این رستوران نه در پاریس است و نه در نیویورک، بلکه در همین شهر قم خودمان است. اگر آیت الله ها با لباس شخصی به آن نرود، حتما آقازاده های آنها مشتری های ثابت این رستوران اند. فقط حوزه های علمیه آیت الله و مسجد جملکران مسیر تهران- قم تبدیل به بارگاه نشده است، بلکه این رستوران هم در کنار آن بارگاهها از زمین آخوند پرور قم روئیده است. در گوشه و کنار شمال تهران نیز از این نوع رستوران ها کم نیست که البته اخیرا تابلوهای آنها را بدستور صاحبان آنها جمع کرده اند و تبلیغ برای جلب مشتری هم در مطبوعات را ممنوع کرده اند تا تابلو نشوند و از شر موی دماغ خانم های بی حجاب و کم حجاب در امان بمانند. بسیاری از آنها که از اروپا و حتی استرالیا دراین ایام به تهران سفر کرده با دیدن این رستوران ها انگشت به دهان حیران می مانند و اذعان می کنند که مشابه این رستوران ها با معماری های بدیع آنها در کشورهای غربی پیدا نمی شود. البته از شیک پوشی و آخرین مدل لباس خانم ها نیز تعریف می کنند. فریب تلویزیون های سه قلوی لندن را نباید خورد. ایران آن نیست که مفسران برانداز دراین تلویزیون ها درباره آن می گویند و در سیاه نمائی گوی سبقت را از تاریخ ربوده اند. |