فو
بضم فا و سکون واو مشدده لغت یونانی است و بیونانی بثوریدوس و فوله
نیز و بلسان اهل خوارزم زوله و بفارسی شیستره و بیخ سنبل و بهندی چهال کری نامند
ماهیت آن
نباتی است شبیه بانوسالیون* یعنی کرفس جبلی عظیم الورق و ساق آن
زیاده بر ذرعی و املس و مجوف مائل ببنفشی و پر کره و کل آن شبیه بنرکس و از ان بزرکتر
و رنک آن سفید به بنفشی آمیخته و بیخ آن سطبر اشقر و انتهای آن با شعبهای کج درهم بافته
و مانند بیخ اذخر و ریشهای خربق و بوی آن شبیه ببوی سنبل رومی و لهذا آن را ناردین
بری نامند و منبت آن بلادی است که آن را نبطس از ساحل بحر اسود یعنی بحر روم نامند
و مراد از مطلق آن و مستعمل بیخ آنست و دو نوع می باشد کبیر و صغیر کبیر را بفرنکی
فوباکینوم و صغیر را فوباروم کویند بهترین آن بیخ باریک اشقر خوشبوی شبیه ببوی سنبل
است و کفته اند بلکه خود بیخ نوعی از سنبل است و سیاه آن زبون و کفته اند بیخی است
یاقوتی رنک و اندرون آن بعد از شکستن زردرنک و طعم بیخ و برک آن شبیه بکرفس جبلی و
آن را مغشوش به بیخ آس می نمایند و فرق بآن آنست که بیخ آس بی بو و صلب است و این خوش
بو و نرم
طبیعت آن
در آخر دوم کرم و خشک
افعال و خواص آن
مفتح سدد و محلل ریاح اعضاء الصدر و النفض و غیرها آشامیدن یابس
و طبیخ آن جهت علل باردۀ سینه و درد پهلو و مغص و سپرز و ادرار بول و حیض و عرق النسا
و تنقیۀ عرق و با قوت تریاقیه و ضماد آن جهت داء الثعلب مفید مضر کرده مصلح آن عسل
و رازیانه بدل آن کبابه مقدار شربت از جرم آن یک مثقال و در مطبوخات تا دو مثقال است
مخزن الادویه عقیلی خراسانی
//////////////
فو
بیخی است که ورق نبات آن مانند ورق کرفس
بود و لون وی مایل بود به قرمزی و ستبری اعلای وی مانند خنصری بود در اصل وی عطریتی
بود و گویند قوت وی مانند سنبل بود و در بسیاری چیز نیکوتر از وی بود و او را بول بیشتر
از سنبل کند و طبیعت وی گرم و خشک بود درد پهلوها را نافع بود بول و حیض براند و خشک
وی و مطبوخ وی داء الثعلب را سود دهد و مقدار مأخوذ از وی نیم مثقال بود و گویند مضر
بود به گرده و مصلح وی تخم رازیانه بود و جالینوس گوید کبابه در طعم و قوت مانند وی
بود الا لطیف‌تر از وی بود و گویند بدل آن بوزن آن سنبل بود و کبار و گویند بدل آن
فلفل سیاه بود
صاحب مخزن الادویه می‌نویسد: فو بضم فا
و سکون واو مشدده لغت یونانیست و بیونانی بثوریدوس و فوله نیز گویند و بلسان اهل خوارزم
زوله و بفارسی شیستره و بیخ سنبل و بهندی چهال‌کری نامند و گیاهی است شبیه به کرفس
جبلی عظیم الورق و ساق آن زیاده بر ذرعی و املس و مجوف مائل به بنفش و پرگره و گل آن
شبیه به نرگس ...
بیرونی در صیدنه در توصیف گیاه وی می‌نویسد:
نبات او را کژیهای بسیار بود و شاخهای بسیار دارد و بیرون نبات او سیاه باشد و میانه
او سفید بود و جرم او از سستی بچوبی ماند که پوسیده شده باشد و عفونتی در جرم او راه
یافته بود
لاتینVALERIANA
DIOSCORIAIS
فرانسهVALERIANE
DES JARDINS
انگلیسیGARDEN
VALERIAN
اختیارات بدیعی
/////////////
سنبل‌الطیب، والرین، علف گربه (نام علمی:
Valeriana)
نام یک سرده از تیره آقطیان است.
گونه‌ها[ویرایش]
Valeriana acutiloba
Valeriana adscendens
Valeriana aequiloba
Valeriana agrimonifolia
Valeriana albonervata
Valeriana alliariifolia
Valeriana altaica
Valeriana alypifolia
Valeriana amurensis
Valeriana apiifolia
Valeriana arborea
Valeriana arizonica
Valeriana asarifolia
Valeriana asplenifolia
Valeriana asterothrix
Valeriana atacamensis
Valeriana baltana
Valeriana bambusicaulis
Valeriana barbareifolia
Valeriana barbulata
Valeriana beamanii
Valeriana bertiscea
Valeriana boliviana
Valeriana bornmuelleri
Valeriana bracteata
Valeriana bracteosa
Valeriana bractescens
Valeriana bridgesii
Valeriana briquetiana
Valeriana bryophila
Valeriana bulbosa
Valeriana buxifolia
Valeriana calcicola
Valeriana californica
Valeriana calvescens
Valeriana capensis
Valeriana capitata
Valeriana carnosa
Valeriana castellanosii
Valeriana catharinensis
Valeriana celtica - Alpine
valerian or valerian spikenard
Valeriana cephalantha
Valeriana ceratophylla
Valeriana cernua
Valeriana cerosifolia
Valeriana chaerophylloides
Valeriana chamaedryfolia
Valeriana chiapensis
Valeriana chilensis
Valeriana ciliata
Valeriana clarionifolia
Valeriana clematitis
Valeriana coarctata
Valeriana coleophylla
Valeriana columbiana
Valeriana comosa
Valeriana condamoana
Valeriana connata
Valeriana convallarioides
Valeriana corymbulosa
Valeriana costata
Valeriana crassifolia
Valeriana crinii
Valeriana crispa
Valeriana cuatrecasasii
Valeriana cucurbitifolia
Valeriana cumbemayensis
Valeriana daphniflora
Valeriana decussata
Valeriana deltoidea
Valeriana densa
Valeriana densiflora
Valeriana diffusa
Valeriana dinorrhiza
Valeriana dioica - marsh
valerian
Valeriana dioscoridis
Valeriana dipsacoides
Valeriana dominguensis
Valeriana edulis
Valeriana effusa
Valeriana eichleriana
Valeriana elongata
Valeriana emmanuelii
Valeriana engleriana
Valeriana eupatoria
Valeriana fauriei
Valeriana fedtschenkoi
Valeriana ferax
Valeriana ficariifolia
Valeriana flaccidissima
Valeriana flagellifera
Valeriana fonkii
Valeriana fragilis
Valeriana glaziovii
سنبل‌کوهیان
Valeriana globiflora
Valeriana globulariifolia
Valeriana globularioides
Valeriana globularis
Valeriana graciliceps
Valeriana granataea
Valeriana grandifolia
Valeriana grisiana
Valeriana grossheimii
Valeriana hadros
Valeriana hardwickii
Valeriana hebecarpa
Valeriana hengduanensis
Valeriana henrici
Valeriana herrerae
Valeriana hiemalis
Valeriana hirtella
Valeriana hirticalyx
Valeriana hornschuchiana
Valeriana humboldtii
Valeriana hyalinorrhiza
Valeriana imbricata
Valeriana interrupta
Valeriana isoetifolia
Valeriana jasminoides
Valeriana jatamansi
Valeriana johannae
Valeriana karstenii
Valeriana kawakamii
Valeriana kilimandscharica
Valeriana laciniosa
Valeriana lancifolia
Valeriana lapathifolia
Valeriana laurifolia
Valeriana laxiflora
Valeriana laxissima
Valeriana ledoides
Valeriana lepidota
Valeriana leptothyrsa
Valeriana lesueurii
Valeriana leucocarpa
Valeriana longiflora
Valeriana macbridei
Valeriana macrorhiza
Valeriana magellanica
Valeriana magna
Valeriana malvacea
Valeriana mandoniana
Valeriana mandonii
Valeriana mapirensis
Valeriana meonantha
Valeriana merxmuelleri
Valeriana mexicana
Valeriana microphylla
Valeriana micropterina
Valeriana minutiflora
Valeriana montana
Valeriana moorei
Valeriana muelleri
Valeriana naidae
Valeriana nelsonii
Valeriana nigricans
Valeriana nivalis
Valeriana oaxacana
Valeriana oblongifolia
Valeriana obovata
Valeriana obtusifolia
Valeriana occidentalis
سنبل‌الطیب – garden valerian
Valeriana olenaea
Valeriana oreocharis
Valeriana organensis
Valeriana otomiana
Valeriana palmatiloba
Valeriana palmeri
Valeriana paniculata
Valeriana papilla
Valeriana pardoana
Valeriana parvula
Valeriana pauciflora
Valeriana peltata
Valeriana pennellii
Valeriana petersenii
Valeriana philippiana
Valeriana phitosiana
Valeriana phu
Valeriana phylicoides
Valeriana pilosa
Valeriana pinnatifida
Valeriana plantaginea
Valeriana plectritoides
Valeriana polemonifolia
Valeriana polybotrya
Valeriana polyclada
Valeriana polystachya
Valeriana potopensis
Valeriana prionophylla
Valeriana procera
Valeriana protenta
Valeriana pseudofficinalis
Valeriana psychrophila
Valeriana pubicarpa
Valeriana pulchella
Valeriana punctata
Valeriana pycnantha
Valeriana pyramidalis
Valeriana pyrenaica
Valeriana pyricarpa
Valeriana quadrangularis
Valeriana quindiensis
Valeriana quiroana
Valeriana radicalis
Valeriana radicata
Valeriana reitziana
Valeriana renifolia
Valeriana rhodoleuca
Valeriana robertianifolia
Valeriana rosaliana
Valeriana rossica
Valeriana rufescens
Valeriana rumicoides
Valeriana rusbyi
Valeriana rzedowskiorum
Valeriana salicariifolia
Valeriana saliunca
Valeriana sambucifolia
Valeriana samolifolia
Valeriana scandens
Valeriana scouleri
Valeriana secunda
Valeriana sedifolia
Valeriana selerorum
Valeriana senecioides
Valeriana septentrionalis
Valeriana serrata
Valeriana sichuanica
Valeriana sisymbriifolia
Valeriana sitchensis -
Sitka valerian
Valeriana smithii
Valeriana sorbifolia
Valeriana sphaerocarpa
Valeriana sphaerocephala
Valeriana sphaerophora
Valeriana spicata
Valeriana spiroflora
Valeriana stenophylla
Valeriana stenoptera
Valeriana stricta
Valeriana stuckertii
Valeriana subincisa
Valeriana supina
Valeriana tachirensis
Valeriana tafiensis
Valeriana tajuvensis
Valeriana tanacetifolia
Valeriana tangutica
Valeriana tatamana
Valeriana tessendorffiana
Valeriana texana
Valeriana tiliifolia
Valeriana tomentosa
Valeriana transjenisensis
Valeriana trichomanes
Valeriana trichostoma
Valeriana triphylla
Valeriana triplinervis
Valeriana tripteris
Valeriana tuberifera
Valeriana tuberosa
Valeriana turczaninovii
Valeriana turkestanica
Valeriana tzotzilana
Valeriana ulei
Valeriana uliginosa -
mountain valerian or marsh valerian
Valeriana urbanii
Valeriana urticifolia
Valeriana vaga
Valeriana vaginata
Valeriana valdiviana
Valeriana velutina
Valeriana venezuelana
Valeriana verrucosa
Valeriana vetasana
Valeriana virescens
Valeriana virgata
Valeriana volkensii
Valeriana wallrothii
Valeriana warburgii
Valeriana weberbaueri
Valeriana wolgensis
Valeriana zamoranensis
Valeriana zapotecana
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Valeriana»، ویکی‌پدیای انگلیسی،
دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱ دسامبر
۲۰۱۴).
پیوند به بیرون[ویرایش]
در
ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سنبل‌الطیب (سرده) موجود است.
نشان خرد این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده: سنبل‌کوهیان
/////////////
قس ناردین در عربی:
الناردين[2] جنس نباتي ينتمي إلى الفصيلة
المعزية الورق (كانت في الفصيلة الناردينية السابقة)ويضم أنواعًا عديدة من النباتات
أهمها الناردين المخزني.
من أنواعه[عدل]
الناردين السلتي (باللاتينية: Valeriana
celtica)
الناردين المخزني (باللاتينية: Valeriana
officinalis)
الناردين مدبب الفصوص (باللاتينية: Valeriana
acutiloba)
المصادر[عدل]
^ تعدى إلى الأعلى ل: أ ب مذكور في : Species
Plantarum
— معرف مكتبة تراث التنوع البيولوجي:
http://biodiversitylibrary.org/page/358052 — المؤلف: كارولوس لينيوس — العنوان : Species
plantarum
— الاصدارالأول — المجلد: 1 — الصفحة: 31
^ أغروفوك. الناردين. تاريخ الولوج 24
آذار 2012.
//////////////
قس پیشیک اوتو (علف گربه) در آذری:
Pişikotu (lat. Valeriana)[1] - pişikotukimilər fəsiləsinə aid çoxillik ot bitkisi
cinsi.[2]
200-ə yaxın bioloji növü özündə cəmləşdirir. Latın dilində
adı valere - "sağlam olmaq" sözündən götürülüb.
////////////
قس والریانا در ازبکی
//////////////
Valeriana
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Valeriana |
|
|
|
|
|
Garden valerian, Valeriana
officinalis |
|
|
Kingdom: |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
Order: |
|
|
Family: |
|
|
Genus: |
Valeriana |
Valeriana is a genus of flowering plants in the family Caprifoliaceae,[1] members of which
may by commonly known as valerians. It contains many species,
including the garden valerian, Valeriana
officinalis. Some species are native to Europe, others to North
America and South America (especially in
the Andes).
Contents
[show]
Fossil record[edit]
Fossil seeds of Valeriana
sp, among them †Valeriana pliocenica, have been recovered from
Late Miocene deposits of
southern Ukraine, from Pliocene deposits of
south-eastern Belarus and Bashkortostan
in central Russia. The fossil seeds are most similar to the extant
European Valeriana simplicifolia.[2]
Species[edit]
·
Valeriana celtica (Alpine valerian or
valerian spikenard)
·
Valeriana fauriei (Korean valerian[4])
·
Valeriana officinalis (garden valerian)
·
Valeriana sitchensis (Sitka valerian)
Gallery[edit]
|
|
Wikimedia Commons has media related to Valeriana. |
·
·
V. montana
References[edit]
1. Jump up^ "Valeriana", The Plant List
(version 1.1), retrieved 2014-09-19
2. Jump up^ The Pliocene flora of Kholmech, south-eastern Belarus and it's correlation
with other Pliocene floras of Europe by Felix Yu.
VELICHKEVICH and Ewa ZASTAWNIAK - Acta Palaeobot. 43(2): 137–259, 2003
3. ^ Jump up to:a b c Stevanovic, V.
(1996). "Analysis of the
central European and Mediterranean orophytic element on the mountains of the W
and central Balkan peninsula with special reference to endemics" (PDF). Bocconea. 5 (1):
77–97.
4. Jump up^ English Names for Korean
Native Plants (PDF). Pocheon: Korea National Arboretum. 2015.
p. 668. ISBN 978-89-97450-98-5. Retrieved 24
December 2016 – via Korea Forest Service.
5. Jump up^ Sims, John
(1816). Curtis's Botanical
Magazine, Or, Flower-garden Displayed. London, UK: Sherwood,
Neely, and Jones. Volume 43, No.1825.
6. Jump up^ "Valeriana uliginosa
(Torr. & A. Gray) Rydb.: mountain valerian". United States
Department of Agriculture Natural Resources Conservation Service.
Retrieved 10 January 2017.
External links[edit]
·
USDA records of the
distribution of the genus in the United States
|
|
This Dipsacales article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it. |
//////////////////
سالیون . [ ل ِ ] (اِ) تخم کرفس
کوهی است . (برهان )(آنندراج ) (شرفنامه منیری
) (الفاظ الادویه ). اسم یونانی کرفس را گویند، رستنی باشد معروف . (برهان ) (تحفه حکیم مومن ). تخم کرفس کوهی است اما در کتب طبی
فطراسالون گفته و صحیح همین است و یونانی است و فطرا بمعنی کرفس است و سالیون کوه
. (رشیدی ) (آنندراج ). || جعفری . (سبزی خوردن ). || تخم جعفری کوهی . (استینگاس
).
کرفس کوهی با نام محلی ” کلوس
” و نام علمی ” Kelussia odoratissima ” که به نام های علمی دیگری همچون ” Apium
graveolens
” نیز شناخته می شود.
این گیاه از ارتفاع 2100 تا
3000 متری در اقلیمهای
مختلف یافت میشود.
دارای ریشهای
راست و دوکی شکل به همراه غده بزرگی در قسمت بالایی بوده که محل ذخیره مواد غذایی مورد
نیاز برای شروع نسل جدید در فصل رشد بعدی است. برگها دارای بریدگیهای پنجهای
شکل و در قاعده دارای دُمبرگهای بلند و بدون غلاف است.
گل آذین با گلهای زردرنگ به صورت چترهای انتهایی
کاملا بارور و چترهای جانبی گلهای
نر و نابارور به صورت 2 تا 8 شعاعی با بذری درشت و صفحهای به رنگ قهوهای مایل به زرد.
ارتفاع آن در مرحله تشکیل بذر
از 120 تا 200 سانتیمتر
بوده و در تیرماه به بذر مینشیند.
میزان اسانس 8.4 درصد که نشان
دهنده ارزش بالای خود گیاه و فرآوردههای
آن است رویشگاههای
طبیعی کلوس بر روی خاکهای
کمعمق تا بسیار عمیق با بافت متوسط
تا سنگین که ظرفیت نگهداری آب بالایی داشته و فاقد شوری و قلیائیت است، دیده میشود.
این گیاه بومی از گونههای دارویی، تغذیهای و علوفهای منطقه زاگرس مرکزی ایران بوده
که در سایر مناطق جهان گزارش نشده است. جهت درمان برخی از دردها و بیماریها مانند کاهش فشار خون، روماتیسم
و بیماریهای عصبی، جلوگیری از تولید سنگ
کلیه و مثانه، تمیز کردن مجاری ادرار استفاده میشود.
به علت گرانی و اقتصادی بودن،
متاسفانه برداشت از کرفس بسیار بیرحمانه
بوده و در حال حاضر رویشگاههای
طبیعی کلوس به قطعات کوچکی در استانهای
اصفهان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، فارس و لرستان محدود میشود.
رئیس بخش منابع طبیعی مرکز تحقیقات
کشاورزی و منابع طبیعی لرستان به خبرنگار ایسنا گفت: زیستگاه این گونه در لرستان قسمتهایی از ارتفاعات و مراتع واقع
در اشترانکوه،
قالیکوه، کبیرکوه، کوه کازنیستان و
نیزان در بزنوید و روستای پیروالی در کوه کلیلو به صورت بسیار پراکنده و تُنک رویش دارد.
http://www.coca.ir/health-benefits-kelussia-odoratissima/
///////////
Vallisneria americana
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Wild celery |
|
|
|
|
|
Kingdom: |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
Order: |
|
|
Family: |
|
|
Genus: |
|
|
Species: |
V. americana |
|
Vallisneria americana |
|
Vallisneria americana, commonly called wild
celery, water-celery, tape grass, or eelgrass,[1] is a plant in the
family Hydrocharitaceae, the
"tape-grasses". V. americana is a fresh water
species that can tolerate salt, living in salinities varying from fresh water
(0 parts per thousand) to 18 parts per thousand, although the limit to the salt
tolerance is unclear, and is generally dependent on the duration and intensity
of the plants exposure to the saline water [2][3].[4] V. americana is
a deep rooted plant with leaves, approximately one inch wide, with the ability
to rise two or more meters above the clustered base of the plant.[5][6] Contrary to the
implications of one of its common names, wild celery bears little to no
resemblance to the celery used as a
vegetable. Vallisneria americana grows under water and is
consumed by various animals, including the canvasback. The plants themselves
are long, limp, flat, and have a green mid-ridge.
Despite
its name, it is not restricted to the Americas. It occurs naturally in Iraq, China, Japan, Korea, India, Papua New Guinea, the Philippines, Australia, Canada, the United
States, Mexico, Guatemala, Honduras, Cuba, the Dominican Republic, Haiti and Venezuela.[1] It is found
primarily in eastern North America, occurring west
from Nova Scotia to South
Dakota and
South to the Gulf of Mexico. It has also been reported in the western states
of Washington, Nebraska, New Mexico and Arizona.[5]
V.
americana is
cultivated for the aquarium trade, where it is a sold as a background plant.[7]
|
|
Wikispecies has information
related to: Vallisneria americana |
Contents
[show]
Habitat and Importance[edit]
Like
many seagrass ecosystems, V. americana beds provide a
rich abundance of prey as food for other species, and is a refuge for many
species, including commercial, recreational, endangered and invasive organisms,
and also acts as a nursery for fishery species.[3][8] Beds of V.
americana, especially in Louisiana, have been known to be homes to
many crustacean, gastropods, invertebrates and fish, and have been known to be
grazed on by West Indian Manatees.[2][8][9] The beds of V.
americana are great at stabilizing sediment and shorelines,
facilitating detrital food webs, and improving water quality by filtering the
surrounding water.[2][3][4][9]
Factors for Growth[edit]
The
salinity tolerance of V. americana has been up to
debate, and has been topic of many scientific research and experiments. It has
been suggested that the difference between the collected data sets is due to
the varying duration of the experiments and the different methodology used in
each experiment.[3] The highest
tolerance range is generally noted to be anywhere from ten parts per thousand
to twenty parts per thousand.[2][3][4] Many experiments
have shown that the general trend of growth is that as the salinity of the
water goes up, the growth of the plant decreases, but the roots of the plants
are known to show greater tolerance to salinity than the shoots do.[3]
Reproduction[edit]
V. americana generally maintains
its population by clonal reproduction through the use of runners, but they are
also capable of reproducing through the use of seeds.[5][10] Salinity seems to
affect the germination process in the same way it does the growth of the plant.[10]
References[edit]
1. ^ Jump up to:a b "USDA GRIN
Taxonomy".
2. ^ Jump up to:a b c d Doering, P;
Chamberlain, R; Donohue, K; Steinman, A (1999). "Effect of salinity on the
growth of Vallisneria americana Michx. From the Caloosahatchee estuary,
Florida". Quarterly Journal of the Florida Academy of Science. 62 (2):
89–105.
3. ^ Jump up to:a b c d e f Boustany,
Ronald; Michot, Thomas; Moss, Rebecca (2010). "Effects of salinity and
light on biomass and growth of Vallisneria americana from Lower St. Johns
River, FL, USA". Wetlands Ecology and Management. 18:
203–217. doi:10.1007/s11273-009-916C-8.
4. ^ Jump up to:a b c Lauer, N;
Yeager, M; Kahn, A; Dobberfhl, D; Ross, C (2011). "The effects of short
term salinity exposure on the sublethal stress respons of Vallisneria americana
Michx (Hydrocharitaceae).". Aquatic Botany. 95:
207–213. doi:10.1016/j.aquabot.2011.06.002.
5. ^ Jump up to:a b c Korschgen, Carl;
Green, William (1988). American Wildcelery (Vallisneria
americana):Ecological Considerations for Restoration (19 ed.). LaCrosse,
Wisconsin: Fish and WIldlife Technical Report. pp. 1–24.
6. Jump up^ Wigand,
Cathleen; Wehr, John; Limburg, Karin; Gorham, Bernadette; Longergan, Sean;
Findlay, Stuart (2000). "Effects of Vallisneria americana (L.) on
community structure and ecosystem function in lake
mesocosms". Hydrobiologia. 418: 137–146. doi:10.1023/a:1003808220424.
7. Jump up^ Wilson,
Rhonda. "Vallisneria". Tropical Fish
Hobbyist. TFH Publications. Retrieved 10 December 2013.
8. ^ Jump up to:a b Rozas, Lawrence;
Minello, Thomas (2006). "Nekton Us of Vallisneria americana Michx. (Wild
Celery) Beds and Adjacent Habitats in Coastal Louisiana". Estuaries
and Coasts. 29 (2): 297–310. doi:10.1007/bf02781998.
9. ^ Jump up to:a b Doering, P.;
Chamberlain, R.; McMunigal, J (2001). "Effects of simulated saltwater
intrusions on the Growth and Survival of Wild Celery, Vallisneria americana,
from the Caloosahatchee Estuary (South Florida)". Estuaries. 24 (6A):
894–903.
10. ^ Jump up to:a b Jarvis, Jessie;
Moore, Kenneth (2008). "Influence of environmental factors on Vallisneria
americana seed germination". Aquatic Botany. 88:
283–294. doi:10.1016/j.aquabot.2007.12.001.
External links[edit]
|
|
Wikimedia Commons has media related to Vallisneria americana. |
·
Maryland DNR's Bay Grass
ID Key:
Wild celery
·
Minnesota DNR Aquatic
plant information: Wild celery
·
USGS NPWRC report: American Wildcelery
(Vallisneria americana) -- Ecological Considerations for Restoration
·
Flora boreali-Americana
2:220. 1803
/////////
فو. (اِ) در یونانی فو ۞ . گونه ای سنبل الطیب کبیر، و
سنبل کوهی و سنبل جبلی نیز گویند. (فرهنگ فارسی معین ). دارویی است به فارسی سنبله
گویند. (منتهی الارب ). و در وی عطری هست و قوت او به قوت سنبل مشابهت دارد. و بیرون
نبات او سیاه باشد و میانه او سپید بود. (ترجمه صیدنه ). نباتی است همچون کرفس بزرگ و بیخ آن فو
است و آن را زوله گویند. (ذخیره خوارزمشاهی
). و گل آن به نرگس میماند و ساق آن یک گز میشود و بول و حیض را براند. (برهان ). سنبل
الطیب . علف گربه . (یادداشت مولف ).
/////////
ناردین . (اِ) سنبل رومی . (قانون
ابوعلی سینا چ تهران ص 214) (ذخیره خوارزمشاهی
) (بحر الجواهر) (انجمن آرا) (فرهنگ شعوری ).سنبل رومی را گویند و آن زردرنگ می باشد
و اگر در سرمه داخل کنند موی مژه را برویاند. (برهان قاطع) (آنندراج ). اسارون . (فرهنگ
دزی ). نردین و ناردین : سنبل رومی ، معرب نَرذُس یونانی است . (اقرب الموارد). سنبل
الطیب . (ناظم الاطباء). مولف اختیارات بدیعی آرد: آن بیخی است به لون مشابه مامیران
و عروق الصفر بود و به شکل اسارون ریشه ریشه داشته باشد لیکن ریشه آن باریکتر از ریشه اسارون بود. نیکوترین فربه تازه و خوشبوی و آنچه
به سپیدی مایل بود بد باشد و طبیعت ناردین گرم بود در دوم و خشک بود در سیم . در کحلها
کنند موی مژه برویاند و وی بول و حیض براند و ورم رحم را نافع بود. در طبیخ وی نشستن
و یکدرم از وی فالج و لغوه را نافع باشد و اسحاق گوید مضر است به شش و مصلح وی کتیرا
بود با عسل و بدل وی سنبل هندی بود. (از اختیارات بدیعی ). و نیز رجوع به تاج المصادر
بیهقی شود.اسم یونانی مطلق سنبل است . (تحفه
حکیم مومن ). کلمه یونانی است و اگر
تنها گفته شود منظور سنبل هندی است . و اگر ناردین قلیطی گفته شود منظور سنبل اقلیطی
یا سنبل رومی است و ناردین اوری سنبل جبلی و ناردین اعر با معنایش سنبل بری است و به
سنبل جبلی و فرو ۞ و اسارون گفته می شود زیراهمه اینها را بری می گویند. (ابن بیطار ج 2 ص 175).
|| ناردین اقلیطی . [ ن ِ اِ ] (ترکیب وصفی
، اِ مرکب ) سنبل رومی است . (تحفه حکیم مومن
ص 253). رجوع به ناردین شود.
|| ناردین اوری . [ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ
مرکب ) سنبل جبلی است . (ابن بیطار ج 2 ص 175). رجوع به ناردین شود.
|| ناردین بری . [ ن ِ ب َرْ ری ] (ترکیب
وصفی ، اِ مرکب ) اسارون . (دزی ). شامل اسارون و فو است . (تحفه حکیم مومن ). رجوع به ناردین شود.
|| اسارون . [ اَ ] (معرب ، اِ) ۞ نوعی دواست . (نزهة القلوب
). بیخ گیاهی است که غلاف تخم آن مانند غلاف بذرالنبج است و بعضی گویند بیخ سنبل رومی
است ، اگر آنرا بکوبند و با شیر تازه بیامیزند و بر زیر خصیه بمالند نعوظ عجب آرد.
(برهان ). بیخ گیاهی است برگ آن مانند برگ نبات لادن خُردتر و شکوفه وی ارغوانی رنگ بود و تخم وی مانند خسک دانه بود.
درکوههای روم و در مصر و در همدان نیز میباشد و آن دونوع بود غلیظ و دقیق و از یک بیخ
ریشه ها بسیار بود بشکل ناردین اما ریشه ناردین
باریکتر میباشد و رنگ ناردین زرد بود مانند مامیران اما اسارون آنچه در میان باریکی
و ستبری بود نیکوتر بود و طبیعت آن گرم و خشک است در درجه دویم و گویند اسارون بیخ سنبل رومیست و این خلاف
است . ناردین بیخ سنبل رومیست و گفته شود. اما منفعت اسارون ، سودمند بود جهت دردهای
اندرون و ملطف و مسخن بود. اگر یک مثقال با شراب بیاشامند جهة عرق النساء و وجع ورک
و مفاصل نافع بود و سده جگربگشاید و مسهل بلغم
لزج بود که در معده و سر جمع شده باشد و باه را زیاده کند و بوی دهان خوش کند و جهت
نزول آب و سبل و داءالثعلب و داءالحیة نافع بود. مقوی معده بود و نسیان و امراض دماغی
را سود دهد و شربتی از وی سه مثقال بود با ماءالعسل نافع بود جهت استسقاء و حیض براند
و سودمند بود جهت صلابت سپرز و مثانه را قوت دهد و سنگ گرده بریزاند. و در خواص او
آورده اند که چون بکوبند و با شیر تازه بسرشند و ضماد کنند میان هر دو ورک ، باه را
برانگیزاند و انعاظی تمام آورد و مجربست و گویند مضر است بشش و مجفف اعصاب بودو مصلح
وی مویزج است و گویند مصلح آن مویز است که در روغن بادام جوشانیده باشند. بدل آن یک
وزن و نیم وج و دانگی وزن آن حماما و جالینوس گوید بدل آن زنجبیل است . (اختیارات بدیعی
). بلغت سریانی بیخ گیاهی است پرگره و دراز و باریک و کج و از زردچوبه باریکتر و با
اندک عطریة و تندی و سفید مایل به زردی و بعضی اغبر مایل به زردی و منبت او جنگلها
و گیاه او منبسط بر روی زمین و برگش شبیه به برگ نبل و لبلاب و از آن کوچکتر و مایل
به استداره و گلش بنفش و در زیر برگ شبیه به گل بنج و تخمش مثل تخم کاجیره که قرطم
عبارت از اوست و قسمی از آنرا ساق بقدر ذرعی و مدور و برگش مثل برگ قنطوریون دقیق و
اعلاء ساق پرشعبه بعضی بر بالای بعضی و در اطراف شعبها مثل دانه گندم و در جوف آن چیزی زغبی و بیخش بسطبری خنصر
و کم گره و خوشبو و خوش طعم و قسمی را برگ مثل قسم اول و اغبر و صلب و شاخهای او پراکنده
و باریک و گلش بزرگ و بنفش و ثمرش مثل ثمر کبر و در جوف او تخمی مثل تخم خطمی و بر
اشجارمی پیچد و بیخش ساری در تحت ارض و پرگره و قوی الرایحه و تلخ و لذاع و این قسم
مخصوص است در رفع سموم و گزیدن مارها و قسمی را برگ از همه اقسام ریزه تر و شاخهای
او منبسط بر روی زمین و گلش بنفش و بیخش نرم و بی گره و زرد و تلخ و با عطریة و منبت
او کوههای ساده و این قسم ضعیف ترین اقسام اربعه است و مجموع او در آخر دوم گرم و خشک
و بهترین او قسم اول است که از فرنگ و افریقیه و شام خیزد و ملطف و محلل و مدر و مفتح
و منقی معده و جگر و سپرز و گرده از اخلاط بارده و باماءالعسل مسهل قوی بلغم و جهت
حصاة و عسر بول و احتباس حیض و درد ورک و مفاصل و عرق النساء و نقرس نافع،خصوصاً که
دو ماه در آب انگور خیسانیده باشند و باید به ازاء هر سه مثقال او آب انگور چهار رطل
و نصف باشد و با شیر شتر و گوسفند مبهی قوی مبرود و مرطوب است و جهت تسکین دردهای باطنی
و استسقا و یرقان سددی و ورم رخو جگر و تنقیه
آلات بول از رطوبات لزجة و امراض بارده
دماغی و سدّه جگر و صلابت سپرز و اکتحال
او جهت امراض طبقه قرنیه و دود آن جهت گریزاندن
عقرب و ضماد او با شیر تازه بر کنج ران و پشت زهار جهت نعوظ بسیار موثر و مضرّ ریه
و مصلحش مویزج و قدر شربتش از یک مثقال تا سه مثقال و بدلش وج مثل وزن او یا زنجبیل
است یا نصف او خولنجان و نصف او وج و حکمای هند را اعتقاد آنست که چون قبل از آبله
نیم درهم اورا با نبیذ برنج بنوشند آبله بسیار کم برآید و مجرب میدانند. (تحفه حکیم مومن ). حشیشة ذات بزور کثیرةعقد الاصول معوجة
یشبه الثیل ، طیبةالرائحة، لذّاعةاللسان و لها زهر بین الورق عند اصولها، لونها فرفیری
شبیهة بزهرالبنج . (مفردات قانون ص 157 س 2). گیاهی است با تخمهای بسیار با ریشه پرگره و پیچ پیچ ، شبیه به ثیل ، خوشبوی زبان گز،
رنگ گلش ارغوانی ماننده گل بنگ ، بهندی تگر.
(موید الفضلاء). ناردین برّی . حرف بابلی . حرف السطوح . تلسفی ۞ .
|| اسارون شامی . [ اَ ن ِ ] (ترکیب وصفی
، اِ مرکب ) نوعی از اسارون که در زبانهای غربی آنرااسارون اروپائی ۞ نامند.
|| تلسفی . [ ت ِ ل َ ] (اِ) خردل فارسی
. حرف یا نوعی حُرف . حُرف السطوح . حرف بابلی . صناب بری . حشیشةالسلطان . اساردن
. خرفق . خرفوق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| حرف السطوح . [ ح ُ فُس ْ س ُ ] (ع اِ
مرکب ) حرف مشرفی . حرف بابلی . تلسفی ۞ . اسارون . خردل فارسی . حشیشةالسلطان
. صناب بری . خرفق . خرفوق . حرف . (ابن بیطار). داود ضریر انطاکی گوید: حرف السطوح
ما ینبت فی الحیطان و الدور منبسطاً علی الارض متشرف ورقه اذا کبر و یخرج ثمره کالفلکة
دقیقةالجانبین ، داخلها حب ابیض .
///////////////
///////////
سنبل رومی
Valeriana
celtica
آن را سنبل اقلیطی نیز نامند؛
بیخ و ساقی است گل‌دار و خوشبو و با صلابت و در شکل شباهتی به سنبل‌الطیب ندارد.
طبیعت آن گرم تر
از سنبل‌الطیب و قبض آن کم‌تر است.
درخواص ضعیف تر
از سنبل الطیب و در ترکیب با افسنتین به مناسبت داشتن خاصیت تریاقی در بادشکنی
معده و تورم کبد و سپرز و دردهای کلیه و مثانه مؤثر بوده و مدر بول است. و در
مراهم حاره داخل می شود و شراب آن که نیم من آن در سی رطل آب انگور اندازند و بعد
از دو ماه صاف نمایند و روزی بیست مثقال آن را با شصت مثقال آب بنوشند جهت جمیع
امراض بارده معده و جگر و گرده و یرقان و عسرالبول و فساد رنگ رخسار مفید و بعضی
از سنبل اقلیطی سه اوقیه و از وج دو جز و در هفتاد رطل عصیر عنب به دستور خیسانیده
صاف کرده استعمال می نمایند.
منبع
مخزن الادویه، تألیف مرحوم
سید محمد حسین عقیلی علوی خراسانی شیرازی
کلید واژگان
مدر درد
کلیه بادشکنی سپرز سنبل
رومی
///////////
قس سُنْبُل رُومِي،
إِقْلِيطِي، مَنْتَجُوشَة، الشَرَائِط در
عربی:
السُنْبُل الرُومِي أو الإِقْلِيطِي أو المَنْتَجُوشَة أو الشَرَائِط (بالفرنسية: Valériane celte أو Nard celtique) نبات اسمه العلمي
(.Valeriana celtica L).
أنظر أيضا[عدل]
المراجع[عدل]
////////////
قس کِلت پیشیک اوتو در آذری:
Kelt
pişikotu (lat. Valeriana celtica)[1] - pişikotu cinsinə aid bitki növü.[2]
////////////
Valeriana celtica
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Valeriana celtica |
|
|
|
|
|
Kingdom: |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
Order: |
|
|
Family: |
|
|
Genus: |
|
|
Species: |
V. celtica |
|
Valeriana celtica |
|
|
Subspecies |
|
|
V. celtica subsp. norica[1][2] |
|
|
·
V. saxatilis |
|
_IMG_2623.jpg)
Valeriana celtica is a species
of plant in the Caprifoliaceae family. It is also
known as Alpine valerian and valerian spikenard.[5] It is endemic to the Eastern
Alps (V.
celtica subsp. norica) and to the Graian and Pennine
Alps.[citation needed] Until the 1930s, it
was extensively harvested for export to Asia for use in perfumes.[1]
Gallery[edit]
|
|
Wikimedia Commons has media related to Valeriana celtica. |
·
.jpg)
V. celtica from Atlas der Alpenflora, 1882
·
_IMG_5631.jpg)
V. celtica in the wild
References[edit]
1. ^ Jump up to:a b c Novak, Johannes;
Novak, Stefan; Bitsch, Christina; Franz, Chlodwig Michael (10 March
2000). "Essential oil
composition of underground parts of Valeriana celtica ssp. from Austria and Italy". Flavour and
Fragrance Journal. John Wiley & Sons, Ltd. 15 (1):
40–42. doi:10.1002/(SICI)1099-1026(200001/02)15:1<40::AID-FFJ863>3.0.CO;2-B. ISSN 0882-5734. Retrieved 11
February 2010.
2. Jump up^ "Valeriana celtica ssp. norica". Global Biodiversity
Information Facility. Archived from the original on 3 March 2016.
Retrieved 25 June 2010.
3. Jump up^ Weberling, F.;
Endlich, B.; Engel, D.B.K (1971). "Zur systematischen
Stellung von Valeriana pancicii Halácsy & Baldacci und V. bertiscea
Pančić". Österreichische Botanische Zeitschrift. 119 (1–3):
94–101. doi:10.1007/BF01373111.
4. Jump up^ "Valeriana celtica
L., 1753 - Taxon n°5675 - BDNFF v4.02". Tela Botanica. Le
réseau des Botanistes Francophones. 2000–2009. Archived from the original on 2011-07-19.
Retrieved 11 February 2010.
5. Jump up^ Kress, Henriette (1995–2010). "Valeriana
celtica". Henriette's Herbal Homepage.
Retrieved 11 February 2010.
|
|
This Dipsacales article is a stub. You can help Wikipedia by expanding it. |
|
||
///////////////
قس سُنْبُل
هنْدِي، سُنْبُل سُورِي، سُنْبُل طِيب، سُنْبُل العَصَافِير، نَارِدِين در عربی:
السُنْبُل
الهِنْدِي أو السُنْبُل السُورِي أو سُنْبُل
الطِيب أو سُنْبُل العَصَافِير أو النَارِدِين نبات اسمه العلمي (.Nardostachys
jatamansi D.C أو Nardostachys grandifloraa)، من الفصيلة
الناردينية .
محتويات
[أظهر]
الموطن و
الإنشار[عدل]
موطنه الأصلي
جبال الهملايا وفلسطين
.
الوصف النباتي[عدل]
خمري اللون احمر
له رائحه طيبة يستعمل كمهدئ للاعصاب ومن جذوره يستخرج الزيت والكريم.
الإستعمال[عدل]
في الطب القديم[عدل]
ذكره ابن جزلة
في كتابه المعروف بالمنهاج. و الحكيم حسن بن إبراهيم التفليسي في كتابه.كما ذكره
الملك المظفر يوسف بن رسول الغساني في كتابه "المعتمد في الأدوية
المفردة".
ذُكِر في الإنجيل:
|
|
فأخذت مريم مناً من طيب ناردين خالص
كثير الثمن ودهنت قدمي يسوع ومسحت قدميه بشعرها |
|
|
— يوحنا 3:12 |
||
.
في الطب الحديث[عدل]
أنظر أيضا[عدل]
المراجع[عدل]
- تفسير
كتاب دياسقوريدوس في الأدوية المفردة - ابن البيطار المالقي.
- - يوسف بن رسول الغساني(توفى سنة 694 هجرية) ،
كتاب "المعتمد في الأدوية المفردة".
في كومنز صور
وملفات عن: سنبل هندي
|
هذه بذرة مقالة عن نبات بحاجة للتوسيع. شارك في تحريرها.
1. ^ تعدى
إلى الأعلى ل:أ ب مذكور في : Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis
— العنوان : Prodromus systematis naturalis
regni vegetabilis — تاريخ النشر:
1830 — https://dx.doi.org/10.5962/BHL.TITLE.286
//////////////
قس یاتامان ناردوتاکسیسی در آذری:
Yataman nardostaxisi (lat. Nardostachys jatamansi və ya Nardostachys grandiflora)[1] - Nardostaxis cinsinə
aid bitki növü.[2]
///////////
قس هینت سومبولو در ترکی استانبولی:
Hint sümbülü (Nardostachys
grandiflora), Hanımeligiller (Caprifoliaceae) familyasından
bir tür çiçekli bitki. Çin, Hindistan ve Nepal'de Himalayalar'da
yetişir. Çan şeklinde, pembe renkli, boyu yaklaşık 1 metreyi bulan bir
bitkidir.
//////////
Nardostachys jatamansi
From Wikipedia, the free encyclopedia
|
Spikenard |
|
|
|
|
|
Kingdom: |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
(unranked): |
|
|
Order: |
|
|
Family: |
|
|
Genus: |
|
|
Species: |
N. jatamansi |
|
·
Fedia grandiflora Wall. ex DC., nom. inval. ·
Fedia jatamansi Wall. ex DC., nom. inval. ·
Nardostachys chinensis Batalin ·
Nardostachys grandiflora DC. ·
Patrinia jatamansi D.Don ·
Valeriana jatamansi D.Don, nom. illeg. |
|
Nardostachys jatamansi is a flowering
plant of
the Valerian family that grows
in the Himalayas. It is a source of a
type of intensely aromatic amber-colored essential oil, spikenard. The oil has, since
ancient times, been used as a perfume, as a medicine and in religious contexts.
It is also called spikenard, nard, nardin,
or muskroot.
Contents
[show]
Description[edit]
Nardostachys
jatamansi is
a flowering plant of the honeysuckle
family that
grows in the eastern Himalayas, primarily in a belt
through Kumaon, Nepal, Sikkim and Bhutan.[2] The plant grows to
about 1 m in height and has pink, bell-shaped flowers. It is found in the
altitude of about 3000–5000 meters. Rhizomes (underground stems)
can be crushed and distilled into an intensely aromatic amber-colored essential
oil,
which is very thick in consistency. Nard oil is used as a perfume, an incense, a sedative, and an herbal
medicine said to fight insomnia, birth difficulties, and
other minor ailments.[3]
Phytochemistry[edit]
The
chemical components of Nardostachys jatamansi have been assayed in a number of
different studies. These compounds include:[4]
·
acaciin
·
ursolie acid
·
kanshone A
·
nardosinonediol
·
aristolen-9beta-ol
Historical use[edit]
Main
article: Spikenard
Nardostachys
jatamansi may
have been used as an ingredient in the incense known as spikenard, although lavender has also been suggested
as a candidate for the spikenard of classical times.[citation needed]
References[edit]
1. Jump up^ "Nardostachys
jatamansi", The Plant List,
retrieved 2014-09-19
2. Jump up^ Bakhru, H.K.
(1993). Herbs that heal : natural remedies for good health (3.
print. ed.). New Delhi u.a.: Orient Paperbacks. p. 117. ISBN 8122201334.
3. Jump up^ Dalby,
Andrew (2000), Dangerous Tastes: the story of spices,
London: British Museum Press, ISBN 0-7141-2720-5 (US ISBN 0-520-22789-1) pp. 83–88
4. Jump up^ Zhang, X; Lan Z;
Dong XP; Deng Y; Hu XM; Peng T; Guo P. (January 2007). "Study on the
active components of Nardostachys chinensis". Zhong Yao Cai. 30 (1):
38–41. PMID 17539300.
External links[edit]
|
|
Wikisource has the text of
the 1911 Encyclopædia Britannica article Spikenard. |
·
Original botanical
description by David Don from Prodromus Florae
Nepalensis (1825), in Latin (archived by the Biodiversity Heritage Library)
·
Caldecott, Todd
(2006). Ayurveda: The Divine Science of Life. Elsevier/Mosby. ISBN 0-7234-3410-7. Contains a detailed
monograph on Nardostachys grandiflora, N. jatamansi (Jatamamsi)
as well as a discussion of health benefits and usage in clinical practice.
Available online at http://www.toddcaldecott.com/index.php/herbs/learning-herbs/354-jatamamsi
·
Celtnet Spice Guide
information page for spikenard
