شوراهای متعدد امور اجرائی را فلج کرده اند ناصر ایمانی
مطابق آمار رسمی بیش از صد شورای عالی در ایران فعال است. شورای عالی محیط زیست، کار، فضای مجازی، فرهنگی و... که عموم اینها با حضور رئیس جمهور یا معاون اول تشکیل جلسه  میدهند. یکی از دلایل اینکه اقدام به تشکیل شورا کرده اند، اینست که مسئولان مربوطه از وزیر یا بالاتر یا پایین‌تر، برای اینکه خودشان از نتایج تصمیم‌گیری‌شان ر‌ها شوند، کار را به شورا‌ها سپرده‌اند. شورا‌ها آنقدر زیاد شده‌اند که مشخص نیست مسئولیت کار‌های اساسی کشور با کیست. از سوی دیگر این شورا‌ها روند کار‌ها را نیز زمان بر می‌کنند و باعث چالش‌های جدی‌تری در مسیر حل مشکل می‌شوند. مشخصاً نمونه‌ی شوراعالی فضای مجازی در چند وقت اخیر، چالش‌های تصمیم‌گیری در شورا‌ها را نشان داد. شوراهائی مانند شورای عالی امنیت ملی، ریشه‌ی قانونی دارند؛ اما دیگر شورا‌ها، بیشتر برای به عهده نگرفتن مسئولیت است. در قانون اساسی اول جمهوری اسلامی، تعدادی شورا در نظر گرفته شده بود؛ مانند شورای عالی قضایی، اما در بازنگری قانون اساسی شورا شورای عالی قضایی جای خود  را به رئیس قوه قضاییه داد. در صدا و سیما نیز یک شورا وجود داشت که صدا و سیما را اداره می‌کرد اما بعد از آن یک نفر مسئول صدا و سیما شد. اکنون هم مدل شورایی باید مورد بازنگری قرار بگیرد و یک سری از شورا‌های اضافی  حذف شوند. نه تنها این کار را نمی کنند بلکه هر چند وقت یکبارهم به تعداد شورا‌ها اضافه می‌شود. شورا‌ها می‌توانند از راههای مختلف مورد سوءاستفاده‌ی مدیریتی قرار بگیرند. در این شورا‌ها بحث‌های مختلف مطرح است، ممکن است دو مدیر درگیر بده بستان‌های مدیریتی شوند. اگرچه برخی اوقات نیز بده بستان‌های سیاسی در قالب شورا‌ها انجام می‌شود. در نهایت مشخص نیست مسئولیت کار‌ها در کشور برعهده‌ی کیست.