مُشیر سَلیمی، علیاکبر (تهران ۱۲۷۹ـ همانجا ۱۳۵۰ش)
محقّق ادبیات، روزنامهنگار و شاعر ایرانی. تحصیلات خود را در رشتههای ادبیات و اقتصاد بهپایان برد و خدمات مطبوعاتی خود را از ۱۳۰۰ش با همکاری با روزنامۀ اتحاد آغاز کرد و علاوهبر سردبیری آن و مدیریت روزنامۀ شفق سرخ و مجلۀ آموزش و پرورش، با «مرکز اطلاعات»، قبل از تأسیس روزنامۀ اطلاعات همکاری میکرد. در ۱۳۰۶ش، مجلۀ مربی و «سازمان انتشاراتی مربی» را تأسیس کرد و در آنجا به ترجمه، تألیف و انتشار کتاب اشتغال داشت. مجلۀ ادبی رنگارنگ، از انتشارات آن بنگاه است که در دو دوره از ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۶ش انتشار یافت. سالها عضویت و ریاست انتشارات کمیسیون ملی یونسکو در ایران را بهعهده داشت. از خدمات مهم او تدوین دیوان میرزاده عشقی است. از آثار اوست: دیوان اشعار؛ تذکرۀ زنان سخنور در ۳ جلد (۱۳۳۵ـ۱۳۳۷ش)؛ سخنوران نابینا یا روشندلان جاوید (۱۳۴۴ش)؛ یادنامۀ مولوی (۱۳۳۷ش).