حمله شریعتمداری به اعضای شورای راهبری پزشکیان: اکثرا محکوم امنیتی و مدافع همجنسگرایی هستند
حسین شریعتمداری، سرپرست روزنامه کیهان، در مقالهای به شورای راهبری دوره انتقال، گروه مشورتی مسعود پزشکیان، حمله کرده است. این گروه برای کمک به انتخاب وزیران پیشنهادی آقای پزشکیان تشکیل شده است.
آقای شریعتمداری گفته است میان دیدگاهها و بینش اعلام شده رئیس جمهور منتخب و اعضای شورای راهبری او تفاوتهای فاحش و نگران کننده وجود دارد. او بسیاری از اعضای این شورا را فاقد صلاحیت لازم برای حضور در این جایگاه دانسته است.
آقای شریعتمداری در مقالهای که امروز شنبه ۶ مرداد در این روزنامه به چاپ رسیده نوشته: «اکثر اعضای شورای راهبری و کمیتههای زیرمجموعه آن کسانی هستند که در کارنامه و سوابق خود همراهی با سرویسهای اطلاعاتی دشمن، محکومیتهای امنیتی، دفاع از همجنسگرایی، همسویی با مثلث آمریکا و انگلیس و اسرائیل در فتنهها و آشوبها و ...»
سرپرست کیهان در پایان این گونه نتیجهگیری کرده که «باید نگران بود که گزینههای این شورا و کمیتههای یاد شده برای تصدی وزارت و پستهای حساس و کلیدی با آنچه رئیسجمهور محترم درپی آن است فاصلهای پُرناشدنی داشته باشد. که نمونههای آن از هماکنون قابل دیدن است.»
شماری از چهرههای شورای راهبری و اسامی مطرح شده به عنوان کمیتههای تخصصی این شورا سابقه بازداشت و زندان را دارند، از جمله علی تاجرنیا، سمیه توحیدلو و محمدرضا جلاییپور به دنبال اعتراضات سال ۱۳۸۸ و «جنبش سبز» بازداشت شده بودند.
در عین حال مشخص نیست منظور آقای شریعتمداری از مدافعان همجنسگرایی چه کسانی هستند. همجنسگرایی در ایران جرم محسوب میشود و مجازاتهایی چون شلاق و حتی اعدام دارد. محدودیت قانونی به جز فشارهای اجتماعی و تبعیضهای روزمرهای است که این گروه تجربه میکنند.
کشمکشهای شورای راهبری و کابینه آتی پزشکیان
حمله امروز نماینده علی خامنهای در کیهان به مشاوران مسعود پزشکیان در حالی اتفاق میافتد که کمتر از یک هفته پیش در تاریخ ۳۱ تیر، رهبر ایران در دیدار با نمایندگان مجلس آنها را به «تعامل سازنده مجلس با دولت جدید» دعوت کرد.
آقای خامنهای در این دیدار گفت: «یک جاهایی هست که دولت و مجلس و مسئولان گوناگون باید یک حرف بزنند. آن کسانی که در دنیا گوش تیز کردهاند که نشانههای اختلاف و دوگانگی را پیدا کنند باید مأیوس شوند. یک صدا باید شنیده شود.»
محمد جواد ظریف، رئیس «شورای راهبری دوره انتقال» دولت مسعود پزشکیان، در مصاحبه با تلویزیون دولتی این کشور درباره جهتگیری شورای راهبری و کابینه مورد نظر آن گفته است: «کابینه ائتلافی نیست. کابینه وحدت ملی است و قرار نیست افرادی که با گفتمان رئیس جمهور همراهی ندارند در کابینه حاضر باشند. مردم به یک نفر رأی دادند و آن یک نفر هم افرادی که حاضر باشند با آن گفتمان همراهی کنند را جمع خواهند کرد.»
آقای ظریف در ادامه تاکید کرد که در پشت صحنه لابیگری قابل پذیرش نیست و افزود: «تلاش میکنیم از اقوام و گروههایی که کمتر حضور داشتند، از جوانان و زنان استفاده کنیم و نیز اینکه ۶۰ درصد افرادی که سابقه عضویت در دولت نداشته باشند را در اولویت داریم.»
استفاده از یک شورا برای بررسی نامزدهای وزارت و این گفته آقای ظریف درباره «تبعیض مثبت» واکنشهای بسیاری را برانگیخته است.
از سویی برخی اصولگرایان سیاست تبعیض مثبت را نقد کردهاند و از سویی برخی فعالان و ناظران درباره عملی شدن وعدههای آقای ظریف ابراز تردید کردهاند.
احمد سالک، نماینده سابق مجلس و عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تهران چنین سیاسی را «توهین آمیز» و «غیرقابل تحمل» خواند و حسین شریعتمداری هم چند روز پیش در حمله دیگری آقای پزشکیان را به «اجاره دادن» به آقای ظریف متهم کرد.
از سوی دیگر، محمد حبیبی چهره سرشناس فعالان صنفی معلمان، اطرافیان آقای پزشکیان را به «سوءاستفاده» از نام اصناف و فعالان متهم کرد و با اشاره به گزارشی از ترکیب کارگروه معرفی وزیر آموزشوپرورش نوشت «افرادی به عنوان نمایندگان تشکلهای صنفی معرفی شدهاند که هیچکدام عضو تشکلهای صنفی نیستند.»
امید معماریان روزنامه نگار در آمریکا میگوید سخنان آقای ظریف متناقض است. از نظر او «از یک طرف گفتهاند که کسانی در کابینه خواهند بود که با گفتمان آقای پزشکیان همراه باشند و آن را قبول داشته باشند. از طرف دیگر گفتهاند که مثلا از آقای قالیباف یا جلیلی یا دیگران مثل ناطق نوری خواسته که لیست بدهند و اسامی مورد نظر خود را برای کابینه معرفی کنند که از این جهت متناقض هست، چون گفتمان کسانی مثل آقای قالیباف یا آقای جلیلی که در انتخابات بودند بسیار متفاوت از آقای پزشکیان است.»
اما حامیان آقای پزشکیان با تاکید بر بیسابقه بودن چنین روشی برای انتخاب وزیران آن را گامی به جلو میدانند. آنها محتاطانه نسبت به احتمال موفقیت آقای پزشکیان ابراز امیدواری میکنند.
عباس عبدی، فعال سیاسی و عضو شورای راهبری دولت چهاردهم امروز ۶ مرداد در مصاحبهای با جماران به دشواریهایی نظیر «برداشتن فیلترینگ» و «اصلاح رفتار با خانمها و پوشش» اذعان کرد و گفت: «بحث کنونی بر سر این نیست که آقای پزشکیان توان ایجاد وفاق ملی را دارد یا نه. چون چارهای غیر از این ندارد. غیر ممکن است بدون این کار، کوچکترین مسألهای در مملکت حل شود. دولت پزشکیان اگر این مسأله را حل نکند، ناکارآمدیها بدتر از دفعه قبل خواهد شد.»
او همچنین درباره حضور اهل سنت در بدنه دولت آقای پزشکیان گفت: «اهل سنت حتما باید حضور داشته باشند. گفته میشود که آقایان قم، و به تبع آن مجلس، مخالف هستند. پس باید شفاف بود و مسئولیت آن را بپذیرند. آقای پزشکیان اگر موافق حضور این افراد نیست، خودش باید بگوید. و اگر موافق حضور اینها هست، باید بگوید چه عاملی مانع آن میشود.»
شریعتمداری و اتهامهای جنسی
حمله امروز به شورای راهبری موقت مسعود پزشکیان نخستین باری نیست که حسین شریعتمداری چنین مضمونی را برای حمله به دیگران به کار میگیرد. به خصوص استفاده از عبارات توهینآمیز برای اشاره به گرایش جنسی یا هویت جنسیتی در نوشتهها و سخنان حسین شریعتمداری سابقه دارد.
آقای شریعتمداری در مطلبی در تاریخ ۱۴ تیر ۱۴۰۲ با استفاده از لفظی توهینآمیز نوشت که «حدود ۵۰ هزار نفر از سربازان زلنسکی در جنگ علیه روسیه» همجنسگرا هستند.
او در ۱۸ آبان ۱۴۰۱ و در بحبوحه اعتراضهای جنبش زن، زندگی، آزادی که پس از مرگ مهسا (ژینا) امینی آغاز شد، حسین شریعتمداری با هشدار علیه شعار حجاب اختیاری، باز هم با استفاده از لفظی تحقیرآمیز، نوشت که «یکی از آمال و آرزوهای این جریان این است که در فردای پس از جمهوری اسلامی» همجنسگرایی در ایران رسمیت یافته و گسترش یابد.
برخی از معترضان جنبش زن، زندگی، آزادی به جز اعتراض به حجاب اجباری، هنجارهای جنسیتی محافظهکارانه را هم به چالش میکشیدند.
از موارد متعدد تهمتهای آقای شریعتمداری با محوریت جنسی میتوان به مورد دیگری نیز اشاره کرد که در خرداد ۱۳۹۳ و در اعتراض به سفر «کلی جیمز کلارک»، نویسنده آمریکایی به ایران با کلمهای تحقیرآمیز دعوت از آمریکایی همجنسگرا «برای تبیین اندیشه شهید مطهری» را نکوهش کرد.
این نوشته واکنش کتبی محمد مطهری، فرزند مرتضی مطهری را در پی داشت.
در آن مقطع آقای مطهری در پاسخ به حسین شریعتمداری و در دفاع از این دعوت خطاب به او نوشت آیا اگر مدام دیگران را جاسوس و یا همجنسگرا ننامید «روزتان شب نمیشود؟»
اتهامهای بیپایه با مضامین دیگر نیز در نوشتههای حسین شریعتمداری وجود دارد. در تابستان ۱۳۷۴ و پس از بازگشت عبدالکریم سروش از سفری به آلمان، روزنامه کیهان نوشت که آقای سروش در جریان سفر خود اطلاعات طبقه بندی شده در اختیار مسئولان آلمانی قرار داده است.
عطاالله مهاجرانی، معاون پارلمانی رئیس جمهور وقت روایت کرده که به دنبال انتشار این ادعا، در حاشیه جلسهای با مدیران مسئول مطبوعات، از حسین شریعتمداری پرسیده مبنای اتهامی که مطرح کرده چیست. به گفته او، آقای شریعتمداری بهسادگی پاسخ داده که اگر کسی دچار انحراف شد، «بهتان برای حفظ نظام» و بدون پایهای در واقعیت داشتن مجاز است.
مدیرمسئول کیهان، از سال ۱۳۷۲ به حکم علی خامنهای در این سمت قرار داشته و در طول سی سال اخیر، تهمتهای امنیتی و اخلاقی بسیاری را علیه منتقدان حکومت منتشر کرده است. شکایتهای گاه گاه متهم شدگان به دستگاه قضایی نیز، نوعا به جایی نرسیده است.
استفاده از یک گروه مورد تبعیض برای حمله به مخالفان سیاسی
مقامهای ایران با عنوان این که همجنسگرایی خلاف اسلام است، این عمل را غیرقانونی میدانند. از نظر کارشناسان استفاده از همجنسگرایی به عنوان دشنام را زمینهساز فشار اجتماعی بیشتر بر گروهی از جامعه میدانند.
در ادبیات محافظهکاران و تبلیغات حکومتی در ایران همجنسگرایی را «خلاف اخلاق» و «زیانبار برای کانون خانواده» میدانند، اما فعالان حقوق همجنسگرایان میگویند آنها باید همانند دیگر گروهها از حقوق شهروندی برابر برخوردار باشند.
امروزه بیش از ۴۵ سال از خروج همجنسگرایی از لیست اختلالات روانی میگذرد و با وجود تلاشهای گسترده سازمانهای مدافع حقوق همجنسگرایان، در قوانین ایران جرمانگاری آن ادامه دارد.
این موضوع باعث شده بسیاری از همجنسگرایان ایرانی در سالهای اخیر به دلیل آنچه مشکلات اجتماعی، فرهنگی و قانونی علیه خود عنوان میکنند، ناچار به ترک کشور خود شوند.