حسن روحانی: میگویند کشور را بدهید به جوانان حزباللهی؛ پس بقیه چکار کنند؟
حسن روحانی در واکنش به اظهارات منصوره معصومیاصل که گفته بود «مملکت مال حزباللهیهاست»، میگوید که «ایران متعلق به تمام ایرانیان است.»
خانم معصومیاصل در گفتگوی زنده با برنامه «آرمان» در شبکه معارف تلویزیون ایران، این حرف را مطرح کرده بود.
آقای روحانی روز بعد (دوشنبه) در دیدار با اعضای شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان، به آن واکنش نشان داد که امروز رسانهها آن را منتشر کردهاند.
رئیسجمهوری سابق ایران تاکید کرد که «کشور متعلق به یک عده محدود نیست» و متعلق به «همه ماست نه هیچ گروه و جناح و حزب خاصی.»
آقای روحانی گفت که «اقلیتی آمدهاند و با شعار همه مناصب را گرفتهاند» و «میگویند کشور را به جوانان حزباللهی بدهیم، حالا با هر تفسیری که میتوان از جوان و حزباللهی داشت. آنها مگر چند میلیون نفر هستند؟ خب بقیه چکار کنند؟ به آن چند میلیون نفر همه امکانات و مسئولیتها را بدهیم، بقیه از کشور خارج شوند یا بیکار بمانند؟»
End of مطالب پیشنهادی
در جریان اعتراضات سالهای اخیر و به ویژه در ناآرامیهای بعد از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد، شعار سیاسی «اصلاحطلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» همواره مدنظر تظاهراتکنندگان بوده است.
شعاری که به وضوح شکست وعدههای اصلاحطلبانه و اصولگرایانه دو جناح عمده سیاسی حکومت ایران را نشان میدهد که در چهار دهه گذشته نتوانستند به مطالبات پاسخ دهند.
آقای روحانی نیز به این موضوع اذعان کرده که ناامیدی، محصول بیاثر کردن احزاب باسابقه یا انفعال آنها است.
او همچنین گفت ناامیدی احزابی که در گذشته «تجربه و فعالیتهای خوبی داشتند»، سرمایه آنها را بیاثر میکند.
به گفته آقای روحانی، احزابی هم وجود دارند که امیدوارند اما امیدشان در حدی نیست که بتوانند در صحنه فعال باشند و منتظر ماندهاند تا دیگران بیایند و امید و شرایطی را ایجاد کنند تا آنها فعال شوند.
حالا در آستانه انتخابات دیگری که پیش از پایان سال جاری برای تعیین نمایندگان دوازدهمین دوره مجلس برگزار خواهد شد، به نظر میرسد «مملکت مال حزباللهیهاست» مستمسک خوبی برای داغ کردن تنور انتخابات است.
اذعان به شکاف در جامعه ایران بر سر جنگ غزه
یکی دیگر از محورهای اظهارات حسن روحانی موضوع اقلیتهای قومی و مذهبی است که به ویژه در سالهای اخیر حقوقشان تضییع شده است.
او میگوید شیعه، سنی، ارمنی، یهودی، زرتشتی و بقیه باید از حقوق شهروندی برخوردار باشند و «حتی ممکن است عدهای قانون اساسی را هم قبول نداشته باشند اما باید بتوانند در کشور زندگی کنند.»
در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ به ویژه حقوق اقلیتهای قومی مثل کردها، لرها و بلوچها نادیده گرفته شد. در همین مدت بازداشت بهاییان شدت گرفت و بازداشتهای طولانیمدت دامن اهالی هنر را نیز گرفته است.
رئیس جمهوری پیشین با عنایت به این موارد گفت: «با این شیوه رفتار، کشور در معرض خطر قرار میگیرد. انفعال و عقبنشینی و خودکشی از ترس مرگ، ما را به جایی نمیرساند.»
ناگفته نماند که اظهارات خانم معصومیاصل، نه فقط آقای روحانی که بسیاری را به اظهاراتی مشابه واداشت.
احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی نوشت «واقعیت را همین خانم در برنامه زنده صدا و سیما گفت و وحید اشتری، عضو تشکل سیاسی موسوم به «جنبش عدالتخواه» نوشت «در واقع اعتقاد خیلی از آدمهای بزرگ و صاحب منصب» در آن کشور همین است که «مملکت مال حزباللهیهاست.»
بسیاری از جامعهشناسان و فعالان مدنی نسبت به عمیقتر شدن شکافهای اجتماعی در ایران هشدار دادهاند. آقای روحانی نیز میگوید «الان به نقطهای رسیدهایم که در مسئله روشنی مثل غزه، مثل هم حرف نمیزنیم.»
او بر این باور است که در ایران در باره جنگ اسرائیل و غزه میان مردم شکاف وجود دارد و این شکاف اجتماعی و فرهنگی در دیدگاه به منطقه و جهان بسیار خطرناک است.
آقای روحانی همچنین هشدار داد که بین جنگ و صلح فاصله خیلی زیادی نیست: «الان ما در شرایط جنگ نیستیم اما با جنگ هم فاصله زیادی نداریم. ممکن است یک اشتباه، تصمیم نادرست یا یک عمل غیردقیق، شعله جنگ را به سمت ما بکشاند.»
اظهارات آقای روحانی یک روز بعد از موضع مشابه محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه سابق ایران رسانهای شده است.
محمد جواد ظریف تاکید کرد که حماس گروه نیابتی ایران نیست و با این حال تلویحی از سیاست حکومت ایران برای عدم گسترش جنگ هم تمجید کرده است.
گفتههای آقای ظریف در شبکههای اجتماعی بازتاب گستردهای داشت به ویژه آنجا که گفت: «قانون اساسی ما گفته که ایران از مستضعفین دفاع کند اما قرار نیست ما جای مستضعفین بجنگیم.»
به گزارش وبسایت خبری جماران او در نشست «مسئله فلسطین از دیدگاه حقوق بین الملل با تاکید بر تحولات اخیر» گفت:
«من هم معتقدم مردم از پرداخت هزینه خسته شدهاند. نیازی هم نیست ما هزینه بپردازیم. ما میتوانیم از حق دفاع کنیم... الان که کشور سیاست معقولی دارد، با موضعگیریهای تند آب به کاسه تندروی نریزیم.»