Khollan Vafa : اخوان صفا

۱۴۰۳ مهر ۲۵, چهارشنبه

Sohrab Kavehe

قرارداد اسلو کلاه بزرگی بود که توسط غرب بنمایندگی نروژ برسر فلسطینیها و عربها گذاشته شد

: در قرارداد اسلو تصریح می‌شود که ساحل غربی رود اردن به سه بخش متفاوت تقسیم می‌شود

ناحیه یک --- که وسعت کمی دارد تحت نظارت دولت خود گردان فلسطین است .

ناحیه دو --- ناحیه ایی بزرگتر از ناحیه یک است که تحت اداره دولت خود گردان قرار دارد اما طبق قرارداد اسلو نیروهای امنیتی اسرائیل می‌توانند عملیات نظامی و امنیتی انجام دهند

ناحیه سوم -- بزرگترین بخش سواحل غربی رود اردن( ۶۰ درصد سرزمین‌های سواحل غربی رود اردن را در بر میگیرد ) میباشد که فلسطینی ها هم از نظر اداری و هم از نظر سیاسی و امنیتی تحت کنترل دولت اسرائیل میباشند . این بدین معنی است کنترل کشت ، آب ، خانه سازی و تعمیر خانه ها توسط فلسطینی ها تحت کنترل و اجازه اسرائیل صهیونیستی اشغالگر میباشد .

صهیونیستها با کمک

غرب بااستفاده از چهره بظاهر صلح دوست نروژ این قرارد را به یاسرعرفات تحمیل کردند . البته دولت‌های محافظه کار عرب در فشار آوردن پنهانی به الفتح برای پذیرش قرارداد اسلو نقش داشتند .

بعداز این قرارداد اسرائیل تصرف بزور و عدوانی زمین‌ها در فلسطین اشغالی و اخراج فلسطینی ها از خانه و کاشانه خود تسریع کرد ، بدون آنکه غرب امپریالیستی که تضمین و تعهد اجرای قرارداد اسلو را بعهده گرفته بود ، کوچکترین عکس العملی در برابر اشغالگران صهیونیست انجام دهد . غرب بویژه آمریکا ، با کمک‌های وسیع اقتصادی ، نظامی ، امنیتی در تشویق اسرائیل در اشغال سرزمین‌های فلسطینیان نقش تعیین کننده و چراغ سبز را داشته است . توافقنامه اسلو تصریح می کند که هیچ یک از طرفین نمی توانند در زمان پیش از اعلام نتایج مذاکرات تعیین وضعیت نهایی، اقدامی انجام دهند که وضعیت را در کرانه باختری و نوار غزه تغییر دهد. این بند از پیمان اسلو برای اسرائیل، تنها چند سطر روی کاغذ بود و در طول دوره مذاکرات، برعکس شهرک سازی را تسریع کرد . تعداد شهرک نشینان هنگام امضای توافقنامه اسلو در سال 1993 از 150 هزار نفر فراتر نمی رفت که در 144 شهرک در کرانه باختری، قدس و نوار غزه مستقر بودند ، اما پس از توافق اسلو شمار شهرک‌ها دو برابر شد و امروز آمار آن به بیش از ۶۰۰ عدد رسیده و بیش از ۷۰۰ هزار یهودی مهاجر (میلیشیا)که تقریبا همه مسلح هستند به این شهرکها مهاجرت کرده اند.