نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، در جریان سخنرانی خود در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل جمله ای را بیان داشت که ایران؛ بجای پاسخ تبلیغاتی و تهدید نظامی به آن، باید خود را آماده پاسخگوئی عملی به این جمله و اندیشه ای کند که دیگر پنهان نیست. نتانیاهو در سخنرانی خود خواهان حمله اتمی به ایران شد. البته اندک زمانی بعد، وزارت خارجه اسرائیل مدعی شد که این جمله تحریف شده منتشر شده است. رسانه های اسرائیل نیز نوشتند که آن جمله نا دقیق از دهان نتانیاهو در رفته است. البته، خود نتانیاهو تاکنون در نفی و انکار آن جمله چیزی نگفته است.
این که چنان جمله ای از دهان نتانیاهو پریده باشد و یا نادقیق سخن گفته باشد و یا تحریف شده انتشار یافته باشد و بهانه هائی از این دست، توجیه کننده اصل مسئله نیست. اصل مسئله اینست که تهدیدهای همیشگی نظامی علیه ایران دیگر بی فایده است و اسرائیل این را خوب فهمیده است. دلیل این بی فایده بودن آشکار است:
حمله نظامی به ایران کار ساز نیست، زیرا در پاسخ به این حمله، اسرائیل و امریکا بیش از ایران ضرر می کنند و ضربه می بینند.
مذاکرات برای به عقب راندن اتمی و کاهش قدرت نظامی و منطقه ای ایران هم دیگر چاره کار نیست و این فصول تمام شده است. مانورهای کنونی دولت و نیمچه امتیازهائی که امریکا میدهد نیز گذراست.
بدین ترتیب، حق با نتانیاهوست. چرا که برای ضربه کمر شکن به ایران که بتواند کار اتمی و موجودیت ایران را خاتمه بدهد، همان راه حلی است که نتانیاهو در سازمان ملل از دهانش بیرون آمد.
اکنون، وقت آنست که مستند به همین جمله نتانیاهو که همه رهبران حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل آن را شنیدند، ایران نه یک گام به عقب نشینی اتمی، بلکه چند گام به جلو بردارد. باید بجای غنی سازی اورانیوم، رفت بدنبال تولید سلاح های تاکتیکی اتمی با قابلیت تبدیل آنها به کلاهک های اتمی. در گفتن این توصیه هیچ تردیدی نباید به خود راه داد، چرا که توصیه ایست ملی، برای بقای ایران و تبدیل نشدن کشورمان به "هیروشیما" و "ناکازاکی" ثانی. حتی برای لحظه ای تردید نباید داشت که امریکا و اسرائیل تکه پاره شدن ایران را می خواهند و هیچ نوع مانور و عقب نشینی ایران، آنها را از این هدف دور نمی کند. آنها که در این زمینه شک دارند، ماهیت امپریالیسم زخم خورده را نمی شناسند.
این توصیه بدان معنا نیست که مذاکره نباید کرد و پولهای ایران را نباید پس گرفت و یا باید پیشقدم جنگ اتمی شد، خیر! اما باید آماده آن بود و این پنبه را از گوش بیرون کشید که "جمله ای نپخته از دهان نخست وزیر اسرائیل بیرون پریده است" آن هم نخست وزیر کهنه کاری مانند نتانیاهو. نباید رآکتور آب سنگین اراک تخریب می شد و نباید در باز آفرینی آن و یا مشابه آن تاخیر کرد.
این مسائل کوچکترین ارتباطی به مخالفت با بسیاری از سیاست های اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ندارد و این مخالفت بجای خود محفوظ است، اما امروز برای فردای ایران باید چاره ای در حد دفاع در برابر تهاجم اتمی به ایران اندیشید.
در ادامه همین توصیه است که نمیتوان مخالفت خود را با این جمله ابراهیم رئیسی در مصاحبه با "فرید زکریا" خبرنگار ارشد شبکه "سی ان ان" اعلام نکرد که گفت:
«ما بار‌ها اعلام کرده‌ایم که استفاده از سلاح هسته‌ای و به طور کلی استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی جایی در برنامه ما ندارد. چرا؟ زیرا ما اعتقادی به چنین تسلیحاتی نداریم و به ان نیز نیاز نداریم.»
این جمله تکرار سخنان چند سال پیش رهبر جمهوری اسلامی و در سالها و دورانی است که با جهان امروز و دوران کنونی فاصله ای نجومی داشته است. جهان با جنگ اوکراین وارد مرحله ای نوین شده و باید این مرحله و الزامات آن را درک کرد. ابراهیم رئیسی در بدترین زمان و در موقعیتی که نتانیاهو از ضرورت حمله اتمی به ایران در سازمان ملل سخن گفت، آن جمله چند سال پیش علی خامنه ای را تکرار کرد، بجای آن که، با استناد به سخنان نتانیاهو از ناگزیر بودن ایران به آماده شدن اتمی برای پاسخگوئی به چنان حملات اتمی باید می گفت. | 
