۱۴۰۳ اردیبهشت ۱۱, سه‌شنبه

 

نگاهی به تغییر نام‌ها در فوتبال ایران؛ از «استقلال خلیج فارس» تا ابومسلم و داماش

هواداران باشگاه استقلال

منبع تصویر،GETTY IMAGES

  • نویسنده,بهناز میرمطهریان
  • شغل,خبرنگار

خبر تغییر نام تیم فوتبال استقلال به «استقلال خلیج فارس» از روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت و بعد از مصاحبه مدیرعامل گروه صنایع پتروشیمی خلیج فارس به عنوان مالک این باشگاه به طور رسمی و جدی مطرح شد.

عبدالعلی علی‌عسکری درباره اضافه شدن این پسوند به نام این باشگاه گفت: «این اقدام، گامی مهم برای اصلاح ساختارهای اقتصادی، سودده کردن این باشگاه، حرکت استقلال خلیج فارس در تراز جهانی و ان‌شاءالله کسب توفیقات در شأن این تیم در عرصه‌های بین‌المللی است».

این اتفاق با واکنش‌های متعددی همراه شده است. در حالی که مسئولان سازمان خصوصی‌سازی و وزارت ورزش درباره ابعاد حقوقی این تغییر نام بحث می‌کنند، اما اغلب هواداران تیم فوتبال استقلال در فضای مجازی، به تأثیر اضافه شدن این پسوند به نام باشگاه استقلال در رقابت با تیم‌های عربی حوزه خلیج فارس اشاره کرده‌اند.

شماری از هواداران معتقدند که تکرار نام استقلال خلیج فارس در رقابت‌ با تیم‌های عربی حوزه خلیج‌فارس، رقبای عرب را برآشفته می‌کند و مهر تأییدی بر نام خلیج فارس خواهد بود. برخی دیگر اما معتقدند که پسوند خلیج فارس، اعلان جنگی خواهد بود به کشورهای حوزه خلیج فارس که هم پول دارند و هم قدرت و این موضوع می‌تواند برای استقلال تنش‌زا شود.

البته محمد شروین اسبقیان، معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان، با تأکید بر اینکه وزارت ورزش هیچ دخالتی بر امور باشگاه‌ها ندارد، گفته است: «این مواردی است که باید رسماً به ما اعلام شود تا ما آن را بررسی کنیم. نمی‌شود که یک نفر شایعه‌ای را مطرح کند که نام باشگاه را تغییر دهند و سپس همه به این مسئله بپردازند. چنین چیزی نیست».

این اظهارنظرها در بدو واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی اما تنها مختص به باشگاه استقلال نیست. شهرداری مشهد هم به عنوان یکی از سهامداران اصلی بانک شهر و از مالکان باشگاه خصوصی از آمادگی این شهر برای انتقال پرسپولیس به مشهد خبر داده است.

موسی‌الرضا حاجی‌بگلو، عضو و سخنگوی شورای شهر مشهد گفته: «شهرداری مشهد یکی از سهامداران اصلی بانک شهر است و می‌توانم این را بگویم که ما این آمادگی را داریم که پرسپولیس را به مشهد بیاوریم. بانک شهر به عنوان یکی از اعضای اصلی کنسرسیوم بانکی که بیشترین سهم را دارد، به عنوان مالک باشگاه پرسپولیس محسوب می‌شود و قرار است هزینه‌های این باشگاه را پرداخت نماید». ‌

این دو اتفاق یادآور تغییر نام‌ها و تصمیم‌گیری‌های عجیبی است که در ۲۰ سال گذشته در مسیر واگذاری باشگاه‌های فوتبال به بخش خصوصی رخ داده است که نشان می‌دهد گرفتن تصمیم‌های «بی‌سابقه» در فوتبال ایران چنان هم بی‌سابقه نیست.

پسوندهایی که هیچ‌وقت در فوتبال پذیرفته نشدند

اتفاقی که درباره استقلال رخ می‌دهد، شاید در ظاهر تنها اضافه شدن پسوندی به نام استقلال باشد اما سئوالی که مطرح می‌شود این است که این پسوند تا چه اندازه می‌تواند تأثیرگذار باشد یا مورد استفاده قرار بگیرد؟

فوتبال ایران، نمونه‌های بسیاری از اضافه شدن یا تغییر این پسوندها را تجربه کرده است. چه درباره باشگاه‌هایی با مالکیت مجتمع‌های صنعتی بزرگ مثل سپاهان و چه درباره باشگاه‌هایی مانند پاس و صبا که در بحبوحه انتقال امتیاز تیم‌های تهرانی به شهرهای دیگر در دولت نهم، دچار تغییر و تحول شدند.

باشگاه سپاهان در دهه‌های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی به عنوان شعبه‌ای از باشگاه فوتبال شاهین تهران در اصفهان تأسیس شد و با همین نام شروع به فعالیت کرد اما وقتی باشگاه شاهین در سال ۱۳۴۶(۱۹۶۷ میلادی) منحل شد، شاهین اصفهان برای جلوگیری از انحلال مجبور به تغییر نام شد و نام «سپاهان» را که از نام‌های قدیمی شهر اصفهان بود، انتخاب کرد.

سپاهان

منبع تصویر،GETTY IMAGES

بعدها وقتی در سال ۱۳۷۲این باشگاه تحت حمایت کارخانه سیمان اصفهان قرار گرفت، نامش به «سیمان سپاهان» تغییر کرد. در پی تغییر شرایط اقتصادی و واگذاری این تیم به مجتمع فولاد مبارکه اصفهان در سال ۱۳۷۹بار دیگر نام این تیم به «فولاد مبارکه سپاهان» تغییر کرد. در نهایت اما در تمام این سال‌ها اهالی فوتبال همیشه همان سپاهان را به زبان آورده‌اند.

درست مثل وضعیتی که صبا باتری و پاس داشتند که بعد از انتقال امتیاز صبا باتری به قم، نام این تیم به «صبای قم» تغییر کرد و پاس را «پاس همدان» نامیدند. این پسوندها اما هیچ وقت برای اهالی فوتبال، آن‌طور که باید هضم نشدند. آن‌ها شاید فقط یادآور روند اشتباهی باشند که به نابودی این دو تیم منجر شد.

جنجال نام در مشهد؛ از ابومسلم تا شهرخودرو

یکی از عجیب‌ترین و بی‌رقیب‌ترین تغییر نام‌های باشگاه‌های فوتبال، تغییر نام ابومسلم به سیاه‌جامگان است. اینجا دیگر پای هیچ هولدینگ و مجتمع صنعتی یا سرمایه‌گذاری در میان نبود. ماجرا از این قرار بود که بسیاری از روحانیون مشهد، ابومسلم خراسانی را رهبر جنبش سیاه‌جامگان و مخالف امام هشتم شیعیان می‌دانستند.

این موضوع در مشهد به قدری جدی بود که در ویکی‌پدیای باشگاه فوتبال ابومسلم خراسان، آمده: «عده‌ای مخالفت افراد بانفوذ منتقد نام باشگاه را دلیل بی‌توجهی و نابودی تیم می‌دانند».

تیم سیاه جامگان مشهد

منبع تصویر،TASNIM

توضیح تصویر،تیم سیاه جامگان مشهد

دل این مخالفان حتی بعد از تغییر نام ابومسلم به سیاه‌جامگان، باز هم با این تیم صاف نشد. چون معتقد بودند سیاه‌جامگان، نام لشکر ابومسلم بوده است. با اینکه منابع تاریخی گویای این است که ابومسلم خراسانی ۱۱ سال پیش از تولد امام هشتم شیعیان، به قتل رسیده بود اما هیچ یک از این موارد تأثیری در نرمش روحانیون درباره این تیم فوتبال نداشت.

دیگر باشگاه مشهدی که به دلیل مشکلات مالکیتی، تغییر نام داده است، تیم فوتبال شهرخودرو بود. این باشگاه از فصل ۹۹-۱۳۹۸(۲۰۱۹-۲۰۲۰ میلادی) با نام شهر خودرو در مسابقات حاضر شد ولی در پی مشکلات مالی مالک شهرخودرو، در اسفند ۱۳۹۹ به هیأت فوتبال مشهد واگذار و نام این تیم دوباره به پدیده تغییر کرد.

مشکلات متعدد مالکیتی اما هیچ وقت دست از سر این تیم مشهدی برنداشت. پس‌از کش و قوس‌های فراوان و با همکاری مسئولان استانی در سال ۱۳۹۷ سهام باشگاه پدیده به شرکت شهر خودرو با مالکیت فرهاد حمیداوی منتقل شد؛ که این تیم از نیم فصل، پدیده شهرخودرو نام گرفت. در سال ۱۴۰۰ بار دیگر فرآیند تغییر نام برای این باشگاه مشهدی کلید خورد و بعد از تلاش‌های قضایی، نام این تیم، به «شهرخودرو خراسان» تغییر کرد.

تغییر نام‌هایی که هویت تیم‌ها را عوض می‌کنند

بعضی از تغییر نام‌ها هم هستند که طی آن‌ها هیچ اثری از هویت تیم برجا نمی‌ماند. مثل تیم فوتبال «استقلال رشت» که در مسیر تغییر نام ابتدا «شهرداری رشت» شد، دوباره به «استقلال رشت» تغییر نام داد. بعد از آن «پگاه» نام گرفت و بعدتر به «داماش» تغییر نام داد.

استقلال رشت به همراه سپیدرود، دو قطب فوتبال رشت را تشکیل داده بودند. این تیم اما خصوصی بود و حامی مالی نداشت. به همین دلیل هم در برهه‌ای که تحت حمایت شهرداری رشت قرار گرفت، نامش به شهرداری تغییر کرد. در نهایت اما امتیاز این تیم به باشگاه پگاه گیلان منتقل و نام تیم هم تغییر کرد.

در پی مشکلات مالی باشگاه پگاه، در نهایت مسئولان این باشگاه در ابتدای فصل ۸۸-۱۳۸۷ باشگاه را منحل اعلام کردند و استانداری گیلان در زمان دولت محمود احمدی‌نژاد، سهام این باشگاه را به شرکت آب‌معدنی داماش انتقال داد. شرکتی که یکی از چندین و چند زیرمجموعه هلدینگ بزرگ «توسعه سرمایه‌گذاری امیر منصور آریا» بود.

داماش پس از افشای خبر اختلاس سه هزار میلیاردی وارد حاشیه شد. پس از دستگیری مه‌آفرید امیرخسروی، یا همان امیرمنصور آریا، مالک هلدینگ «توسعه سرمایه‌گذاری امیر منصور آریا» و تعلیق فعالیت‌های شرکت‌هایش، این باشگاه در جذب درآمد‌ها دچار مشکل بود و فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه می‌کرد که تمام ماجرا با انتشار خبر اعدام مه‌آفرید یکباره متوقف و باشگاه داماش تعطیل شد.

بعد از آن در خبرها آمده بود که امتیاز داماش گیلان به تیم فوتبال گهر زاگرس درود، در لرستان هدیه شد.

البته از سال ۱۴۰۱، داماش گیلان با خرید امتیاز دسته سومی کانیاو اشنویه در مرحله نخست لیگ سه شرکت کرد و در پایان نخستین سال حضورش در این رقابت‌ها توانست بار دیگر به لیگ دو بازگردد و سال ۱۴۰۲ هم به لیگ دسته یک رسید اما در پی تغییر نام‌های فراوان، کمتر کسی شاید ماهیت اصلی این تیم را به یاد آورد.

همشهری آنلایناخبار جهان روسیه‌ و قفقازتاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۶ارمنستانی‌ها درباره نسبت قره‌باغ و ایران چه دیدگاهی دارندقدرت ایران موجب عقب‌نشینی آذربایجان شدبا وجود افزایش فشار ایران در یکی دوسال اخیر، به نظر می‌رسد، آذربایجان از احداث کریدور زنگه‌زور صرف‌نظر کرده است. علاوه براین، عملیات اخیر ایران در پاسخ به اسرائیل در این انصراف نیز بی‌تاثیر نبوده است.به گزارش همشهری آنلاین، فرهیختگان نوشت: «آذربایجان با فشار ایران از احداث کریدور زنگه‌زور، صرف نظر کرد.» این جمله‌ای بود که آنا گریگوریان، عضو کمیسیون امنیت ملی پارلمان ارمنستان در گفت‌وگوی اخیر خود به آن اشاره کرد، گریگوریان در ادامه گفت‌وگوی خود به این موضوع اشاره کرد که «علی‌اف بعد از اینکه چند ماهی گذشت کریدور زنگه‌زور را وارد کرد و خودش هم اعتراف کرد که این در توافقنامه ۹ نوامبر نبود.»او در ادامه به این موضوع اشاره کرد که با وجود افزایش فشار ایران در یکی دوسال اخیر، به نظر می‌رسد، آذربایجان از احداث کریدور زنگه‌زور صرف‌نظر کرده است. علاوه براین، عملیات اخیر ایران در پاسخ به اسرائیل در این انصراف نیز بی‌تاثیر نبوده است. برای بررسی ابعاد بیشتر این تصمیم و نگاه ارمنستان به قره‌باغ، با احسان موحدیان کارشناس قفقاز گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.به نظر شما آذربایجان به طور دائمی از احداث کریدور صرف‌نظر کرده است؟ فشارهای ایران به آذربایجان چه بوده است؟آذربایجان از احداث کریدور زنگه‌زور، صرف‌نظر نکرده‌ است. فعلا و به‌خاطر فشار ایران تصمیم گرفته که تمرکز خود را روی منطقه «تاووش» بگذارد. بعد از جنگ ۲۰۲۰ آذربایجان پیشروی‌هایی در خاک ارمنستان داشته و می‌خواسته به پیشروی‌های خود اضافه کند. دو سال پیش پیشروی‌ها افزایش داشت و ایران هشدار و پیغام دیپلماتیک داد که پیشروی‌ها را متوقف کنید. دادن پیام‌های دیپلماتیک از سمت ایران، بخشی از کاری است که ایران در قبال آذربایجان انجام داده است. یک مدل هم پیام‌هایی است که از رفتار ایران برمی‌آید؛ وقتی وزیر دفاع ارمنستان به ایران می‌آید، مذاکره می‌کند و همکاری‌ها افزایش پیدا می‌کند.تا یک مدت ایران، می‌گفت تمامیت ارضی ارمنستان برای ما محترم است و این راه چندهزار ساله است و می‌خواهیم حفظ شود. اما از یک مقطعی ایران صراحتا از کریدور زنگه‌زور، اسم می‌برد و می‌گوید ما اجازه شکل‌گیری این کریدور را نمی‌دهیم، صحبت‌ها دقیق‌تر و شفاف‌تر می‌شود و مقامات مختلف ایران، مکرر این را تکرار می‌کنند. لذا این منجر به تغییر فضا می‌شود. همچنین اینکه ایران به اسرائیل حمله موشکی انجام می‌دهد و از گروه‌های مقاومت صریحا حمایت می‌کند، این را به آذربایجان فهماند که اگر ایران بخواهد از منافعش دفاع کند، می‌تواند و این کار را می‌کند، چنانچه در قبال اسرائیل این را انجام داده و آذربایجان هم از نظر توان اقتصادی، نظامی و سیاسی، در قیاس با اسرائیل در سطح پایین‌تری قرار دارد، لذا اگر ایران بخواهد کاری انجام دهد، به طریق اولی خواهد توانست.نقش روسیه در انصراف آذربایجان از احداث کریدور چقدر پررنگ است؟روسیه در اینجا اقدامی برای کنترل آذربایجان انجام نداده است. واقعیت این است که در این ماجرا ایران ذی‌نفع و بازیگر اصلی است و اگر این کریدور شکل بگیرد، بازنده اصلی ایران است. لذا ایران نقش اصلی را بازی می‌کند و روسیه تا همین اواخر نیز چندان مخالفت علنی، با کریدور زنگه‌زور نداشته است. چون فکر می‌کند از طریق این کریدور می‌تواند تحریم را دور بزند و فکر می‌کند، قفقاز در مشتش است و می‌تواند هرکاری می‌خواهد انجام دهد. تصورش این است که می‌تواند ترکیه و ناتو را عقب براند. روس‌ها یک غروری دارند و فکر می‌کنند، آن منطقه حوزه استحفاظی آنها و تحت نفوذشان است و اگر در این منطقه باختی هم داشته باشند، می‌توانند جبران کنند.اگر روسیه با ایران هماهنگ شود و مواضع دوطرف با همراهی بیشتری صورت بگیرد و آنچه در سوریه اتفاق افتاد، تکرار شود، به نفع دوکشور خواهد بود. به نظر می‌آید روسیه دارد متوجه می‌شود که به تنهایی نمی‌تواند کریدور را کنترل و در قفقاز به شکل موفق بازیگری کند. چنانچه در بالکان عقب مانده، در اوکراین هم مهار و حل مساله را به تاخیر انداخت و مجبور شد گرهی که می‌شد با دست باز کرد را با دندان باز کند و بعد از اوکراین هم شاهد این هستیم که در قفقاز هم ترکیه به نمایندگی از ناتو جلو می‌آید. ابتدا روس‌ها از قره‌باغ بیرون رفتند. در ارمنستان هم به‌خاطر بازیگری بدی که کردند، هم اپوزیسیون ارمنستان و هم دولت ارمنستان با روس‌ها روابط خیلی خوبی ندارند. الان روس‌ها هستند که به آنها نیاز دارند. ما باید از این فرصت استفاده کنیم، خودمان را به آنها تحمیل کنیم، نه اینکه منتظر باشیم که آنها به ما در باغ سبز نشان دهند. چنانچه ترکیه منتظر نماند روسیه به او چراغ سبز نشان دهد. دنبال منافع خودش رفت. ما هم باید این کار را بکنیم. ارمنستان تنها فرصت باقی‌مانده ما در قفقاز جنوبی است و آنجا هم شرایط خوبی نداریم. آنها پله‌پله جلو آمدند.ایران برای افزایش نفوذ خود در ارمنستان و آذربایجان می‌تواند از چه ظرفیت‌هایی استفاده کند؟الان بحث این است که چهار روستا به باکو داده شود و اگر سابقه و روال آن را ببینید، متوجه می‌شوید که توقفی نداشته است. اول در قرارداد ۲۰۲۰ مبنا براین بود که گذرگاه لاچین وجود داشته باشد تا ارامنه به قره‌باغ دسترسی داشته باشند. از آن طرف هم رفت‌وآمد و دسترسی آذری‌ها از نخجوان به خاک اصلی باکو برقرار باشد که این یک معامله دو طرفه بود. باکو این را به هم زد و لاچین را بست. از آن طرف قره‌باغ را گرفت و چیزی هم دست ارامنه را نگرفت. روس‌ها هم مقاومتی نکردند و واکنشی نشان ندادند تا خودشان تضعیف شدند.قرار بود همانجا متوقف بشوند که این اتفاق نیفتاد و الان دارند به سمت چهار روستا می‌روند. از آن طرف هم به کل ارمنستان می‌گویند آذربایجان غربی و اصلا قبول ندارند که آن منطقه یک کشور مستقل باشد و به کل خاک ارمنستان طمع دارند. ادعاهایی هم راجع به روستایی که در جاده ترانزیت ایران به ارمنستان قرار دارد، مطرح شد. لذا باکو توقفی ندارد و اگر محکم با آن برخورد نشود و هیچ حدیقفی برای تندروی‌ها و جاه‌طلبی‌های آن دیده نشود، منافع ما در خطر است. چون اسرائیل، انگلیس و ناتو پشت باکو هستند و روس‌ها هم با دولت غربگرای پاشینیان دچار مشکل شده و از ظرفیت‌های باکو برای صادرات انرژی و دور زدن تحریم استفاده می‌کنند. لذا شرایط یک‌مقدار برای ایران حساس است. منتها ایران قبلا هم نشان داده که می‌تواند مشکلات خود را به تنهایی حل کند و در غرب آسیا هم این‌طور عمل کرده است. ایران اگر در این منطقه هم مقداری هوشمندانه عمل کند، غیر از تکیه به دولت ارمنستان، می‌تواند از نیروهای فعال ایران‌گرایی که آنجا هستند، به‌خصوص از ظرفیت رهبری کلیسای ارمنی که به ایران علاقه دارد و ضدصهیونیستی است و اختلافات عمیق تاریخی با اسرائیلی‌ها دارد، استفاده کند.نکته این است که از نظر مبانی اعتقادی، این کلیسای ارمنی نزدیک‌ترین کلیسای مسیحیت به شیعه است و می‌شود از این ظرفیت استفاده کرد. همچنین می‌شود در جمهوری آذربایجان از ظرفیت حسینیون استفاده کرد که اینها می‌توانند دو بال ایران برای غلبه بر چالش‌هایی که در قفقاز دارد، باشند. در آذربایجان حسینیون و دینداران حضور دارند و ایران می‌تواند از ظرفیت این نیروهای طرفدار استفاده کند. در ارمنستان هم می‌شود با کلیسای ارمنی همکاری کرد. همچنین دیاسپورای ارمنی وجود دارد که می‌شود با آنها همکاری کرد که در سوریه، ایران و لبنان حضور دارند. هم‌افزایی و همدلی و همراهی با این دیاسپورا می‌تواند به ما کمک کند. در کنارش ما می‌توانیم پیوندهایمان را با دولت ارمنستان حفظ کنیم و همراهی آنها را جلب کنیم و درهم‌تنیدگی اقتصادی با ارمنستان را برای رفع نیازشان در حوزه‌های انرژی و حوزه‌های دیگر انجام دهیم که منافع‌شان تامین شود وگرنه با این روالی که ادامه می‌دهیم، خیلی خوشبین نیستم منافع ایران در قفقاز به شکل بهینه تامین شود.احداث این کریدور کدام‌یک از منافع ارمنستان را تامین می‌کند؟احداث کریدور زنگه‌زور به نفع ارمنستان نیست و آنها نابود می‌شوند. اگر این کریدور به اسم یک کریدور تجاری شکل بگیرد، اول به اسم تبادل کالا و انتقال کار ترانزیتی این را انجام می‌دهند اما واقعیت این است که اینها به دنبال تغییر بافت جمعیتی و قومیتی جنوب ارمنستان در درازمدت، نفوذ و تغییر جمعیت و ترک کردن این منطقه هستند و می‌خواهند آنجا را تبدیل به یک کانون ضدایرانی تجزیه‌طلب جدید در نزدیکی مرزهای ایران کنند و اسرائیلی‌ها و ناتو را آنجا نفوذ دهند.از همه اینها که بگذریم، باکو می‌گوید، می‌خواهد عبور و مرور از این منطقه بدون نظارت باشد و نیروهای ارمنی کنترل مرزی نکنند و هرچه خواستیم بیاوریم و هرچه خواستیم، ببریم. کسی هم ما را بازرسی نکند. اگر ماشین‌های ما تصادف کردند، به ارمنستان ربطی ندارد، خودمان رسیدگی می‌کنیم. اگر جرم و جنایتی هم کردند، به کسی ربطی ندارند و عملا می‌خواهند حاکمیت یک کشور مستقل را زیر سوال ببرند و جنوب آن کشور را به‌تدریج کنترل و جدا کنند. لذا حتی اگر ارمنستان بخواهد یک جاده در خاک خودش از نخجوان به باکو بدهد، در درازمدت زمینه تجزیه جنوب ارمنستان فراهم می‌شود. این را نیروهای مستقل و ملی آنجا خوب می‌دانند، از این جهت است که آنها بر تقویت کریدور شمال-جنوب تاکید می‌کنند تا دسترسی آنها به آب‌های آزاد و مسیرهای تجاری، از خلیج‌فارس و چابهار و دریای عمان و از طریق ایران و از طریق جاده مرزی نوردوز که در حال تعمیر است، باشد. در دوره‌ای در ۱۵ سال پیش، بحثی بود که چینی‌ها یک اعتبار مالی تامین کنند تا راه‌آهنی از ایران به ارمنستان و از آنجا به گرجستان کشیده شود که متاسفانه خیلی پیگیری نشد. اما اگر این انجام می‌شد، مسیرهای کریدوری شمال جنوب متغیر می‌شد.یکی از آنها از اینچه‌برون می‌گذشت و یکی هم از دریای کاسپین مستقیما به روسیه می‌رسید. یکی هم از طریق کشتی‌های فله‌بر و نفتکش انجام می‌شد و دیگری هم از طریق راه‌آهن رشت-آستارا به آذربایجان می‌رسید و یکی هم از طریق ایران به ارمنستان و گرجستان می‌رسید. اگر این مسیرهای کریدوری تقویت و متنوع شود، ما محاصره نمی‌شویم و اتفاق خوبی که می‌افتد این است که آذربایجان نمی‌تواند به ما فشار بیاورد یا بخواهد از ما باج‌ بگیرد. به هرصورت اینها اقداماتی است که باید انجام می‌شده و نشده و ما الان با این مشکلات مواجه هستیم.منبع: فرهیختگان https://hamshahrionline.ir/x9dhWاخبار مرتبطتصاویر جدید از تمرین نیروهای مقاومت برای ورود به شهرک‌های صهیونیستی | ویدئوبرچسب‌هاآذربایجان - ارمنستان ایران و اسرائیل خبر ویژه حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری استCopyright © 2020 HamshahriOnline, All rights reservedطراحی و تولید: نستوه

 

مخالفت وزیرخارجه انگلیس با تروریستی خواندن سپاه پاسداران

مخالفت وزیرخارجه انگلیس با تروریستی خواندن سپاه پاسداران

وزیرخارجه انگلیس با قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه‌های تروریستی مخالفت کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسکای نیوز، «دیوید کامرون»، وزیرخارجه انگلیس قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست گروه‌های تروریستی را رد کرد.

در این گزارش گفته شده که از آنجا که کامرون می خواهد روابط دیپلماتیک خود را با تهران حفظ کند، با قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست تروریستی مخالفت کرده است.

این موضع گیری را وزیر امور خارجه انگلیس در حضور اعضای کمیته روابط بین الملل و دفاع پارلمان این کشور تشریح کرده است.

کامرون در عین حال در ادامه مواضع خصمانه و ضدایرانی خود، تحریم‌ها علیه ایران را قدرتمند و کافی عنوان کرده و گفت: «همه کارهایی که باید انجام دهیم تا بر ایران فشار بیاوریم و مطمئن شویم که می‌توانیم علیه آنها عمل کنیم، از طریق تحریم‌ها وجود دارد. ما سپاه را به طور کامل تحریم کرده‌ایم. وقتی از سرویس‌های اطلاعاتی و دیگران می‌پرسم، آیا اقدامات بیشتری انجام دهیم، پاسخ منفی است.»

کامرون ادامه داد: «در مورد ممنوعیت بیشتر علیه سپاه پاسدارن یک عیب وجود دارد، و آن این است که این اقدامات به طور موثر به روابط دیپلماتیک ما با ایران پایان می دهد. در حالی که روابط دیپلماتیک ما در حال حاضر نیز بسیار محدود است.»

وزیرخارجه انگلیس در ادامه درباره لزوم رابطه دیپلماتیک لندن با تهران گفت: «وقتی صحبت از تلاش برای توقف درگیری به میان می‌آید، وقتی صحبت از ارسال پیامی مستقیم به ایرانی‌ها می‌شود… من خودم می‌خواهم آن گفتگو را داشته باشم، نمی‌خواهم به همتای فرانسوی‌ام زنگ بزنم و بگویم که آیا می توانید با این پیام به ایرانیان پیام دهید؟ من فکر می کنم که این به نفع بریتانیا نیست، این رویکرد ما را تقویت نمی کند و از بسیاری جهات آن را تضعیف می کند.»

پیش از این نیز یک منبع بلند پایه انگلیسی اعلام کرده بود که دیوید کامرون وزیر خارجه انگلیس شخصاً یک پیام به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و اسرائیل کاتز وزیر خارجه این رژیم تحویل داده است. بر اساس این گزارش، مفاد پیام مذکور به این نکته اشاره دارد که انگلیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در لیست گروه‌های تروریستی قرار نمی‌دهد. در این گزارش تاکید شده بود که نتانیاهو و کاتز از کامرون در جریان نشست مشترک ماه گذشته در اراضی اشغالی خواسته بودند این اقدام را انجام دهد. بهانه آنها این بود که عملیات تنبیهی ایران ثابت کرده اتخاذ چنین اقدامی ضروری است!

با این وجود منبع انگلیسی مذکور تصریح کرد که کامرون تاکید کرده با این اقدام مخالف بوده و بهتر است لندن به مذاکرات خود با تهران ادامه دهد.

ماه گذشته نیز وزیر خارجه انگلیس از رژیم صهیونیستی خواسته بود به تنش ها در منطقه خاورمیانه دامن نزد و به تلافی جویی ضد ایران نپردازد و ایده حمله به ایران را کنار بگذارد.

وزیر خارجه انگلیس همچنین اعلام کرد که رژیم صهیونیستی همکاری با متحدانش، اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران را مورد بررسی قرار خواهد داد. کامرون به این رژیم توصیه کرد تمرکز خود را بر توافق آتش بس با حماس قرار دهد.

کد خبر 6093652

 

شهردار تهران:

۱۴۰۰ اتوبوس در ۳۲ ماه به ناوگان حمل و نقل تهران اضافه شده است

۱۴۰۰ اتوبوس در ۳۲ ماه به ناوگان حمل و نقل تهران اضافه شده است

زاکانی گفت: نمی‌توانیم تمام مفاد قرارداد برقی‌سازی ناوگان عمومی پایتخت را جار بزنیم؛ ایران هزار و یک دشمن دارد. اگرچه عده‌ای می‌خواهند قرارداد را منحل کنند، ولی نمی‌توانند.

به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا زاکانی شهردار تهران امشب- سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳- در برنامه صف اول شبکه خبر در خصوص قرارداد با چین برای توسعه حمل و نقل عمومی، اظهار کرد: باید ببینیم تهران چه وضعیتی در حوزه حمل و نقل دارد. تردد در تهران به صورت ۶۶ درصد استفاده از وسایل شخصی و ۴۴ درصد استفاده از وسایل نقلیه عمومی است و علت آن هم عقب افتادگی تاریخی در نوسازی زیرساخت هاست.

افزایش حدود ۱۴۰۰ تایی اتوبوس‌های پایتخت در ۳۲ ماه اخیر

وی با بیان اینکه در کشور هر ظرفیتی داشتیم دنبال کردیم تا خریدها از داخل صورت بگیرد، به طوری که قرارداد سه هزار دستگاه اتوبوس منعقد شد، تصریح کرد: طبق مستندات تهران ۱۱ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد. ۳۲ ماه پیش روز معرفی بنده به عنوان شهردار هزار و ۸۸۰ اتوبوس تحویل گرفتیم که ۸۸۰ دستگاه آن فعال بود. امروز سه هزار و ۲۰۰ اتوبوس داریم که دو هزار و ۱۰۰ دستگاه اتوبوس در خطوط فعال هستند و تا چند روز آینده به سه هزار و ۴۰۰ دستگاه می رسد.

زاکانی با بیان اینکه ۶ هزار ون تهران مربوط به ۱۷ سال قبل بود و ۷۲ هزار تاکسی در تهران نیز وجود داشت که بخش قابل توجهی از آن با فرسودگی روبه رو بودند، تصریح کرد: پیش از سفر به چین برای اجلاس «یک کمربند یک جاده» قرارداد سه هزار دستگاه اتوبوس شامل دو هزار دستگاه دیزلی و هزار دستگاه برقی منعقد شد. پس از حضور در اجلاس پیگیری هایی برای انعقاد قرارداد مترو داشتیم.

وی افزود: در سال ۱۳۹۶ قراردادی برای ۶۹۱ دستگاه واگن مطرح شده بود و تا سال گذشته این طرح باقی مانده بود. پیش از سفر ما وزارت کشور در سفری این قرارداد را عملیاتی کرد. پس از ۶ سال عقب افتادگی که مقصر آن دولت قبلی بود، دولت انقلابی و جهادی اقدام کرد.

وی در ادامه یادآور شد: هشت رام قطار مترو به صورت کامل، ۱۰ رام قطعات و مابقی به صورت انتقال تکنولوژی وارد می شود. ما در چین با شرکت مربوطه اقدام به مذاکره کردیم و با پشتیبان مالی طرح نیز هماهنگی ها را انجام دادیم و قرارداد ۲۴ تا ۲۷ ماهه به ۱۲ تا ۱۴ ماه کاهش یافت و یک سال به نفع ایران شد.

زاکانی همچنین تصریح کرد: سهم اولیه ما دریافت شده بود و به همین دلیل یک سال به نفع ایران تمام شد. با مذاکره با چینی ها ۷.۵ میلیون یورو تکنولوژی ساخت بوژی را به ما دادند و مکلف شدند توسعه واگن سازی را برای ما انجام دهند.

در قراداد چین ۲۵ میلیون یورو به نفع ایران عمل کردیم

شهردار تهران با بیان اینکه این اقدام یک جهش برای داخل است، یادآور شد: میزان ساخت بوژی را برای کشور جلو انداختیم و ۲۵ میلیون یورو به نفع ایران تمام شد و فضای جدیدی برای خدمت در کشور فراهم شد. ۶۳۰ دستگاه نیز به ۷۹۱ دستگاه واگن رسید. نمونه کامل یک به یک خردادماه ساخته و در اواخر سال واگن ها وارد کشور خواهد شد. ما به دنبال داخلی سازی بهترین قطعات هستیم و به سمت تزئینات نرفته ایم. بنده آمده ام که مردم را خوشحال کنم و با وجود صداهایی که شنیده می شود، ما توجهی به آن نداریم و مردم باید بدانند چه اتفاقات بزرگی در کشور رخ می دهد.

وی با اعلام اینکه اولین رام داخلی با همکاری مپنا، جهاد دانشگاهی و شرکت واگن سازی به صورت ۸۵ درصد داخلی سازی در حال تکمیل و یک افتخار برای کشور است، خاطرنشان کرد: ما خطوط را راه اندازی کرده ایم. مردم سالها در مترو با زحمت رو به رو بودند چون کسی به فکر آنها نبود.

ما به ازای ۲۵ سال گذشته در ۳ سال آینده، واگن وارد کشور خواهد شد

زاکانی با بیان اینکه ساخت خط ۸ و ۱۰ سال قبل آغاز شد و خط ۹ هفته آینده آغاز خواهد شد، گفت: تمام خطوط مترو غیر از خطوط ۹ و ۱۰ فعال هستند و یک انقلاب در مترو به عنوان زیرساخت ایجاد خواهد شد. ما به ازای ۲۵ سال قبل در سه تا چهار سال آینده، واگن وارد کشور خواهد شد. اورهال واگن ها نیز قابل مقایسه با گذشته نیست.

قیمت‌های طرف چینی ارزان‌تر و کیفیت بالاتر بود

شهردار تهران با اشاره به حضور خود در چین به دعوت شهردار پکن، تصریح کرد: موضوع حمل و نقل، هوشمندسازی، زیست محیطی و پسماند از موضوعات بحث ما در چین بودند. امروز انقلابی در چین در این بخش ها صورت گرفته و این مباحث برای آنها دیگر موضوعیت ندارد. ما سعی کردیم هدف‌گذاری مالی در این سفر داشته باشیم. قیمت هایی که در ایران به ما داده شده بود با چین قابل مقایسه نبود. قیمت های چین ارزان تر و کیفیت بالاتر بود.

وی افزود: سه هزار دستگاه اتوبوس داخلی خریداری شده بود و طرف داخلی به ما گفتند یک تا دو سال زمان می برد که اتوبوس ها را به ما تحویل دهند. ما گفتیم تولیدکنندگان با ما شریک شوند و در تکنولوژی و شراکت و ایجاد زمینه جدید وارد عمل شوند. هویت شهرداری و پول و امکانات قدرت آن است و آنها این شراکت را قبول کردند. قیمت داخل ایران ۳۴۷ هزار یورو اعلام شده بود و صورت جلسه ۳۲۲ هزار یورو و در نهایت ۳۱۶ هزار یورو بوده است. برای ۵۰۰ دستگاه با قیمت ۳۱۶ هزار یورو قرارداد بستیم و در چین دیدیم قیمت ها این چنین نیست.

زاکانی یادآور شد: چین حاضر شد با عددی کمتر از توافق با دولت ها با شهرداری تهران یوزانس کند. رئیس کل بانک مرکزی اعلام کرد که این اتفاق برای اولین بار صورت گرفت. در داخل کشور ۲۵ درصد نقد، ۲۵ درصد ملک و ۵۰ درصد تسهیلات می پردازیم. ما وقتی وارد مذاکره شدیم این گام را برداشتیم که با ما تفاهم یوزانس داشته باشند و یک میلیارد و ۴۰ میلیون یورو یوزانس برای اتوبوس، ون و تاکسی برقی یوزانس انجام شد. در آن زمان ما برای مجاب کردن چینی ها جهت یوزانس مذاکره می کردیم.

یوزانس یک میلیارد و ۶۷۰ میلیون یورویی با چین

شهردار تهران با اعلام اینکه بانک شهر عامل ما بود و مسائل را دنبال می کرد، گفت: چینی ها با سفر به ایران قیمت های خود را اعلام کردند و یک میلیارد و ۶۷۰ میلیون یورو به تعداد ۲ هزار دستگاه اتوبوس، ۱۰ هزار دستگاه ون، ۲۷ هزار و ۵۰۰ دستگاه تاکسی و ۱۵۰ هزار دستگاه موتور برقی یوزانس شد. به دنبال آن تیم کارشناسی ما به چین اعزام شدند تا ببینند کدام شرکت کیفیت بهتری دارد و کیفیت بالا در چین متعلق به ۶ یا ۷ شرکت است.

شرکت‌های سازنده اتوبوس‌های مطابق با استانداردهای ایران معرفی شدند

وی افزود: تیم ما مباحث را به صورت کارشناسی بررسی کرد و شرکت های سازنده اتوبوس های مطابق با استانداردهای ما در ایران را معرفی کردند. برای مثال قابلیت باتری و دیگر بخش ها مورد بررسی قرار گرفت. ما با دستاوردهایی که از بررسی کسب کرده بودیم خود به چین سفر کردیم و بنده با تک تک کارخانه ها صحبت کردم و در رقابت، بهترین کیفیت و کمترین قیمت را توافق کردیم.

شرکتی که مطرح شده تأمین کننده مالی است

زاکانی با بیان اینکه شرکتی که مطرح شده تأمین کننده مالی است و تأمین کننده خطوط مترو یک شرکت نظامی چینی است، یادآور شد: شرکت هایی که قرارداد بستیم از شرکتهای معتبر به شمار می روند و بانک مرکزی به ما گفت امکان ندارد یکی از همین شرکت ها به ما خودرو بدهد. قرار شد چینی ها در ایران کارخانه بسازند، انتقال تکنولوژی انجام دهند، با شهرداری شریک شوند و یوزانس سه ساله بگیرند که این موضوع یک شیرینی و حلاوت دارد.

ضمانت‌نامه‌های پایدار شدن قرارداد اتوبوس‌ها آمده است

شهردار تهران گفت: اگر این قرارداد پایدار شود (که ضمانت نامه های آن برای پایدار شدن آمده است) تمام خودروهایی که قرارداد آن منعقد شده وارد شهر خواهد شد. ما تنها عامل پیگیری هستیم و دیگر دستگاه ها نیز دخیل هستند. ما اتوبوس را به قیمت ۲۲۰ هزار یورو خریداری کردیم و با احتساب ورود آن به شهر ۲۴۵ هزار یورو خواهد بود و باید ببینیم چه میزان اختلاف با رقم داخلی وجود دارد.

همه بخش های مرتبط در جریان قرارداد با چین هستند

وی افزود: ما قرارداد را به آقای چمران به آقای تشکری و خانم سلیمانی تحویل دادیم که البته آقای تشکری در صحن شورا گفتند که تحویل نگرفتند و در تماسی که با ایشان گرفته شد گفتند که شاید به دستشان رسیده و یادشان نبوده است و سند آن موجود است. قرارداد را به وزارت اقتصاد، وزارت امور خارجه و بانک مرکزی دادیم. ما به ازای آن را دولت به ما می دهد. امکان ندارد این قرارداد منتشر شود و به صلاح کشور نیست. همه بخش ها در جریان قرارداد هستند.

زاکانی تأکید کرد: قرارداد آن چیزی نیست که بتوان آن را جار زد. ایران هزار و یک دشمن دارد. یک عده نمی خواهند اتفاقی بیفتد. مردم بدانند این افتخار برای این دولت و شهرداری است که دست به دست هم دادند تا گره از مشکلات مردم باز کنند.

شهردار تهران با بیان اینکه عده ای همت کردند که اجازه ندهند، کار انجام شود، گفت: این کارها بر ضد امنیت کشور است و می خواهند این قرارداد را منحل کنند اما خوشبختانه نمی توانند. این را به مردم نوید می دهیم.

وی تاکید کرد: تمام این وسایل حمل و نقل عمومی ضمانت نامه رسمی بانکی دارند.

کد خبر 6093662

 این روزها

دسترسی به محتوای اصلی
Image carrée
تاریخ تازه‌ها

طرح پیشنهادی اسرائیل برای آتش‌بس در غزه و مقایسۀ آن با طرح پیشنهادیِ دو ماه پیش حماس

نتشر شده در: 

دوشنبه ۲۹ آوریل برابر با دهم اردیبهشت ماه آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجۀ ایالات متحد آمریکا، و همتای فرانسوی او، استفان سِژورنه، وارد ریاض، پایتخت عربستان سعودی شدند تا دربارۀ آتش‌بس در غزه و ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه با مقام‌های سعودی و دیگر هم‌پیمانان خود در منطقه گفت و گو کنند.

وزیر امور خارجۀ آمریکا پس از دیدار با مقام‌های ارشد عربستان سعودی در نشستی با وزیران امور خارجۀ پنج کشور عربیِ مصر، قطر، عربستان سعودی، امارات متحد عربی و اردن دربارۀ ادارۀ نوارغزه پس از پایان جنگ گفت و گو خواهد کرد.
وزیر امور خارجۀ آمریکا پس از دیدار با مقام‌های ارشد عربستان سعودی در نشستی با وزیران امور خارجۀ پنج کشور عربیِ مصر، قطر، عربستان سعودی، امارات متحد عربی و اردن دربارۀ ادارۀ نوارغزه پس از پایان جنگ گفت و گو خواهد کرد. REUTERS - Evelyn Hockstein

 

به گزارش خبرگزاری رویترز، وزیر امور خارجۀ آمریکا پس از دیدار با مقام‌های ارشد عربستان سعودی در نشستی با وزیران امور خارجۀ پنج کشور عربیِ مصر، قطر، عربستان سعودی، امارات متحد عربی و اردن دربارۀ ادارۀ نوارغزه پس از پایان جنگ گفت و گو خواهد کرد. گفت و گوها تا روز چهارشنبه ادامه خواهد داشت. این سفر هفتمین سفر خاورمیانه‌ای وزیر امور خارجۀ امریکا پس از آغاز جنگ و نخستین سفر او به منطقه پس از درگیری نظامیِ رو در رو میان اسرائیل و جمهوری اسلامی است.

ادارۀ نوار غزه پس از پایان جنگ مسأله‌ای است که دولت اسرائیل از همان آغاز جنگ مطرح کرد. حل این مسأله خود یکی از شرط‌های بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، برای آتش‌بس است. در پنجم ماه فوریه هنگامی که آنتونی بلینکن به امید دستیابی به توافق آتش‌بس برای پنجمین بار به منطقه سفر کرد، نتانیاهو پس از دیداری کوتاه با او گفت: ما در راه پیروزی کامل گام برمی‌داریم؛ و سپس افزود : این عملیات ماه‌ها طول خواهد کشید و نه سال‌ها. راه حل دیگری وجود ندارد! او همچنین گفت: اسرائیل تنها قدرتی است که می تواند امنیت بلندمدت را تضمین کند.

نتانیاهو با هرگونه توافقی که به حماس امکان و اجازۀ کنترل کامل یا جزئیِ نوار غزه را بدهد، مخالف است. آمریکایی‌ها نیز بر همین عقیده‌اند. با این حال، هردو کشور به مذاکره با حماس به ویژه با میانجیگری مصر و قطر ادامه می‌دهند.

در پنجمین سفر بلینکن به منطقه برای دستیابی به توافق آتش‌بس، حماس توافقی سه مرحله‌ای برای آتش‌بس موقت پیشنهاد کرد که هر مرحلۀ آن ۴۵ روز طول می‌کشید. این گروه در طرح پیشنهادی خود خواهان پایان بی‌درنگ جنگ نبود. در مرحلۀ اول، گروگان‌های اسرائیلی شامل افراد سالخورده، بیماران، زنان و کودکان زیر ۱۹ سال به شرطی که عضو ارتش اسرائیل نباشند، آزاد می‌شدند. درعوض، اسرائیل نیز می‌بایست همۀ زندانیان زن، نوجوان، بیمار و سالخوردۀ فلسطینی همراه با ۵۰۰ زندانی برگزیدۀ حماس از جمله زندانیان محکوم به حبس ابد و جنایت‌های سنگین را آزاد کند.

PUBLICITÉ

در این مرحله از طرح پیشنهادی حماس، نیروهای اسرائیلی باید به بیرون از مناطق پرجمعیت نوار غزه منتقل می‌شدند و عملیات نظامی و تجسسی هوایی را به حال تعلیق درمی‌آورند. در عین حال، به سازمان ملل و آژانس‌های مربوط به آن اجازه می‌دادند تا کمک‌های بشردوستانه به غزه برسانند و اردوگاه‌هایی برای آوارگان ایجاد کنند.

در مرحلۀ دوم طرح پیشنهادی حماس، گروگان‌های مرد باقی مانده آزاد می‌شدند و نیروهای اسرائیلی به بیرون از مرزهای نوار غزه عقب‌نشینی می‌کردند.

در مرحلۀ سوم نیز قرار بود اجساد و به جا مانده‌های کشته شدگانِ دو طرف مبادله شوند، همۀ گذرگاه‌ها برای از سر گرفتن بازرگانی در نوار غزه گشوده شود و مردم بتوانند آزادانه جا به جا شوند.

گویا آمریکایی‌ها طرح پیشنهادی حماس را طرحی مثبت می‌دانستند. اما در هفتم فوریه بنیامین نتانیاهو آن را پنداربافی حماس خواند و آشکارا گفت که هرگز زیر بار چنین طرحی نمی‌رود.

هدف اعلام شدۀ نخست وزیر اسرائیل ادامۀ جنگ تا نابودی کامل حماس است. برای رسیدن به این هدف راهی جز حملۀ زمینی نیروهای اسرائیلی به رَفَح باقی نمانده است. با آغاز چنین عملیاتی بی‌شک جان گروگان‌های اسرائیلی به خطر خواهد افتاد. به همین سبب، خانواده‌های گروگان‌ها و پشتیبانان آن‌ها در اسرائیل و دیگر کشورهای جهان با چنین عملیاتی مخالف‌اند و با برگزاری تظاهرات پی در پی دولت اسرائیل را از این کار بازمی‌دارند.

از سوی دیگر، با توجه به حضور بیش از یک میلیون و چهارصد هزار آوارۀ فلسطینی در رَفَح، برپایۀ پیش‌بینی بسیاری از کارشناسان، حملۀ زمینی ارتش اسرائیل برای ساکنان رَفَح فاجعه بار خواهد بود. شبه نظامیان حماس در این شهر سنگر گرفته‌اند.

در حال حاضر، مذاکرات برای رسیدن به توافق آتش‌بس میان حماس و اسرائیل در دو پایتخت عربی ریاض و قاهره انجام می‌گیرد. حملۀ زمینی اسرائیل به رَفَح به سرانجام این مذاکرات بستگی دارد. طرح توافق را این بار اسرائیل به حماس پیشنهاد کرده است. به گفتۀ وزیر امور خارجۀ آمریکا، حماس اکنون پیشنهادی در دست دارد که بسیار سخاوتمندانه است و باید هرچه زودتر تصمیم بگیرد.

هنوز جزئیات این طرح پیشنهادی فاش نشده است. چه تعداد از گروگان‌های اسرائیلی آزاد خواهند شد؟ چه تعداد زندانی فلسطینی آزاد خواهند شد؟ آتش‌بس چه مدت ادامه خواهد یافت؟ آیا به آوارگان فلسطینی‌ اجازۀ بازگشت به شمال نوار غزه داده خواهد شد؟ آیا اسرائیل از حملۀ زمینی به رَفَح چشم‌پوشی خواهد کرد؟

به نوشتۀ روزنامه عبری زبان «یِدیعوُت آحاروُنوُت»، ارتش اسرائیل مقدمات عملیات رَفَح را آماده کرده است. پس از پایان مذاکرات در روز چهارشنبه اول ماه می، دولت نتانیاهو ظرف ۴۸ تا ۷۲ ساعت آینده دربارۀ این عملیات تصمیم خواهد گرفت. از دوحال خارج نیست. یا حماس تن به پیشنهاد اسرائیل خواهد داد و مبادلۀ گروگان‌ها انجام خواهد گرفت و یا علیات نظامی آغاز خواهد شد.

به نوشتۀ روزنامه‌های عبری زبان، حماس خواهان شفافیت بیشتر و تضمین آتش‌بس دائمی و عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی از غزه شده است. از سوی دیگر، وزیر امور دارایی اسرائیل که از جناح راست افراطی است، گفته است که اگر معاملۀ پیشنهادی برای مبادلۀ گروگان‌ها عملی شود و عملیات نظامی برنامه‌ریزی شده به رفح انجام نگیرد، دولت ائتلافی نتانیاهو را ترک خواهد کرد.

بخش‌های دیگر را ببینید

پلی لیست شما خالی است

پادکست‌های ما را ببینید