معرفی گالگا یا شیرین بیان سا
گالگا یا شیرین بیان سا در طب سنتی بسیاری از کشور های اروپایی به عنوان گیاهی که باعث کاهش قند خون می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه نیز باعث تحریک تولید شیر در مادران شیرده می شود. از این رو، در بسیاری از کشورها به همین منظور مورد استفاده قرار می گیرد و نام علف شیر یا علف شیرآور را برای آن انتخاب کرده اند.
مواد مؤثره موجود در پیکر رویشی گیاه گالگا، قند خون را کاهش می دهد و برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف این گیاه، نه تنها سبب افزایش متابولیسم گلوکز می شود بلکه در سوخت و ساز چربیها و پروتئینها مؤثر است.
به لحاظ استفاده دارویی از گالگا، این گیاه در سطوح کم و بیش وسیعی در کشور ما کشت می شود.
مشخصات گیاه گالگا
گالگا گیاهی است علفی و چندساله است. منشأ اصلی پیدایش این گیاه نامشخص است ولی این گیاه در مرکز، غرب و جنوب اروپا گسترش زیادی دارد. از این رو برخی محققان، اروپا را منشأ این گیاه می دانند.
ساقه گالگا مستقیم، توخالی و ارتفاع آن بین 40 تا 100 سانتی متر متفاوت است. برگ ها متناوب و چند برگچه ای است. تعداد برگچه ها 11 تا 17 عدد است. برگچه ها نیزه ای یا بیضوی شکل به طول 1.5 تا 4 سانتی متر می باشد. سطح زیرین برگچه ها، روشن تر از سطح رویی آن می باشد.
گلهای گالگا به صورت مجتمع در انتهای ساقه اصلی و انشعاب های جانبی آن ظاهر می شود. ساقه گل دهنده بلند و پوشیده از گل می باشد. طول ساقه گل دهنده 2 تا 4 سانتی متر است. در برخی شرایط اقلیمی، طول آن به 10 سانتی متر نیز می رسد. گلها کوچک، رنگ آن ها بنفش مایل به ارغوانی و به ندرت سفید رنگ می باشد.
گلها اواخر بهار (خرداد) ظاهر می شوند. تعداد پرچمها 10 عدد است که مادگی را احاطه می کنند. مادگی دارای یک برچه و چند تخمک بوده و میوه آن نیام است. ریشه ضخیم است و حاوی انشعاب های فراوان می باشد که به طور عمودی در خاک فرو می رود.
میوه گالگا غلاف دارد و طول آن 2 تا 4 سانتی متر و ضخامت آن 2 تا 3 میلی متر است. داخل میوه تعدادی دانه به رنگ قهوه ای روشن وجود دارد. طول دانه ۴ تا 5 میلی متر و ضخامت آن 1 تا 1.5 میلی متر است. دانه بسیار محکم است و در طول آن یک شیار کم و بیش عمیق وجود دارد.
مواد مؤثره موجود در پیکر رویشی گالگا عبارتند از گوانیدین و ترکیباتی که منشأ گوانیدینی دارند، مانند کالگین و هیدروکسی کالگین که به گروه آلکالوئیدها وابسته است. پیکر رویشی همچنین حاوی مقادیر کمی فلاونوئید و ساپونین و همچنین حاوی استروئیدها مانند کلسترول، بتا – سیتوسترول و استیگماسترول می باشد.
نیازهای اکولوژیکی گیاه گالگا
بذر گالگا در دمای 5 تا 25 درجه سانتی گراد جوانه می زند. دمای 35 درجه سانتی گراد مانع از سبز شدن بذر می شود. گالگا در خاکهای عمیق و مرطوب به خوبی می روید. کشت این گیاه در خاکهای سنگین مناسب نیست و باعث کاهش عملکرد پیکر رویشی می شود. آب ایستایی، باعث خشک شدن گیاهان می شود. چنانچه از خاکهای اسیدی برای کشت گالگا استفاده می شود، مقداری آهک به آن اضافه می گردد.
بررسی ها نشان می دهد گالگا با شرایطی که تغییرات روزانه درجه حرارت زیاد باشد، به خوبی سازگار نمی شود. دمای 25 درجه سانتی گراد در روز و دمای 22 درجه در شب، اثر مطلوبی در افزایش عملکرد پیکر رویشی گیاه دارد.
تناوب کاشت گالگا
گالگا را باید با غلات و گیاهان وجینی (چغندر و سیب زمینی) کشت کرد. کشت توأم گالگا با جو دوسر توصیه می شود و باعث افزایش عملکرد هر دو محصول می شود. پس از برداشت گالگا، زمین از مقادیر مناسبی ازت برخوردار می باشد و می توان اقدام به کشت گیاهانی کرد که به ازت نیازمندند.
مواد و عناصر غذایی موردنیاز
عملکرد پیکر رویشی گالگا با افزودن کود های اکسید فسفر و اکسید پتاس، هر یک به مقدار 120 کیلوگرم در هکتار، افزایش می یابد. نیاز گیاه به ازت، از طریق تثبیت ازت در ریشه تا حدودی تأمین می شود. تحقیقات نشان میدهد که دو عنصر فسفر و پتاس، نقش عمده ای در عملکرد پیکر رویشی و مواد مؤثره آن دارند.
توصیه می شود در سال اول رویش 50 کیلوگرم در هکتار ازت، 40 کیلوگرم در هکتار فسفر و 210 کیلوگرم در هکتار پتاس و از سال دوم به بعد 60 کیلوگرم در هکتار فسفر و 300 کیلوگرم در هکتار پتاس در فصل پاییز به خاک اضافه شود. کودهای حیوانی نیز نقش عمده ای در بهبود رشد و افزایش عملکرد دارد.
آماده سازی خاک گالگا
پس از افزودن مواد و عناصر غذایی موردنیاز گیاه، شخم عمیقی (به عمق 25 تا 30 سانتی متر) زده می شود. برداشتن سنگ ها و قلوه سنگ های درشت، باعث سهولت در توسعه ریشه و افزایش عملکرد پیکر رویشی می شود. اوایل بهار پس از شکستن سله ها و خردکردن کلوخه ها، زمین را باید برای کشت تسطیح کرد.
تاریخ و فواصل کاشت گالگا
اواسط فروردین، زمان مناسبی برای کشت گالگا در زمین دائمی است. فاصله ردیفها 25 تا 30 و فاصله دو بوته در طول ردیف، ۲۵ سانتی متر توصیه می شود. بذر مصرفی برای هر هکتار زمین، ۳۰ تا ۳۵ کیلوگرم با کیفیت مطلوب است.
روش کاشت گالگا
بذرها به طور مستقیم در زمین اصلی به طور ردیفی کشت می شوند. پس از کشت، انجام غلتک مناسبی، باعث تراکم بخشیدن به بستر سطحی خاک می شود. بلافاصله پس از کاشت، باید زمین را آبیاری کرد.
مراقبت و نگهداری گیاه گالگا
در طول رویش گالگا، چند بار باید اقدام به برگردان کردن فاصله بین ردیفها نمود تا نه تنها علف های هرز را از بین برد، بلکه تهویه خاک به طور مطلوب صورت گیرد و سبب عملکرد شود.
گالگا در طول رویش ممکن است به وسیله سوسک سیب زمینی مورد حمله قرار گیرد. آفات شناخته شده دیگر، انواع سرخرطومی ها می باشند که از حاشیه برگها تغذیه کرده و خسارت های عمده ای به محصول وارد می کنند.
بیماری های قارچی نیز ممکن است به گالگا آسیب وارد سازند، که مهمترین آنها سفیدک و زنگ می باشند. با استفاده از عملیات به زراعی مناسب، می توان بیماری های فوق را کنترل کرد.
برداشت محصول گالگا
پیکر رویشی گیاه گالگا در مرحله تمام گل از بیشترین مقدار مواد مؤثره برخوردار است. با داس یا ماشین برداشت، باید اقدام به جمع آوری برگها، گلها و سرشاخه های جوان نمود. در سال اول یک بار ولی از سال دوم به بعد 2 و یا حتی 3 بار می توان پیکر رویش را برداشت نمود.
از برداشت ساقه های پایینی باید خودداری کرد، زیرا باعث ضعف گیاه شده و رشد مجدد را به تعویق می اندازد. از این رو، توصیه می شود گیاهان از فاصله 40 سانتی متری سطح زمین برداشت شوند سپس ساقه های ضخیم و نامناسب را از بقیه قسمت های مناسب جدا کرد. پس از برداشت، باید اقدام به خشک کردن آنها نمود. از سایه یا خشک کن های الکتریکی می توان برای خشک کردن پیکر رویشی گالگا استفاده کرد. نسبت اندام تازه به خشک، 5 تا 6 به 1 می باشد.
مقدار عملکرد پیکر رویشی تازه در سال اول رویش 2 تا 4 تن و از سال دوم به بعد، 4 تا 8 تن در هکتار است.
برای خرید انواع بذر گیاه دارویی می توانید از این لینک استفاده کنید.
در صورت داشتن هر گونه پرسش و مشاوره در زمینه خرید بذر می توانید با شماره 09358504040 تماس بگیرید.