شاید علت این که بنظر می رسد خشکی نشینان از خوردن وال بیزارند مُنحَصِر به چربی بیش از حد نباشد؛ بلکه به طریقی نتیجه مُراعاتِ پیش گفته، یعنی نخوردن دریازیی تازه کشته، آن هم در پرتو نورِ خودَش باشد. اما بی گُمان، نخستین بشری که گاوی کشت خونی شِمُرده می شد؛ شاید دارش زدند؛ و اگر گاو محاکمه اش می کرد، هرآیینه به دار کشیده می شد؛ و بیگُمان مثل هر خونی دیگر همین سِزید. به شنبه شب راسته قَصّابان روید و جمعیت دوپایان در ورانداز طویل ردیف های بی جان چارپایان بینید. آیا دیدن چنان صحنه دندانی از آرواره آدَمخوار نَکَنَد؟ آدمخوار؟ کیست که نیست؟ از دید من، در روز داوری، عمل آن فیجیائی آینده نگر که لاغر مُبَّلِغی را در آمادگی برابر قحطی آینده در سَردابَش نمک سود کرده، پذیرفتنی تر است تا تو شِکَمباره متمدن رُوشَن رای که غازها به زمین بسته با جگرهای بزور پَرواری شان سورِ پاته جَگَرِ چَرب چَرانی.
موبی دیک، هرمان ملویل.
جگر چرب (به فرانسه: Foie gras) غذایی تجملی و گرانقیمت است که کشور فرانسه یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان آن است و جزو خوراکهای فرانسوی بهشمار میآید. جگر چرب را میتوان به عنوان چاشنی یا مزه یا به صورت یک وعده مستقل همراه با مخلفات صرف کرد.
روش تهیه جگر چرب
برای تهیه این خوراک، مرغابی و غازهایی با سن ۹ تا ۲۵ هفته را به مدت ۱۴ تا ۲۱ روز مجبور به خوردن مقدار زیادی غذا میکنند. حتی اگر میلی به خوردن آن نداشته باشند تا زمانی که بیش از اندازه چاق شده و به بیماری کبد چرب مبتلا شوند. برای انجام این کار لولهای فلزی از گلوی حیوان به داخل معدهاش وارد میکنند و به جانور به زور غذا میدهند، تا حدی که جگر آنها بزرگ و بزرگتر شود. بزرگ شدن جگر حیوان میتواند تا ۱۰ برابر اندازه نخستین باشد. وزن نهایی آن از حدود ۸۰ گرم به ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ گرم میرسد. سپس آنها را درون قفسهای بسیار کوچک قرار میدهند و آنها را مجبور میکنند که در یک حالت ثابت و بدون حرکت بایستند تا انرژی مصرف نکنند. آنها را مجبور به خوردن میکنند تا جایی که بمیرند یا بدن آنها نتواند این مقدار غذا را تحمل کنند.[۱]
https://draft.blogger.com/blog/post/edit/7618340727443462489/3494431535952115261