فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان سیاهه‌ای است از اسامی کسانی که به عنوان ابزاری برای فهرست نویسی کتاب‌ها تهیه شده‌است هرچند در انواع فعالیت‌های سازماندهی اطلاعات به خوبی قابل استفاده است
تاریخچه
[ویرایش]کار مستندسازی در ایران در سال ۱۳۴۸ با فهرست‌نویسی کتاب‌های فارسی و عربی در مرکز خدمات کتابداری آغاز شد. از سال ۱۳۶۸ این مرکز فعالیت خود را با ادغام در کتابخانه ملی ایران ادامه داد.
مدخل‌ها
[ویرایش]این فهرست شامل مستند اسامی کسانی است که نام آن‌ها به‌عنوان شناسه اصلی در فهرست برگه‌های کتابخانه ملی ایران آمده‌است و می‌توان گفت شامل نام نویسندگان، مترجمان، مصححان، هنرمندان، رجال، و مشاهیر ایرانی و غیرایرانی است که در برگه‌های فهرست موجود در کتابخانه ملی وارد شده‌اند؛ خواه شناسه اصلی و خواه شناسه موضوعی، که در آن‌ها شخص موردنظر موضوع کتاب است، و خواه شناسه افزوده مثل نویسندگان همکار، مصححان، تصویرگران، و مانند آن. در مورد نام‌های غیرایرانی در صورت پیدا کردن معادل اصلی آن نام در منابع، شکل لاتین نیز در مقابل آن‌ها ذکر شده‌است.
مستندسازی اسامی
[ویرایش]در مستندسازی اسامی، نام اشهر فرد به همراه ارجاعاتی که دارد، براساس قواعدی از پیش تعیین شده نمایه می‌شود و باعث می‌گردد یکدستی نام مستند حفظ گردد. این امر را مستندسازی و کنترل اسامی می‌گویند. اسامی ایرانی به سه دوره تعلق دارند: ۱. پیش از اسلام یا سنت پیش از اسلام ۲. عصر اسلامی تا آغاز قرن ۱۴ هجری شمسی، ۳. از سال ۱۳۰۴ هجری شمسی به بعد
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان. ویرایش ۲. ویراستار: فرشته مولوی، با همکاری شهره دریایی و مرضیه هدایت. تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۶.
- فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان. ویراست ۳. به کوشش مرضیه هدایت و شهره دریایی؛ با همکاری راضیه رحیمی‌پور و مریم حاتمی.
- بررسی شیوه‌های ضبط اسامی در کتاب مستند مشاهیر و مؤلفان. مریم حاتمی پایان‌نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، ۱۳۸۴
