارتش ایران را وابسته به انگلستان میکرد.
2. کنترل مالی: دولت بریتانیا تعهد کرد کارشناسان مالی برای سازماندهی امور مالی ایران ارسال کند. این امر اداره اقتصادی ایران را نیز در اختیار بریتانیا قرار میداد.
3. حمایت اقتصادی: بریتانیا قول کمک مالی برای توسعه زیرساختهای ایران، مانند راهآهن و جادهها، داد. اما این کمکها با هدف نفوذ بیشتر بریتانیا در ایران بود.
اهداف بریتانیا
• ایجاد یک دولت دستنشانده در ایران که بتواند منافع استعماری بریتانیا را در منطقه تأمین کند.
• مقابله با نفوذ شوروی در ایران، بهویژه در مناطق شمالی.
• تسلط بر منابع نفتی ایران، که بهتازگی اهمیت اقتصادی و استراتژیک آن مشخص شده بود.
واکنشها به قرارداد
1. مخالفت عمومی: این قرارداد بهسرعت مورد اعتراض گسترده مردم، روشنفکران، و روحانیون قرار گرفت، زیرا استقلال ایران را عملاً زیر سؤال میبرد.
2. مخالفت بینالمللی: روسیه شوروی، به عنوان رقیب بریتانیا در منطقه، بهشدت با این قرارداد مخالفت کرد و آن را دخالت استعماری دانست.
3. لغو قرارداد: به دلیل فشارهای داخلی و بینالمللی، این قرارداد هیچگاه به اجرا نرسید.
اتهام خیانت به وثوقالدوله
وثوقالدوله به دلیل امضای این قرارداد به خیانت به کشور متهم شد. او در دفاع از خود مدعی بود که:
• قصدش حفظ استقلال ایران و جلوگیری از تجزیه کشور میان بریتانیا و روسیه بود.
• شرایط سیاسی و اقتصادی ایران در آن زمان چنان بحرانی بود که چنین قراردادی اجتنابناپذیر به نظر میرسید.
نتیجهگیری
قرارداد ۱۹۱۹ نمونهای از تلاشهای قدرتهای استعماری برای نفوذ در کشورهای ضعیف بود. هرچند این قرارداد به اجرا درنیامد، اما اثرات منفی آن بر سیاست داخلی و اعتماد عمومی به دولت ایران برای سالها باقی ماند. خیانت وثوقالدوله نیز به نمادی از سیاستهای دستنشانده در برابر قدرتهای خارجی تبدیل شد.