برگ هائی از آخرین کتاب آلن گرش
دستاورد فلسطین برای جهان
مسلط شدن ترس بر افراد تبدیل به یک خطر می گردد، به همین دلیل است که نباید اجازه داد تبدیل به جنونی شود که بر احساس های دیگر غالب است. این حتی توجیه کننده اصلی انجام رفتاری است که اغلب «غیر انسانی» توصیف می شود. (...) ترس از «بربر» ها چیزی است که می تواند ما را «بربر» کند. و صدماتی که ما تحت تاثیر آن خواهیم زد بیشتر از آنی خواهد بود که در ابتدا از آن وحشت داشتیم(۱).
این جنگ به ما ثابت کرد که جهانیان ما را با دیگر انسانها برابر نمی دانند. شاید به خاطر رنگ پوست مان و شاید به این دلیل که ما در سمت اشتباه معادله سیاسی ایستاده ایم. حتی ارتباط نَسَبی مان با مسیح نیز از ما محافظت نکرده است. از اینرو به راحتی گفته می شود: اگر برای از بین بردن یک «جنگجوی حماس» کشتن صد فلسطینی لازم است، چرا که نه. ریاکاری و نژادپرستی دنیای غرب آشکار و وحشتناک است. آنها هنوز به کلمه «فلسطینی ها» با شک و تردید نگاه می کنند.
این موعظه آتشین و در عین حال ناامیدانه که توسط عالیجناب مونتر اسحاق، کشیش کلیسای لوتری بیت لحم، به مناسبت تعطیلات نوئل ۲۰۲۳ ایراد شده است، خطاب به کسانی است که «آن را جشن می گیرند و در همان حال بمب های خود را بر سر ما می اندازند». این مانند یک نفرین به نظر می رسد. سه ماه بعد، ایالات متحده که سخاوتمندانه بمب ها و مهمات را برای پودر کردن غزه ارسال می کند، تصمیم گرفت برای قربانیان همین بمب ها و سلاح ها با چتر نجات غذا بفرستد. امری که مانند همیشه با مانترا ( ذکر تکراری) رئیس جمهور امانوئل ماکرون همراه شد. مانند کاریکاتوری که موشک‌ها و باگت‌هایی را نشان می‌دهد که بر روی این منطقه فرو می‌افتد، و رفتار تارتوفی * غرب را به تصویر می‌کشد.
غزه دو سوی چهره غرب را آشکار کرد، یک طرف مدافع صلح، حقوق بشر و جهان گرایی، و طرف دیگر حامی قتل عام، نسل کشی و نژادپرستی.
مونتر آیزاک این چنین موعظه اش را پایان داد: «روی سخنم به دوستان اروپایی‌مان است، من دیگر هرگز نمی پذیرم که شما در مورد حقوق بشر یا حقوق بین‌الملل به ما درس بدهید. ما سفید نیستیم، و فکر می کنم به همین دلیل قوانین شما شامل حال ما نمی شود. در سایه امپراتوری، شما استعمارگر را به قربانی و استعمار شده را به متجاوز تبدیل کرده‌اید».
احتضار یک ایده خاص از اروپا و غرب
سخنان انور ابراهیم، نخست‌وزیر مالزی نیز بر همین منوال است ، او در طی یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک با صدراعظم آلمان در ۱۱ مارس ۲۰۲۴، به سخنرانی آرامش طلبی اولاف شولز، که دولتش صریحاً از سیاست اسرائیل حمایت و همبستگی با فلسطین را جرم انگاری می‌کند، پاسخ داد:
شما نمی توانید با طرفداری یک جانبه و تمرکز بر یک واقعه خاص و فراموش کردن شصت سال جنایت، راه حلی پیدا کنید. راه حل فقط آزادی گروگان ها نیست. در مورد گسترش شهرک ها چی ؟ در مورد خشونت شهرک نشینان که هر روز ادامه دارد چی ؟ در مورد سلب مالکیت (فلسطینی ها) ، از سرزمینشان، حقوقشان، کرامتشان، مردانشان، زنانشان، بچه‌هایشان، چی ؟ اینها به ما مربوط نمی شود ؟ انسانیت ما کجا رفته ؟ چرا این همه ریاکاری ؟
و البته رای ممتنع واشنگتن به رای گیری ۲۵ مارس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل نیست که وضعیت را تغییر می دهد ، قطعنامه ای که خواستار آتش بس دو هفته ای شد. تا زمانی که آمریکایی ها به ارسال بمب هائی به اسرائیل ادامه می دهند که غزه را ویران می کند، فاجعه ادامه خواهد داشت.
ادامه مقاله
Alain GRESH
اشتراک این مقاله
- 2024 Le Monde diplomatique - لوموند ديپلوماتيك
نقشه‌ى سايت | اتصال | تماس | RSS 2.0
