۱۴۰۲ اردیبهشت ۲, شنبه

 {والهه}

«والهه»، همسر لوط، همان كسى است كه خداى متعال درباره او و همسر نوح (ع) فرمود: «آن دو تحت فرمان دو بنده از بندگان صالح ما بودند، امّا به ايشان خيانت نمودند».[1]

ابن عباس مى گويد: همسر نوح كافر بود و به مردم مى گفت: شوهر من ديوانه است و وقتى كسى به نوح ايمان مى آورد، او ستمكاران و جبّاران قوم نوح را خبردار مى كرد تا آن فرد را آزار و اذيت كنند و همسر لوط كافر بود و به عمل قومش رضايت داشت و آنها را به سوى مهمانهاى لوط راهنمايى كرد و اين عمل از طرف اين دو زن خيانت محسوب مى شود و گر نه هرگز همسر پيامبر آلوده به زنا نبوده و خيانت آنها در امر دين بوده است و سدى مى گويد خيانت آنها همانا كافر بودن ايشان بود. و گفته شده خيانت ايشان به معناى نفاق آنهاست.

ضحاك نقل كرده كه خيانت آنان سخن چينى بوده، چون هر وحى كه به پيامبر خدا مى رسيده آن را به گوش مشركان مى رساندند.

نام همسر نوح «واغله» و نام همسر لوط «واهله» بوده است، «مقاتل» مى گويد: نام همسر نوح، «والفه» و نام همسر لوط «واهله» بوده.

در تفسير على بن ابراهيم آورده است مراد از خيانت ارتكاب فاحشه است؛ مى گوئيم: شايسته است فاحشه را بر معناى لغوى آن حمل كنيم، يعنى عملى كه قبح و زشتى آن از حدّ متعارف تجاوز كرده و هيچ عملى قبحش از كفر و نفاق بيشتر نيست.[2]

منبع: قصص الأنبياء (قصص قرآن)، صص118-119