دایی[۱] (به عربی: دای) لقبی تُرکی[۲][۳] و عنوان اشرافی بود که به حاکمان پادشاهی الجزایر عثمانی، طرابلس و تونس تحت
سلطه امپراتوری عثمانی از سال ۱۶۷۱ به بعد داده می‌شد.[۴] از
آغاز تا پیش از اشغال الجزایر توسط فرانسه در سال ۱۸۳۰، بیست و نه دایی منصوب شده بودند. این
عنوان توسط رهبران غیرنظامی، نظامی و مذهبی محلی برای حکومت مادام العمر انتخاب می‌شد
و با درجه بالایی از خودمختاری از سلطان عثمانی حکومت می‌کرد. منابع اصلی درآمد وی
مالیات بر مردم کشاورزی، خراجهای مذهبی و پرداخت‌های حمایتی از طرف دزدان دریایی بربر بود که به حمل و نقل دریای
مدیترانه حمله می‌کردند. در بخش اروپایی امپراتوری عثمانی، به ویژه در دوره
انحطاط، رهبران غیرقانونی یا ماک که گاه غیرقانونی بودند، گاهی عنوان داهی را کسب
می‌کردند که از عنوان دایی گرفته شده بود. قلمرو سلطنت الجزایر به سه استان
(کنستانتین، تیتری و ریمل) تقسیم شد که هر یک از آنها توسط یک بیگ (بای)
که او منصوب کرده بود اداره می‌شد. آخرین فرد دارای منصب «دایی» طرابلس،
توسط احمد قارامانلی کشته شد، وی سلسله قارامانلی را در سال ۱۷۱۱ تأسیس کرد.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]
- ↑ "Definition of
dey | Dictionary.com". www.dictionary.com (به
انگلیسی). Retrieved 2021-02-04.
- ↑ "Definition of
DEY". www.merriam-webster.com (به
انگلیسی). p. History and Etymology for dey French, from
Turkish dayı, literally, maternal uncle. Retrieved 2021-02-04.
- ↑ «Dayı». Nişanyan
Sözlük.
دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۴.
- ↑ "Dey | Ottoman
leader". Encyclopedia
Britannica (به
انگلیسی). Retrieved 2021-02-04.
- ↑ Bertarelli (1929), p. 204.
- استان طرابلس
عثمانی
- تونس عثمانی
- جنگ‌های بربری
- عنوان‌ها
- عنوان‌های ترکیه
- عنوان‌های
رهبری ملی و قومی
- عنوان‌های
عثمانی
- عنوان‌های
نجیب‌زادگان
- این صفحه آخرین‌بار در ۲
اوت ۲۰۲۲ ساعت ۱۷:۰۶ ویرایش شده است.
