بلژیک به کارگران جنسی مرخصی زایمان و حقوق بازنشستگی میدهد
- سوفیا بتیزا
- بی‌بی‌سی
هشدار: این مطلب شامل توصیف‌های مرتبط با مسائل جنسی است.
«مجبور بودم در حالی که ۹ ماهه باردار بودم، کار کنم.» این را سوفی، یک کارگر جنسی در بلژیک می‌گوید و می‌افزاید: «یک هفته قبل از زایمان با مشتری‌ها رابطه جنسی داشتم.»
او در حالی مشغول این کار است که پنج فرزند دارد؛ شرایطی که به گفته سوفی «واقعاً سخت است».
زمانی که سوفی، که خواسته است ناشناس بماند، فرزند پنجم خود را به دنیا آورد، سزارین شد و به او توصیه کردند که شش هفته استراحت کند. اما او می‌گوید استراحت طولانی مدت برایش ممکن نبود و بلافاصله به سر کار برگشت.
او می‌گوید: «نمی‌توانستم کار را رها کنم، چون به پول نیاز داشتم.»
End of مطالب پیشنهادی
اگر برای سوفی حق داشتن مرخصی زایمان، با پرداخت هزینه از سوی کارفرما وجود داشت، زندگی‌اش بسیار راحت‌تر می‌شد.
تحت یک قانون جدید در بلژیک که نخستین مورد از نوع خود در جهان است، اکنون این حق به رسمیت شناخته شده است. کارگران جنسی حق قراردادهای رسمی کاری، بیمه سلامت، حقوق بازنشستگی، مرخصی زایمان و روزهای استعلاجی خواهند داشت. اساساً با تصویب این قانون در بلژیک این شغل مانند هر شغل دیگری تلقی خواهد شد.
سوفی می‌گوید: «این فرصتی است برای ما که به عنوان انسان وجود داشته باشیم.»
بر اساس آمار اتحادیه بین‌المللی کارگران جنسی، حدود ۵۲ میلیون کارگر جنسی در سراسر جهان وجود دارد. این حرفه در سال ۲۰۲۲ در بلژیک جرم‌زدایی شد و همچنین در بسیاری از کشورهای دیگر مانند ترکیه و پرو قانونی است. اما این نخستین بار در جهان است که حقوق شغلی و قرارداد کاری برای این حرفه در نظر گرفته می‌شود.
ارین کیلبراید، پژوهشگر سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: «این یک اقدام رادیکال است و بهترین گامی است که تاکنون در جهان دیده‌ایم.» او اضافه می‌کند: «ما نیاز داریم که همه کشورها در این مسیر حرکت کند.»
منتقدان می‌گویند این تجارت موجب قاچاق، استثمار و سوءاستفاده می‌شود و این قانون نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.
جولیا کرومیر، داوطلب یک سازمان غیردولتی به نام «ایسالا» که به کارگران جنسی خیابانی در بلژیک کمک می‌کند، می‌گوید: «این قانون خطرناک است، چون حرفه‌ای را که در ذات خود همواره خشونت‌آمیز است، عادی می‌کند.»
برای بسیاری از کارگران جنسی، این شغل یک ضرورت است و این قانون باید هر چه زودتر تصویب می‌شد.
زمانی که مل مجبور شد به به یک مشتری، بدون کاندوم خدمات جنسی دهانی ارائه دهد، وحشت‌زده شد. او می‌دانست عفونت‌های مقاربتی (STI) در میان روسپی‌خانه در حال شیوع است. اما او احساس می‌کرد هیچ انتخاب دیگری ندارد.
او می‌گوید: «انتخابم این بود که یا بیماری را منتقل کنم، یا هیچ پولی درنیاورم.»
مل زمانی که ۲۳ سال داشت به عنوان اسکورت کارش را آغاز کرد؛ او به پول نیاز داشت و به سرعت بیشتر از انتظاراتش درآمد کسب کرد. او فکر می‌کرد موفق شده است، اما تجربه‌ای که با عفونت‌های مقاربتی داشت، او را به شدت به واقعیت بازگرداند.
اکنون مل می‌تواند هر مشتری یا عمل جنسی که با آن احساس راحتی نمی‌کند را رد کند؛ به این معنی که می‌توانست آن موقعیت را به گونه‌ای دیگر مدیریت کند.
او می‌گوید: «می‌توانستم به رئیس [کارفرما] خودم اشاره کنم و بگویم: «شما در حال نقض این شرایط هستید و باید این‌گونه با من رفتار کنید.» و از نظر قانونی حمایت می‌شدم.»
تصویب این قانون در بلژیک نتیجه ماه‌ها اعتراض در سال ۲۰۲۲ بود که با کمبود حمایت دولتی در دوران همه‌گیری کووید آغاز شد.
یکی از افرادی که در خط مقدم این مبارزه بود، ویکتوریا، رئیس اتحادیه کارگران جنسی بلژیک (UTSOPI) است که پیش از این ۱۲ سال به عنوان اسکورت کار کرده بود.
برای او این یک مبارزه شخصی بود. ویکتوریا روسپی‌گری را نوعی خدمت اجتماعی می‌داند که تنها حدود ۱۰ درصد از آن مربوط به رابطه جنسی است.
او توضیح میدهد: «این کار شامل توجه به مردم، گوش دادن به داستان‌هایشان، خوردن کیک با آن‌ها و رقصیدن با موسیقی والس می‌شود.»
و ادامه میدهد: «در نهایت، این موضوع به احساس تنهایی افراد مربوط می‌شود.»
اما غیرقانونی بودن شغل او پیش از سال ۲۰۲۲ چالش‌های قابل‌توجهی را ایجاد کرده بود. او در شرایطی ناامن کار می‌کرد، هیچ کنترلی بر انتخاب مشتریانش نداشت و آژانس او بخش بزرگی از درآمدش را به خود اختصاص می‌داد.
در واقع ویکتوریا می‌گوید توسط یکی از مشتریانی که به او وسواس پیدا کرده بود، مورد تجاوز قرار گرفت.
او به یک ایستگاه پلیس مراجعه کرد، اما می‌گوید که افسر زن پلیس برخوردی «بسیار سختگیرانه» با او داشت.
ویکتوریا می‌گوید: «او به من گفت کارگران جنسی نمی‌توانند مورد تجاوز قرار بگیرند. او کاری کرد که احساس کنم تقصیر من است، چون این شغل را انجام می‌دادم.»
ویکتوریا ایستگاه پلیس را با گریه ترک کرد.
هر کارگر جنسی که با ما صحبت کرد، گفت که در مقطعی از آن‌ها خواسته شده بود کاری برخلاف میلشان انجام دهند.
به همین دلیل ویکتوریا قویاً معتقد است که این قانون جدید زندگی آن‌ها را بهبود خواهد بخشید.
او می‌گوید: «اگر قانونی وجود نداشته باشد و شغل شما غیرقانونی باشد، هیچ پروتکلی برای کمک به شما وجود ندارد. این قانون به ما ابزارهایی میدهد که ما را ایمن‌تر کند.»
زنان و مردانی که کنترل کار جنسی را در دست دارند، تحت این قانون جدید می‌توانند به طور قانونی فعالیت کنند – به شرطی که قوانین سختگیرانه را رعایت کنند. هر کسی که به ارتکاب جرایم جدی محکوم شده باشد، اجازه نخواهد داشت کارگران جنسی را به استخدام خود درآورد.
کریس ریکمانس می‌گوید: «فکر می‌کنم بسیاری از کسب‌وکارها مجبور خواهند شد تعطیل کنند، چون بسیاری از کارفرمایان سابقه کیفری دارند.» او و همسرش الکساندرا یک مرکز ماساژ اروتیک را در خیابانی به نام «خیابان عشق» در شهر کوچک بکِووُرت اداره می‌کنند.
وقتی ما از آنجا بازدید کردیم، مرکز کاملاً رزرو شده بود – چیزی که برای یک صبح دوشنبه انتظارش را نداشتیم. آن‌ها اتاق‌هایی را به ما نشان دادند که با تخت‌های ماساژ، حوله‌ها و لباس‌های تمیز، وان آب گرم و حتی یک استخر شنا با دقت تجهیز شده بود.
کریس و همسرش ۱۵ کارگر جنسی را استخدام کرده‌اند و به خود می‌بالند که با احترام با آن‌ها رفتار می‌کنند، از آن‌ها محافظت می‌کنند و حقوق خوبی می‌پردازند.
کریس می‌گوید: «امیدوارم کارفرمایان بد حذف شوند و افراد خوب که می‌خواهند این حرفه را به طور صادقانه انجام دهند، باقی بمانند – و هر چه بیشتر، بهتر.»
ارین کیلبراید از سازمان دیده‌بان حقوق بشر نظر مشابهی دارد و می‌گوید این قانون جدید با اعمال محدودیت‌هایی بر کارفرمایان، به طور قابل‌توجهی «قدرت آن‌ها بر کارگران جنسی را کاهش میدهد.»
اما جولیا کرومیر می‌گوید اکثر زنانی که او به آن‌ها کمک می‌کند تنها خواستار ترک این حرفه و یافتن یک «شغل عادی» هستند، نه حقوق کاری.
او می‌گوید: «این موضوع به بیرون نماندن در هوای یخبندان و داشتن رابطه جنسی با غریبه‌هایی که برای دسترسی به بدن شما پول می‌پردازند، مربوط می‌شود.»
تحت قانون جدید بلژیک، هر اتاقی که در آن خدمات جنسی ارائه می‌شود باید به دکمه اضطراری مجهز باشد که یک کارگر جنسی را به فرد «مرجع» خود متصل می‌کند.
اما جولیا معتقد است هیچ راهی برای ایمن کردن کار جنسی وجود ندارد.
او می‌گوید: «در کدام شغل دیگری نیاز به دکمه وحشت دارید؟ این قدیمی‌ترین حرفه جهان نیست؛ این قدیمی‌ترین استثمار در جهان است.»
چگونگی تنظیم صنعت کار جنسی همچنان یک مسئله بحث‌برانگیز در سطح جهان است. اما برای مل، خارج کردن این حرفه از سایه‌ها فقط می‌تواند به زنان کمک کند.
او می‌گوید: «من بسیار افتخار می‌کنم که بلژیک این‌قدر جلوتر از سایر کشورهاست.» و اضافه می‌کند: «حالا برای خودم آینده‌ای می‌بینم.»
برخی از اسامی برای حفظ امنیت افراد تغییر داده شده‌اند.
