۱۴۰۲ آبان ۱۲, جمعه

 

عنوان اول پیک نت ۱۳ آبان

سخنان نصرالله، برخاسته

ازپیام موشکی یمنی‌ها بود!

سخنرانی به غایت دیپلماتیک روز گذشته حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، بازتابی وسیع در تمام رسانه های منطقه و بویژه کشورهای اسلامی و در راس آنها در ایران داشت. سخنرانی او بر همان محورهائی استوار بود که رهبر جمهوری اسلامی در دیدارهای عمومی خود در این هفته آنها را مطرح کرده بود. او نیز بسیار دیپلماتیک، هم از جنبش فلسطین دفاع کرد و هم به گونه ای سخن نگفت که به خواست اسرائیل، متهم به تشویق به گسترش جنگ بشود و درعین حال، اسرائیل را متهم اصلی وقایع جاری در منطقه  اعلام کرد.

اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس نیز در جریان سفر این هفته خود به ایران، پس از دیدارها و مشورهائی که انجام داد، سخنانی مشابه رهبر جمهوری اسلامی و حسن نصرالله ایراد کرد. این موضع گیری ها چند نتیجه مهم داشت:

۱- تشدید اختلاف سیاسی و روش میان امریکا و دولت نتانیاهو

۲- جدا کردن اروپا از جنگ وحشیانه ای که نتانیاهو برای نجات خویش از سقوط آن را ادامه میدهد

۳- پرهیز از متهم شدن لبنان، ایران، عراق و یمن به جنگ طلبی

۴- نشان دادن دندان به امریکا و اسرائیل اما گاز نگرفتن آنها. به گونه ای که اروپائی ها نیز حساب کار دستشان بیاید. شاید تیزترین دندانی که نشان داده شد و رسانه ها و مقامات امریکائی و اسرائیل آن را احساس کردند اما به روی خود نیآوردند، موشک کروز یمنی ها بود که در فاصله کمی از مرکز مهم اتمی اسرائیل "دیمونا" پائین آمد که اگر روی این نیروگاه پائین آمده بود دیگر نه "تاک" نشان می ماند و نه "تاک نشان" آنها که باید این پیام موشکی را گرفته باشند گرفتند!

بدین ترتیب، آنچه که اکنون در دستور روز است و تمام فشار را برای قبول آن باید به اسرائیل وارد آورد، آتش بس طولانی و آغاز مذاکرات چند جانبه ایست که ایران قطعا باید یک طرف آن باشد. طرف های دیگر می توانند روسیه، امریکا، چین، نماینده اتحادیه اروپا، نماینده سازمان ملل و بصورت غیر مستقیم " اسرائیل و نماینده منتخب فلسطینی ها باشد. در فاصله آتش بس و تشکیل چنین کنفرانسی باید ضرورت انتخاب یک نماینده واحد برای فلسطینی ها تلاش همه جانبه ای را آغاز کرد. آنچه را هنیه بعنوان خواست جنبش حماس اعلام کرده و در همین شماره پیک نت آن را می خوانید، تقریبا همان است که حسن نصرالله نیز در سخنرانی دیروز خود مطرح کرد و رهبر جمهوری اسلامی نیز بدون نام بردن از طرح "دو دولت"، حداقل بعنوان گام نخست، آن را مطرح کرده است. اینها نکاتی است که ما از درون سخنرانی ها و مصاحبه های روزهای اخیر نصرالله، هنیه و رهبر جمهوری اسلامی فهمیده ایم.