نیسم. [ ن َ س َ ] (ع اِ) باد نرم. (منتهی الارب). نَسَم. (از اقرب الموارد). || راه ناپیدا و محوشده. (منتهی الارب). طریق دارس مستقیم ، لغتی است در نیسب. (از متن اللغة). نَیسَم، منخر [۱]حوت[۲] (در انگلیسی spiracle) ، مجرائی است در بالای سر آب‌بازسانان است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در هر بار بیرون آمدن از آب به تنفس بپردازند. این سوراخ همان نقشی را در این جانوران بازی می‌کند که بینی در دیگر پستانداران. وجود این سوراخ در بالای سر به جانور اجازه می‌دهد تا نیازی به بیرون آوردن کامل سر از آب برای تنفس نداشته باشد. در همه آب‌بازسانان این سوراخ در وسط سر قرار دارد؛ استثنا در این باره نهنگ عنبر است که سوراخ تنفسیش اگرچه در بالای سر قرار دارد اما اندکی به سوی چپ متمایل شده‌است. آب‌بازسانان دندان‌دار دارای یک سوراخ تنفسی هستند ولی آب‌بازسانان بی‌دندان دو سوراخ تنفسی مجزا دارند. منابع "[https://www.parsi.wiki/fa/wiki/428664/%d9%86%db%8c%d8%b3%d9%85 نیسم]" «منخر». واژه یاب. «منخر حوت». Reverso. Berta, Annilisa; Sumich, James L.; Kovacs, Kit M. (2006). Marine Mammal: Evolutionary Biology (به انگلیسی). Academic Press. p. 244. آیکون خرد این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده: کالبدشناسی آب‌بازسانان این صفحه آخرین‌بار در ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۲ ساعت ‏۲۳:۳۱ ویرایش شده‌است.